‌ ‌

‌ ‌ لینک کانال: @fotuhat ‌ ‌ ‌ ‌

👆🏻👆🏻👆🏻

🎧 #پادکست #برش_کوتاه ♨️ #پیشنهاد_ویژه 💠 عنوان: نقطه رهایی! (+ تفاوت انتولوژیک وجود و موجود در فلسفه هایدگر) ⏱ ۱۲ دقیقه 🎙 #سیدرسول_فاطمی (بخشی از جلسه ششم متن‌خوانی مقاله زبان مارتین هایدگر: eitaa.com/sr_fatemy/589 ) ๛ وارَســتـِگـی ๛ @varastgi ๛ ‌ ‌ ‌ ‌

نکته ای مهم در مورد عرفان نظری👇

۱

۲

۳

۴ @fotuhat

💠گمان نمی کنم با چاپ کتابها و مقالات، گرهی از فکر و اندیشه باز شود. این همه کتاب نوشته و خوانده شد... چه فهمیده شد؟ کدام قلب آرام گرفت و کدام عقل سرشار شد؟ اغلبِ آنچه نامش را علم گذاشته ایم، بوالهوسی هایی هستند برای سرگرم شدن در بازیچه های این دو روزه ی دنیا. نه رازی از دهر می گشایند و نه حدیثی از حقیقت می گویند. همه هم این را می دانیم ولی به روی همدیگر نمی آوریم. فرقی هم نمی کند که نام این ملعبه ها، علوم مهندسی باشد یا علوم انسانی و یا علوم دینی؛ به قول شیخ بهایی: ایها القوم الذی فی المدرسة ..... کلما حصلتموه وسوسة @fotuhat

#قرآن 🔸 «محی الدین بن عربی از استاد خودش (ابومدین) نقل مي‌كند كه از او پرسيدند مريد كيست و پاسخ داد كه: مريد آن كسي است كه هر چه دلش بخواهد را از قرآن بيرون مي‌كشد.» 🔹 ابن عربي نگاهي عرفاني به قرآن دارد. او قرآن را تجلي انسان كامل يعني پيامبر و پيامبر را نيز تجلي خدا مي‌بيند چنان كه قرآن را كتاب جامع مي‌داند كه از سوي الله كه اسم جامع است بر انسان جامع يعني محمد نازل شده و هر يك آينه ديگري است. 🔸 به عقيده ابن عربي فهم قرآن و مضمون آن معرفتي الهي است و نصّ قرآن عين علم خداوند است كه هيچ چيز بر او پوشيده نيست. از اين رو نه تنها قرآن را مشتمل بر علم ما كان و ما يكون مي‌داند بلكه يكي از نشانه‌هاي رسيدن به حقيقت سلوك را فهم اين واقعيت و يافتن پاسخ تمامي سئوالات سالك از قرآن بر مي‌شمارد و در الفتوحات المكيه، ج2، ص 93 به نقل از شيخ ابومدين مي‌نويسد: «لايكون المريد مريداً حتي يجد في القرآن كل ما يريد»و اضافه می کند: «كل كلام لايكون له هذا العموم فليس بقرآن.» 🔹 ابن عربي اين ويژگي‌ها را مخصوص قرآن مي‌داند و در مقام مقايسه آن با ساير صحف آسماني مي‌گويد: «قرآن كتابي از جمله كتاب‌هاست جز اين كه داراي جامعيت است درحالي كه ساير كتب چنين نيستند... قرآن ام الكتاب است كه همه كتاب‌هاي نازله از آن خارج شده و به زبان‌هاي گوناگون بيان گشته‌اند.» 🔸 به عقيد ابن عربي، خدا در قرآن ظاهر شده است بنابراين، همان طور كه خدا اسما وصفات و شؤون گوناگون دارد و بر هر فردي به يك يا چند اسم تجلي مي‌كند، قرآن نيز كه تجلي خداست، نوع ظهورش نسبت به افراد مختلف فرق مي‌كند، و آيات آن به تنوع افراد، متنوع مي‌شود. پس معناي ظاهر ممكن است به حسب اشخاص و بسته به درجه فهم آنان، متفاوت باشد. ممكن است معنايي براي يك شخص ظاهر باشد، ولي براي ديگري پنهان و باطن باقي بماند. همان طور كه هركس در آينه هستي نگاه كند خود را در آن مي‌بيند، هر آن كس نيز كه به آينه قرآن بنگرد خود واحوالات خويش را در آن نظاره مي‌كند. 🔹 بنابراين، آينه قرآن بسته به حال و مقام هر فرد، چيزي را براي او ظاهر مي‌كند كه با ظهوري كه براي ديگران رخ مي‌دهد، متفاوت است، و حتي همين شخص ممكن است در حال و يا مقامي ديگر، معنايي ديگر برايش ظاهر شود. 🔸 اینک اضافه می کنم: به نظر می رسد که مراد ابن عربی و ابو مدین که در ابتدای متن عرض شد، این است که فرد باید به درجه ای از معرفة الله و بصیرتی در دین رسیده باشد که بتواند پاسخ تمامی سوال هایش را در قرآن بیابد و آیات قرآن را هستی مکتوب و جهان هستی را قرآن گشوده ببیند. 🔹 یکی از وجود بارز ائمه اطهار نیز همین است. امام باقر و صادق(ع) بارها و بارها به اصحاب می فرمودند که هر آنچه به شما می گویم ، بپرسید که از کدام آیه فهمیده ام تا به شما بگویم. بسیاری از مفسران در تفسیر آیه: تبیانا لکل شیء و آیه: لا رطب و لا یابس الا فی کتاب و آیه: ما فرطنا فی الکتاب من شیء و آیه و کل شیء احصیناه فی امام مبین و ... به این مطلب اشاره کرده‌اند و گفته اند که قرآن مشتمل بر علم ماکان و مایکون است ولی آن را نه هر کس بلکه تنها کسانی که به درجات معرفتی والایی رسیده اند درک می کنند. حضرت امیر (ع) نیز در چند جای نهج البلاغه قریب به همین مضمون را آورده اند. 💠 کانال فتوحات عرفانی: @fotuhat ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 از شیخ [ابوالحسن خرقانی] پرسیدند: عارف کیست؟!  🔹 شیخ فرمودند: مَثَل عارف مَثَل مرغی است که از آشیانه رفته بود به طمع طعمه و نیافته، قصد آشیانه کرده و ره نیافته، در حیرت مانده و خواهد که به خانه رود نتواند!... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی 🔍 https://varastegi.ir/3024 ‌ ‌ ‌ ‌