⚫️وقتی رضاخان حتی از گریه بر حضرت امام حسین علیه‌السلام هم می‌ترسد « [در زمان رضاخان] واعظان فهيم و دانشمندی بودند که بسيار عالمانه، #قيام_حسينی را تشريح می‌کردند و محافل و مجالس فراوانی بود که در آن اثری از خرافات ديده نمی‌شد و در همين مجالس، نسبت به #سياست‌های_ضد_دينی رضاشاه انتقاد و اعتراض می‌شد. 🔸 طبق گزارشي که در سال 1313ش از سيرجان مخابره شده به يکي از اين مجالس اشاره شده است. در اين مجلس که در ماه صفر برپا گشته است، #سلطان‌الواعظين از وعاظ معروف آن دوره، بالاي منبر عليه بهاييت روشنگری می‌نمايد. به اين سبب او را توقيف می‌کنند و به کرمان می‌فرستند. طرفداران وی در سيرجان جلساتی به عنوان عزاداری تشکيل داده و دکان‌ها را تعطيل می‌کنند. در نهايت با فشار حکومت، وضع به صورت عادی برمی‌گردد. 🔹نيکوبرش در کتاب خويش می‌نويسد: علت مخالفت رضاخان با برگزاری چنين مراسمی ‌اين بهانه بود که علت قيام امام حسين را مردم نمی‌دانند و وعاظ روايات را به طور ناصحيح و خرافی به ذهن مردم می‌دهند. در حالي که سنت عزاداری امام حسين(ع)، در حقيقت زنده نگه داشتن #قيام_اباعبدالله_الحسين بود که تصوير جبهه #حق و #باطل، جبهه ظلم و ستم و ايمان را در مقابل يکديگر به تصوير می‌کشد که اين موقعيت بسيار مناسبی جهت روحانيون بود که مسائل انتقادی و مخالفت خود را نسبت به حکومت در قالب قيام امام حسين(ع) و روضه‌خوانی و بيان فلسفه قيام و شهادت امام حسين(ع)، بيان کنند. ◀️همين کانال و انجام اين مراسم با اين محتوا، يک جرقه قابل انفجار بود که می‌توانست براي حکومت خطرناک باشد. بر همين اساس بالاخره رضاشاه تا سال 1316 به بهانه خارج کردن خرافات از سر مردم و آشنا نمودن به اصول تمدن امروزی، عزاداری و سوگواری براي ائمه(ع) به خصوص سوگواری سيدالشهدا(ع) را به کل ممنوع کرد. 🔸جالب توجه اين که مدرس در استنباط خود از تغيير رژيم، برای احمدشاه چنين وضعی را پيش‌بيني کرده و گفته بود: «درهای مساجد و تکايا به عنوان منع خرافات و اوهام بسته خواهد شد.» (فصل‌نامه 15 خرداد، شماره 46، ص93) @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.