تو همونی دلیلی هستی که لبخند میاره رو لبم؛ درست وقتی میون موج غمام گیر کردم!

من دورت نمی‌زنم؛ دورت می‌گردم؛ مثل پروانه شمع، مثل زمین دور خورشید، مثل من دور تو!

تو همان افسانه‌ی شیرین دنیای منی :)

سلام

تو مثل اون مسکن قوی هستی که دوای هر دردی! (:

من توی چال گونت، موقع خندیدن گم شدم! :)

. آغوشت شد معبدم؛ و من هر دقیقه عبادتت می‌کنم! :) .

و دلتنگی؛ دردیست بی‌درمان!

من یه تیکه از روحم‌و پیش تو جا گذاشتم!

جریان چیه ان‌قدر لف می‌دید؟! :)

هیچ اتفاقی فراموش نمیشه ؛ بلاخره یه روزی توی یه خیابون ، یا وسط یه آهنگ ، یا موقع خواندن کتاب ، یا دیدن یک فیلم ، یهو همه چیز یادت میاد...

چو شادم می‌توانی داشت غمگینم چرا داری؟ "عراقی"