eitaa logo
ثانیه شمار ظهور
2هزار دنبال‌کننده
4هزار عکس
3.5هزار ویدیو
50 فایل
دراین کانال میتوانید ازبیانات متفکران و شخصیتهای طراز اول انقلاب اسلامی,حضرت امام"ره" مقام معظم رهبری ؛استاد شهیدمطهری،شهید بهشتی علامه جوادی آملی،آیت الله مصباح یزدی آیت الله بهجت و دیگر علما بهره مند شدید ارتباط با مدیر @samenolhojajjj
مشاهده در ایتا
دانلود
مداحی آنلاین - نماهنگ بی قرار - نیلچی و انصاری.mp3
7.17M
🍃صحرا غرق شور و عالم مونده حیرون 🍃افتاده به راه باز کاروان مجنون 🎤 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐
🌼 پرسش: آتئيست ها که ميگن اگه خدا بود اين همه مشکلات و بيماري نبود بهترين پاسخ چيه؟ 🌼 پاسخ: تمام افعال خداوند، حکيمانه و داراى غاياتى معقول است که البته، اين غايات به مخلوقات او باز مى گردند. از سوى ديگر، اين يک واقعيت انکار ناپذير است که در جهان پيرامون ما امورى هستند که آنها را (( شر)) مى دانيم؛ بلايا و مصيبت هاى ناشى از پديده هاى طبيعى همچون سيل و طوفان، و زلزله، بيماريها، درد، رنج، مرگ، سختيهاى گوناگون و ... مجموعه بزرگى از شُرور را پديد مى آورند که هر انسانى، کم و بيش، با آن دست به گريبان است. حال ممکن است در نگاه نخست به نظر آيد که وجود اين امور با وجود يک خداوند حکيم و غايتمندى آفرينش انسان سازگارى ندارد، زيرا غرض خداوند از خلقت آدميان تامين مصالح و منافع آنهاست؛ حال آنکه، امور ياد شده همگى بر خلاف مصالح انسانى اند و از اين رو، با غايت خلقت بشر تعارض دارند. به ديگر سخن، چه بسا گمان شود که خداوند با تجويز شرور و جلوگيرى نکردن از آنها،((نقض غرض)) کرده است و نقض غرض (يعنى آنکه فاعل کارى انجام دهد که با اهداف و مقاصدش منافات داشته باشد) با حکيم بودن فاعل سازگار نيست.[1] بديهى است که در پاسخ به ادعاى بالا، مى بايد نشان دهيم که وجود بلايا و مصيبتها و درد و رنج و سختى و ... در دنيا خالى از غايات معقول نيست، بلکه اين امور درجهت مصالح حقيقى فردى يا نوعى انسانها قرار دارند، از اين رو نبايد وجود آنها را لغو و بيهوده يا مخالف با اغراض عمومى آفرينش دانست. پيش از آنکه بخشى از مهمترين فوايد و منافع شرور را يادآور شويم
لازم است به چند اصل کلى، که توجه به آنها در نتيجه گيرى مطلوب از اين بحث سودمند است، اشاره کنيم. چند اصل کلى 1ـ محدوديت علم انسان: بى ترديد، معلومات آدمى در مقايسه با مجهولات او، چه در قلمرو جهان بيرون، که حتى در وجود خود انسان، چون قطره اى در کنار اقيانوس بيکران است. با توجه به محدوديت دانش بشرى، نمى توان ادعا داشت که ما به همه اسرار و رموز پديده هايى که آن را ((شر)) مى دانيم، آگاهى داريم، بلکه چه بسا در اين امور، مصالح و منافع فراوانى نهفته باشد که ما از آن بيخبريم و بديهى است که نيافتن چيزى دال بر نبودن آن نيست. بدين ترتيب، خردمندى اقتضا مى کند که در داوريهاى خود درباره حکيمانه نبودن وجود شرور با احتياط بيشترى گام برداريم، زيرا بسيار محتمل است که آنچه را که در واقع خير است، شر بپنداريم؛[بقره: 216] 2ـ غايت نهايى خلقت انسان: اصل ديگر، اين است که هدف نهايى از آفرينش انسان آن نيست که در دنيا به تن آسايى و بهره مندى هر چه بيشتر از نعمتهاى مادى مشغول باشد، بلکه غايت اصلى و نهايى او رسيدن به سعادت و رستگارى حقيقى است که جز در سايه عبادت خداوند و قرب او فراهم نمى گردد. بر اين اساس، به صرف آنکه امرى با آسايش و رفاه مادى شخصى معارض بود، نبايد آن را با غايت آفرينش انسان ناسازگار دانست، زيرا چه بسا سعادت و رستگارى آن شخص در گرو تحمل سختيها و ناهمواريها باشد. به هر تقدير ، توجه به غايت حقيقى خلقت آدمى، در ارزيابى ما از رابطه شرور با حکمت الهى نقش اساسى دارد. 3ـ تقديم مصالح عمومى بر مصالح فردى: از آنجا که عالم ماده و طبيعت عالم برخورد و تزاحم است، گاه مى شود که مصلحت فرد بر شخص با منافع نوعى و جمعى معارض و مخالف مى شود، به گونه اى که چاره اى جز ترجيح يکى بر ديگرى نيست، در اين موارد ، عقل سليم حکم مى کند که منافع جمعى بر مصلحت فردى مقدم گردد بر اين اساس، تجويز وجود پديده هايى که با مصلحت فرد ناسازگار است، ليکن مصالح جمعى گروهى از انسانها را تامين مى کند، نبايد کارى غيرحکيمانه قلمداد شود. البته، دادورزى خداوند اقتضا مى کند که آن دسته از مصالح فردى را، که در کشمکش با مصلحت هاى عمومى از بين مى روند، به نحوى جبران کند. 4ـ نقش انسان در ايجاد پديده هاى شر: نکته مهم ديگر، تاثير اعمال انسان در ظهور برخى پديده هاى شر است. آدمى، به مثابه موجودى مختار، گاه براى خود و ديگران شر آفرين مى شود، اما به دليل ناآگاهى از رابطه عمل خويش با آثار آن، نتايج نامطلوب اعمال خود را بهانه اى براى اعتراض بر حکمت الهى (و عدالت و رحمت او ) قرار مى دهد. قرآن کريم، در بيان تاثير اعمال انسانها در ظهور حوادث ناگوار و پديده هاى ناخوشايند، آيات متعددى دارد، از آن جمله در سوره نسا مى‌خوانيم: «روم ،41: به سبب آنچه دستهاى مردم فراهم آورده ( و بر اثر اعمال ناشايست آنان) فساد در خشکى و دريا نمودار شده.» و در جاى ديگر ، عموم مصيبتها و بلايا را محصول اعمال خود انسان مى داند: «شورى،30 :و هر مصيبتى که به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست و (خدا) از بسيارى (از گناهان شما) در مى گذرد.»[2] با توجه به اصول ياد شده، اينک به برخى فوايد و نتايج مثبت شرور در حيات انسان نظر مي کنيم که، با حکمت خداوند ناسازگار نيست و در هر مورد، نمونه اى نيز از آيات قرآن خواهيم آورد. پيش از آن، تذکر يک نکته سودمند است : ما به هيچ وجه مدعى نيستيم (بويژه با توجه به اصل اول) که در بحث خود، تمام فوايد يک شر يا حتي فوايد و حکمت هاي تمام شرور را برخواهيم شمرد، بلکه نيک مى دانيم که اسرار فراوان ديگرى در اين ميان هست که جه بسا بتوان با تامل و تدبر بيشتر بتدريج به آنها دست يافت؛ ليکن اين مطلب علاوه بر آنکه ، ممکن است از قصور علم و آگاهى ما سرچشمه گيرد، بر مطلوب ما خدشه اى وارد نمى سازد، زيرا اگر در مورد هر شرى، تنها يکى از حکمتهاى مورد بحث ثابت شود، براى رفع شبهه و پاسخگويى به اعتراض معترضان کافى است. فلسفه شرور 1ـ شکوفا شدن استعدادها: خلقت انسان و وضعيت عمومى جهان طبيعت به گونه اى است که بسيارى از استعدادهاى مادى و معنوى آدمى جز در سايه مواجهه با سختيها و مشکلات شکوفا نمى گردد. همان گونه که عضلات بدن يک ورزشکار تنها از طريق تمرينهاى سخت و طاقت فرسا، ورزيده مى گردد.« پس با دشوارى آسانى است. آرى، با دشوارى آسانى است.»(انشراح : 5 و 6) 2ـ آزمون الهى: يکى از سنتهاى عمومى خداوند، سنت آزمون و ابتلاست. خداوند، براساس غايت خلقت انسان و ويژگي هاى وجودى وى، او را در صحنه هاى گوناگون زندگى مى آزمايد. آدمى، در کوران آزمايش الهى، سنگ معدنى را مى ماند که در کوره اى آتشين نهاده مى شود تا ناخالصي هاى آن جدا گردد وجوهره گرانبهاى آن، پيراسته از شوائب وکدورات ، آشکار شود. «و شما را از راه آزمايش به بد و نيک خواهيم آزمود، و به سوى ما بازگردانيده مى شويد.»[انبيا : 35] قرآن در آيات متعدد ديگرى بر آزمايش انسانها
از طريق سختيها و بلايا تاکيد مى ورزد: [بقره: 155] [فجر: 16] 3- هشدار و بيدارگرى: يکى از فوايد عمده بلايا و مصائب آن است که آدمى را از خواب غفلتى که براثر فرو غلطيدن در نعمتهاى دنيوى بدان دچار شده است بيدار مى کنند و مسئوليتهاى خطير او را در برابر خداى خويش يادآور مي شود و استکبارش را به تواضع و خضوع مبدل مى سازند و زمينه مناسبى براى بازگشت او به مسير حق آماده مى سازند. [اعراف: 94] [سجده: 21] [اعراف: 130] 4ـ قدرناشناسى نعمتهاى الهى: از ديگر حکمت هاي شرور اين است که انسان اهميت نعمت هاى الهى را دريابد و قدر آن را بشناسد و از اين روست که گفته اند: ((قدر عافيت کسى داند که به مصيبتى دچار آيد.))[آل عمران: 103] بيان فلسفه سختيها و گرفتاريها در روايات در روايات اسلامى نيز نکات ارزشمندى را در بيان فوايد و آثار شرور مى توان يافت. امير موئمنان على (ع) تاثير سختيها و بلايا را در شکوفايى استعدادهاى نهفته انسان چنين بيان مى دارد: «بدانيد که شاخه درختى که در بيابان مى رويد سختتر و پوست سبزه هاى خوش نما نازکتر و آتش گياهان صحرايى افروخته تر و خاموشى آنها ديرتر است.»[3] امام صادق (ع) فرمودند: «اين آفات هر چند به افراد نيکوکار و بدکار هر دو مى روسد، ولى خداوند آن را مايه اصلاح هر دو گروه قرار داده است: اما آفات و بلايايى که به نيکوکاران مى رسد مايه تذکر نعمتهاى پروردگارشان که درگذشته در اختيار آنان بود بر مى گردد و اين امر آنان را به شکر و شکيبايى وا مى دارد.» پي نوشت: [1]. البته، وجود شرور از جهت ديگرى نيز مساله آفرين است و آن، سازگارى شرور با عدل الهى است. اين مساله در بحث ((عدل الهى)) بررسى شده است. [2]. نيز بنگريد به: رعد: 11 و انفال 53. [3]. نهج البلاغه، نامه 45. 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐
💞 💞 💐مهدی جان تمام پنجره ها رو بہ آسمان باز اسٺ ببار حضرٺ باران ڪہ فصل اعجاز اسٺ🌈 ڪجا قدم زده اے تا ببوسم آنجا را ڪہ‌ بوسہ بر اثر پایٺ عین پرواز اسٺ..‌🕊 سلام صبحت بخیر تمام آرامش قلبم 🌷 اَللّهُــمَّ عَجـِّـل لِوَلیِّــکَ الفَــــرَج ‌ ‌ 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🚨 در روز هفدهم شهريور۵۷ رهبرانقلاب در كدام شهر بودند | ماجرای نامه ايشان به يكی از افراد قم 🔻من از روز سال ۱۳۵۷ خاطره‌ای در ذهن دارم. قبل از آن که این حادثه خون‌بار در تهران اتّفاق بیفتد، سیاست رژیم ستمشاهی به دنبال این بود که مبارزان و به تبع آن ملت ایران را، به تندرو و کندرو، افراطی و معتدل تقسیم کند. ⚠️این، نکته خیلی قابل توجّهی است که امروز مثل آیینه‌ای، همه را به ما درس میدهد. کسی که روزنامه‌های آن وقت و اظهارات مسؤولان رژیم ستمشاهی را مطالعه میکرد، میفهمید که اینها میخواهند کسانی را که در مقابل آنها هستند و مبارزه میکنند، از هم جدا کنند. عدّه‌ای را که طرفداران و علاقه‌مندان مخلص امام بودند و راه امام را علناً اظهار میکردند، به عنوان و افراطی و متعصّب معرفی میکردند. در مقابل اینها هم، بعضی از کسانی را که علاقه‌مند به مبارزه بودند، ولی خیلی جدّی در آن راه نبودند، یا جدّی بودند، ولی دستگاه آن‌طور خیال میکرد اینها جدیّتی ندارند، به عنوان افرادی که معتدلند و با اینها میشود مذاکره و صحبت کرد، معرفی میکردند. من در آن روز این را کردم. 🔹آن زمان من در جیرفت تبعید بودم. شاید روز چهاردهم یا پانزدهم شهریور بود. به یکی از آقایان معروف که در قم بود، نامه‌ای نوشتم و این سیاست رژیم را برای آن آقا تشریح کردم و گفتم اینها با این تدبیرِ خباثت‌آمیز میخواهند بهانه‌ای برای سختگیری بر مخلصان و عشّاق امام بزرگوار به دست آورند و شما را بدون این‌که خودتان بخواهید، در مقابل آنها قرار دهند. این نامه را نوشته بودم؛ اما هنوز نفرستاده بودم. 🔹روز شنبه هجدهم شهریور بود که رادیو و روزنامه‌ها، خبر کشتار هفده شهریور را پخش کردند. فردای آن روز، ما در جیرفت از این قضیه مطّلع شدیم. 🔺من برداشتم در حاشیه آن نامه برای آن آقا نوشتم که: «باش تا صبح دولتش بدمد، کاین هنوز از نتایج سحر است». آن نامه را به وسیله مسافر، برای آن آقای محترم فرستادم. آنها شروع کردند سختگیریها را علیه مبارزان و انقلابیون حقیقی راه انداختن که نمونه‌اش کشتار هفدهم شهریور بود. ۷۶/۰۶/۱۹ 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌼 پرسش: چرا هيچ کدام از فرزندان امام حسن ع امام نشدن وفقط فرزندان امام حسين امام شدن؟ 🌼 پاسخ: امامت، امري موروثي نيست. موروثي بودن يعني اينکه ضابطه و معيار حاکم در انتخاب فرد، رابطه پدر و پسري يا خانوادگي باشد. در حالي که شواهد و دلايل نشان مي دهد که ضابطه انتخاب امام، معيارهاي خانوادگي نبوده است. اولا تعيين امام امري الهي است. و دلايل قطعي و عقلي (که در جاي خويش بيان شده) لزوم عصمت براي امام را ثابت مي کند؛ و عصمت صفتي است که تنها خداي متعال به آن آگاه است. بنابراين هيچ کسي غير از خداي متعال حق تعيين امام را ندارد. و روشن است که خداي متعال رابطه هاي خانوادگي را معيار انتخاب امام قرار نمي دهد. ثانيا عدم اصل قرار دادن روابط خانوادگي در سيره و منش ائمه و منطق اسلامي به خوبي روشن است. به عنوان نمونه به چند مورد اشاره مي کنيم: حسن بن موسى الوشّاء بغدادى مي گويد: من در خراسان در مجلس على بن موسى الرّضا- عليه السّلام- بودم و زيد بن موسى در آنجا حاضر بود و به جماعت حضّار، فخر مي فروخت كه ما چنين و چنانيم، و امام رضا عليه السّلام كه با ديگران مشغول گفتگو بود سخنان زيد را شنيد و رو به او كرده گفت: اى زيد! آيا حرف هاى نقّالان كوفه‏، تو را مغرور كرده و فريب خورده ‏اى ... اينكه موسى بن جعفر عليهما السّلام پدرت اطاعت خدا كند، روزها را روزه بگيرد و شبها را به نماز و عبادت پردازد و تو معصيت و نافرمانى خدا كنى، سپس در روز رستاخيز هر دو در عمل مساوى باشيد و جزاى هر دو بهشت باشد، پس بدون ترديد تو عزيزتر از او در نزد خدا باشى
(چون او با طاعات خود مستحقّ بهشت شده است و تو بى‏ طاعت و با معصيت همان پاداش را گرفته ‏اى)[1] همچنين شخصي به امام ع عرض کرد: به خدا سوگند، هيچ کس در روي زمين از حيث برتري و شرافتِ پدران، به شما نمي‌رسد. امام فرمود: «تقوا به آنان شرافت داد و اطاعت پروردگار آنان را بزرگوار ساخت.»[2] بنابراين روشن است که تعيين امامان با توجه به رابطه خانوادگي آنها صورت نگرفته است. اما قرار داشتن آنها در يک نسل (امام حسين ع) به اين جهت است که امام، علاوه بر طهارت آباء و نياکان، بايد داراي کمالات روحي و معنوي هم باشد؛ و اين دو خصوصيت در فرزندان امام حسين ع بود. به همين دليل خداي متعال امامت را در بهترين خاندان ها قرار داده است و رابطه فاميلي و پدر و پسري در بين آنها ديده مي شود. نکته قابل توجه، اين که، امامت، از امام باقر ع به بعد، از نسل هر دو امام بزرگوار (امام حسن ع و امام حسين ع) است. امام باقر(ع) فرزند امام سجاد(ع) و فاطمه دختر امام حسن(ع) است.[3] چون نسب او هم به امام حسن(ع) و هم به امام حسين(ع) مي‌رسد، به امام باقر ع، لقب هاشميٌ بين هاشميَين، علويٌ بين علويَين و فاطميٌ بين فاطميَين داده‌اند. [1]. عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص232. [2]. عيون اخبار الرضا، ج2، ص174. [3] . مفيد، الارشاد، 1413ق، ج2، ص155 به نقل از سايت ويکي شيعه 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🎙 سیدمحمدمهدی میرباقری ◻️ اين بيان شب عاشوراي سيدالشهداست: «يَسْتَأْنِسُونَ بِالْمَنيَّةِ دُونى اِسْتِئْناسَ الطِّفْلِ بَلَبَنِ أُمِّه». 🔸 انسانی كه با ، همسفر اولياء خدا نيست. انسانی كه با بيش از دنيا مأنوس نيست و همه انسش با دنياست و آخرت برايش جدی نشده، بيش از دنيا برايش غريبه و بيگانه است و وقتی صحبت از آخرت مي‌شود، انگار از يك عالم تجربه نشده دوردستی برای او صحبت می‌شود. ⏮ چنین آدمی نيست. ◻️ يكی از چيزهايی كه در انسان ايجاد می­‌كند، اين است كه انسان «طَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ» باشد. در سوره حديد مي‌فرمايد: «فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ»؛ یعنی مثل كسانی نباشيد كه را خيلي دور مي‌­ديدند؛ لذا به قساوت قلب رسيدند. «طالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ»؛ يعني مثلاً ما مشهد مي‌رويم و ده روز مي­‌خواهيم بمانيم. سحر اول مي‌خوابيم و مي­‌گوييم نُه شب ديگر وقت هست؛ امشب از راه رسيده و خسته هستیم ولی اگر آدم يك شب مشهد باشد، چون فرصت كم است، از سر شب تا سحر در حرم می‌­ماند و نمی­‌خوابد و استراحت نمی‌­کند. 🔸 همه‌جا همين‌طور است. آدم اگر احساس كرد كه حالا ، طولانی است و سی سال طول مي‌كشد، سی سال بعد می­‌بیند اين سال‌ها تمام شد و هيچ كار نكرد. اگر خيال كرد ماه رمضان سی شب است، شب سي‌اممي‌رسد؛ اما هنوز یکبار ابوحمزه یا افتتاح نخوانده ­است. ولي اگر را كوتاه بداند، مي‌­داند که ماه رمضان به چشم به‌هم‌زدنی تمام می­‌شود؛ پس از همان اولين لحظه، كار را شروع می‌كند بلكه از قبل مهيا می‌شود. 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐