#من_و_علّامه روزی از روزها در اوائل طلبگی که شرح حالات بزرگان و اولیاء ما را تشویق نموده بود که علاوه بر #سیر_و_سلوک عقلی ؛عرفانی آن راهم دنبال نماییم در خیابان اِرَم بودم که چشمم به جمال حضرت آیت الله علّامه یِ حسن زاده آملی افتاد. با شوق بسیار و البته کمی ترس خودم را به محضرش رساندم سلامی و عرض ادب متواضعانه همراه با همان ترس !پرسیدم :آقا بنده تا در حوزه هستم نماز شب ،قرائت قرآن ،ذکر و وِردم ترک نمی شود خودکار و منظم!اما همینکه مسافرتی پیش آید و محیط تغییر کند حال انجام مستحبات ندارم چرا؟ و چه کنم؟ایشان یک جواب فرمودند:یک کشیده می زنم تو گوشت ها!!!😊 من آنجا بی درنگ گفتم چشم!آنجا نفهمیدم و حرف دیگری نداشتم!امّا ذهنم درگیر بود که این پاسخ اندرون خود حرفها دارد! بعدهایک جورایی به خودم حالی کردم: 🔸شاید ایشان می خواستند بفرمایند آنچه شما به آن مقیَّد هستید هنوز "حال" شماست و ملکه نشده است بنابراین من من نکن که هنوز هنری و توفیقی آنچنان نداری! 🔸شاید میخواستند بفهمانند این شما نیستید که برنامه سازی می نمایید!بلکه آن محیط حوزه و برنامه های حوزه است که شما را تنظیم می کند! 👈برای شما دوست عزیز نوشتم شما طلبه گرامی که این روزها از آن محیط نورانی فاصله داری ونماز شبت تعطیل شده!و البته برای مرتبه پایین تر ها نماز اول وقت! 👈برای شما جوان هیئتی می نویسم که اشکِ روضه و مناجات این روزها نداری! 🔹آری توجه نمایید به این دو نکته: ۱-سیر و سلوک مجاهدت میخواهد یعنی در افتادن با تنبلی و بی میلی ! ۲-عمل کم باشد اما دوام داشته باشد؛ ثُبات واستمرار داشته باشد. امام باقر(علیه السلام): دوست داشتنی‌‌ترین اعمال نزد خداى عزَّ و جلَّ عملى است که بنده آن‌را ادامه دهد، اگر چه اندک باشد. 🔹این روزها برنامه تنظیم کن !برای عبادات و دعاها هرچند کم و کوتاه ، وقت معیَّن و مقرَّر نما و خودت را عادت بده و گرنه این وضعیت ادامه پیدا کند از نماز اوَّل وقت هم می افتی تا چه رسد به نماز شب و ...! ✍️ #رضا_بازیار_منصورخانی #عضویت http://eitaa.com/joinchat/1502281752C7ca74b8cc2