eitaa logo
بصیرت_مهدوی
932 دنبال‌کننده
7هزار عکس
5.7هزار ویدیو
1.8هزار فایل
✍🏻 #ادمین_نوشت 💠سلام علیکم لطفا با #نشر سخن و پیام های ارائه شده در کانال #بصیرت_مهدوی در کانال ها و گروه های خودتون و یا بین دوستان و اقوام؛ در این امر فرهنگی و مذهبی و ترویج فرهنگ ناب مهدوی همراهی کنید کپی حلال ارتباط با اددمین @Admin_basirat8
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تحدیر سوره یاسین بعد از نماز صبح 👆👆👆 متن و ترجمه سوره یاسین👇👇👇 بِسْمِ ﭐللهِ ﭐلرَّحْمَنِ ﭐلرَّحِيمِ به نام خدا که رحمتش بى‏اندازه است‏و مهربانى‏اش همیشگى. یس ﴿۱﴾ یس «۱» وَﭐلْقُرْءَانِ ﭐلْحَکِیمِ ﴿۲﴾ سوگند به قرآن کریم، «۲» إِنَّکَ لَمِنَ ﭐلْمُرْسَلِینَ ﴿۳﴾ بى‏تردید تو از فرستادگانى، «۳» عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿۴﴾ بر راهى مستقیم [قرار دارى.] «۴» تَنزِیلَ ﭐلْعَزِیزِ ﭐلرَّحِیمِ ﴿۵﴾ [قرآن [نازل شده تواناى شکست‏ناپذیر و مهربان است. «۵» لِتُنذِرَ قَوْماً مَّا أُنذِرَ ءَابَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ ﴿۶﴾ تا مردمى را بیم دهى که پدرانشان را بیم نداده‏اند و به این علت] از حقایق [بى‏خبرند. «۶» لَقَدْ حَقَّ ﭐلْقَوْلُ عَلَىٰ أَکْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۷﴾ یقیناً فرمان عذاب بر بیشترشان ثابت شده است، به این سبب ایمان نمى‏آورند. «۷» إِنَّا جَعَلْنَا فِی أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالاًَ فَهِیَ إِلَى ﭐلْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ ﴿۸﴾ مسلماً ما غل‏هایى بر گردنشان نهاده‏ایم که تا چانه‏هایشان قرار دارد به طورى که سرهایشان بالا مانده است، «۸» وَجَعَلْنَا مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لَا یُبْصِرُونَ ﴿۹﴾ و از پیش رویشان حایلى و از پشت سرشان] نیز] حایلى قرار داده‏ایم، و به صورت فراگیر دیدگانشان را فرو پوشانده‏ایم، به این خاطر حقایق را نمى‏بینند، «۹» وَسَوَاءٌ عَلَیْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۱۰﴾ و براى آنان یکسان است چه بیمشان دهى یا بیمشان ندهى، ایمان نمى‏آورند، «۱۰» إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ﭐتَّبَعَ ﭐلذِّکْرَ وَخَشِیَ ﭐلرَّحْمَـٰنَ بِـﭑلْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ کَرِیمٍ ﴿۱۱﴾ بیم دادنت فقط براى کسى ثمربخش است که از قرآن پیروى کند و در نهان از خداى رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشى باارزش مژده ده. «۱۱» إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی ﭐلْمَوْتَىٰ وَنَکْتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَارَهُمْ وَکُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ ﴿۱۲﴾‏ بى‏تردید ما مردگان را زنده مى‏کنیم و آنچه را پیش فرستاده‏اند و [خوبى‏ها و بدى‏هاى] بر جا مانده از ایشان را ثبت مى‏کنیم و همه چیز را در کتابى روشن [که اصل همه کتاب‏هاست و آن لوح محفوظ است] برشمرده‏ایم. «۱۲» وَﭐضْرِبْ لَهُم مَّثَلاًَ أَصْحَابَ ﭐلْقَرْیَةِ إِذْ جَاءَهَا ﭐلْمُرْسَلُونَ ﴿۱۳﴾ براى آنان [که با تو برخورد خصمانه دارند] اهل آن شهر را مثل بزن، هنگامى که پیامبران به آنجا آمدند، «۱۳» إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَیْهِمُ ﭐثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُواْ إِنَّا إِلَیْکُم مُّرْسَلُونَ ﴿۱۴﴾ زمانى که دو پیامبر را به سوى آنان فرستادیم، ولى آن دو را انکار کردند و با پیامبر سومى آنان را تقویت کردیم، پس [همگى] گفتند: ما را به سوى شما فرستاده‏اند. «۱۴» قَالُواْ مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ ﭐلرَّحْمَـٰنُ مِن شَیْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَکْذِبُونَ ﴿۱۵﴾ [اهل شهر] گفتند: شما جز بشرهایى مانند ما نیستید و [خداى] رحمان هیچ چیزى نازل نکرده است، شما فقط دروغ مى‏گویید. «۱۵» قَالُواْ رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْکُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿۱۶﴾ گفتند: پروردگارمان مى‏داند که یقیناً ما به سوى شما فرستاده شده‏ایم، «۱۶» وَمَا عَلَیْنَا إِلَّا ﭐلْبَلَاغُ ﭐلْمُبِینُ ﴿۱۷﴾ و بر عهده ما جز رساندن آشکار [پیام وحى] نیست. «۱۷» قَالُواْ إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِکُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُواْ لَنَرْجُمَنَّکُمْ وَلَیَمَسَّنَّکُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۱۸﴾ گفتند: همانا ما شما را به شومى و فال بد گرفته‏ایم، اگر [از دعوت خود] باز نایستید، قطعاً شما را سنگسار مى‏کنیم، و از سوى ما شکنجه دردناکى به شما خواهد رسید. «۱۸» https://chat.whatsapp.com/E2QcLOVpPTOBayud5M19B7 قَالُواْ طَائِرُکُمْ مَعَکُمْ أَئِن ذُکِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿۱۹﴾ گفتند: شومى شما از خود شماست [و این شومى نتیجه کفر و طغیان و گناه است، شگفتا!] آیا اگر به شما تذکر دهند [آن تذکر سعادت بخش را به شومى و فال بد مى‏گیرید؟ نه، شومى از ما نیست] بلکه شما مردمى متجاوز و اسراف کار هستید. «۱۹» وَجَاءََ مِنْ أَقْصَى ﭐلْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعَىٰ قَالَ یَا قَوْمِ ﭐتَّبِعُواْ ﭐلْمُرْسَلِینَ ﴿۲۰﴾ آنگاه از دور‌ترین نقطه شهر مردى شتابان آمد، گفت: اى قوم من! از این فرستادگان [خدا] پیروى کنید، «۲۰» ﭐتَّبِعُواْ مَن لَّا یَسْأَلُکُمْ أَجْراً وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿۲۱﴾ از کسانى پیروى کنید که پاداشى از شما نمى‏خواهند و آنان راه یافته‏اند، «۲۱» وَمَا لِی لَا أَعْبُدُ ﭐلَّذِی فَطَرَنِی وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿۲۲﴾ و مرا چه شده که [از روى یقین] کسى را نپرستم که مرا آفریده و شما را به سوى او بازمى‏گردانند؟ «۲۲» ء
َأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً إِن یُرِدْنِ ﭐلرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئاً وَلَا یُنقِذُونِ ﴿۲۳﴾ آیا به جاى او معبودانى را برگزینم که اگر [خداى] رحمان براى من آسیبى بخواهد نه شفاعتشان چیزى را از من دفع مى‏کند و نه مى‏توانند نجاتم دهند؟! «۲۳» إِنِّی إِذاً لَّفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿۲۴﴾ اگر چنین کنم، بى‏تردید در گمراهى آشکار خواهم بود. «۲۴» إِنِّی ءَامَنتُ بِرَبِّکُمْ فَـﭑسْمَعُونِ ﴿۲۵﴾ [اى رسولان! [بى‏تردید به پروردگار شما ایمان آورده‏ام؛ بنابراین از من بشنوید. «۲۵» قِیلَ ﭐدْخُلِ ﭐلْجَنَّةَ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ ﴿۲۶﴾ [سرانجام به دست آن مشرکان شهید شد، و به او [گفته شد: به بهشت درآى. گفت: اى کاش قوم من آگاهى داشتند، «۲۶» بِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَجَعَلَنِی مِنَ ﭐلْمُکْرَمِینَ ﴿۲۷﴾ که پروردگارم مرا آمرزید و از کرامت یافتگان قرارم داد. «۲۷» وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ ﭐلسَّمَاءِ وَمَا کُنَّا مُنزِلِینَ ﴿۲۸﴾ بعد از شهادت او هیچ سپاهى از آسمان بر] هلاکت] قومش نازل نکردیم، و بر آن نبوده‏ایم که نازل کنیم. «۲۸» إِن کَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿۲۹﴾ [کیفرشان] جز یک فریاد مرگبار نبود که ناگهان [پس از آن فریاد] همه بى‏حرکت و خاموش شدند! «۲۹» یَا حَسْرَةً عَلَى ﭐلْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿۳۰﴾ اى افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبرى براى هدایتشان نمى‏آمد مگر اینکه او را مسخره مى‏کردند! «۳۰» أَلَمْ یَرَوْاْ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنَ ﭐلْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لَا یَرْجِعُونَ ﴿۳۱﴾ آیا [مشرکان مکه] ندانسته‏اند چه بسیار از اقوام پیش از آنان را [به سبب کفر و طغیانشان] هلاک کردیم که آنان هرگز نزد اینان برنمى‏گردند، [و در دنیا زندگى دوباره نمى‏یابند،] «۳۱» وَإِن کُلٌّ لَّمَّا جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ ﴿۳۲﴾ و همه آنان [بدون استثنا محشور خواهند شد و] در قیامت نزد ما احضار مى‏شوند. «۳۲» وَءَایَةٌ لَّهُمُ ﭐلْأَرْضُ ﭐلْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبّاً فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ ﴿۳۳﴾ این زمین مرده براى آنان نشانه‏اى [آشکار بر اینکه ما مردگان را در قیامت زنده مى‏کنیم] مى‏باشد که آن را زنده کردیم و از آن دانه بیرون مى‏آوریم که از آن مى‏خورند، «۳۳» وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنَ ﭐلْعُیُونِ ﴿۳۴﴾ در آن بوستان‏هایى از درختان خرما و انگور قرار دادیم، و در آن از چشمه‏هاى گوناگون روان ساختیم، «۳۴» لِیَأْکُلُواْ مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْکُرُونَ ﴿۳۵﴾ تا از میوه آن و آنچه دست‏هایشان به عمل مى‏آورد [مانند شیره، کشمش، شربت و...] بخورند، آیا سپاس گزارى نمى‏کنند؟ «۳۵» سُبْحَانَ ﭐلَّذِی خَلَقَ ﭐلْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ ﭐلْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصى] است آنکه همه زوج‏ها را آفرید از آنچه زمین مى‏رویاند و از وجود خودشان و از آنچه نمى‏دانند، «۳۶» وَءَایَةٌ لَّهُمْ ﭐللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ ﭐلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ ﴿۳۷﴾ و نشانه‏اى [از نشانه‏هاى قدرت و حکمت ما] براى آنها شب است که [پوشش] روز را از آن برمى‏کنیم، پس ناگاه آنان به تاریکى درآیند، «۳۷» وَﭐلشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَ ٰلِکَ تَقْدِیرُ ﭐلْعَزِیزِ ﭐلْعَلِیمِ ﴿۳۸﴾ و خورشید [نیز براى آنان نشانه‏اى از قدرت ماست] که همواره به سوى قرارگاهش حرکت مى‏کند. این اندازه‏گیرى تواناى شکست‏ناپذیر و داناست، «۳۸» وَﭐلْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ کَـﭑلْعُرْجُونِ ﭐلْقَدِیمِ ﴿۳۹﴾ و براى ماه منزل‏هایى قرار دادیم تا اینکه به صورت شاخه کهنه هلالى شکل و زرد رنگ خرما برگردد [و باز به تدریج بدر کامل شود،] «۳۹» لَا ﭐلشَّمْسُ یَنبَغِی لَهَا أَن تُدْرِکَ ﭐلْقَمَرَ وَلَا ﭐللَّیْلُ سَابِقُ ﭐلنَّهَارِ وَکُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ﴿۴۰﴾ نه براى خورشید این توان هست که به ماه برسد، و نه شب از روز پیشى مى‏گیرد، و هر کدام در مدارى شناورند. «۴۰» وَءَایَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی ﭐلْفُلْکِ ﭐلْمَشْحُونِ ﴿۴۱﴾ براى آنان نشانه‏اى دیگر [از قدرت و رحمت ما] این [است] که فرزندانشان را در کشتى‏هایى پر [از اجناس و وسایل] حمل کردیم، «۴۱» وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا یَرْکَبُونَ ﴿۴۲﴾ و براى آنان چیزهایى مانند کشتى [چون اسب، قاطر و دیگر وسایل نقلیه] آفریدیم که بر آن سوار مى‏شوند، «۴۲» وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِیخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ یُنقَذُونَ ﴿۴۳﴾ و اگر بخواهیم آنان را غرق مى‏کنیم در این صورت هیچ فریادرسى براى آنان نخواهد
بود، و نجات هم نیابند، «۴۳» إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعاً إِلَىٰ حِینٍ ﴿۴۴﴾ مگر [اینکه] رحمتى از سوى ما [نجاتشان دهد] و تا مدتى [از زندگى دنیا] بهره‏مندشان کنیم، «۴۴» وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ﭐتَّقُواْ مَا بَیْنَ أَیْدِیکُمْ وَمَا خَلْفَکُمْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۴۵﴾ و هنگامى که به آنان گویند: آنچه [از عذاب‏هاى دنیا و آخرت] پیش رو و پشت سر شماست بپرهیزید تا مورد رحمت قرار گیرید [به این هشدار قطعى توجه نمى‏کنند،] «۴۵» وَمَا تَأْتِیهِم مِّنْ ءَایَةٍ مِنْ ءَایَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا کَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿۴۶﴾ و هیچ آیه‏اى از آیات پروردگارشان براى آنان نمى‏آید مگر اینکه از آن روى مى‏گردانند. «۴۶» وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَکُمْ ﭐللهُ قَالَ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ یَشَاءُ ﭐللهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿۴۷﴾ هنگامى که به آنان گویند: از آنچه خدا روزى شما کرده، انفاق کنید، کافران به مؤمنان گویند: آیا کسانى را اطعام کنیم که اگر خدا مى‏خواست آنان را اطعام مى‏کرد؟ [پس گرسنگى را خدا بر آنان خواسته است] ولى شما [اى کفرپیشگان!] جز در گمراهى آشکارى نیستند. «۴۷» وَیَقُولُونَ مَتَىٰ هَذَا ﭐلْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿۴۸﴾ و مى‏گویند: اگر راستگویید، این وعده [قیامت و عذاب] کى خواهد بود؟ «۴۸» مَا یَنظُرُونَ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ ﴿۴۹﴾ اینان جز یک فریاد مرگبار [آسمانى] را انتظار نمى‏کشند که آنان را در حالى که سرگرم نزاع و ستیز [در امور دنیایى]‌اند فراگیرد. «۴۹» فَلَا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ ﴿۵۰﴾ [فریادى که وقتى بر سر آنان زده شود [نه مى‏توانند وصیتى کنند و نه] اگر بیرون خانه باشند [مى‏توانند به خانواده خود برگردند، «۵۰» وَنُفِخَ فِی ﭐلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ﭐلْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ یَنسِلُونَ ﴿۵۱﴾ و در صور دمیده مى‏شود، ناگاه همه آنان از قبرها به سوى پروردگارشان مى‏شتابند. «۵۱» قَالُواْ یَا وَیْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ ﭐلرَّحْمَـٰنُ وَصَدَقَ ﭐلْمُرْسَلُونَ ﴿۵۲﴾ مى‏گویند: اى واى بر ما، چه کسى ما را از خواب گاه‌مان برانگیخت؟ این واقعیتى است که] خداى [رحمان وعده داده بود و پیامبران راست گفتند!! «۵۲» إِن کَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ ﴿۵۳﴾ ] آن صحنه عظیم [جز یک فریاد نیست، پس به ناگاه همه آنان] جمع‏آورى شده و [نزد ما احضار مى‏شوند. «۵۳» فَـﭑلْیَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئاً وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۵۴﴾‏ در این روز به هیچ کس ذره‏اى ستم نمى‏شود، و جز آنچه را انجام مى‏دادید پاداش داده نمى‏شوید. «۵۴» إِنَّ أَصْحَابَ ﭐلْجَنَّةِ ﭐلْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ ﴿۵۵﴾ همانا بهشتیان در چنین روزى در سرگرمى وصف ناپذیرى شیرین‏کام و خوش‏اند. «۵۵» هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى ﭐلْأَرَائِکِ مُتَّکِؤُونَ ﴿۵۶﴾ آنان و همسرانشان در زیر سایه‏هایى] آرام‏بخش] بر تخت‏هایى [آراسته چون حجله عروس] تکیه مى‏زنند. «۵۶» لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَلَهُم مَّا یَدَّعُونَ ﴿۵۷﴾ براى آنان در آنجا میوه‏ها [ى عالى و مطبوع] و آنچه دلشان بخواهد فراهم است. «۵۷» سَلَامٌ قَوْلاًَ مِن رَّبٍّ رَّحِیمٍ ﴿۵۸﴾ با سلامى [امنیت‏آور و سلامت‏بخش] که گفتارى از پروردگارى مهربان است. «۵۸» وَﭐمْتَازُواْ ﭐلْیَوْمَ أَیُّهَا ﭐلْمُجْرِمُونَ ﴿۵۹﴾ و [ندا آید:] اى گناهکاران! امروز [از صف نیکان] جدا شوید. «۵۹» أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُواْ ﭐلشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ ﴿۶۰﴾ اى فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را مپرستید که او بى‏تردید دشمن آشکارى براى شماست؟ «۶۰» وَأَنِ ﭐعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ ﴿۶۱﴾ و سفارش نکردم که مرا بپرستید چون این راهى است مستقیم، «۶۱» وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنکُمْ جِبِلّاً کَثِیراً أَفَلَمْ تَکُونُواْ تَعْقِلُونَ ﴿۶۲﴾ و همانا شیطان گروه بسیارى از شما را گمراه کرد، آیا تعقّل نمى‏کردید [که پیروانش به چه سرنوشت شومى دچار شدند؟] «۶۲» هَذِهِ جَهَنَّمُ ﭐلَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿۶۳﴾ این است دوزخى که به شما وعده مى‏دادند. «۶۳» ﭐصْلَوْهَا ﭐلْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ ﴿۶۴﴾ امروز به کیفر کفرى که همواره مى‏ورزیدید در آن درآیید. «۶۴» ﭐلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلِّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ ﴿۶۵﴾ امروز بر دهان‏هایشان مُهر خاموشى نهیم و دست‏هایشان با ما سخن مى‏گویند و پاهایشان به اعمالى که همواره مرتکب مى‏شدند، گواهى مى‏دهند! «۶۵» وَل
َوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْیُنِهِمْ فَـﭑسْتَبَقُواْ ﭐلصِّرَاطَ فَأَنَّىٰ یُبْصِرُونَ ﴿۶۶﴾ و اگر بخواهیم [در همین دنیا] دیدگان [بصیرتشان] را محو مى‏کنیم، پس به [سوى ه‌مان] راه [گمراهى] بر یکدیگر پیشى مى‏گیرند؛ نهایتاً چگونه و کجا مى‏توانند [صراط مستقیم را] ببینند؟ «۶۶» وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَکَانَتِهِمْ فَمَا ﭐسْتَطَاعُواْ مُضِیّاً وَلَا یَرْجِعُونَ ﴿۶۷﴾ و [نیز] اگر بخواهیم آنان را در جاى خودشان مسخ مى‏کنیم، [و به صورت جمادى خشک درمى‏آوریم] که نه بتوانند بروند و نه بازگردند، «۶۷» وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی ﭐلْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُونَ ﴿۶۸﴾ و به هر کس عمر طولانى دهیم، او را در عرصه خلقتش [به سوى حالت ضعف و سستى و نقصان و فراموشى] واژگون مى‏کنیم؛ پس آیا تعقّل نمى‏کنند؟ «۶۸» وَمَا عَلَّمْنَاهُ ﭐلشِّعْرَ وَمَا یَنبَغِی لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ وَقُرْءَانٌ مُّبِینٌ ﴿۶۹﴾ و به پیامبر، شعر نیاموختیم و [شعرگویى] شایسته او نیست. کتاب [او] جز کلامى استوار و باارزش و قرآنى روشنگر [حقایق] نیست، «۶۹» لِیُنذِرَ مَن کَانَ حَیّاً وَیَحِقَّ ﭐلْقَوْلُ عَلَى ﭐلْکَافِرِینَ ﴿۷۰﴾‏ تا کسانى را که [به عقل و هوش و استعداد] زنده‏اند هشدار دهد، و فرمان عذاب بر کافران محقق و ثابت شود. «۷۰» أَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَیْدِینَا أَنْعَاماً فَهُمْ لَهَا مَالِکُونَ ﴿۷۱﴾ آیا ندیده‏اند که ما از آنچه به قدرت خود انجام داده‏ایم براى آنان چهارپایانى آفریده‏ایم که مالکشان هستند. «۷۱» وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَکُوبُهُمْ وَمِنْهَا یَأْکُلُونَ ﴿۷۲﴾ چهارپایان را براى آنان رام کردیم که برخى از آنها مرکب سوارى آنان هستند و از [گوشت] برخى از آنها مى‏خورند، «۷۲» وَلَهُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا یَشْکُرُونَ ﴿۷۳﴾ و براى آنان در آنچهارپایان سودهایى [چون پشم، کُرک و پوست] و نوشیدنى‏هایى [چون شیر و فرآورده‏هاى آن] هست؛ آیا سپاس گزارى نمى‏کنند؟ «۷۳» وَﭐتَّخَذُواْ مِن دُونِ ﭐللهِ ءَالِهَةً لَعَلَّهُمْ یُنصَرُونَ ﴿۷۴﴾ و به جاى خدا معبودانى انتخاب کرده‏اند به امید اینکه [به وسیله آنها] یارى شوند، «۷۴» لَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ ﴿۷۵﴾ در حالى که [معبودان] قدرت یارى دادن به آنان را ندارند و آنان [که سبک مغزان روى برتافته از حق‏اند] براى آن معبودان [از سوى شیطان] سپاهى احضار شده‏اند [تا عمر و مالشان را فداى این معبودان باطل کنند.] «۷۵» فَلَا یَحْزُنکَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ ﴿۷۶﴾ پس گفتارشان تو را اندوهگین نکند، بى‏تردید ما آنچه را پنهان مى‏دارند و آنچه را آشکار مى‏کنند مى‏دانیم. «۷۶» أَوَلَمْ یَرَ ﭐلْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ ﴿۷۷﴾ آیا انسان ندانسته که ما او را از نطفه‏اى [پست و ناچیز] آفریده‏ایم و اینک ستیزه‏گرى آشکار است؟ «۷۷» وَضَرَبَ لَنَا مَثَلاًَ وَنَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی ﭐلْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیمٌ ﴿۷۸﴾ در حالى که آفرینش نخستین خود را از یاد برده براى ما مثلى زد [و] گفت: چه کسى این استخوان‏ها را در حالى که پوسیده‏اند زنده مى‏کند؟ «۷۸» قُلْ یُحْیِیهَا ﭐلَّذِی أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ ﴿۷۹﴾ بگو:‌‌ همان کسى که نخستین بار آن را پدید آورد. زنده‏اش مى‏کند، و او به هر چیزى داناست «۷۹» ﭐلَّذِی جَعَلَ لَکُم مِّنَ ﭐلشَّجَرِ ﭐلْأَخْضَرِ نَاراً فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ ﴿۸۰﴾ همان کسى که براى شما از درخت سبز، «آتش زنه» آفرید، که اکنون شما از آن آتش مى‏افروزید. «۸۰» أَوَلَیْسَ ﭐلَّذِی خَلَقَ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَىٰ وَهُوَ ﭐلْخَلَّاقُ ﭐلْعَلِیمُ ﴿۸۱﴾ آیا کسى که آسمان‏ها و زمین را آفریده است، قدرت ندارد که [پس از مرگشان] همانند آنان را بیافریند؟ چرا قدرت دارد؛ زیرا اوست که آفریننده بسیار داناست. «۸۱» إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ﴿۸۲﴾ شأن او این است که چون پدید آمدن چیزى را اراده کند، فقط به آن مى‏گوید: باش، پس بى‏درنگ موجود مى‏شود. «۸۲» فَسُبْحَانَ ﭐلَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿۸۳﴾ بنابراین [از هر عیب و نقصى] منزّه است خدایى که مالکیّت و فرمانروایى همه چیز به دست اوست، و شما را به سوى او بازمى‏گردانند. «۸۳»
نکات کلیدی قرآن کریم جزء ۲۷
متن شبهه یا شایعه: «امشب شب اجابت دعاست؛ ارسال کن به هرکسی که مهربونه وبخوانید ( ۱ حمد – ۱ قدر – ۱ آیت الکرسی – ۳ توحید و ۷ تا صلوات) روایت است از حضرت محمد (ص) هرکس شب ۲۷ رمضان را به هفت مومن تبریک بگوید حاجتش برآورده می‌شود. ۲۷ام رمضان مبارک ، التماس دعا» 🔵پاسخ: 1⃣چنین مطلب و حدیثی از رسول خدا (ص) در هیچ منبع موثق و معتبری نیامده است. 2⃣این گونه مطالب به جهت تضعیف اعتقاد مردم، در صورت اجابت نشدن دعا و بی اعتبار و بی ارزش جلوه دادن دستورات دینی از سوی مخالفین دین نشر داده می‌شود. ✅اعمال مخصوص این شب (شب 27 ماه مبارک رمضان) عبارتند از: 1️⃣ انجام أعمال مشترك شب‌هاي ماه رمضان، به ويژه اعمال مشترك دهه آخر و شب های قدر. 2️⃣ خواندن دعاي: اَللّهُمّ ارْزقني التّجافِي عَن دار الغرور … [از امام زین العابدین (ع) نقل شده است که این دعا را در این شب مکرر می‏‌خواندند.] 3️⃣ [غسل كردن] ✅همچنین اعمال دیگری برای این شب (27ام ماه رمضان) منابع نقل شده است؛ 1️⃣ از امام علی (ع) روایت شده است: از فضایل ماه رمضان فضایل نماز در آن از ایشان سوال شد. ایشان فرمودند: هر کس در شب بیست و هفتم ماه رمضان چهار رکعت نماز بخواند به این صورت؛ سوره حمد و ملک هر کدام یکبار، و اگر سوره تبارک را حفظ نیست و نمی‌تواند، سوره توحید را 25 مرتبه بخواند، خداوند او و والدینش را می‌آمرزد. 2️⃣ خواندن ۳۰ ركعت نماز [۱۵ نماز دو ركعتي]. به اين صورت كه هشت ركعت بين نماز مغرب و عشا و بيست و دو ركعت ديگر، پس از نماز عشا به جا آورده شود. 3️⃣ خواندن دعاي شب 27 ام ماه رمضان: يا مادّ الظّلِ و لَو شِئتَ جَعَلْتَهُ ساكِناً… . 4️⃣ خواندن دعایی منقول از پیامبر اکرم (ص) در این شب: رَبَّنا آمَنّا فَاغفرلنا ذنوبنا … . 5️⃣ خواندن دعای شب بیست و هفتم بر اساس کتاب های کهن: اَلْحَمْدُ لِلّه الّذي خَلَقَ بَدايعَهُ بقُدْرتِهِ … . 🖋پاسخ به شبهات 📤پاسخگویان: *گروه۱۳ واتس آپ:* https://chat.whatsapp.com/JwifJj5npKJ2NXmoqiOdsF ✅ *درصورت تکمیل بودن ظرفیت گروه واتس آپ، از لینک زیر عضو گروه جدید شوید:*👇 http://pasokhgooyan.blogfa.com/post/1708 ✅ *لطفا سوالات و شبهات خود را ابتدا از قسمت سرچ کانال تلگرامی یا وبلاگ ما، جستجو نمائید و در صورت عدم وجود پاسخ، سوال خود را از طریق لینک زیر به یکی از سایتهای پاسخگو ارسال فرمائید:* 👇 http://pasokhgooyan.blogfa.com/post/1167 پاسخگویان در بلاگفا: http://pasokhgooyan.blogfa.com/post/1771 در ایتا: https://eitaa.com/pasokhgooyan/2385 در تلگرام: https://t.me/pasokhgoyan/12755 در سروش: https://sapp.ir/pasokhgooyan موضوعات مرتبط: اعتقادی ، اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی برچسب‌ها: تبریک ۲۷ رمضان , شب ۲۷ رمضان , خواندن سوره قرآن , استجابت دعا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴🔵 رؤیای شگفت آیت الله مرعشی نجفی درباره علامه مجلسی(رحمه الله علیه) 🌺 آیت الله سید عباس کاشانی(ره)برای استاد ابوالحسنی منذر(ره) نقل کردند که آیت‌الله مرعشی(ره)به من فرمود: 🔹 من خیلی عاشق علّامه مجلسی بودم. مخصوصاً وقتی که یاد بیانات علامه می‌افتادم، از اینکه چرا بعضی جرأت می‌کنند و تعبیرات ناروایی را نسبت به ایشان به کار می‌برند، در تعجب بودم. یک شب خیلی به حضرت صدّیقه، فاطمه زهرا «سلام الله علیها» متوسل شدم تا در برزخ، مقام علّامه مجلسی را به من نشان دهند. همان شب در خواب دیدم که به «قبرستان وادی‌السلام» رفتم تا برای همه مؤمنین، اساتیدمان و فقهایی که در آنجا هستند فاتحه بخوانم. 🔺 دیدم وادی السلام یک صحرای بی حّد و حصر است؛ یک بیابان ولکن مملوّ از عمامه! همه اهل علم‌اند و گویا من در عالم خواب همه را می‌شناسم: «شیخ کلینی»، «شیخ صدوق»، «شیخ مفید»، «سلّار»، «ابن حمزه» [ره]، بزرگانِ مشهد؛ تمام. حاج شیخی هم که من در این جمع می دیدم «حاج میرزا حسین نوری» [صاحب مستدرک الوسائل] بود. من حاج میرزا حسین نوری را درک نکرده بودم اما گویی ایشان را از قبل دیده‌ام و می‌شناسم. دیدم آن جلو، طرفِ قبله، یک دری از خاتَم -که با هیبت و عظمت است - وجود دارد ؛ یک نفر هم کنار آن ایستاده و آن در بسته است. به حاجیِ نوری عرض کردم اینجا کجاست؟ 🔺 فرمودند: اینجا قطعه‌ای از «وادی السلامِ نجف» است. وقتی نظاره کردم، آثار قبری را ندیدم امّا هوا و فضایِ خیلی خوب و مایه انسی داشت که انسان دوست داشت از آن جدا نشود. 🔺حاجی نوری فرمودند: ارواح مؤمنینِ شیعه هر جای دنیا که باشند پس از وفات به وادی السلام منتقل می‌شوند و در اینجا تا روز قیامت متنعّم‌اند. امروز پیغمبر اکرم، ائمه اطهار و حضرت زهراء «سلام الله علیهم اجمعین» اذن عام دادند که با نوّابشان ملاقات کنند. پشت این در باغی است که پیامبر اکرم، ائمه و حضرت زهرا [سلام الله علیها] در آن باغ هستند. 🌹 آن آقایی هم که دمِ در ایستاده، «علاّمه مجلسی» است. ایشان واسطه بین پیغمبر، ائمه و علمای شیعه است. خودِ پیغمبر صلّ الله علیه و آله و سلم به علّامه مجلسی لقب «بابُ الأئمّه» داده‌اند! . علّامه هم جفت جفت آقایان را صدا می‌کرد: مثلاً «محمد بن یعقوب کلینی و صدوق»، «شیخ مفید و شیخ طوسی»، «سید رضی و سید مرتضی»... آقایان جفت جفت به ملاقاتِ پیغمبر (صلی الله علیه و آله) می‌رفتند. من از هول و هیبتِ واقعه‌ای که در آن فضا دیدم از خواب جستم. https://chat.whatsapp.com/KzpSUpZjJ5tEtVuclKjlXf
حاجت‌روایی‌با علامه مجلسی1_1007457177_۱۲۴.mp3
زمان: حجم: 3.4M
🔹 آشنایی با علامه مجلسی باب الائمه در عالم برزخ و حاجت روایی با ایشان 🎙
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا