[ارشیو دروس خارج تفسیر ایت الله العظمی عبدالله جوادی املی 92-91 - آیات ۳ تا ۸ سوره قصص ۹۱/۰۷/۰۲ - صفحه ۱۱]  سرّ تعبیر مکرر به متکلّم مع الغیر در آیات محلّ بحث مطلب بعدی آن است که چون بیان سنّت الهی است و قضایای تاریخی و شخصی سهمی ندارد از جریان فرعون و هامان به عنوان یک اصل کلی و از جریان موسی و هارون (سلام الله علیهما) به عنوان اصل کلی یاد می‌کند و به صورت فعل مضارع، شش بار ضمیر متکلّم مع الغیر را ذکر می‌کند تا معلوم بشود این سنّت, سنّت الهی است گذشته و حال و آینده را در برمی گیرد فرمود: ﴿وَنُرِیدُ﴾ (یک) ﴿أَن نَّمُنَّ﴾ (دو) که اینها همان متکلّم مع الغیر است ﴿وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً﴾ (سه) ﴿وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ﴾ (چهار) ﴿وَنُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ﴾ (پنج) ﴿وَنُرِیَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ﴾ (شش) ؛ شش بار از این مطلب به صورت متکلّم مع الغیر یاد می‌کند تا هم عظمت و جلال و شکوه ربوبیّت را تفهیم کند، هم در کار بودن مدبّرات امر را تفهیم کند، هم بفهماند که حال و گذشته و آینده یکی است. تعبیر مرحوم شیخ طوسی در تبیان این است که آنها که این جریان ﴿وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ﴾ را بر وجود مبارک حضرت حجّت (سلام الله علیه) تطبیق کردند از این تعبیر فعل مضارع خیلی کمک می‌گیرند چون جریان فرعون و هامان که گذشت, از اینکه به فعل مضارع یاد می‌کند معلوم می‌شود این نسبت به آینده تطبیق می‌شود [۱] البته این سخن فی الجمله تام است لکن بیان سنّت الهی است سنّت الهی گذشته و حال و آینده را در برمی گیرد و آینده مربوط به وجود مبارک حضرت حجّت (سلام الله علیه) است. ---------- [۱]: (۱). التبیان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۱۳۱. ارسال شده توسط کتاب‌خوان قائمیه https://www.ghbook.ir/Book/14177

 [ارشیو دروس خارج تفسیر ایت الله العظمی عبدالله جوادی املی 92-91 - آیات ۳ تا ۸ سوره قصص ۹۱/۰۷/۰۲ - صفحه ۱۲]  استضعاف مؤمنان در زمین و عظمت آنان در ملکوت مطلب دیگر اینکه فرمود ما مستضعفین فی الأرض را به امامت می‌رسانیم این کلمه ﴿فِی الْأَرْضِ﴾ نشان می‌دهد که اینها گرچه مستضعف فی الأرض اند ولی «فی السماء» دیگر مستضعف نیستند در ملکوت عالَم اینها مستضعف نیستند همین روایتی که مرحوم کلینی از وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) نقل کرد مضمون کلام نورانی آن حضرت این است که اگر کسی برای رضای خدا عالِم بشود و برای رضای خدا به علمش عمل بکند و برای رضای خدا از علمِ عمل کرده استفاده کند و آن را تعلیم بدهد و دیگران را عالِم کند «مَنْ تَعَلَّمَ الْعِلْمَ وَ عَمِلَ بِهِ وَ عَلَّمَ لِلَّهِ دُعِیَ فِی مَلَکُوتِ السَّمَاوَاتِ عَظِیماً» [۱] این را در ملکوت عالم فرشته‌ها می‌گویند آیت الله العظمی این در هر حدّی که باشد این کلمه «لله» در حدیثی که مرحوم کلینی نقل کرده یک بار ذکر شده این به نحو تنازع, مفعول واسطه است برای هر سه فعل برای «تَعلَّم» و «عَمِل» و «عَلَّم»؛ این «لله» شاهد است در درون او و بیرون که متعلّق به خصوص اخیر نیست این نظیر اینکه «و هذا شهر عَظَّمْتَهُ و کَرَّمته و شرّفته و فضّلته علی الشهور» [۲] این «علی الشهور» مفعول واسطه است برای هر چهار فعل علی التنازع نه اینکه این وسط‌ها قطع بشود این «لله» هم همین طور است اگر کسی برای رضای خدا عالِم شد و برای رضای خدا به علمش عمل کرد و برای رضای خدا این علم را به جامعه منتقل کرد این آیت الله عظماست نزد ملائکه، «دُعِیَ فِی مَلَکُوتِ السَّمَاوَاتِ عَظِیماً» این ﴿فِی الْأَرْضِ﴾ نشان می‌دهد که اینها مستضعفِ مطلق نیستند اینها مستضعف فی الأرض اند و مُستَعظَم فی السماء. ---------- [۱]: (۲). کافی، ج۱، ص۳۵. [۲]: (۳). اقبال الأعمال, ص۲۴. ارسال شده توسط کتاب‌خوان قائمیه https://www.ghbook.ir/Book/14177

https://eitaa.com/joinchat/1982792569Cf2dcf458ab جهت تبادل نظرات و گفتگو به گروه بنیاد آدم ملحق شوید این کانال به‌زودی حذف می شود

❇️ جان دیون پورت؛ نویسنده، محقق و پژوهشگر انگلستان 🔸🔸🔸 🔹او که در دفاع از پیامبر اسلام (ص)، کتاب عذر تقصیر به پیشگاه محمد(ص) و قرآن را نوشته است، میگوید: همه می دانند که بیشتر از ششصد سال صنایع و علوم در میان مسلمانان رونق داشت. در صورتی که در میان ما اروپاییان وحشیگری خشن و زننده حکومت می کرد و شعله ادبیات به کلی خاموش و منتفی بود. باید قبول کرد که کلیه علوم از فیزیک، نجوم، فلسفه و ریاضیات که از قرن دهم به بعد در اروپا رونق گرفت، از مسلمانان اخذ شده بود. گروه بنیاد آدم علیه السلام https://eitaa.com/joinchat/1982792569Cf2dcf458ab