معصوم میفرماید هرکسی زمان شنیدن این #صیحه سجده نکند و ذکر مخصوص را نگوید ، هلاک میشود !!!!

شب ۲۳ رمضان رو در پیش داریم و از طرفی ، دفع ضرر محتمل واجبه. دفع ضرر محتمل واجبه یعنی چی؟؟؟؟

یه‌مثال میزنم فرض کنید از خونه خارج شدید و یه بچه ی نابالغ به شما میگه سر کوچه تیراندازی شده !!! شما با اینکه میدونید گوینده ی این‌خبر، بچه ست و عقل درست و حسابی هم‌نداره ولی همه ی جوانب رو می سنجید و #احتیاط میکنید که ‌مبادا جانتون به خطر بیوفته

در بحث ما، ضرر احتمالی، هلاک‌شدن بخاطر سجده نکردنه اصلا بر فرض محال ، گیریم که این نشانه ها همش کذب و دروغه و قرار نیست اتفاق بیوفته ولی عقل سلیم میگه یه درصد احتمال بده که بیوفته و تو ندونی اون زمان چیکار کنی !!!!!

پس طبق این استدلال منطقی ، شناختن این‌ مسئله ضروریه و دفع کردن تبعات مسئله ی #صیحه_آسمانی ، واجب....

اول اینکه صدا کردن بلند رو صیحه میگن برای همین روایت میفرماید همه ی اهل عالم میشنوند و به زبان خودشون‌هم میشنوند و متوجه میشن...

زمان #صیحه_آسمانی هم موقعیه که در شرق و غرب اختلاف شدیدی به وجود اومده باشه

تو اکثر روایات شب جمعه  یا شب ۲۳ رمضان رو هنگام آن ندا مشخص کردن ولی همان‌طور که میدونید علایم حتمی پنج تا است و بقیه علائم غیر حتمی است. یعنی میشه گفت که خودِ صیحه آسمانی حتمی است؛ اما این‌که درشب جمعه و یا شب ۲۳ رمضان باشه غیر حتمی است و ممکن است در روز دیگری اتفاق بیفتد

بذارید اینطور بگم که تفسیر و توضیح علائم به عهده ی امام معصومه و اینجا چون ‌معصوم میفرماید شب جمعه ی ۲۳ رمضان #صیحه اتفاق میوفته ماهم میگیم سمعا و طاعتا

مثلا این روایت ان القائم ینادی باسمه لیلۀ ثلاث و عشرین من شهر رمضان و یقوم یوم عاشورا. قائم در شب 23 ماه رمضان به نامش ٬ ندا داده میشود و در روز عاشورا قیام می کنند

شادی مومنین از ندای آسمانی پیروان حق و حقیقت با شنیدن ندای آسمانی نشاط و شادابی خاصی پیدا میکنن و آگاه میشن که مولایشان بعد از قرن ها انتظار می آید و در پرتو آن ٬ حق و عدالت ٬ همه جا را نورانی خواهد کرد؛ به همین دلیل ٬ روح تازه ای با شنیدن آن در وجودشان دمیده می شود حسن بن محبوب از #امام_رضا روایت می کند که فرمود :

...کَمْ مِنْ حَرَّى مُؤْمِنَةٍ وَ کَمْ مِنْ مُؤْمِنٍ مُتَأَسِّفٍ حَرَّانَ حَزِینٍ عِنْدَ فِقْدَانِ الْمَاءِ الْمَعِینِ کَأَنِّی بِهِمْ آیِسٌ مَا کَانُوا قَدْ نُودُوا نِدَاءً یَسْمَعُ مَنْ بَعُدَ کَمَا یَسْمَعُ مَنْ قَرُبَ یَکُونُ رَحْمَةً عَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَ عَذَاباً عَلَى الْکَافِرِینَ.  ...هنگام فقدان ماء معین، بسیاری از مردان و زنان مؤمن، دلسوخته و متاسف و اندوهناک‌اند؛ گویا آنان را در ناامیدترین حالاتشان می‌بینم که ندا را می‌شنوند؛ ندایی که از دور، مانند شنیده شدن از نزدیک شنیده می‌شود و آن رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران است شیخ صدوق، کمالالدینوتمامالنعمة،ج 2،ص 371