دعای روز چهار شنبه با نوای استاد مهدی سماواتی

به بارگاه شما پناه می جويم، پس مرا پذيرا باشيد و پناهم دهيد، به حقّ خاندان پاكيزه و پاكتان.

*دعا و زیارت روز چهار شنبه* *بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ* به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است *الْحَمْدُ للهِ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاسا وَ النَّوْمَ سُبَاتا وَ جَعَلَ النَّهَارَ نُشُورا لَکَ الْحَمْدُ أَنْ بَعَثْتَنِی مِنْ مَرْقَدِی وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَدا حَمْدا دَائِما لا یَنْقَطِعُ أَبَدا وَ لا یُحْصِی لَهُ الْخَلائِقُ عَدَدا اللهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ أَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّیْتَ وَ قَدَّرْتَ وَ قَضَیْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْیَیْتَ وَ أَمْرَضْتَ وَ شَفَیْتَ وَ عَافَیْتَ وَ أَبْلَیْتَ وَ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ وَ عَلَى الْمُلْکِ احْتَوَیْتَ أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسِیلَتُهُ وَ انْقَطَعَتْ حِیلَتُهُ وَ اقْتَرَبَ أَجَلُهُ،* ستایش خداى را که شب را جامه و خواب را مایه آرامش و روز را زمینه تکاپو قرار داده، ستایش تنها تو را سزاست که مرا از خوابگاهم برانگیختى و اگر می‌خواستى خوابم را جاودان می‌ساختى، ستایش دائم که هرگز پایان نیابد، و سپاس‏ بیکران که آفریدگان از شمارش آن ناتوانند، خدایا! ستایش تنها شایسته توست که آفریدى و سامان دادى و اندازه مقرر نمودى و فرمان دادی و می‌راندى و زنده کردى و بیمار نمودى و درمان کردى و بهبودى عنایت فرمودى و فرسوده ساختى و بر عرش هستى استیلا یافتی و بر فرمانروایى جهان چیره گشتى، تو را می‌خوانم همچون کسی که وسیله‏ اش ناکارا گشته و رشته چاره‏ اش گسسته‏ و اجلش نزدیک شده *وَ تَدَانَى فِی الدُّنْیَا أَمَلُهُ وَ اشْتَدَّتْ إِلَى رَحْمَتِکَ فَاقَتُهُ وَ عَظُمَتْ لِتَفْرِیطِهِ حَسْرَتُهُ وَ کَثُرَتْ زَلَّتُهُ وَ عَثْرَتُهُ وَ خَلُصَتْ لِوَجْهِکَ تَوْبَتُهُ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ لا تَحْرِمْنِی صُحْبَتَهُ إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ اللهُمَّ اقْضِ لِی فِی الْأَرْبَعَاءِ أَرْبَعا اجْعَلْ قُوَّتِی فِی طَاعَتِکَ وَ نَشَاطِی فِی عِبَادَتِکَ وَ رَغْبَتِی فِی ثَوَابِکَ وَ زُهْدِی فِیمَا یُوجِبُ لِی أَلِیمَ عِقَابِکَ إِنَّکَ لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ* و آرزویش در دنیا کاستى یافته و سخت بر رحمت تو نیازمند گشته و حیرتش بر اثر کوتاهى فزونى یافته و لغزش و افتادنش بسیار گشته و بازگشتش به سوى تو خالص شده است، پس بر محمّد خاتم‏ پیامبران و بر خاندان پاکیزه و پاک‏ نهاد او درود فرست، و شفاعت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد) را روزیام فرما و از همنشینى با او محرومم مساز، همانا تویى مهربان‏‌ ترین مهربانان، خدایا! در چهارشنبه‏ چهار حاجت مرا روا ساز، نیرویم را در طاعت خود و نشاطم را در بندگى خویش، و رغبتم را در پاداشت و بی‌رغبتی ام را در آنچه که موجب عذاب دردناک توست قرار ده، همانا آنچه را بخواهى لطف می‌فرمایى در زيارت آن بزرگواران بگو: *السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِيَاءَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا حُجَجَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا نُورَ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ السَّلامُ عَلَيْكُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكُمْ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي لَقَدْ عَبَدْتُمُ اللَّهَ مُخْلِصِينَ وَ جَاهَدْتُمْ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى أَتَاكُمُ الْيَقِينُ فَلَعَنَ اللَّهُ أَعْدَاءَكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَجْمَعِينَ وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا إِبْرَاهِيمَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى يَا مَوْلايَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ أَنَا مَوْلًى لَكُمْ مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ جَهْرِكُمْ مُتَضَيِّفٌ بِكُمْ فِي* *يَوْمِكُمْ هَذَا وَ هُوَ يَوْمُ الْأَرْبِعَاءِ وَ مُسْتَجِيرٌ بِكُمْ فَأَضِيفُونِي وَ أَجِيرُونِي بِآلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ.* سلام بر شما اى دوستان خدا، سلام بر شما اى حجتّ هاى خدا، سلام بر شما اى نور خدا در تاريكي هاى زمين، سلام بر شما، درودهاى خدا بر شما و بر خاندان پاكيزه و پاكتان، پدر و مادرم فدايتان، به راستى خدا را خالصانه پرستيديد و در راه خدا آنچنان كه شايسته بود جهاد نموديد تا مرگ شما را دربر گرفت، لعنت خدا بر دشمنانتان از تمام پريان و آدميان، من به سوى خدا و به سوى شما از دشمنانتان بيزارى می جويم، اى سرور من يا ابا ابراهيم موسى بن جعفر، اى سرور من يا ابا الحسن علی بن موسى، اى سرور من يا ابا جعفر محمّد بن على، اى سرور من يا ابا الحسن على بن محمّد، من دل بسته شما هستم، ايمان دارم به نهان و آشكار شما، در اين روز شما كه روز چهارشنبه است از شما درخواست پذيرايى دارم، و

صوت ترتیل و ترجمه صفحه ۲۲۹

🍎🍎 در آیهٔ ۶۴ از صفحه ۲۲۹ به دونکته اشاره می کنیم صالح به قوم خود گفت این شتر خداست ««ناقة الله»» و آیه ای است برای شما ««لکم آیة»» مگر خدا شتر دارد؟ چرا گفته شتر خدا؟ گاهی برای اینکه به چیزی شرف و منزلت بدهیم آنرا با اضافه تشریفی می گوئیم و با لفظ جلاله الله ارائه می دهیم مثلا می گوییم بیت الله ، شهرالله، در اینجا ناقة الله

🍎🍎 چرا گفته این شتر معجزه است برای شما ««لکم آیة»» ۱- چون یک شتر عظیم الجثه از دل سنگی کوه بیرون آمد ۲-بدون اینکه حیوان نری آنجا باشد این شتر ماده حامله آفریده شد ۳-این شتر توانایی داشت که آب تمام شهر را در یک روز بنوشد و به جای آن به تمام شهر در آن روز شیر بدهد و معجزه هم یعنی کاری که دیگران از عهده آن بر نمی آیند

🍎🍎در آیهٔ ۶۵ می فرماید ««فعقروها»»شتر صالح را پی کردند و کشتند در حالیکه یک نفر این کار را کرد چرا به صیغه جمع بیان کرده؟ چون بقیه راضی به این کار بودند پس در جرم او شریک بودند رسول خدا صلوات الله علیه فرمودند کسی که ناظر کاری است ولی از آن متنفر است مانند کسی است که در آن شرکت نداشته است و کسی که در کاری حضور نداشته اما قلبا به آن رضایت داشته باشد مانند کسی است که در آن مشارکت داشته ،

🍎🍎 در آیات پایانی این صفحه به ماجرای ابراهیم ع و فرشتگانی که مهمان او شدند اشاره کرده و میفرماید وقتی فرشته ها بر ابراهیم وارد شدند او فوراً برایشان گوساله ای بریان کرد ««بِعجلٍ حنیذ»» این نشان می دهد از مهمان زود باید پذیرایی کرد ولی ابراهیم دید آنها از غذا تناول نمی کنند از آنها ترسید ««اوجس منهم»» از ذهنش گذشت که اینها غذا نمی خورند که نمک گیر نشوند شاید میخواهند صدمه ای به ما بزنند فرشتگان گفتند نترس ما فرستاده شده ایم برای هلاکت قوم لوط و اینکه تو را به فرزندی به نام اسحاق مژده می دهیم در اینجا ساره خوشحال شد و خندید