اَللَّـهُمَّ بِحَقِّ #هذَا الْقُرْآنِ، وَبِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ، وَبِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِن مَدَحْتَهُ فيهِ، وَبِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ

خدایا؛ به حق این قرآن و به حق کسی که آن را بر او فرستادی و به حق هر مؤمنی که او را در قرآن ستودی و به حق خود بر آنان، پس احدی شناساتر از تو به حق تو نیست👌

لطفى کن و دوباره لیاقت به من بده رزق دعا و فیض اطاعت به من بده توبه شکستن عادت هر روزه ام شده امشب کرامتى کن و همّت به من بده هرقدر بد شدم کرمت باز کم نشد وقتش رسیده گریه ى حسرت به من بده

ده مرتبه َ #بِكَ يااَللهُ جل جلاله

خدایا به حق این قرآن این شب قدر را آخرین شب قدر ما قرارمده

ده مرتبه #بِمُحَمَّد صلی الله علیه و آله وسلم

خدایا به حق پیغمبرعظیم الشأنت بلا را از این مملکت اسلامی دور بفرما دلها بسوزد برای اول مظلوم عالم امیرالمومنین ع که وقتی به شهادت رسید دشمنان پلید او بعد از شهادتش جشن و سرور گرفتند نقل شده است وقتی خبر شهادت امیرالمومنین ع به شام رسید، معاویه دستور داد مجلس جشنی بگیرند همه وزیرها و شخصیت های مهم و مردم را دعوت کرد، در آن جلسه شادی خبر شهادت امیرالمومنین ع را به مردم اعلام کرد.

مدتها بعد که معاویه هنوز از شادی شهادت حضرت امیر ع در پوست خود نمی گنجید، جلسه ای تشکیل داده بود که در همان جلسه خانومی به نام سوده همدانی که از محبین و ارادتمندان حضرت بود، بلند شد چند بیت شعر در فضائل و مصائب امیرالمومنین ع خواند که مجلس عیش و نوش و شادی معاویه را به مجلس حزن و اندوه تغییر داد و اشک مردم را جاری کرد . سوده در آن مجلس این ابیات زیبا را سرود : صَلَّی الله عَلی روحٍ تَضَمَّنه قَبرٌ فأصبَح فیه الْعدلُ مدفونا

ای معاویه! درود برآن شخصیتی که وقتی او را داخل قبر گذاشتند عدالت هم با او دفن شد معاویه گفت: چه می گویی؟ منظورت چه کسی است؟ سوده گفت: منظورم علی ابن ابی طالب ع، ای معاویه داری برای علی ع جشن می گیری!؟ او یادگار و پیرو پیامبر بود، ما هر وقت دلمان برای پیامبر ص تنگ می شد سخنان و نجوای او را می شنیدیم.

حیف مولا مردم عالم تو را نشناختند دم زدند از تو ولی یکدم تو را نشناختند رهبر افلاکی و از خاکیان خاکی تری هم ملائک هم بنی آدم تو را نشناختند

ده مرتبه #بِعَليٍّ علیه السلام

ده مرتبه #بِفاطِمَةَ سلام الله علیها