به تاریخ ۱۳ آبان ۱۴۰۲. کاخ سفید (و نه لانه جاسوسی) و تصویر آشنای روزهای انقلاب. دست‌های خونی روی دیوار. برای غزه، برای فلسطین. (و البته اسامی و پوسترهای شهدا و شعارها و تابوت های نمادین)

#کتاب_خریدن مرا #خانه‌خراب کرده و نمی‌گذارد در امور مالیهٔ خودم ترتیبی بدهم. جلوگیری خودم را هم ندارم. کتاب خوب بسیار است و نمی‌توان از آنها دست برداشت. بضاعت هم به قدر کفایت نیست. عمدهٔ مانع من از پول جمع کردن، خرید کتاب است که در من #مرض است نمی‌توانم جلوی آنرا بگیرم. برشی از یادداشت‌های #محمدعلی_فروغی هیچی دیگه. همین :) @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

‏حق با براهنی است، آنجا که در "جنونِ نوشتن" می‌گوید «نوشتن انسان را زودتر پیر می‌کند. هر کلمه سالی به‌سویِ پیری است، قرنی به‌سویِ جنون، هزاره‌ای به‌سویِ هذیان و نویسنده بیماری است که "کلمه" تیمارستانِ اوست.»

. وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا و در برابر حکم پروردگارت شکیبایی کن که تو زیر نظر و مراقبت ما هستی. طور، ٤٨ #عاشقانه‌های_خدا @masture

به نام خالق علی اصغر (علیه السلام) هم. این دو حرف ربط‌دهنده همه چیز به هم. مبنا، استادیار، خلاق، پیشرفته، باشگاه. همه چیز مبنا، بوی همین دو حرف را می‌دهد. ما که همین چند سال پیش از هم بی‌خبر بودیم، حالا از شوق هم، شوقیم و از داغ هم، داغ. می‌خواهیم برای دل استادیارمان مرهم شویم و تسلای دل داغدیده‌اش باشیم. خواستیم بچه‌های شیرخوارگاه شبیر هم چند دقیقه‌ای طعم مادریِ خانم طاهری را بچشند. شیر و پوشک و لباس بخریم یا هزینه‌اش را بدهیم. نه فقط به نیت آرامش دل خانم طاهری. خیر را آسمان بردیم پیش مادری که پشت در افتاد و گریه بچه‌اش را نشنید. هم‌راه شویم با روزهای غم حضرت فاطمه (سلام الله علیها) که مرهم دل خانم طاهری شوند. این شماره کارت مخصوص همین کار است و نیازی به اطلاع نیست. روی کارت بزنید کپی می‌شود 🔰 شماره کارت

6037997257791609

حسام محمودی 🔰 مبلغ تا ۱۲ شب روز سه‌شنبه ۲۸ آذر جمع‌آوری می‌شود. لطفا بعد از آن چیزی واریز نکنید 🔰 گزارشش را تقدیم حضور می‌کنیم. همه مبلغ‌ به حساب شیرخوارگاه شبیر واریز می‌شود

هرسال، بعد از اذان مغرب، چندجا می‌میرم اما با یک مصرع هزاربار ... برای ما شیعه ها، ایرانی‌ ها، شیرینی دنیا یا علی گفتن های وقت بلند شدن است. به این مصرع میرسم و هزار بار می‌میرم. حضرت واژه برخاستن از پا افتاد.

خواب دیدم نامم را صدا می‌زنی و من از شوک اینکه می‌شناسی‌ام راه رفتن را فراموش می‌کنم.

اندکی بنشین که باران بگذرد ...

من جدا گریه کنان ابر جدا یار جدا ....

آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک .... :)

دامن کشان رفتی، دلم زیر و رو شد.

حاجاقا! شما نبودین :)