🔴 موفقیت تحصیلی و نیروی پنهان مهارت‌های غیرشناختی
🎯 حتماً شما هم با این چالش مواجه شدید که چرا بعضی از بچه‌ها با وجود هوش بالا، پیشرفت تحصیلی خوبی ندارند؟ یا شاید شما هم مثل خیلی از والدین و معلم‌ها، این سوال توی ذهنتون چرخ بخوره که آیا عواملی مثل انگیزه و پشتکار به اندازه هوش اهمیت دارن؟
👋 یه مطالعه تازه در مجله Nature Human Behaviour که به همت دکتر مارگریتا مالانچینی از دانشگاه کوئین مری لندن و دکتر آندریا آلگرینی از دانشگاه کالج لندن انجام شده، نشون می‌ده که مهارت‌های غیرشناختی مثل انگیزه و خودتنظیمی به اندازه هوش توی موفقیت تحصیلی اهمیت دارن. این مطالعه ثابت می‌کنه که این مهارت‌ها با گذر زمان توی دوران تحصیل کودک بیشتر اهمیت پیدا می‌کنن و حتی عوامل ژنتیکی هم توی این قضیه نقش دارن.
دکتر مالانچینی می‌گه: «پژوهش ما نشون می‌ده که مهارت‌های غیرشناختی مثل پشتکار و علاقه به تحصیل نه تنها پیش‌بینی‌کننده‌های مهمی برای موفقیت هستن، بلکه با گذر زمان تأثیرشون بیشتر هم می‌شه.» به عبارت دیگه، اون دیدگاه سنتی که فقط به هوش اهمیت می‌داد، حالا دیگه چندان معتبر نیست.
نکته جالب این یافته‌ها اینه که بچه‌ها با توجه به شخصیت و تمایلاتشون، می‌تونن تجربیات یادگیریشون رو به‌طور فعال شکل بدن و نقاط قوتشون رو تقویت کنن.
این مطالعه پیامدهای مهمی برای سیستم آموزشی داره. دکتر مالانچینی می‌گه: «تا حالا بیشتر روی توسعه شناختی تمرکز کردیم، ولی وقتشه که به مهارت‌های غیرشناختی هم توجه کنیم.» یعنی مدارس باید برنامه‌هایی طراحی کنن که علاوه بر درس و مشق، به رشد عاطفی و اجتماعی دانش‌آموزان هم اهمیت بدن.
♦️🔸@batalhozn🔸♦️
چرا فرزندم شاد نیست؟
بدرفتاری با فرزند، طرد کردن او و غافل شدن از او گرچه خیلی شایع هستند ولی دلیل اصلی عدم شادی خانواده ها نیستند. بخش اعظم شاد نبودن خانواده ها حاصل عملکرد پدر و مادرهای خوش نیتی است که فرزندان خود را مجبور می کنند کاری را که دوست ندارند انجام بدهند. و فرزندان به خصوص نوجوان ترها برای دستیابی و رسیدن به آزادی در برابر تلاش های پدر و مادرشان مقاومت می کنند. سال ها بعد این اختلاف و تعارض بار دیگر نمایان می شود و آن وقتی است که کودکان دیروز، پدر و مادر سالخورده خود را به کارهایی وامی دارند که دوست ندارند انجام بدهند؛ مثل رانندگی نکردن، نقل مکان به خانه آنها و یا رفتن به خانه سالمندان.
چیزی که این تعارضات و اختلاف ها را وخیم تر می کند این است که پدر و مادرها و فرزندان همیشه در دنیای کیفی(تصوری که از همان ابتدا از یکدیگر در ذهن خود شکل داده اند) یکدیگر باقی می مانند. من جواب خوبی برای والدین سالخورده ندارم؛ شاید مسئله آنها بی جواب باشد. ولی هر چه سالمندان و فرزندان در زمانی که سالمندان هنوز روی پای خود ایستاده اند بهتر با هم کنار بیایند، این مشکل دیرتر پیش می آید.
اصل بدیهی نظریه انتخاب در فرزندپروری این است که اگر می خواهی فرزندت شاد، موفق و با تو صمیمی باشد، کاری نکن که فاصله بین تو و او زیاد شود. معنای این اصل بدیهی آن است که اگر می خواهید فرزندانتان با شما صمیمی بمانند از آنها انتقاد نکنید و آنها را تهدید، تحقیر، تنبیه یا تطمیع نکنید. هر چقدر سعی در کنترل کردن دیگران داشته باشید فاصله شما با آنها بیشتر می شود.
"کتاب نظریه انتخاب. اثر ویلیام گلاسر"
♦️🔸@batalhozn🔸♦️