مهربان و ساده و بی‌کینه است مثل نوری در دل آئینه است عادت او نیست خشم و دشمنی نام او نور و نشانش روشنی خشم نامی از نشانی‌‌های اوست حالتی از مهربانیهای اوست تازه فهمیدم خدایم این خداست این خدای مهربان و آشناست دوستی از من به من نزدیک تر از رگ گردن به من نزدیکتر آن خدای پیش از این را باد برد نام او را هم دلم از یاد برد آن خدا مثل خیال و خواب بود چون حبابی نقش روی آب بود می‌توان با این خدا پرواز کرد سفره‌ی دل را برایش باز کرد می‌توان با اوصمیمی حرف زد مثل یاران قدیمی حرف زد می‌توان تصنیفی از پرواز خواند با الفبای سکوت آواز خواند می‌توان در وصف او هر چیز گفت می‌توان شعری خیال‌انگیز گفت

در حدیثی دیگر می‌فرماید: «خداوند از توبه‌ی بنده‌اش بیشتر از فردی خوشحال می‌شود که در جای خطرناکی منزل گرفته و سواری و آب و غذا، همراهش باشد. آنگاه، سرش را بر زمین می‌گذارد و لحظاتی می‌خوابد و بیدار می‌شود. می‌بینید که سواری‌اش رفته است. پس گرما و تشنگی بر وی غلبه می‌کند. در این وقت، با خود می‌گوید: بر می‌گردم و سر جایم می‌مانم. پس از برگشتن، باز هم لحظاتی به خواب می‌رود. سپس بیدار می‌شود و سرش را بلند می‌کند. ناگهان، سواری‌اش را در کنار خود می‌بیند». (یعنی خداوند از توبه‌ی بنده‌اش از این فرد هم بیشتر خوشحال می‌شود). (بخاری:۶۳۰۸)

از رسول مکرم اسلام (ص) روایت شده است که می‌فرماید: خداوند متعال دستانش را شباهنگام می‌گشاید تا خطاکار روز بازگردد و توبه کند و دستانش را به وقت روز می‌گستراند تا گنهکار شب به سوی او باز گردد، تا این که خورشید از مغرب طلوع کند(که نشانه‌ی آغاز قیامت است) (صحیح مسلم)

همچنین در حدیث قدسی آمده است: « ای فرزند آدم، تا زمانی که مرا می‌خوانی و به من امید بسته‌ای، گناهان سرزده از تو را می‌بخشم و پروایی ندارم. ای فرزند آدم، اگر گناهانت سر به آسمان بردارند، سپس از من طلب گذشت کنی، از تو می‌گذرم؛ ای فرزند آدم، چنانچه تو با یک دنیا گناه به ملاقات من آیی در حالیکه برای من انباز و همتایی نگرفته‌ای، من در مقابل، با یک دنیا مغفرت، به پیشواز تو می‌آیم.» (روایت ترمذی)

در حدیث قدسی دیگری آمده است: «من با بنده‌ام بر اساس گمانی که به من دارد، رفتار می‌نمایم. و هنگامی که مرا یاد می‌کند، من با او هستم. پس اگر در تنهایی مرا یاد کند، من هم او را در تنهایی، یاد خواهم کرد. و اگر مرا در میان جمع، یاد کند، من او را در میان جمع بهتری، یاد خواهم کرد. و اگر به اندازه یک وجب به من نزدیک شود، من به اندازه یک متر به او نزدیک می‌شوم. و اگر به اندازه یک متر به من نزدیک شود، من به اندازه دو متر به او نزدیک می‌شوم. ♥️ و اگر قدم‌زنان به سوی من بیاید، من دوان دوان به سوی او خواهم آمد». (بخاری:۷۴۰۵)

ای بندگان من، شما بامدادان و شامگاهان خطا و اشتباه می‌کنید، و من تمامیِ گناهان را می‌آمرزم، پس از من طلب آمرزش کنید، تا شما را بیامرزم. ای بندگان من، شما نمی‌توانید ضرر و صدمه‌ای به من برسانید، و در توانتان نیست که منفعت و سودی عاید من کنید. ای بندگان من، اگر نخستین و آخرین فردتان، و انسان و جنتان، به مانند قلب متقی‌ترین فرد باشند، این امر در مُلک و جبروت من چیزی نمی‌افزاید. و چنانچه نخستین و آخرین فردتان و انس و جنتان، به مثابه‌ی قلب سرکش‌ترین فرد در آید، چیزی از مُلک و جلال من نخواهد کاست. ای بندگان من! اگر نخستین و آخرین فردتان و انس و جنتان، جملگی در دشتی فراخ گرد آیند، و هریک از من چیزی درخواست کنند، به هر فرد، خواسته‌اش را عطا می‌کنم، بی‌آنکه چیزی از مُلک و جبروت من کاسته شود مگر به آن میزان که سوزن چون به دریا اندر شود، از آب دریا کم می‌کند. ای بندگان من! به راستی من تنها اعمال و رفتار شما را می‌شمارم و محاسبه می‌کنم، سپس به تمام و کمال، پاداش و جزای آن را به شما خواهم داد. پس هرکس پاداش نیکو یافت، خداوند را سپاس گوید و هر آنکه جزایی جز آن را یافت، جز خویشتن را نکوهش نکند.» صحیح مسلم

بله همچین خدای لطیفی داریم به یادش باش