🔻کشور مسلمان امارات متحده عربی هزینه های تاسیس این پایگاه را پرداخت خواهد کرد! #یمن #امارات

رضا رشیدپور دوباره در خدمت به جریان نفاق و جایی که دغدغه مردم معیشت، مسکن و مسائل اقتصادیه با مطرح کردن فیلترینگ سعی در ماستمالی سو مدیریت و خیانت این جریان می باشد

#شعر_و_کودکی در حالی که لباسشو شبیه چفیه به صورتش بسته و چوب پرچمشو دست گرفته و آماده پرتاب کردنشه، روی صندلی نشسته و از سمت راستش به من نگاه می کنه و می گه: + بابا فکر کنم دیگه منم می تونم برم فلسطین با اسرائیلیا بجنگم. - چرا؟ + چون رئیس‌شون (شهید سنوار) فقط با یه چفیه و چوب، اسرائیلیا رو شکست د. حسین/ شش ساله💪

🔰 لیبرالیسم به جز احمق کردن، آدم‌ها را بی‌وجدان هم می‌کند و اگر تصاویر تکه‌تکه شدن کودکان و زنده زنده سوختن انسانِ غیرغربی را برای اثبات جنایت جانی‌ها، نشان‌شان بدهی، پس از اندکی تاسف، وجدان خود را سرکوب می‌کنند و عمق ذهنشان به جستجوی توجیه و بهانه برای سرکوب عذاب وجدانشان می‌گردند. •| بهانه، پاسخ به این پرسش است؟ چه کسی ۷ اکتبر را شروع کرد. اگر آن‌ها را به عقب برگردانی و جنایت را از ۷۰ سال پیش شرح دهی، می‌پرسند، چرا زمین‌هایشان را فروختند؟! •| واقعیت این است که هیچ دلشان برای رنج‌کشیدگان داخل نیز نمی‌سوزد و ما می‌دانیم چرا مدام فقرا و محرومین داخلی را پیش می‌کشند... لذت را طلب می‌کنند، دنبال روزمرگی و بهم نخوردن نظم زندگی بدون رنج خود هستند و یا راهی خواهند یافت یا راهی خواهند ساخت برای درگیر نبودن با رنج و درد دیگران!

🔰 پاسخ آخر به «چه باید کرد؟» •| این پرسش، همیشه‌ی تاریخ به ویژه در زمان بهم خوردن نظم و قواعد، توسط متفکران پاسخ داده شده است. در پاسخ، هرکدام اتوپیای خود را طرح کرده‌اند. اما اتوپیا، با پیاده‌شدنش، سرانجام به سلطه گروهی و استضعاف گروهی دیگر منجر شده است. شاید پاسخ درست این باشد؛ باید به‌طور منظم، بی‌نظمی را ادامه داد. باید پیوسته، در تمام لحظات زندگی، قواعد را بهم ریخت و «واقعیت‌» را تکه‌تکه کرد. سلطه‌گر همیشه، واقعیت را می‌سازد و در این واقعیت، ضعیف‌بودن، اتفاقی عادی است. •| چه باید کرد؟! باید خون ریخت! خون تمام کسانی که واقعیتی بنام «کشور اسرائیل» را تحمیل و عادی‌سازی کردند... بله! باید خون ریخت و به ضعف‌رفتگان را باید به این آگاهی که تو ذاتا ضعیف نیستی، رساند و مسلح کرد! یک بار برای همیشه... ارزشش را دارد

❤️ #پنجره | ماجرای نامه‌ای که دختر خردسال شهید معصومه کرباسی در دیدار اخیر به رهبر انقلاب داد ✍ بخشی از روایت دیدار: 📝 نوبت نامه‌ی زهرا -دختر شهید- شده. آقا نامه را می‌گیرند و بلند می‌خوانند. زهرا خطّ عربی‌فارسیِ مخصوصِ خودش را نوشته و من که می‌خواستم نامه را بخوانم، بعضی جاهایش برایم خوانا نبود؛ ولی آقا کاملاً روان و راحت می‌خوانند. زهرا خواسته‌های همه را در نامه‌اش آورده: «انگشتر هم می‌خواهید؛ آره؟ یک قرآن کریم هم می‌خواهند، یک جانماز هم می‌خواهند.» «در جانماز، مُهر و تسبیح باشد.» «چَشم! یک دفتر و قلم و چادر هم می‌خواهند.» 📝 «برای خاله‌ی زهرا و بچّه‌هایش، ریّان و ریحانه، می‌خواهم دعا کنید؛ برای خانواده‌ام. و از شما چفیه می‌خواهم. زهرای عواضه. برای پدر شهید و مادر شهیدم دعا کنید.» 📝 «چَشم! خداوند ان‌شاءالله که همه‌ی شما را محفوظ بدارد. آقای مقدّم! این‌هایی که این زهراخانم خواسته، همه‌اش را بهشان بدهید. هم سجّاده‌ی من را بگیرید، هم انگشتر و قرآن و جانماز و همه را؛ جانماز هم باید یک مُهر و تسبیح در آن باشد.» 📖 دارم به این نتیجه می‌رسم که دخترِ‌شهیدها حق دارند آقا را بابای خودشان بدانند. دبیرستانی که بودم، یک دوست فرزند شهید داشتم؛ همیشه با همین جمله که «عوضش حضرت آقا بابای منه» باعث می‌شد به او حسودی کنم.

🌱 #شهید_آرمان_علی_وردی: [حضرت آقا نور چشم منه من هرگز به ایشون فحش نمیدم] به مناسبت نزدیک شدن دومین سالگرد شهید 📚برشی از کتاب آرمان عزیز ((باولایت تا شهادت یعنی همین و بس))✋🏻