زیارت عاشورا زیارت‌نامه‌ای برای زیارت امام حسین(ع) و دیگر شهدای کربلا در روز عاشورا است. این زیارتنامه حدیث قدسی است و از امام محمد باقر(ع) نقل شده است. سند این زیارت را صحیح و بی‌نیاز از بررسی دانسته‌اند. براساس روایات و گزارش‌ها، این زیارت آثار و برکات متعددی دارد. در روایت صفوان از امام صادق(ع) آمده است هرگاه حاجتی داشتی، این زیارت و دعای بعد از آن را بخوان و حاجتت را از خدا بخواه که برآورده خواهد شد.

دعای اَبوحَمزه ثُمالی دعایی از امام سجاد(ع) شامل صفات خداوند، اسم اعظم و همچنین دربردارنده مفاهیمی مانند دشواری‌های قبر و قیامت، سنگینی بار گناهان و لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم(ص) و خاندان معصومش است. در این دعا راه‌های تضرع به درگاه خداوند، توبه و راه و رسم پرهیزگاری ترسیم شده است. این دعا را ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) نقل کرده است به همین دلیل به این نام گذارده شده است. دعای ابوحمزه بیشتر در سحرهای ماه مبارک خوانده می‌شود. شرح‌های متعددی بر این دعا نوشته شده است که ازجمله می‌توان به شرح شیخ محمدابراهیم سبزواری، شرح مولی محمدتقی بن حسین‌علی هروی اصفهانی و شرح آیت الله جوادی آملی اشاره کرد.

دعای سَحَر عنوانی عام برای دعاهایی است که در سحرهای ماه رمضان خوانده می‌شود. مشهورترین آن‌ها دعایی است که امام رضا (ع) از امام باقر (ع) نقل کرده است و با عبارت «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ» آغاز می‌شود. این دعا در کتاب مفاتیح الجنان آمده و شیعیان آن را در سحرهای ماه رمضان می‌خوانند. شرح‌هایی بر دعای سحر نوشته شده است که شرح دعای سحر امام خمینی از جمله آن‌ها است. این دعا به دعای بهاء نیز مشهور است.