🔷✨بریز کهن✨🔷
📜ترجمه متن فرانسوی سفرنامه شاردن درباره امامزاده میراحمد.
🔶رسیدیم به ده دنبه که آخرین نقطه حکمرانی ایالت شیراز و بین خفر و بنارو واقع شده است. کاروان سرایی است که در آنجا راهداران لاری سکونت دارند و راهداری می¬گیرند و مربوط به حکومت لار هستند.
🔶جاده به
#بهری می¬رود که قریه ای است دارای دویست خانه و خیلی قشنگ بنا شده و خانه ها بسیار بسیار خوب و راحت و دارای چاه های آب و درختان لیموی فراوان است. در وسط این قریه یک مسجد کوچک وجود دارد که در آن مسجد یک نفر از مقدسین ایرانی به خاک سپرده شده است که نام او
#میراحمد است و پسر محمد و نوه امام است و از سلاله فاطمه دختر پیغمبر بزرگ اسلام است.
🔶مردم می گفتند که این شخص مقدس در 923 سال قبل در این زاویه بوده است. ساختمان تقریباً تازه به نظر می¬رسد و قبر مقدس از سه سنگ برجسته که روی آن سنگ سرخ رنگی چسبانده شده است، تشکیل شده و در مدخل مسجد در طرف دست چپ، یک سنگ بزرگ که از دو طرف سوراخ است و به یک زنجیر آهنی آویخته شده، از سقف آویزان است.
🔶می¬گویند که این سنگ در یکی از جنگ¬هایی که امامزاده امیراحمد در آن شرکت داشته، از طرف دشمنان وی به سوی او پرتاب شده و او را هیچ گونه آسیبی نرسانده و با سرانگشت خود که جای آن در سوراخ¬های سنگ است، آن را در فضا نگه داشته بوده است.
مردم این قریه معتقدند که بیماران آن¬ها را آبی که در نزدیکی مسجد جریان دارد، شفا می¬دهد منتهی باید به این امامزاده معتقد باشند. در روی این سنگ سخنان که منسوب به امام علی است، نوشته شده است: ( وقتی که خداوند شما را در جنگ نصرت می¬دهد، بهترین طریق شکرگزاری از خداوند، عفو دشمن مغلوب است.)
🔶در جلو خان مسجد، دو اتاق است که مدرسه قریه است و در پشت مسجد، دو حیاط وجود دارد که محل غرباء و فقرا عابر، قبل از این که در این محل کاروانسرا ساخته شود، بوده است.
🔷
@berizir
