عشق وقتی در ضمیر آدمی جا خوش کند
کوه کندن در کف فرهاد شیرین می شود
#صادق_نیک_نفس| کنجخانه
سوزش چشم من از لذت زیبایی توست ؛
خیره بودم به تو و پلک زدن یادم رفت .
#ناصر_پروانی| کنجخانه
دوری زِ تو امانِ دلم را بُریده است
با گریه رو به کرببلا میدهم سلام 😭
#یونس_چگینی| کنجخانه
دوباره صبح شد و نیستی کنار دلم
من از سپیدهٔ بیتو ندیدهام خیری!
#جواد_محمدی_دهنوی| کنجخانه
هر صبح چاک پیرهنی تازه میکند
یارب به دستکیستگریبان آفتاب
#بیدل_دهلوی| کنجخانه
آسمان با وسعتش ارزانیِ گنجشک ها
حال من وقتی که در چنگت اسیرم بهتر است...!
#فرزانه_میرزاخانی| کنجخانه
تمام خواهش دل را خدا توانَد داد
مباد آنکه در این اعتقاد ، شک آری...
#فرامرز_میرشکار| کنجخانه
پریشان است گیسویی در این باد و پریشان ترمسلمانی که میخواهد نگاهش را نگه دارد #سجاد_سامانی| کنجخانه
آمدی جمعه ی هر هفته به هر شکلی بود!
به سر وعده کسی را چو ندیدی رفتی
#کاظم_بهمنی| کنجخانه
با دل صدپاره میخندم که من هم چون انار
با تمام رنجها سرگرم مردمداریام
#علیرضا_بدیع| کنجخانه