🔷🔹 در حالیکه چنین معجزه ای پیش روی آنها بود می گفتند ما به تو ایمان نمی آوریم مگر اینکه از زمین برای ما چشمه بجوشانی ««تفجّر لَنا من الارض»» خرما و انگور برایمان برویانی ،آسمان را بالای سرمان تکه تکه کنی ، به این درخواستها می گویند معجزات اِقتراحی . انتخاب معجزه با خداوند است اگر قرار باشد انسانها درخواست بدهند هر روز چیزی می خواهند آخرش هم ایمان نمی آورند

🔷🔹 در آیهٔ ۹۲ می گوید اگر میخواهی ما به تو ایمان بیاوریم باید خدا و فرشتگان را برای ما پایین بیاوری اینها اینقدر متکبر و خودخواه هستند که نمی گویند ما را به نزد آنها بالا ببر می گویند آنها را پایین بیاور در آخر هم بهانه ای دیگر دارند که اصلا چرا پیامبر از جنس فرشته نیست از جنس بشر است ؟ خداوند هم میفرماید اگر روی زمین فرشتگان بودند حتما پیامبر آنها را هم از جنس فرشته میفرستادم پیامبر باید از جنس کسانی باشد که میخواهد آنها را دعوت کند

ترتیل و ترجمه صفحه 292

🌴🌴🌴 آیهٔ ۹۷ از صفحه ۲۹۲ به موضوعی اشاره می کند که بارها و بارها در قرآن به آن برخورد کرده ایم اینکه خداوند هرکه را بخواهد هدایت می کند و هرکه را بخواهد گمراه می کند این تعبیرات معنای جبر نمی دهد یا به معنای سلب اختیار نیست بلکه خدا کسی را هدایت می کند که خواهان هدایت باشد و خودش را برای اطاعت خدا آماده کرده باشد یعنی گامهای اولیه را برمی دارد خدا هم هدایت ثانویه را شامل حالش می کند اما بندهٔ حق ستیز که هیچ قدمی در راه رضای خدا بر نمیدارد خدا هم دست مهرش را از سر او برمیدارد و او دچار ضلالت ثانویه میشود پس هدایت و ضلالت که ما به خدا نسبت می دهیم در واقع بسته به کارهایی است که از ما سر می زند

🌴🌴🌴 در این آیه می فر ماید کسی را که خدا گمراه کند برایش هیچ سرپرستانی نیست ««فَلَن تجد لَهُم أولیاء»» باید بگوید هیچ سرپرستی نیست ««ولی»» چرا جمع بسته «اولیاء» چون وقتی انسان از ولایت خدا به ولایت غیر خدا رجوع کند مجبور است به اسباب و وسایل متعدد روی آورد پس میشود اولیاء یعنی سرپرستان پس در وانفسای قیامت هیچ یک از این وسایل و معبودها برایش کارساز نیستند

🌴🌴🌴 حالا که هدایت نشدند ««نحشُرُهم یوم القیامة»» ما آنها را حشر می کنیم یکی از اسامی قیامت حشر است و آن یعنی گرد آوردن با قهر و غلبه و عدم تمایل آنجا عالَمی است که خواسته و ناخواسته جمع میشوند و به شکل ««علیٰ وجوههم»» یعنی به روی صورتهایشان معلوم میشود واژگون وارد محشر میشوند در حالیکه کورند ««عُمیا»» و لالند ««بُکما»» و کرند ««صما»» اینها کسانی هستند که خدا دست هدایتش را از سرشان برمی دارد

صوت ترتیل و ترجمه صفحه ۲۹۳

☘️☘️ صفحه ۲۹۳ به پایان سوره اسراء رسیدیم ، در آیهٔ ۱۰۵می فرماید ما قرآن را به حق نازل کردیم ««بالحق انزلناه»»و به حق هم نازل شد ««بالحق نزل »» چند تفسیر روی این عبارت گذاشته شده از جمله اینکه گاهی تصمیم داری کاری را با قصدی انجام دهی شروع می کنی اما به خاطر قدرت محدودی که داری نمی توانی به مقصد برسانی ولی خداوند قرآن را بحق نازل کرد و این کار هم انجام شد چون خداوند قادر مطلق است دیگر اینکه حق چیزی است که می ماند و باطل محکوم به زوال است قرآن باطلی ندارد که آفت پذیر باشد

☘️☘️مشرکان پیامبررا سرزنش می کردند که او ادعا می کند موحد و یکتا پرست است در حالیکه خدا را گاهی به نام رحمان می خواند ،گاهی رحیم فکر می کردند که مثل بتها که هر بت یک نام دارد خدا هم باید یک نام داشته باشد آیهٔ ۱۱۰ در جواب آنها نازل شد که همه اینها نامهای خداوند هستند نامهای متعدد هر کدام معرف گوشه ای از کمالات و خواص مُسمیٰ است خداوند هزاران نام و عنوان دارد ،رزاق است یعنی روزی رسان. جبار است یعنی جبران کننده و.... ما هم خدا را به این نامها و صفات می شناسیم

☘️☘️ در صفحه ۲۹۳ آیات ابتدایی سوره کهف را داریم ،کهف یعنی غار بزرگ پیامبر فرمود هنگام نزول سوره کهف هفتاد هزار فرشته آنرا بدرقه کردند و هرکس روز جمعه آنرا بخواند خداوند تا جمعه دیگر گناهانش را می آمرزد و از فتنه دجال او را حفظ می کند و به او نوری می بخشد که تا آسمان می تابد نام دیگر سورهٔ کهف حائله است زیرا این سوره مابین آتش جهنم و حاملان ، قاریان ،و عاملان به قرآن مانع میشود و اجازه نمی دهد آتش به آنان برسد میتوان به سوره کهف نصف القرآن هم گفت در این سوره به داستانهای اصحاب کهف ، موسی ع خضر ع و ذی القرنین و یأجوج و مأجوج اشاره شده است