به  خدا   می ترسم ####################### من  از   این   فتنه  دوران بخدا می ترسم من  از  این  سستی ایمان بخدا می ترسم عمر   آدم  شده   بر   باد  فنا  یار کجاست من  از این حیله شیطان به خدا می ترسم دشمن  ما  شده   ویروس جهالت  به یقین من  از  این دشمن پنهان به خدا می ترسم شک  میان  من  و تو  آمده  از  سوی  عدو من  از  این دشمن  قرآن به خدا می ترسم خون   سرخ  شهدا   ضامن    آزادی‌   ماست من  از  این خون شهیدان به خدا می ترسم شد  منافق  به سر سفره  دشمن چو  شریک من  از   این  دشمن نادان   بخدا  می ترسم مکتب   ما   علوی   تیغ   علی  در   کف  ما من  ز  بِِن  مُلجم  پنهان  به  خدا می ترسم نیست  کس را خبر از کس مگر هنگام ممات من از این قحطی وجدان به خدا  می ترسم (بیقرارم)       نگران        پسر      فاطمه ام من  از این ظلم  به ایشان به خدا می ترسم بیقراراصفهانی التماس دعا

هرشب با بیقرار اصفهانی‌ (پند حکایت مدح شماره۳۳۶) بزم عشق 🍀🌻🌼🍀🌻🌼🌻🍀🌻🌼 در    دل  خود  ره   مده   بیگانه  را کن  به   زنجیر  این   دل  دیوانه را خانهُ   دل  جای حق  باشد  نه غیر پر    ز   مهر   مرتضی  کن  خانه را شمعِ سوزان کن توروشن بزم عشق از  چه سوزانی به  شب  پروانه  را این    دلت     میخانه    رندان  بود پر    نما    از    معرفت    پیمانه  را با   خدا  باش  و  حقیقت پیشه کن کن   برون از  سر  تو هر  افسانه را راه   حق   عقل  تو   کامل  می کند روشن از حق  کن شبی کاشانه   را (بیقرارا)  شعر   تو  حرف دل است گوش   کن   حرف   دل  دیوانه  را 🍀🌻🍀🌼🌼🌻🍀🌼🌻🍀 بیقرار اصفهانی  التماس دعا

مهدی   را   بفرست یارب  به مدد  مهدی زهرا بفرست منجی بشر صاحب و مولا بفرست خشکیده مروت گل حسرت روئید آبی   به   لب  تشنه  دنیا   بفرست بیقرار  اصفهانی

آقا بیا دلها   شده   تنها  و   دگر  دادرسی نیست اینجا همه غمگین وکسی یار کسی نیست جان  آمده   بر    لب   بخدا   مهدی   زهرا تنها   و   غریبیم   بیا   هم   نفسی  نیست بیقرار اصفهانی 

                   خدا  میداند عشق  مهدی  به  دل  ماست خدا میداند دل   ما   واله   و  شیداست  خدا میداند ما    کجا  عشق   کجا   یار  وفا  دار  کجا درد  ما   را   که    مداواست  خدا میداند ما    جوانی   همه   قربانی  جانان کردیم یار   ما   نیک  و   دل آراست  خدا میداند ما همه‌ از نفس  افتاده  پریشان شده ایم یار  ما  به ز      مسیحاست   خدا میداند ما همه  بیکس و محزون دراین وادی غم میر    ما   یکه   و    تنهاست   خدا میداند دل ما  زورق  بشکسته به طوفان  بلاست یار  ما  نوح  و  به  دریاست  خدا  میداند دیده ام گل چه بسا درچمن وگلشن وباغ گل  ما   وه   که  چه  زیباست خدا میداند برسان    منجی    ما   را   خدایا    ز   کرم عالمی      غرق      تمناست    خدامیداند شاه    خوبان   مددی   رهبر   عالم  تو بیا رنج  و غم بین که هویداست خدا میداند (بیقرارت)  شده عالم  همگی چشم به راه دل    ما  در    پی   ماواست  خدا  میداند                (بیقرار اصفهانی) پرویز بیابانی

نرگس خاتون مادر    باران   سلامُ  علیک سرور نِسوان  سلامُ  علیک نرگسی وگل پسری زاده ای گوهر   یزدان  سلامُ  علیک گوهر  عصمت  شرف اولیا لطف  فراوان  سلامُ  علیک ازتوبودمهدی صاحب زمان حامی   قرآن   سلامُ علیک همسر عسکری امام  هَمام شوکت یزدان سلامُ علیک فخرجهانی پسرپاک توست اُسوه ی ایمان سلامُ علیک بر پسرت عالمی شد بیقرار مادر    باران   سلامُ  علیک بیقرار اصفهانی بداهه

از  همه عالم سر است مهدی  ما از  همه عالم سر است تاج سر باشدامیر و سرور  است او  عزیز   فاطمه   نور  خداست اوبه دستش ذوالفقارِحیدر است منجی  دلها   بود   شمس  جهان سرور  و  سالار گیتی رهبر است مادرش  زهرا    بود   بابش  علی او که  جد اطهرش پیغمبر  است یوسف جان باشد و مشگل گشا سید و سالار هستی سرور است صاحب عالم  بود  سلطان عشق مهدی  ما از  همه  دنیا سراست (بیقرارم) مدح او گفتم ز   جان ماصدف باشیم ومولاگوهراست بیقرار اصفهانی

هرشب با بیقرار اصفهانی (پند حکایت مدح شماره ۳۳۷) با هم مهربان باشیم 🌼🌻🍀🌼🌻🍀🌼🌻🍀🌼🌻🍀 دلم   امروز  به  تنگ است  از این   جور زمان هر کجا می نگری جنگ  و  جدل  گشته عیان نه   برادر   به   برادر   بودش   صلح   و   صفا بلکه   خواهر    به خواهر  شده دشمن  ز  جفا رحم   و   انصاف   و   مروت  شده  بر باد فنا این    همه   ظلم    زِ  اَبناء    بشر    وا    اَسَفا از   چه   گشتیم  همه  بی خبر   از  حال  دگر این  همه  ظلم   به  حق  دگران  را   چه  ثمر کو   دگر  حُجب  و حیا  رفته   کجا   باور  ما زین  سبب   لطفِ  خدا   نیست  دگر  یاور ما از  چه  گویم  ادب  ما  شده  بس    بی  ادبی بارالها    تو    خودت    ساز     دوباره   سببی از  محبت   چه  بگویم  شده  نایاب  و عتیق آدمی  گشته  فقط  با  زر  و   با   پول  رفیق مردی  و  لطف  و  صفا  قصه و افسانه شده فقر   و  جهل  آمده   و   دلبر     جانانه  شده مردم   شهر    بدانید   خدا    شاهد    ماست برسد   کیفر  او  بر  همگی  بی  کم  و کاست وقت  آن  است  که  از خواب جهالت  بِرَهیم از  سر  رحم  به  هم   دست   رفاقت  بدهیم سفره    بذل   و  کرم   پهن  نموده   همه  جا پیش  یزدان  همه  دم   دست   برآور به  دعا (بیقرارا)    ز     خدا     کن     طلب    آرامش بهر   مردم    به   طلب  رزق  پر  از    آسایش 🍀🌻🌼🍀🌼🌼🍀🌼🍀🌻🌼🍀 بیقرار اصفهانی   ( پرویز بیابانی)