🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 🌟🌟پیشنهادی برای تجربه یک ماه رمضان متفاوت ماه رمضان؛ یک مناسبت یک‌ماهه دربارۀ «امام زمان(ع)» 🌸خیلی عجیب است که ماه رمضان ما زیاد امام زمانی نیست! با اینکه به ما توصیه شده دعای افتتاح را در این ماه قرائت کنیم که عالی‌ترین مضامین ولایی و مهدوی در آن وجود دارد. اوج ماه رمضان هم شب قدر است که در این شب، پروندۀ ما به محضر امام زمان(ع) می‌رسد. اوج رمضان دهۀ آخرش است که دعای «اللهم کن لولیک...» در آن توصیه شده. 🌸چرا نباید در ماه رمضان به یاد یک مناسبت یک‌ماهه، دربارۀ امام زمان(ع) بیفتیم؟ این به‌خاطر دینداری سکولار است، به‌خاطر همان دینی که قرن‌ها طواغیت خواسته‌اند ما بدون امامت عبادت کنیم و بدون ولایت، دنبال تقوا باشیم! گفت: «نماز بی‌ولای او، عبادتی است بی‌وضو» ماه رمضان بدون امام زمان(ع) مثل نماز بی‌وضو است! امام باقر(ع) فرمود: تمام حج به لقاء امام است و باز فرمودند: غرض از حج ماییم، خدا فرموده که این سنگ‌ها را طواف کنید تا در نهایت به محضر امام برسید و ولایت و نصرت خودتان را به امام زمان‌تان ابراز و اعلام کنید.(کافی/4/549) 🌸چرا در دعای افتتاحی که توصیه شده هر شب ماه رمضان خوانده شود، این‌قدر به موضوع امام زمان(ع) و ظهور و دعا برای فرج ایشان اهمیت داده شده است؟ بیایید این ماه رمضان خودمان را امام زمانی کنیم، و این 30 شب را به یاد امام زمان(ع) باشیم. کاش در مساجد رسم می‌شد هر شب #دعای_افتتاح بخوانیم و ندای «#یا_بن_الحسن» سر دهیم. یک‌سال امتحان کنید و ماه رمضانِ امام زمانی‌تری برقرار کنید، آن‌وقت می‌بینید ماه رمضان شما چقدر تفاوت پیدا می‌کند! 👤 #علیرضا_پناهیان @beytonoor

#علیرضا_پناهیان 💌 آدم‌ها باهم متفاوتند... @beytonoor

💠⚜💠⚜💠⚜💠⚜💠⚜💠⚜ 📕 زیبایی‌های "سجده" ✨ اگر بخواهیم نماز در وجود ما تأثیرگذارتر باشد، غیر از رعایت احکام و آداب در کل نماز، قسمتی از نماز که باید آن را با طول دادن و توجه بیشتر اجرا کنیم «سجده» است. سجدۀ طولانی و با توجه، در از بین بردن کبریایی ما و جا انداختن عظمت و کبریایی خدا در دل ما خیلی اثر دارد. 🔰از آنجایی که خدا می‌دانست چه آثار و برکات فوق‌العاده‌ای در سجدۀ نماز وجود دارد و بندگانش در حالت سجده چقدر به او نزدیک هستند، در هر رکعتی دو تا سجده گذاشته است. شما هم از آن ابتدای نماز که «الله اکبر» گفتی، عشقت به آن لحظات سجده باشد. بگو: «جانم! الان یک رکوع می‌روم، بعد می‌روم به سجده.» تا از سجدۀ اول بلند شدی، انگار قلبت دارد از قفسۀ سینه بیرون می‌آید، دلت دارد از جا کنده می‌شود که خدا صدا می‌زند: «صبر کن عزیزم، دوباره برو به سجده» از سجده که می‌خواهی بلند شوی مثل این است که می‌خواهند نفست را بگیرند. این‌قدر سجده را دوست داری! ✨بعد از سجدۀ دوم، دیگر نمی‌توانی بلند شوی. می‌گویی: «خدایا من نمی‌خواهم از سجود در خانه تو سر بردارم» خدا می‌فرماید «دستت را بده به من عزیزم، می‌دانم تو دیگر نمی‌توانی، می‌دانم دیگر دوست نداری سر از خاک در خانه‌ام برداری، می‌دانم چقدر سجده را دوست داری. بیا خودم کمکت می‌کنم» لذا می‌گویی: «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ؛ به یاری و قوت خداوند بلند می‌شوم و می‌نشینم.» 🔰برای همین اثر فوق‌العادۀ سجده است که می‌توانیم ذکر سجده را سه مرتبه و بیشتر بگوییم. سعی کن سجده‌هایت را طولانی‌تر کنی. نگو: «زودتر نماز را تمام کنم تا به فلان کارم برسم!» نگو: «بروم مغازه، دیر شده است؛ الان مشتری‌ها را از دست می‌دهم!» نگران نباش، سجده را کمی طولانی کن، آن مشتری‌ای که باید حسابی تو را به نوا برساند می‌آید، دو دقیقه دیرتر می‌آید؛ همۀ کارها دست خداست. امام صادق(ع) می‌فرماید: «اگر بندهاى عجله كند و (از درِ خانۀ خدا زود بلند شود) تا به دنبال حاجتش برود، خداوند می‌گويد: آيا بندهام نمی‌داند كه من بايد حوائج را بر آورده کنم؟!» ✨سجده خیلی قشنگ است. انسان در سجده، نهایت کوچک شدن پیش خدا را تمرین می‌کند. البته این تمرین از اول در دل غوغا نمی‌کند، اما وقتی مدتی این کار را قشنگ انجام می‌دهم، خدا می‌داند که از عشق و عرفان و این مسائل، در دل من خبری نیست، ولی می‌بیند که من خودم را نگه داشته‌ام و می‌گویم «سُبْحانَ رَبّیَ الاَعلی وَ بِحَمدِه» و دوباره می‌گویم: «سُبْحانَ رَبّیَ الاَعلی وَ بِحَمدِه» دلم می‌گوید بلند شو دیگر بس است. اما وقتی من یک‌بار بیشتر بگویم، از یک طرف حال خودم را گرفته‌ام، از طرف دیگر هم خدا دارد نگاهم می‌کند. آن‌وقت خدا به ملائکه‌اش می‌فرماید: این بندۀ مرا نگاه کنید. تازه‌کار است، اما ببینید چگونه از خودش برای من مایه می‌گذارد. هر کسی یک‌‌مقدار وقت بگذارد و کمی به خودش زحمت بدهد، خداوند آن‌قدر تحویلش می‌گیرد که تصورش را هم نکرده باشد. 🔰امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «اگر نمازگزار بفهمد هنگام سجده چه رحمتی از جانب خداوند او را در برگرفته، دیگر سر از سجده برنمی‌دارد.» نقل شده است که گاهی یک سجدۀ امام کاظم(ع) تا به صبح طول می‌کشید. خدا می‌داند که اگر اهل تقوا فرصت داشته باشند، درِ خانه خدا چه می‌کنند. 📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر #علیرضا_پناهیان @beytonoor

💠⚜💠⚜💠⚜💠⚜💠⚜💠⚜ 📚با چه چیزی عظمت خدا را در دلمان تولید کنیم؟ 📌گفتیم که خوف کلید رابطۀ عاشقانه با خداست، و خود خوف هم ثمرۀ باور کردن عظمت خداست. حالا عظمت خدا را چطور باور کنیم؟ 🌟عظمت خدا در این دنیا تولیدی خود انسان است. یعنی خودت باید عظمت خدا را در دلت تولید کنی. حالا با چه چیزی عظمت خدا را در دلمان تولید کنیم؟ با حساب بردن از امر خدا؛ با رعایت ادب در نماز. هر چقدر احکام و آداب نماز را بیشتر و بهتر رعایت کردی نشان می‌دهد که از امر خدا حساب برده‌ای و به این ترتیب خدا در دل تو عظمت پیدا می‌کند. نسبت به هر کسی ادب رعایت کنی، ابهتش به دلت می‌نشیند. آیا دوست نداری ابهت خدا به دلت بنشیند؟ می‌گوید: ـ حاج آقا من از خدا نمی‌ترسم. چکار کنم؟ ـ حتماً خدا در نظرت ابهت و عظمت ندارد. لابد نمازت را درست نخوانده‌‌ای، لابد در نماز سرت را خارانده‌ای! حتماً در نماز مؤدب نبوده‌ای و چشمت را این طرف و آن طرف گردانده‌ای، لابد کلمات نماز را با دقت ادا نکرده‌ای. 🌟خداوند خیلی راحت می‌تواند یک گوشمالی حسابی به ما بدهد، تا حساب کار دستمان بیاید! اما خدا نازنین است، و به ما فرصت می‌دهد و می‌فرماید: «بندۀ من خودش باید بفهمد و این کار را درست انجام دهد.» 📌 اگر تو سر نماز از خدا حساب بردی، عظمت خدا در دلت بالا می‌رود. آن‌وقت دیگر لازم نیست خدا سر تو داد بزند. می‌گوید: «عزیزم، من از این کار خوشم نمی‌آید.» تو هم می‌گویی: «باشد، انجام نمی‌دهم.» همین‌طوری باید بندگی کرد، و الا اینکه آدم دائماً بخواهد خودش را بکُشد و نفسش را برای امور حداقلی متقاعد کند که «بیا و آن کار را انجام نده یا این کار را انجام بده!» فایده ندارد. خدا هم می‌فرماید: «می‌خواهی دو دقیقه به سمت من بیایی، چرا داری خودت را می‌کُشی؟ اصلاً برو راحت باش، آسوده باش!» 🌟 بعضی‌ها را خداوند آن‌قدر مشغول و گرفتارشان می‌کند که اصلاً وقت و حوصله پیدا نمی‌کنند درِ خانۀ خدا بروند و با او مناجات کنند، ولی بعضی‌ها را خداوند آن‌قدر دوستشان دارد که خودش آنها را صدا می‌زند تا بیایند درِ خانۀ خدا. فرق این دو دسته در چیست؟ در ابهت و عظمتی است که از خدا در دل آنها قرار دارد؛ در حسابی است که از خدا می‌برند. امیرالمؤمنین(ع) دربارۀ متقین می‌فرماید: «عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِم؛ خدا در جان‌هایشان عظمت پیدا کرد، و به همین خاطر هر چیزی غیر از خدا، در چشم‌هايشان خرد و حقير شد.» 📌 یکی از مهم‌ترین کارهایی که آیات قرآن با ما انجام می‌دهد این است که ابهت خدا را به دل ما می‌اندازد. به عنوان مثال، خداوند در سورۀ زلزال می‌فرماید: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ؛ هر کس ذره‌ای کار خوب انجام بدهد نتیجۀ آن را می‌بیند، و هر کس ذره‌ای کار بد انجام بدهد، نتیجۀ آن را می‌بیند.» اگر ابهت همین دو آیه در دلت بیفتد، سحرها دیگر نمی‌خوابی. 📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر #علیرضا_پناهیان @beytonoor

🔸بلا را «دشمنی خدا با خودت» تلقی نکن! 🔻محبت خدا را در بلاها ببین تا آسوده شوی! 💎 #چگونه_آسوده‌تر_زندگی_کنیم؟ (ج۱۱) 🌟اگر آدم متوجه شود که بلای او از جانب خدا و به‌خاطر محبت خدا نسبت به اوست-که می‌خواهد او را رشد بدهد- آسودگی عجیبی پیدا می‌کند و حتی در رنج و بلا هم لذت می‌برد(لَهُ تَلَذَّذَ بِهِ...؛ مصباح‌الشریعه/۱۸۳) 🌟امام علی(ع) می فرمایند: انسان با سختی و رنجِ شدید، به درجات بالا و راحتی دائم می‌رسد (بِالتَّعَبِ الشَّدِيدِ..؛ غررالحکم/۴۳۴۵) اگر کسی این نکته را درک کند دیگر آسودگی از زندگی‌اش فاصله نخواهد گرفت! 🌟با بلاها و گرفتاری‌های خودمان مردانه‌تر و صمیمانه‌تر برخورد کنیم؛ بلا را دشمنیِ خدا با خودمان تلقی نکنیم بلکه محبت خدا را در پشت آن ببینیم. 👤 #علیرضا_پناهیان ۹۶.۷.۱۰ 🚩حسینیۀ آیت‌الله حق‌شناس @beytonoor

#کلیپ_صوتی 🎙خاطرۀ #علیرضا_پناهیان از پاسخ غم‌انگیز استاد مصری دربارۀ غدیر 🔻چرا باید جشن غدیر رو باشکوه برگزار کرد؟ @beytonoor

💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #یک_آیه_یک_تفسیر 🔴عاقبت بی ادبی و نخواستن حاجت از خداوند! 🌸 یک آیۀ قرآن هست که نیمۀ اولش را همه شنیده‌اند: «اُدْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ؛ مرا بخوانید، جوابتان را می‌دهم.» و در ادامه می‌فرماید: «إِنَّ الَّذينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرين. کسانی که نسبت به عبادت من تکبر وزرند، به زودی با کمال ذلت و خواری داخل جهنم خواهند شد. ❤️ خداوند ابتدا می‌فرماید: «اُدْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ؛ مرا بخوانید، من جوابتان را می‌دهم.» ❤️ بعد بلافاصله می‌فرماید: «کسانی که تکبر کنند و درِ خانه من نیایند و از من چیزی نخواهند، اگر دیگران را عادی به جهنم می‌برم، آنها را به خاطر تکبرشان، با خواری و ذلّت به جهنم🔥 خواهم برد.» ✅ در واقع معنایش این است: «من خدای تو هستم که دارم به تو می‌گویم مرا صدا بزن تا جوابت را بدهم، 📛آن‌وقت تو سرت را پایین انداخته‌ای و لال شده‌ای! یا اینکه اصلاً اعتنا نمی‌کنی و می‌روی؟» این نوع برخود، نشانۀ تکبر انسان نسبت به خداوند است. 🔸 به مجلس ختم که می‌روی، وقتی بچه‌ای سینی خرما را جلوی شما می‌گیرد و می‌گوید «بفرمایید»، بی‌اعتنا از کنارش رد نمی‌شوی، چون بی‌ادبی محسوب می‌شود، هرچند طرف مقابل شما یک بچه است. اگر هم خرما نخواهی، برمی‌گردی می‌گویی: «خیلی ممنون. میل ندارم. تشکر.» بالاخره یک جوابی می‌دهی. 💚حالا خداوند با آن عظمت و جلال، آمده جلوی شما و می‌فرماید: «از من چیزی بخواهید تا به شما بدهم!» اما تو سرت را پایین انداخته‌ای و بی‌اعتنا رد می‌شوی؟ خدا هم با کسی شوخی ندارد. 🔰 می‌دانی چرا نمازی که تعقیبات نداشته باشد قبول نیست؟ چون خدا بعد از نماز به تو می‌فرماید: «بنده من نماز خواندی؟ از من حساب بردی؟ امر مرا اجرا کردی؟ احسنت! 🔆 حالا تو یک دعای مستجاب پیش من داری، از من بخواه تا به تو بدهم.» ❎ بعد یک دفعه‌ای خدا نگاه می‌کند می‌بیند که بنده‌اش بدون اینکه چیزی بخواهد، دارد از سر سجاده بلند می‌شود میرود!! 🌷 رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند در مورد کسی که بعد از نماز تعقیبات نمی‌خواند و از خدا چیزی نمی‌خواهد، به ملائکه‌اش چنین می‌فرماید: 🌼 «ملائکه من، این بندۀ مرا نگاه کنید. امر مرا انجام داد ولی از من حاجتی نخواست. انگار از من بی‌نیاز است. نمازش را بگیرید و به صورتش بزنید» ❎اصلاً بنده‌ای که به من نیاز ندارد، برای چه آمده امر مرا اجرا می‌کند؟ نکند با این کارش می‌خواهد بگوید «نه تو خدا هستی و نه من بندۀ تو هستم»؟! 🔰دعا نکردن و حاجت نخواستن در جایی که خداوند به ما فرموده است «اگر حاجتی بخواهید جوابتان را می‌دهم»، بی‌ادبی نسبت به پرودگار عالم است. 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 📚 بخشی از کتاب "چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟" اثر #علیرضا_پناهیان @beytonoor 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼

📌امتحان اربعین، پیش‌درآمدِ امتحان بزرگ ظهور ⚡️بعید نیست امتحان اربعین، پیش‌درآمدِ امتحان بزرگ ظهور باشد. اگر مؤمنین در امتحان اربعین سربلند شدند، می‌شود در امتحان ظهور رویشان حساب کرد. با اربعین ساده برخورد نکنیم؛ توابین هم با حضور امام حسین ع در کربلا ساده برخورد کردند آن بلا سرشان آمد که تا ابد نامشان جامانده کربلا شد. 👤 #علیرضا_پناهیان @beytonoor

#اربعین 📌قبل از ظهور، با امتحان مهمی به‌نام «تجمع اربعین» مواجه شده‌ایم. ما که می‌گفتیم «همۀ هستی‌ام فدای اهل‌بیت!» حالا وقت عمل است! نمی‌شود گفت: الان برای اربعین مایه نمی‌گذارم ولی موقعِ ظهور، همۀ هستی‌ام را فدا خواهم کرد! ☘ معمولاً در مقام زبان و اندیشه، بر اولویت‌داشتنِ امر ولایت تأکید می‌کنیم و بارها در زیارت‌نامه‌ها خدمت ائمۀ معصومین عرض می‌کنیم «بِأبى أنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي» یعنی همۀ هستی ما، به‌فدای شماست. اما بسیاری از اوقات، این شعارها و این اندیشه و عقیدۀ ما، در مقام عمل به امتحان در نمی‌آید. گاهی اوقات -مثل آنچه در زمان ظهور رخ خواهد داد- همۀ این اعتقادات و شعارها به امتحان کشیده می‌شوند و شعاردهندگان در معرض آزمایش الهی قرار می‌گیرند. یعنی شما که می‌گفتید «همۀ هستیِ ما فدای اهل‌بیت!» حالا بفرمایید و عمل کنید! ☘ قبل از اینکه ظهور رخ بدهد، ما با یک امتحان جمعیِ بسیار مهم مواجه شده‌ایم و آن «تجمع اربعین» است. این تجمع باعظمت، یک امتحان بزرگ برای ما مؤمنینِ به اهل‌بیت(ع) است. هر کسی اهل ایمان است، دارد با حماسۀ اربعین، امتحان می‌شود. 🌺نمی‌شود در ایامی که حماسۀ اربعین دارد امتحان خودش را از ملت‌ها می‌گیرد، یک کسی بگوید: «حالا من فعلاً مایه نمی‌گذارم، ان‌شاءالله وقتی خودِ حضرت تشریف آوردند، همۀ هستی‌ام را خواهم داد!» اگر کسی چنین نگاهی پیدا کند، یقیناً‌ نگاه باطلی است! ☘هزینه‌ای که اربعین از ما می‌برد، یک هزینۀ‌ مالیِ مختصر و یک هزینۀ زمانیِ بسیار مختصر هست؛ چیزی حدود یک هفته برای شرکت‌کنندگان و حدود یک ماه، برای کسانی که برگزارکننده و خدمتگزار این عرصه هستند. #علیرضا_پناهیان @beytonoor