ببوسمت؟
قهوه دم کنم،
بغلت بگیرم،
بگو چه کنم که از قاب عکست بلند شوی؟
بیایی و دوباره روی زانوهایم بخوابی ..
سالها بعد؛ که مُشتی خاک از سرزمینات شدهای، باران که میزند بویی به مشام خواهد رسید. کاش بوی عشق و امید بلند شود. نه ترس و حسرت ..
میخواستم ببوسم چشمانش را، اما یادم افتاد که ما آنقدرها هم به یکدیگر نزدیک نیستیم ..