🔴⚫️ آخرین خواسته حضرت خدیجه سلام الله علیها : حضرت خدیجه که بر اثر صدمات و آزارهای جسمی و روحی فراوان در شعب ابیطالب بیمار شده بود در روز دهم ماه رمضان سال دهم بعثت چشم از جهان فرو بست و پیکر مطهرش در قبرستان شهر مکه «حُجُون» آرام گرفت، ایشان در خانه پیامبر خدمات فراوانی انجام داد و از این رو، طبیعی بود که بتواند پیش از مرگ خود، خواسته‌ای از پیامبر داشته باشد؛ اما او هیچ‌گاه خواسته ای شخصی، آن هم به صورت مستقیم، از پیامبر نداشت، فقط در روز رحلت، خواسته کوچکی به وسیله دخترش فاطمه کرد. ابتدا به پیامبر فرمود: ای رسول خدا! اگر کوتاهی کرده‌ام، مرا عفو کن! پیامبر فرمود: هرگز از تو تقصیری مشاهده نکرده‌ام. خدیجه گفت: حاجتی دیگر دارم، می‌خواهم خواسته‌ام را دخترم فاطمه به شما بگوید؛ زیرا شرم دارم آن را بازگو کنم، پیامبر از جای برخاست و از اتاق بیرون رفت. حضرت خدیجه وقتی با دخترش تنها ماند، به فاطمه گفت: ای محبوب و نور دیده مادر! به پدرت بگو که مادرم می‌گوید: من، از خانه قبر بیمناکم، از شما تقاضا دارم که یکی از جامه‌های خویش که هنگام نزول وحی به تن داشته‌اید، به من هدیه کنید تا با آن کفن شوم، حضرت فاطمه سلام الله علیها درخواست مادر را به پیامبر گفت، پیامبر لباس خود را به فاطمه داد تا به مادرش بدهد. در این هنگام، جبرئیل نازل شد و گفت: «یا محمد! اِنَّ کَفنَ خَدِیجةَ مِن عِندِنا فَاِنَّها بَذَلَت مَا لُها فِی سَبِیلِنا فَجَاء جِبرِئیلُ بِکَفَنٍ وَقَال یَا رَسُولَ اللهُ هَذا کَفنُ خَدیِجَةُ وَهُوَ مِن اَکفانِ الجَنةِ اَهدَیَ اللهُ اِلَیهَا...»؛ 🌺 ای محمد! همانا کفن خدیجه، از سوی ماست؛ زیرا او مالش را در راه ما صرف کرد. پس، جبرئیل کفنی آورد و گفت: ای رسول خدا! این، کفن خدیجه است و این کفن، از کفن‌های بهشتی است که خداوند آن را به خدیجه هدیه داده است. ⚫️ فرا رسیدن سالروز رحلت ام المومنین حضرت خدیجه سلام الله علیها تسلیت باد. https://chat.whatsapp.com/G9fwmy00Rbb6JRuMJBrGvI 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027

✨💫✨💫✨💫✨💫✨💫 مطابق #محاسبات_نجومی 📆 #تقویم_نجومی_اسلامی_جمعه سوم اردیبهشت هجری شمسی دهم رمضان الکریم ۱۴۴۲هجری قمری ۲۳ آوریل ۲۰۲۱ میلاددی ▪وفات ام المومنین حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها تسلیت باد 👌 #صدقه در جمعه پاداش مضاعف دارد. ◼ اذکار روز جمعه: - اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ( 100مرتبه ) - یا ذاالجلال و الاکرام (1000 مرتبه) - یا نور (256 مرتبه) برای عزیز شدن 🔹سوره بعد از نماز صبح 🔹 ۱۰ بار سوره قدر و 🔹۱۱بار سوره توحید و یس 🔹بعد از نماز ظهر سوره نبأ 🔹بعد از نماز عصر سوره والعصر 🔹بعد از نماز مغرب حشر 🔹بعد از نماز عشا واقعه 🥀 جمعه دهم ماه قمری برای امور زیر خوب است: 🔹 خرید و فروش و امور تجاری 🔹تعلیم و تعلم 🔹امور ساختمانی 🔹زراعت و باغداری 🔹معالجات و امور درمان 🔹انجام تمام امور خوب است 🔹همچنین وصیت کردن بیمار در این روز خوب است. 🔹 مسافرت بعدازظهر و باصدقه باشد. 🌹 نوازدی که امروز به دنیا بیاید مبارک و پاکدامن است و عمرش طولانی باشد و رزقش وسیع باشد ان شاالله . 🌷 مباشرت در شب ‌جمعه (جمعه که شب شد) دلیلی بر استحباب یا کراهتش وارد نشده . ✂ طبق روایات، #اصلاح_مو (سر و صورت) در این روز ماه قمری بسیار خوب و باعث عزت و احترام نزد دیگران است . 🚫 #خون_دادن یا #حجامت در این روز از ماه قمری ، خوب نیست و موجب درد و ناراحتی است . 🔹جمعه برای #گرفتن_ناخن، روز بسیار خوبی است و مستحب نیز هست. روزی را زیاد ، فقر را برطرف ، عمر را زیاد و سلامتی آورد. 👕 جمعه برای بریدن، دوختن، خریدن و پوشیدن #لباس_نو روز بسیار مبارکی است و باعث برکت در زندگی و طول عمر می شود.. 🚫 جمعه ها طبق برخی روایات، برای #نوره_کشیدن (رفع موهای بدن با نوره) مناسب نیست. 🕥️️ وقت استخاره در روز جمعه از اذان صبح تا طلوع آفتاب و بعد از زوال ظهر تا ساعت ۱۶ عصر خوب است . ▪ سوره های امروز : سوره جمعه، #قدر، فتح،اعلی، منافقون سوره قدر در هنگام عصر خوانده شود بهتر است. #اوقات_شرعی_به_افق_تهران 🔹 اذان صبح: ۵۱ : ۰۴ 🔹طلوع آفتاب: ۲۲ : ۰۶ 🔹اذان ظهر: ۰۳ : ۱۳ 🔹غروب آفتاب: ۴۴ : ۱۹ 🔹اذان مغرب: ۰۳ : ۲۰ 🔹نیمه شب شرعی: ۱۷ : .. 💫ذات الکرسی عمود ۸:۴۸ ❣دعا در زمان ذات الکرسی مستجاب است. 🔴ذات الکرسی مخصوص روز #جمعه است 📚 منابع: الدروع الواقیة سید بن طاووس، دوخت و دوز: سایت کانون قرآنی وسائل الشيعه ؛ ج7 ، باب 190. ناخن گرفتن: حلیة المتقین، ختوم و اذکار، ج 1، ص 423، مفاتیح الجنان و بحارالانوار و تقویم المحسنین شیخ محدث کاشانی https://chat.whatsapp.com/G9fwmy00Rbb6JRuMJBrGvI 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027

💫بسم الله الرحمن الرحیم💫 ختم قرآن 🔷شروع: اول ماه مبارک رمضان 🔷پایان: عید فطر 🔴نیت: هدیه به امام عصر با نیت رفع موانع ظهور و تعجیل در امر فرج 🕋 تحدیر جزء دهم قرآن مجید همراه با ترجمه گویا👇👇👇👇👇👇👇👇

*دعای ابو حمزه ثمالی* إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ وَ لاتَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ مِنْ أَیْنَ لِیَ الْخَیْرُ یَا رَبِّ وَ لا یُوجَدُ اِلّا مِنْ عِنْدِکَ وَ مِنْ أَیْنَ لِیَ النَّجَاةُ وَ لا تُسْتَطَاعُ اِلّا بِکَ لا الَّذِی أَحْسَنَ اسْتَغْنَى عَنْ عَوْنِکَ وَ رَحْمَتِکَ وَ لا الَّذِی أَسَاءَ وَ اجْتَرَأَ عَلَیْکَ وَ لَمْ یُرْضِکَ خَرَجَ عَنْ قُدْرَتِکَ یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا رَبِّ- خدایا مرا به کیفرت ادب منما، و با نقشه‏ اى با من نیرنگ مکن، پروردگارا از کجا برایم خیرى هست، درحالى‏ که جز نزد تو یافت نمى‏ شود، و از کجا برایم نجاتى است، درحالى‏ که جز به تو فراهم نمى‏ گردد، نه آن‏ که نیکى کرد از کمک و رحمتت‏ بى‏ نیاز شد، و نه آن‏ که بدى کرد و بر تو گستاخى روا داشت، و تو را خشنود نساخت از عرصه قدرتت بیرون رفت. پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا... https://chat.whatsapp.com/CKIrynh7ePM3RjsV1WVe0r 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027 آنقدر بگوید تا نفس قطع گردد. بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ وَ دَعَوْتَنِی إِلَیْکَ وَ لَوْ لا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ مَا أَنْتَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی أَدْعُوهُ فَیُجِیبُنِی وَ إِنْ کُنْتُ بَطِیئا حِینَ یَدْعُونِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی وَ إِنْ کُنْتُ بَخِیلا حِینَ یَسْتَقْرِضُنِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی أُنَادِیهِ کُلَّمَا شِئْتُ لِحَاجَتِی وَ أَخْلُو بِهِ حَیْثُ شِئْتُ لِسِرِّی بِغَیْرِ شَفِیعٍ فَیَقْضِی لِی حَاجَتِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی لا أَدْعُو غَیْرَهُ وَ لَوْ دَعَوْتُ غَیْرَهُ لَمْ یَسْتَجِبْ لِی دُعَائِی، تو را به تو شناختم، و تو مرا بر هستى خود راهنمایى فرمودى، و به سوى خود خواندى، و اگر راهنمایى تو نبود، من نمی‌دانستم تو که هستى؟، سپاس خداى را که مى‏ خوانمش و او جوابم را مى ‏دهد، گرچه سستى‏ مى‏ کنم گاهى که او مرا مى‏ خواند، و سپاس خداى را که از او درخواست مى‏ کنم و او به من عطا مى‏ نماید، گرچه بخل مى‏ ورزم هنگامى که از من قرض بخواهد، و سپاس خداى را که هرگاه خواهم براى رفع حاجتم صدایش کنم، و هرجا که خواهم براى راز و نیاز با او بى‏ پرده‏ خلوت کنم و او حاجتم را برآورد، سپاس خداى را که غیر او را نمى‏ خوانم، که اگر غیر او را مى‏ خواندم دعایم را مستجاب نمى‏ کرد وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی لا أَرْجُو غَیْرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَیْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی وَکَلَنِی إِلَیْهِ فَأَکْرَمَنِی وَ لَمْ یَکِلْنِی إِلَى النَّاسِ فَیُهِینُونِی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی تَحَبَّبَ إِلَیَّ وَ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّی وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی یَحْلُمُ عَنِّی حَتَّى کَأَنِّی لا ذَنْبَ لِی فَرَبِّی أَحْمَدُ شَیْ‏ءٍ عِنْدِی وَ أَحَقُّ بِحَمْدِی. و سپاس خداى را که به غیر او امید نبندم، که اگر جز به او امید مى‏ بستم ناامیدم مى‏ نمود، و سپاس‏ خداى را که مرا بخویش وا گذاشت، ازاین‏ رو اکرامم نمود، و به مردم وا نگذاشت تا مرا خوار کنند، و سپاس خداى را که با من دوستى ورزید، درحالى‏ که از من بى‏ نیاز است، و سپاس خداى را که بر من بردبارى مى‏ کند تا آنجاکه گویى مرا گناهى نیست! پروردگارم ستوده‏‌ ترین موجود نزد من بوده و به ستایش من سزاوار‌تر است اللهُمَّ إِنِّی أَجِدُ سُبُلَ الْمَطَالِبِ إِلَیْکَ مُشْرَعَةً وَ مَنَاهِلَ الرَّجَاءِ إِلَیْکَ [لَدَیْکَ‏] مُتْرَعَةً وَ الاسْتِعَانَةَ بِفَضْلِکَ لِمَنْ أَمَّلَکَ مُبَاحَةً وَ أَبْوَابَ الدُّعَاءِ إِلَیْکَ لِلصَّارِخِینَ مَفْتُوحَةً وَ أَعْلَمُ أَنَّکَ لِلرَّاجِی [لِلرَّاجِینَ‏] بِمَوْضِعِ إِجَابَةٍ وَ لِلْمَلْهُوفِینَ [لِلْمَلْهُوفِ‏] بِمَرْصَدِ إِغَاثَةٍ وَ أَنَّ فِی اللَّهْفِ إِلَى جُودِکَ وَ الرِّضَا بِقَضَائِکَ عِوَضا مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِینَ وَ مَنْدُوحَةً عَمَّا فِی أَیْدِی الْمُسْتَأْثِرِینَ وَ أَنَّ الرَّاحِلَ إِلَیْکَ قَرِیبُ الْمَسَافَةِ وَ أَنَّکَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ اِلّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ [الْآمَالُ‏] دُونَکَ وَ قَدْ قَصَدْتُ إِلَیْکَ بِطَلِبَتِی، خدایا راههاى درخواست حاجتهایم را به جانب تو باز مى ‏یابم، و آبشخورهاى امید را نزد تو پر مى‏ بینم، و یارى خواستن از فضل براى آن‏ که تو را آرزو کرد بى‏مانع مى‏ بینم، و درهاى دعا را براى فریاد کنندگان گشوده مى‏ نگرم، و مى ‏دانم که تو براى امیدواران در جایگاه اجابتى، و براى دل سوختگان‏ در کمین‏گاه فریادرسى، و به یقین در اشتیاق به جودت، و خشنودى به قضایت جایگزینى از منع بخیلان‏ است، و گشایشى از آنچه در دست ثروت‏اندوزان، و همانا مسافر به سوى تو مسافتش نزدیک است، و تو از آفریدگانت هرگز در پرده نیستى، جز اینکه کردارشان آنان را از تو محجوب نماید، من با درخواستم آهنگ تو کردم وَ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ

بِحَاجَتِی وَ جَعَلْتُ بِکَ اسْتِغَاثَتِی وَ بِدُعَائِکَ تَوَسُّلِی مِنْ غَیْرِ اسْتِحْقَاقٍ لاسْتِمَاعِکَ مِنِّی وَ لا اسْتِیجَابٍ لِعَفْوِکَ عَنِّی بَلْ لِثِقَتِی بِکَرَمِکَ وَ سُکُونِی إِلَى صِدْقِ وَعْدِکَ وَ لَجَئِی إِلَى الْإِیمَانِ بِتَوْحِیدِکَ وَ یَقِینِی [وَ ثِقَتِی‏] بِمَعْرِفَتِکَ مِنِّی أَنْ لا رَبَّ لِی غَیْرُکَ وَ لا إِلَهَ [لِی‏] اِلّا أَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ اللهُمَّ أَنْتَ الْقَائِلُ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ وَعْدُکَ صِدْقٌ [الصِّدْقُ‏] وَ اسْأَلُوا اللهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیما وَ لَیْسَ مِنْ صِفَاتِکَ یَا سَیِّدِی أَنْ تَأْمُرَ بِالسُّؤَالِ وَ تَمْنَعَ الْعَطِیَّةَ وَ أَنْتَ الْمَنَّانُ بِالْعَطِیَّاتِ عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِکَ و با حاجتم روى به تو آوردم، نیاز خواهى ‏ام را به پیشگاه تو قرار دادم، و خواندت را دست‏آویز خویش نمودم‏ بى ‏آنکه مستحق شنیدن خواهشم، و شایسته گذشت از من باشى، بلکه براى اطمینان به کرمت، و آرامش به درستى وعده‏ ات، و پناه‏ جستن به ایمان به یگانگى ‏ات و یقین به معرفتت که مرا پروردگارى جز تو نیست، و معبودى جز تو نیست، یگانه و بى‏ شریکى. خدایا تو گفتى و گفتارت بر حق، و وعده‏ ات درست است] فرمودى: [از فضل خدا بخواهید که خدا به شما مهربان است، اى‏ آقاى من در شأن تو این نیست که دستور به درخواست دهى و از بخشش خوددارى کنى، تو با عطاهایت بر اهل مملکتت بسیار کریمى وَ الْعَائِدُ عَلَیْهِمْ بِتَحَنُّنِ رَأْفَتِکَ [بِحُسْنِ نِعْمَتِکَ‏] إِلَهِی رَبَّیْتَنِی فِی نِعَمِکَ وَ إِحْسَانِکَ صَغِیرا وَ نَوَّهْتَ بِاسْمِی کَبِیرا فَیَا مَنْ رَبَّانِی فِی الدُّنْیَا بِإِحْسَانِهِ وَ تَفَضُّلِهِ [بِفَضْلِهِ‏] وَ نِعَمِهِ وَ أَشَارَ لِی فِی الْآخِرَةِ إِلَى عَفْوِهِ وَ کَرَمِهِ مَعْرِفَتِی یَا مَوْلایَ دَلِیلِی [دَلَّتْنِی‏] عَلَیْکَ وَ حُبِّی لَکَ شَفِیعِی إِلَیْکَ وَ أَنَا وَاثِقٌ مِنْ دَلِیلِی بِدَلالَتِکَ وَ سَاکِنٌ مِنْ شَفِیعِی إِلَى شَفَاعَتِکَ أَدْعُوکَ یَا سَیِّدِی بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ رَبِّ أُنَاجِیکَ بِقَلْبٍ قَدْ أَوْبَقَهُ جُرْمُهُ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ رَاهِبا رَاغِبا رَاجِیا خَائِفا إِذَا رَأَیْتُ مَوْلایَ ذُنُوبِی فَزِعْتُ وَ إِذَا رَأَیْتُ کَرَمَکَ طَمِعْتُ و بر آنان با محبّت و رأفت بسیار احسان کننده‏ اى. خدایا مرا در کودکى در میان نعمت ها و احسانت‏ پروریدى، و در بزرگسالى نامم را بلند آوازه ساختى، اى آن‏ که مرا در دنیا به احسان و فضل نعمت هایش پرورید و برایم در آخرت به گذشت و کرمش اشاره نمود، اى مولاى من معرفتم راهنمایم به سوى تو، و عشقم به‏ تو واسطه‏ ام به پیشگاه توست، من از دلیلم به دلالت تو مطمئن، و از واسطه‏ ام به شفاعت تو در آرامشم، اى آقایم تو را به زبانى مى‏ خوانم که گناهش او را ناگویا نموده، و با دلى با تو مناجات مى‏ کنم که جرمش او را هلاک ساخته، تو را مى‏ خوانم اى پروردگارم در حال هراس و اشتیاق و امید و بیم، مولاى من هرگاه گناهانم را مى‏ بینم بى‏ تاب مى‏ گردم، و هرگاه کرمت‏ را مشاهده مى‏ کنم، به طمع مى ‏افتم فَإِنْ عَفَوْتَ [غَفَرْتَ‏] فَخَیْرُ رَاحِمٍ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَغَیْرُ ظَالِمٍ حُجَّتِی یَا اللهُ فِی جُرْأَتِی عَلَى مَسْأَلَتِکَ مَعَ إِتْیَانِی مَا تَکْرَهُ جُودُکَ وَ کَرَمُکَ وَ عُدَّتِی فِی شِدَّتِی مَعَ قِلَّةِ حَیَائِی رَأْفَتُکَ وَ رَحْمَتُکَ وَ قَدْ رَجَوْتُ أَنْ لا تَخِیبَ بَیْنَ ذَیْنِ وَ ذَیْنِ مُنْیَتِی فَحَقِّقْ رَجَائِی وَ اسْمَعْ دُعَائِی یَا خَیْرَ مَنْ دَعَاهُ دَاعٍ وَ أَفْضَلَ مَنْ رَجَاهُ رَاجٍ عَظُمَ یَا سَیِّدِی أَمَلِی وَ سَاءَ عَمَلِی فَأَعْطِنِی مِنْ عَفْوِکَ بِمِقْدَارِ أَمَلِی وَ لا تُؤَاخِذْنِی بِأَسْوَإِ عَمَلِی فَإِنَّ کَرَمَکَ یَجِلُّ عَنْ مُجَازَاةِ الْمُذْنِبِینَ وَ حِلْمَکَ یَکْبُرُ عَنْ مُکَافَاةِ الْمُقَصِّرِینَ، پس اگر از من درگذرى بهترین رحم‏ کننده‏ اى، و اگر عذاب کنى ستم نکرده‏ اى، خدایا حجّت من‏ در گستاخى بر درخواست از تو، با ارتکاب آنچه از آن کراهت دارى جود و کرم توست، و ذخیره‏ ام در سختیها با کمى حیا همانا رأفت و رحمت توست، و امیدم بر ان است که بین حجّت و ذخیره‏ ام آرزویم را نومید نکنى، پس امیدم را تحقق بخش، و دعایم را بشنو، اى بهترین کسى‏ که خواننده‏ اى او را خوانده، و بر‌ترین کسى‏ که امیدوارى به او امید بسته، اى آقاى‏ من آرزویم بزرگ شده، و کردارم زشت گشته، پس به اندازه آرزیم از عفوت به من ببخش، و به زشت‏‌ترین کردارم مرا سرزنش مکن، زیرا کرمت بر‌تر از کیفر گنهکاران و بردباریت بزرگ‌ تر از مکافات تبهکاران است وَ أَنَا یَا سَیِّدِی عَائِذٌ بِفَضْلِکَ هَارِبٌ مِنْکَ إِلَیْکَ مُتَنَجِّزٌ مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ أَحْسَنَ بِکَ ظَنّا وَ مَا أَنَا یَا رَبِّ وَ مَا خَطَرِی هَبْنِی بِفَض

ْلِکَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ أَیْ رَبِّ جَلِّلْنِی بِسَتْرِکَ وَ اعْفُ عَنْ تَوْبِیخِی بِکَرَمِ وَجْهِکَ فَلَوِ اطَّلَعَ الْیَوْمَ عَلَى ذَنْبِی غَیْرُکَ مَا فَعَلْتُهُ وَ لَوْ خِفْتُ تَعْجِیلَ الْعُقُوبَةِ لاجْتَنَبْتُهُ لا لِأَنَّکَ أَهْوَنُ النَّاظِرِینَ [إِلَیَ‏] وَ أَخَفُّ الْمُطَّلِعِینَ [عَلَیَ‏] بَلْ لِأَنَّکَ یَا رَبِّ خَیْرُ السَّاتِرِینَ وَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ وَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ، و من اى آقایم پناهنده به فضل توام، گریزان از تو به سوى توام، خواستار تحقق چیزى هستم که وعده کردى، و آن گذشت تو از کسى‏ که گمانش را به تو نیکو کرده، چه هستم من اى پروردگارم، و اهمیت من چیست؟ به فضلت مرا ببخش، و به گذشتت بر من صدقه بخش، پروردگارا مرا به پرده پوشى ‏ات بپوشان، و از توبیخم به کرم‏ ذاتت درگذر، اگر امروز جز تو بر گناهم آگاه مى‏ شد، آن را انجام نمى ‏دادم، و اگر از زود رسیدن عقوبت مى‏ ترسیدم، از آن دورى مى‏ کردم، گناهم نه به این خاطر بود که تو سبک ‏‌ترین بینندگانى و بى‏مقدار‌ترین آگاهان، بلکه پروردگارا از این جهت‏ بود که تو بهترین پرده‏ پوشى، و حاکم‏‌ ترین حاکمان، و کریم‏‌ ترین کریمانى سَتَّارُ الْعُیُوبِ غَفَّارُ الذُّنُوبِ عَلامُ الْغُیُوبِ تَسْتُرُ الذَّنْبَ بِکَرَمِکَ وَ تُؤَخِّرُ الْعُقُوبَةَ بِحِلْمِکَ فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى حِلْمِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ وَ عَلَى عَفْوِکَ بَعْدَ قُدْرَتِکَ وَ یَحْمِلُنِی وَ یُجَرِّئُنِی عَلَى مَعْصِیَتِکَ حِلْمُکَ عَنِّی وَ یَدْعُونِی إِلَى قِلَّةِ الْحَیَاءِ سَتْرُکَ عَلَیَّ وَ یُسْرِعُنِی إِلَى التَّوَثُّبِ عَلَى مَحَارِمِکَ مَعْرِفَتِی بِسَعَةِ رَحْمَتِکَ وَ عَظِیمِ عَفْوِکَ یَا حَلِیمُ یَا کَرِیمُ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ یَا قَابِلَ التَّوْبِ، پوشنده عیبها، آمرزنده‏ گناهان، داناى نهانها، گناه را با کرمت مى‏ پوشانى، و کیفر با بردبارى ‏ات به تاخیر مى ‏افکنى، سپاس‏ تو را سزاست بر بردبارى ‏ات پس از انکه دانستى، و بر گذشتت پس از آنکه توانستى، بردبارى ‏ات مرا به جانب گناه مى‏ کشد و بر نافرمانى ‏ات جرأت مى ‏دهد، پرده‏ پوشى ‏ات بر من مرا به کم‏حیایى مى‏ خواند، و شناختم از رحمت گسترده و بزرگى عفوت، به من در تاختن بر محرّماتت سرعت مى ‏دهد! اى شکیبا، اى گرامى، اى زنده، اى‏ اى به خود پاینده، اى آمرزگار، اى توبه پذیر یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا قَدِیمَ الْإِحْسَانِ أَیْنَ سَتْرُکَ الْجَمِیلُ أَیْنَ عَفْوُکَ الْجَلِیلُ أَیْنَ فَرَجُکَ الْقَرِیبُ أَیْنَ غِیَاثُکَ السَّرِیعُ أَیْنَ رَحْمَتُکَ الْوَاسِعَةُ أَیْنَ عَطَایَاکَ الْفَاضِلَةُ أَیْنَ مَوَاهِبُکَ الْهَنِیئَةُ أَیْنَ صَنَائِعُکَ السَّنِیَّةُ أَیْنَ فَضْلُکَ الْعَظِیمُ أَیْنَ مَنُّکَ الْجَسِیمُ أَیْنَ إِحْسَانُکَ الْقَدِیمُ أَیْنَ کَرَمُکَ یَا کَرِیمُ بِهِ [وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ] فَاسْتَنْقِذْنِی وَ بِرَحْمَتِکَ فَخَلِّصْنِی یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ، اى بزرگ نعمت، اى دیرینه احسان، پرده‏ پوشى زیبایت‏ کجاست، گذشت بزرگت کجاست، گشایش نزدیکت کجاست، فریادرسى زودت کجاست، رحمت گسترده‏ ات‏ کجاست، عطاهاى برترت کجاست، موهبتهاى گوارایت کجاست، جایزه‏ هاى شایانت کجاست، فضل بزرگت کجاست، عطاى عظیمت کجاست، احسان دیرینه‏ ات کجاست، کرمت کجاست، اى کریم، به حق‏ کرمت‏و «به محمّد و خاندان محمّد» مرا رهایى بخش، و به رحمتت مرا خلاص کن، اى نیکوکار، اى زیباکار یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ لَسْتُ أَتَّکِلُ فِی النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِکَ عَلَى أَعْمَالِنَا بَلْ بِفَضْلِکَ عَلَیْنَا لِأَنَّکَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ تُبْدِئُ بِالْإِحْسَانِ نِعَما وَ تَعْفُو عَنِ الذَّنْبِ کَرَما فَمَا نَدْرِی مَا نَشْکُرُ أَ جَمِیلَ مَا تَنْشُرُ أَمْ قَبِیحَ مَا تَسْتُرُ أَمْ عَظِیمَ مَا أَبْلَیْتَ وَ أَوْلَیْتَ أَمْ کَثِیرَ مَا مِنْهُ نَجَّیْتَ وَ عَافَیْتَ یَا حَبِیبَ مَنْ تَحَبَّبَ إِلَیْکَ وَ یَا قُرَّةَ عَیْنِ مَنْ لاذَ بِکَ وَ انْقَطَعَ إِلَیْکَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ، اى نعمت ‏ده، اى فزونى‏ بخش، من آن نیستم که در رهایى از کیفرت بر اعمالمان تکیه کنم، بلکه به احسانت بر ما اعتماد دارم، چرا که تو اهل تقوا و مغفرتى، از باب نعمت ‏دهى ابتداى به احسان مى‏ کنى، و از جهت کرم از گناه در مى‏ گذرى، پس نمى ‏دانم از چه سپاس گویم، از زیبایى که‏ مى‏ گسترانى، یا کار زشتى که مى‏ پوشانى، یا بزرگ آزمونى که آزمودى و شایسته نیکى نمودى، یا آن همه مشکلى که مرا از آن رهانیدى، و سلامت‏ کامل بخشیدى؟! اى محبوب آن‏ که به تو دوستى ورزید، اى نور چشم کسى‏ که به تو پناه آورد و براى رسیدن به تو از دیگران گسست، تو نیکوکارى‏ وَ نَحْنُ الْمُسِیئُونَ فَتَجَاوَزْ یَا رَبِّ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدَنَا بِجَمِیلِ مَا عِنْدَکَ وَ أَیُّ جَهْلٍ یَا رَبِّ لا یَسَعُهُ ج