⁉️ ماه ربیع الاول ایام شادی یا ایام عزاداری محسنیه لطفا بدون تعصب مطالب را خوانده و نتیجه گیری کنید🙏 ✍🏻محقق : استاد شیخ مرتضی کهرمی @pasokhgooha_ir #ضد_شبهه 🔸 @ZSHOBHE ➡️ Zil.ink/zshobhe

🇮🇷عاشقان حسینی این عکس را جهانی کنید بسم الله ╭┅───────┅╮    @beit_abbas ╰┅───────┅╯

سلام علیکم 🔸عزیزانی که در سالروز ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها و روز دختر در قرعه کشی قم و جمکران برنده شده بودند، ان شاءالله آخر هفته با کاروان زیارتی ملت امام حسین علیه السلام راهی زیارت میشن و نائب الزیارة همه شیعیان امیرالمومنین علیه السلام خواهند بود. (قبلاً با عزیزانی که اسمشون در قرعه کشی دراومده، تماس گرفته شده و هماهنگی انجام شده. اگه احیاناً خواهری از قلم افتاده، با مسئول هیئت آقای صالحی تماس بگیره ۰۹۱۳۲۳۲۹۸۸۰) ❗️اگه شخصی امکان سفر براش فراهم نیست، می‌تونه هزینه سفر رو دریافت کنه و در آینده مشرف بشه. ان شاءالله 🔸لینک کانال کاروان زیارتی و سیاحتی ملت امام حسین علیه السلام جهت کسب اطلاعات بیشتر: https://eitaa.com/Melat_E_Hosein ╭┅───────┅╮    @beit_abbas ╰┅───────┅╯

اگر ما اهل تبرّی و لَعن نباشیم، امواج دستگاه ظلمت به ما اصابت می‌کند و گرفتارمان می‌کند. برائت و لَعن، صف ما را جدا می‌کند و اجازه نمی‌دهد که تبعات عمل شیطان و قتلۀ امام حسین(ع) ما را بگیرد. اگر لَعنشان نکردید ناگهان می‌بینید وسط میدان آنها قرار گرفته‌ و مدافع آنها شده‌اید و به آنان گره خورده‌اید! #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir ╭┅───────┅╮    @beit_abbas ╰┅───────┅╯

#سقیفه پرده‌ی اول. سقیفه چیست و اعضای آن چه کسانی بودند؟ اول باید بگوییم که سقیفه چیست، یکی از تاریک‌ترین نقاط تاریخ، همین چند روز بعد از شهادت پیامبر اسلام هست که در آن ظلمی بزرگ، نه تنها در حق شیعه و اسلام، بلکه در حق کل تاریخ انجام گردید. به طور اجمال، سقیفه، مکانی به شکل سکّو یا سایه‌بان بوده است که طوایف عرب، برای مشورت در تصمیمات عمومی، در آن جمع می‌شدند. سقیفه‌ای که پس از رحلت پیامبر(ص) برخی از مهاجران و انصار در آن گرد آمدند، متعلق به تیره‌ی بنی‌ساعده از قوم خزرج ساکن در مدینه، که پیش از هجرت پیامبر، جلسات این گروه در آن محل تشکیل می‌شد. این مکان پس از ورود پیامبر به مدینه، تا زمان شهادت پیامبر، عملاً کاربری خود را از دست داد و در هنگام تجمع مهاجران و انصار برای تعیین جانشین حضرت محمد(ص)، دوباره تجمعی در آن پدید آمد. واقعه‌ی سقیفه، واقعه‌ای پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) در سال ۱۱ قمری بود که در آن ابوبکر بن ابی‌قُحافه، به عنوان خلیفه‌ی مسلمانان انتخاب شد. پس از شهادت حضرت محمد(ص)، امام علی(ع) و برخی دیگر از صحابه، مشغول تدارک مراسم تدفین وی بودند. در همان زمان عده‌ای از انصار به رهبری سعد بن عباده، بزرگ قبیله خزرج، در سقیفه بنی‌ساعده، جمع شدند تا برای انتخاب رهبر پس از پیامبر(ص) تصمیم بگیرند. به نظر برخی تاریخ‌نگاران، این اجتماع انصار، فقط برای تعیین حاکمی برای شهر مدینه بوده است، اما با ورود برخی از مهاجران به جلسه، مجادلات به سمت تعیین جانشین پیامبر برای رهبری تمام مسلمانان تغییر مسیر داد و در نهایت، با ابوبکر به عنوان خلیفه مسلمانان بیعت شد. بنابر نقل منابع تاریخی، به جز ابوبکر که ازطرف مهاجران سخن می‌گفت، عمر بن خطاب و اَبوعُبَیده جَرّاح نیز در سقیفه حاضر بوده‌اند. معروف‌ترین انصار حاضر در سقیفه به گزارش منابع عبارتند از: سعد بن عباده، پسرش قیس، بشیر بن سعد پسرعمو و رقیب سعد، اسید بن حضیر، ثابت بن قیس، منذر بن ارقم، براء بن عازب، حباب بن منذر. متون شیعه، سقیفه و برگزاری آن را در کل دسیسه‌ی ابوبکر و عمر می‌دانند. - ادامه دارد. - منابع: الذریعة إلی تصانیف الشیعة،الکامل فی التاریخ،البدایه والنهایه،الإمامة و السیاسة،انساب الأشراف،مؤتمر السقیفه،السقیفة و فدک،معجم البلدان،تاریخ الأمم و الملوک،السقیفه و الخلافه،‌ جانشینی حضرت محمد(ص). - گِرد آورنده: پوریا روحنواز. ╭┅───────┅╮    @beit_abbas ╰┅───────┅╯

#سقیفه پرده‌ی دوم. در سقیفه چه گذشت؟ روایت اصلی درباره‌ی اجتماع در سقیفه، به عبدالله بن عباس از عمر بن خطاب برمی‌گردد. تمام روایات دیگر از آن مایه گرفته‌اند. به دنبال اطلاع مسلمانان مدینه از وفات پیامبر، عده‌ای از انصار برای چاره‌جویی درباره مسئله‌ی جانشینی رسول خدا، در سقیفه گرد آمدند. مطابق منابع در آغاز این جلسه سعد بن عباده، بزرگ قبیله خزرج،  به‌خاطر بیماری، به‌واسطه‌ی فرزندش، با جمعیت سخن گفت. وی با ذکر دلایلی جانشینی پیامبر را حق انصار دانست و آنان را به گرفتن اداره امور دعوت نمود. حاضران سخنان وی را تأیید کرده و اعلام نمودند که سعد را به‌عنوان حاکم بر خود انتخاب نمودند اما برخی از حاضران، احتمال مخالفت مهاجران را مطرح کردند و امکان عدم تسلیم آنان در برابر تصمیم این جمع را دادند. این احتمال، پیشنهاد انتخاب امیری از انصار و امیری از مهاجران را در پی داشت. گزارش این اجتماع به ابوبکر و عمر رسید و این دو به همراه ابوعبیده جراح به سقیفه رفتند. با ورود آنان به این جمع، ابوبکر با جلوگیری از سخنرانی عمر، ابتکار عمل را در دست گرفته و طی سخنانی به برتری مهاجران و اولویت قریش برای جانشینی پیامبر پرداخت. این سخنان با مخالفت و موافقت حاضران مواجه شده و برخی نیز به شایستگی علی(ع) و عدم بیعت با غیر از او اشاره کردند ولی در نهایت ابوبکر، عمر و ابوعبیده را به‌عنوان افراد شایسته برای این مقام معرفی کرد. این دو تن، طی سخنانی با پیشنهاد ابوبکر مخالفت کردند. در تاریخ طبری آمده، عمر درباره‌ی این لحظات گفته است: در این لحظه، سروصدا و هم‌همه حاضران از هر طرف برخاست، تا آن‌جا که ترسیدم اختلاف، موجب از هم گسیختگی شیرازه‌ی کار ما بشود، این بود که به ابوبکر گفتم: دستت را دراز کن تا با تو بیعت کنم، اما پیش از آن‌که دست عمر در دست ابوبکر قرار بگیرد، بشیر بن سعد خزرجی، پیش‌دستی کرده و دست به دست ابوبکر زد و با او بیعت کرد. پس از این، هجوم حاضران برای بیعت با ابوبکر آغاز شد، تا جایی که از شتاب افراد، این احتمال وجود داشته است که سعد بن عباده‌ی بیمار، زیر دست و پای آن‌ها لگدمال شود. این جریان، موجب درگیری تندی بین عمر، سعد و قیس بن سعد شد که این برخوردها با دخالت ابوبکر به پایان رسید. سرانجام در سقیفه، تصمیم بر جانشینی ابوبکر گرفته شد اما مهم‌ترین بیعت که بیعت با علی بود، هنوز گرفته نشده بود! - ادامه دارد. - منابع: الذریعة إلی تصانیف الشیعة،الکامل فی التاریخ،‌البدایه والنهایه،الإمامة و السیاسة،انساب الأشراف،مؤتمر السقیفه، السقیفة و فدک،معجم البلدان،‌الفائق فی غریب الحدیث،‌الاحتجاج. - گِرد آورنده: پوریا روحنواز. ╭┅───────┅╮    @beit_abbas ╰┅───────┅╯

سامرا، از غم تو، جامه‌دران است هنوز چشم «نرگس» به جمالت، نگران است هنوز پسر حضرت هادی! به فدایت پدرم پدر حضرت مهدی! به فدایت پسرم 🏴 اطلاعیه مراسم عزاداری شهادت امام حسن عسکری علیه السلام 🎙سخنران: حجت الاسلام والمسلمین غلامی ‌‌‌ ‌‌🎤با نوای مداحان اهل بیت علیهم السلام ‌‌‌ ‌🗓 زمان: چهارشنبه ۲۱ شهریور ماه ساعت شروع ۱۹:۳۰ ‌‌ ▪️بیت العباس شهدای شهر کهریزسنگ ‌‌‌ «هیئت عاشقان و منتظران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف» ╭┅───────┅╮    @beit_abbas ╰┅───────┅╯

‏#سقیفه پرده‌ی سوم. قسمت اول: بیعت گرفتن از علی(ع). ابوبکر پس از پایان بیعت، سراغ برخی از صحابه را گرفت که با او بیعت نکرده بودند. بنابر نقل یعقوبی، در واقعه سقیفه، برخی صحابه هم‌چون عباس بن عبدالمطلب، فضل بن عباس، سلمان فارسی، ابوذر غفاری، عمار یاسر و براء بن عازب از بیعت با ابوبکر خودداری کردند. به‌ گفته‌ی سید مرتضی عسکری، همان کسانی که با ابوبکر بیعت نکردند، همراه با امام علی(ع) در خانه فاطمه(س) تحصن کردند. طبری، طلحه و زبیر را نیز جزو تحصن‌کنندگان نام برده است. بنابر نقل ابن‌قتیبه، ابوبکر در چهار نوبت عمر و قنفذ را به خانه فاطمه فرستاد تا علی(ع) و متحصنانِ در خانه‌ی او را برای بیعت فراخوانند. بر اساس این نقل، در نوبت اول، مردانی که در خانه بودند، پس از تهدید عمر، بیرون آمدند و بیعت کردند، غیر از امام علی(ع) که گفت سوگند خورده است تا زمانی که قرآن را جمع‌آوری نکرده، از خانه خارج نشود. ابوبکر در نوبت دوم و سوم، قنفذ را به خانه فاطمه فرستاد که او نیز پاسخ منفی شنید. در نوبت چهارم عمر با همراهی عده‌ای به خانه فاطمه رفت، علی(ع) را بیرون آورد و نزد ابوبکر برد. به‌ گفته‌ی محمدهادی یوسفی غروی، ابوبکر سه بار افرادی را به خانه امام علی(ع) فرستاد و درخواست بیعت کرد؛ در نوبت اول و دوم امام آنها را بازگرداند و بار سوم خلیفه و طرفدارانش شدت عمل به خرج دادند. به‌ گفته‌ی حسین محمد جعفری، ابوبکر و عمر از ترس واکنش جدی امام علی(ع) یا طرفدارانش، آنان را به بیعت فراخواندند و وقتی با خودداری آنان روبه‌رو شدند، از زور استفاده کردند. طرفداران خلافت ابوبکر، پس از ماجرای سقیفه و خودداری برخی از صحابه از جمله امام علیّ(ع) از بیعت با ابوبکر، برای بیعت گرفتن از حضرت علیّ(ع)، به خانه حضرت فاطمه(س) هجوم بردند... حضور عمر بن خطاب و همراهانش جلوی خانه فاطمه، دختر پیامبر، برای فراخواندن علی بن ابی‌طالب و دیگر حاضران در خانه برای بیعت با ابوبکر اشاره دارد. بنابر نقل منابع شیعه و سنی، در این واقعه که پس از رحلت پیامبر(ص) (۲۸ صفر ۱۱ق) رخ داد، عمر بن خطاب تهدید کرد که اگر اهل خانه بیرون نروند، خانه را آتش خواهد زد... - ادامه دارد. - منابع: تفسیر القرآن العظیم، المصنف، لسان المیزان، الطبقات الکبری، المناقب، العقد الفرید، تاریخ مدینة دمشق، الامامة و السیاسة، البدایة و النهایة، السیرة النبویة، البصائر و الذخائر، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محسن بن علی(ع)، اعیان الشیعة، البرهان فی تفسیر القرآن، صحیح البخاری، انساب الاشراف، سنن الترمذی. - گِرد آورنده: پوریا روحنواز. ╭┅───────┅╮    @beit_abbas ╰┅───────┅╯

#سقیفه پرده‌ی چهارم. قسمت دوم: بیعت گرفتن از علی(ع)(هجوم به خانه‌ی وحی). لطفاً با حال مناسب بخوانید. پس از آن‌که در سه نوبت، عمر نتوانست از علی(ع) بیعت بگیرد، بار چهارم با عده‌ی بیشتری به خانه‌ی او رفت. آورده‌اند که از تعداد جمعیت، کوچه جای رفت و آمد نداشت! پس از چندین بار در زدن، فریاد زد: بیرون بیایید که اگر نیایید خانه را آتش می‌زنم. به نقل از اکثر منابع شیعی، زهرای مرضیه(س) به پشت در آمد و از آن‌ها خواست که بروند. فاطمه(س) کنار در رفت و گفت: «هیچ قومی سراغ ندارم که حضورشان بدتر از شما باشد. شما جنازه‌ی رسول خدا(ص) را در مقابل ما رها کردید و تصمیم خود را گرفتید و نظر ما را نپرسیدید و حق ما را به ما واگذار نکردید.»، عمر لعنت الله بعدها در نامه به معاویه این‌ چنین می‌نویسد: در آن هنگام، آن‌چنان با لگد به در کوبیدم، که صدای ناله فاطمه(س) را شنیدم. فاطمه(س) فریاد زد: «ای پدر! ای رسول خدا! ما پس از تو، از پسر خطاب و پسر ابوقحافه چه‌ها کشیدیم...»، عده‌ای از همراهان عمر، با شنیدن این سخن، متأثر شدند و برگشتند. در که از جا کنده شد، عمر و قنفذ و چندین نفر دیگر وارد خانه شدند. به‌ گفته‌ی یعقوبی، فاطمه(س) به کسانی که به زور وارد خانه‌اش شده بودند گفت: «به خدا سوگند، اگر بیرون نروید، به سوی خدا فریادِ دادخواهی سر خواهم داد.»، با این سخن فاطمه، همه کسانی که در خانه بودند، بیرون رفتند. جوهری آورده است که وقتی عمر، علی(ع) را به زور از خانه بیرون بُرد، فاطمه کنار درِ خانه رفت و خطاب به ابوبکر گفت: «چه زود بر اهل‌بیت رسول خدا حمله‌ور شدید! به خدا سوگند با عمر سخن نخواهم گفت تا خدا را ملاقات کنم.». در واقعه‌ی هجوم به خانه‌ی فاطمه، درِ خانه را آتش زدند و فاطمه(س) آسیب دید و جنینش سِقط شد. در کتاب سلیم بن قیس آمده است که عمر درِ خانه فاطمه(س) را آتش زد و وارد خانه شد و وقتی با مقاومت فاطمه(س) روبه‌رو گردید، با غلاف شمشیر به پهلوی او زد. هم‌چنین در اثبات الوصیه آمده است: به خانه هجوم بردند و درِ آن را آتش زدند و علی(ع) را به زور بیرون بردند و سرور زنان را پشت در فشار دادند، به‌طوری که محسن سِقط شد. در نقل دلائل الامامة آمده است که عمر به قنفذ دستور داد فاطمه(س) را بزند. عیاشی گفته است که عمر با لگد به درِ خانه، که از شاخه‌های نخل درست شده بود، کوبید و آن را شکست و وارد خانه شد و علی(ع) را کتف بسته بیرون برد. در کتاب سلیم بن قیس و تفسیر عیاشی از منابعِ شیعه، آمده است که در این واقعه که به شکستن و آتش زدن درِ خانه انجامید، محسن جنین فاطمه(س)، سِقط شد و پس از مدتی، فاطمه(س) به شهادت رسید. در منابع اهل‌سنت، از جمله العقد الفرید، تاریخ طبری، انساب الاشراف، المصنَّف، و الامامة و السیاسة ذکر شده، به ‌گفته‌ی ابن‌عبدربه، ابوبکر به عمر گفت: اگر اهل خانه از بیرون آمدن خودداری کردند، با آنان بجنگ. عمر در حالی که مشعل آتشی در دست داشت، تهدید کرد اگر اهل خانه بیعت نکنند، خانه را آتش خواهد زد. وقتی عمر چنین تهدیدی کرد، به او گفتند فاطمه در این خانه است و عمر در پاسخ گفت: «اگرچه او در خانه باشد.» - منابع:الطبقات الکبری، المناقب، الامامة و السیاسة، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محسن بن علی(ع)، اعیان الشیعة، صحیح البخاری، انساب الاشراف، سنن الترمذی، تشیع در مسیر تاریخ، السقیفة و فدک، تاریخ الخمیس، کتاب سلیم بن قیس، احقاق الحق و ازهاق الباطل، عیون اخبار الرضا، معانی الأخبار، الوافی بالوفیات، مجمع البیان، دلائل الإمامة، تاریخ الامم و الملوک، نهج الحق و کشف الصدق، اثبات الوصیة، مروج الذهب و معادن الجوهر، الارشاد فی معرفة، تاریخ الیعقوبی. - گِرد آورنده: پوریا روحنواز. ╭┅───────┅╮    @beit_abbas ╰┅───────┅╯