eitaa logo
بیت المهدی علیه السلام
32 دنبال‌کننده
687 عکس
465 ویدیو
71 فایل
mahdi313
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از  احکام شرعی کاربردی
14.13M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پاسخ منطقی و بسیار مهم روحانی کاروان مشهد به مردم عزیز ایران و رسانه ها ی داخلی و خارجی. شما نیز در نشر این کلیپ سهیم باشید.
بسم الله الرحمن الرحیم یکی از مصادیق حرام خواری، خوردن مال یتیم است که در آیات قرآن و روایات فراوان به شدت مذمت شده است. خوردن مال یتیم یا به صورت آشکار است و یا پنهان و در یک مورد هم تصرف در مال یتیم با رعایت موازین شرعی و اخلاقی صحیح است. انواع خوردن مال یتیم 1. آشکار برخی افراد مانند بازماندگان میت که برادر یا خواهر صغیر دارند به راحتی اموال یتیم را از آن خود کرده و مصرف می کنند یا برخی اقوام یتیم مانند پدربزرگ یا عمو ها یا دیگر نزدیکان با توجه به آن که یتیم مصلحت خود را نمی داند، به راحتی اموال او را مصرف می کند و گاهی افراد بی تقوا به راحتی مال یتیم را چون صاحب ندارد مصرف می کنند. خداوند متعال در قرآن می فرماید: إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى‏ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكلُونَ فىِ بُطُونِهِمْ نَارًا وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا(نساء/10). آنان كه از روى ظلم اموال يتيمان را مى‏خورند، آتش را در شكم خود وارد مى‏كنند و به زودى در آتش شعله‏ور خواهند افتاد. قال الصادق علیه السلام: شَرَّ الْكَسْبِ كَسْبُ الرِّبَا وَ شَرَّ الْمَأْكَلِ‏ أَكْلُ مَالِ الْيَتِيمِ ظُلْما. أمالی صدوق، ص: 488 بدترين درآمدها ربا خوارى و بدترين خوردنی ها خوردن مال يتيم از روی ظلم و ستم است. امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی كه این آيه نازل شد هر كه يتيمى نزد خود داشت او را بيرون كرد و از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم کسب تکلیف نمودند، و خداوند تبارک و تعالى این آیه را نازل فرمود: ِ وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتامى‏ قُلْ إِصْلاحٌ‏ لَهُمْ خَيْرٌ وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ (بقره/220). و از تو درباره يتيمان مى‏پرسند. بگو: اصلاح كار آنها بهتر است، و اگر با آنها معاشرت كنيد، آنها برادر شما هستند و خداوند فسادگر را از اصلاح‏كننده مى‏شناسد و اگر خدا مى‏خواست شما را به زحمت مى‏انداخت؛ زيرا او توانا و حكيم است. بحار الأنوار ، ج‏72، ص 3.
2 . پنهان ممکن است بسیاری از مومنین با توجه به آن که از آثار سوء مصرف مال یتیم آگاهی کامل دارند به صورت آشکار تعرضی به مال یتیم نداشته باشد اما بدون توجه به صورت پنهان از اموال یتیم استفاده می کنند. مانند آن که اقوام میت از ماشین شخصی او که در حال حاضر متعلق به فرزندان صغیر میت است استفاده نموده و خسارت‌هایی را وارد می سازند خداوند متعال در قرآن می فرماید: وَ آتُوا الْيَتامى‏ أَمْوالَهُمْ وَ لا تَتَبَدَّلُوا الْخَبيثَ بِالطَّيِّبِ وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَهُمْ إِلى‏ أَمْوالِكُمْ إِنَّهُ كانَ حُوباً كَبيراً (نساء/2). مال يتيمان را به خودشان بدهيد و حرام را به حلال تبدیل نكنيد. و اموال آنها را همراه با اموال خويش نخوريد، كه اين گناهى بزرگ است. شان نزول: شخصى از قبيله بنى غطفان برادر ثروتمندى داشت كه از دنيا رفت، و او به عنوان سرپرستى از يتيمان برادر اموال او را به تصرف درآورد، و هنگامى كه برادرزاده به حد رشد رسيد، از دادن حق او امتناع ورزيد، موضوع را به خدمت پيامبر عرض كردند آيه نخست نازل گرديد، و مرد غاصب بر اثر شنيدن آن توبه كرد و اموال را به صاحبش بازگرداند و گفت: اعوذ باللَّه من الحوب الكبير: به خدا پناه مي برم از اين كه آلوده به گناه بزرگى شوم. تفسير نمونه، ج‏3، ص249. 3.تصرف صحیح با توجه به آن که ناگزیر از رفت و آمد با ایتام هستیم به ویژه اگر در میان اقوام خودمان باشند، لازم است این رفت و آمد به نفع صغیر باشد نه به زیان او خداوند متعال در قرآن می فرماید: وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْيَتيمِ‏ إِلاَّ بِالَّتي‏ هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كانَ مَسْؤُلاً (اسراء/34). و هرگز به مال يتيم نزديك نشويد مگر آن كه راه خير و طريق بهترى به نفع يتيم منظور شود تا آن كه به حدّ بلوغ و رشد برسد و همه به عهد خود بايد وفا كنيد که از عهد و پيمان‏ سؤال مى‏شود. نحوه معاشرت با ایتام امام صادق علیه السلام فرمودند: مردى نزد پيامبر اکرم آمد صلی الله علیه و آله و سلم و گفت: يا رسول الله برادرم از دنیا رفت و چند فرزند يتيم دارد و دام دارند. استفاده از دام آن ها براى من چه مقدار حلال است؟ آن حضرت فرمودند: اگر حوض آبشان را تعمير كنى و حیوانات فراريشان را برگردانى و از آنها نگهدارى كنى می توانی از شير دامشان‏ بنوشی نه دوشيدن کامل و زيان رسان به بچه آنها، و خدا تباه كننده را از اصلاح کننده می شناسد. بحار الأنوار، ج‏72، ص: 11 و نیز از امام صادق علیه السلام پرسیدند: برادر ما به سرپرستى چند كودك يتيم پرداخته است. وقتی ما وارد خانه آنان مى‏شويم تا برادر خود را ببینيم، روى فرش ايتام مى‏نشينيم و از آب آنان مى‏آشاميم و خادم آنان به ميزبانى ما مى‏پردازد و چه بسا ناهار و شام را با برادر خود تناول مى‏كنيم، درحالى‏كه خرج برادر ما با مخارج ايتام مخلوط و درهم است. در اين رفت ‏و آمدها ما چه کنیم؟ امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر رفت‏وآمد شما براى ايتام، سودى داشته باشد، مانعى ندارد، ولى اگر موجب ضرر و خسارت باشد، روا نيست. سپس اين آيات را تلاوت فرمودند: «بَلِ‏ الْإِنْسانُ‏ عَلى‏ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ(قیامة/14) و آدمى از باطن و نيّت خود آگاه است»، پس چيزى بر خود شما پوشيده نيست. و خداى بزرگ فرموده است: «وَ اللَّهُ يَعْلَمُ‏ المصلح‏ من المفسد(بقره/220) خدا مى‏داند چه كسى سامان بخش است و چه كسى تباه کننده». الكافي، ج‏5، ص: 129
12.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پاسخ به استاد موسوی توسط یک بچه طلبه پایه دو
꧁༼﷽༽꧂ 🎥 رو بببینید☝️ 🔴 زن و مرد لــبــاس یکدیگر هستند! @pasokhg00 @pasokhg00
جواب به کسانی که میگن امام با ضریح و قبر امام چه فرقی داره.ببینند در زیارت جامعه کبیره که معرفی اهل بیت هست این آمده میگیم به قبر تو پناه آوردم پس معلوم میشه خبراییه
حلال و حرام در قرض3 در آیات و روایات فراوان به کسانی که باعث از بین رفتن کار نیک در جامعه می شوند هشدار داده شده و مانعین خیر را به شدت توبیخ نموده است. بستن راه خدا در قرآن کریم، بسته شدن راه خیر با واژه «صد عن سبیل الله» آمده است و در آیات متعددی آثار سوء و عذاب های فراوانی را برای کسانی که راه خدا را مسدود می کنند بیان شده است. مانند: اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَليلاً فَصَدُّوا عَنْ سَبيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (توبه/9). آيات خدا را به بهاى اندك فروختند و مردم را از راه خدا باز داشتند و بد كارى كردند. الَّذينَ يَصُدُّونَ‏ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ كافِرُونَ (اعراف/45). ستمگران كسانى هستند كه مردم را از راه خدا بازمى‏دارند و مى‏خواهند و مسير مستقيم آن را كج كردند و آنان به آخرت كافر هستند. يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّ كَثيراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ يَصُدُّونَ‏ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ الَّذينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا يُنْفِقُونَها في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَليمٍ (توبه/34). اى اهل ايمان! بسيارى از دانشمندان و راهبان اهل كتاب، اموال مردم را از طريق باطل مى‏خورند و مردم را از راه خدا بازمى‏دارند. آنانى كه طلا و نقره را ذخيره مى‏كنند و در راه خدا انفاق نمى‏نمايند، آنها را به عذاب دردناك الهى بشارت ده. وَ ما لَهُمْ أَلاَّ يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَ هُمْ يَصُدُّونَ‏ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ ما كانُوا أَوْلِياءَهُ إِنْ أَوْلِياؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (انفال/34) چرا خداوند آنها را عذاب نكند در حالى كه مانع رفتن مردم به مسجد الحرام مى‏شوند و هيچ‏گاه آنان سرپرستان مسجد الحرام نبوده‏اند؛ بلكه سرپرستان آن پرهيزكارانند؛ ولى بسيارى از آنها نمى‏دانند. لعنت خدا بر قطع کنندگان راه خیر در روایات نیز به این مسئله مهم اشاره شده است. امام صادق علیه السلام فرمودند: لَعَنَ اللَّهُ قَاطِعِي‏ سُبُلِ‏ الْمَعْرُوفِ قِيلَ وَ مَا قَاطِعُو سُبُلِ الْمَعْرُوفِ قَالَ الرَّجُلُ يُصْنَعُ إِلَيْهِ الْمَعْرُوفُ فَيَكْفُرُهُ فَيَمْتَنِعُ صَاحِبُهُ مِنْ أَنْ يَصْنَعَ ذَلِكَ إِلَى غَيْرِهِ. الكافي، ج‏4، ص: 33. خدا لعنت كند كسانى را كه راه نيكى كردن را مى بندند ؛ يعنى كسى كه به وى خوبى مى شود ، اما او ناسپاسى مى كند و در نتيجه ، نيكوكار را از نيكى كردن به ديگران باز مى دارد . بستن راه مسجد و راه دین داری مردم، بستن حرم های اهل بیت علیهم‌السلام و راه زیارت و تعطیل کردن مجالس ذکر و دعا و توسل از مصادیق «صد عن سبیل الله» است که ممکن است باعث دلسردی و نا امیدی عده ای از مردم شود و در قرآن کریم و روایات، وعده عذاب دردناک به مسدود کنندگان راه خدا داده شده است. برخی دیگر از مصادیق بستن راه خدا و راه نیک عبارت است از: کسی که خانه خود را به نیازمندی اجاره می دهد و مستاجر با خسارت زدن به خانه و اذیت و آزار صاحبخانه باعث می شود که او از این‌که مجدداً خانه خود را به نیازمند دیگری اجاره دهد پشیمان شود. کسی که به نیازمندی قرض می‌دهد و بدهکار با پرداخت نکردن بدهی خود یا تأخیر فراوان در پرداخت بدهی، او را از این که به دیگری قرض دهد منصرف می‌کند. شکستن نماز واجب و پرداخت بدهی شکستن نماز واجب حرام است اما در برخی مواقع جایز است. به عنوان مثال اگر کسی بدهی دارد و در حال خواندن نماز است و طلبکار از او درخواست طلب خود را می کند، اگر بدهکار می تواند در حال نماز بدهی خود را بدهد باید این کار را بکند و اگر نمی تواند و وقت نماز هم وسعت دارد باید نماز خود را رها کند و طلب طلبکاران را پرداخت نماید. توضیح المسائل مراجع تقلید، جلد ۱، مسئله ۱۱۶۱. حق طلبکار امام سجاد علیه السلام در رسالة الحقوق خویش می فرمایند: وَ أَمَّا حَقُ‏ غَرِيمِكَ‏ الَّذِي يُطَالِبُكَ فَإِنْ كُنْتَ مُوسِراً أَعْطَيْتَهُ وَ إِنْ كُنْتَ مُعْسِراً أَرْضَيْتَهُ بِحُسْنِ الْقَوْلِ وَ رَدَدْتَهُ عَنْ نَفْسِكَ رَدّاً لَطِيفا. من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص: 624 و امّا حقّ طلبكارت كه از تو مطالبه می كند اين است كه اگر توانگر باشى طلبش را بپردازى، و اگر در تنگدستى باشى با زبان خوش او را خشنود سازى، و با لطف و محبّت از سوى خود بازگردانى.