کلی فیلم ندیده داری، کلی کتابِ نخونده داری، کلی شهر نرفته، کلی خاطره ی نساخته، کلی خوشحالی نچشیده و کلی زندگی نکرده داری! غصه ی چیو و کیو میخوری؟اونی که رفته؟! تو به تنهایی لایق رسیدن به تموم قشنگیای دنیایی عزیزکم… _خواننده لال است_

_

قربانت گردم، تاکنون دو سه کاغذ فرستاده‌ام که بدون جواب مانده. شاید مُردی، خدا بیامرزدت. _خواننده لال است_

توی ذوق دیگران نزنیم، به هم ضدحال نزنیم. این‌طور همدیگر را آزار ندهیم. تاحالا هیچ موردی در تاریخ بشریت ثبت نشده که کسی گفته باشد: از بس خوب ضدحال میزنه و ذوقم رو کور میکنه عاشقش شدم! عاشقش موندم! هر بار که این کار را می‌کنیم آدم‌های دور و برمان یک‌قدم عقب می‌روند، یک‌قدم دورتر می‌شوند... و اندک‌اندک آن‌قدر دور که با هم غریبه می‌شویم. آدم‌ها که دور شدند دیگر سر جای اول برنمی‌گردند. آدم‌ها کِش نیستند..‌.

_

حال که از ساده ترین چیز ها متاثر می شوی، بسی رنج خواهی برد دوستِ من، این جهان با آدم های بسیار حساس، سرسازگاری ندارد. _خواننده لال است_

_

آنقدر‌قوی‌بنظر‌می‌رسید که‌هیچکس‌نگرانش‌ نمیشد. _خواننده لال است_

وقتی احساسات این‌قدر سنگین و غیرقابل‌تحمل به نظر می‌رسن، خیلی طبیعیه که بخوای این درد و رنج رو تجربه نکنی، و اینکه آرزو کنی ای کاش می‌شد همه چیز رو خاموش کنی. احساسات ما می‌تونن مثل موج‌هایی باشن که گاهی آرام‌اند و گاهی این‌قدر سهمگین که حس می‌کنیم دیگه نمی‌تونیم تحملشون کنیم. اما همین احساسات، با تمام سنگینی و سختیشون، بخشی از انسان بودن ما هستن و گاهی همین‌ها هستن که وقتی ازشون عبور می‌کنیم، بهمون توانایی و عمق بیشتری می‌دن. شاید الان برات سخت باشه باور کنی، ولی این دوره‌ها هم گذرا هستن، حتی اگه در لحظه خیلی طاقت‌فرسا به نظر بیان.