امشب از فرقِ علی، کعبه پُلی زد به بهشت، چه مراعات ِنظیری است؛ علی، کعبه، بهشت ..

خواب بودید بوسیدمتان افاقه نکرد عصر برمی‌گردم ..

بوسیدمش ز دور و چنین مستم از غرور گر بوسه بر لبش بگذارم چه‌ها کنم ..

به بوسه میخکوبم کن، مرا بگیر و خوبم کن. که خسته‌ام از این کابوس،که خسته‌ام از این گریه ..

زخم، زخمه حتی بوسه هم به دردش میاره ..

سلام بر کسانی که تن‌شان می‌رود، درحالی که جان‌شان در یک بوسه، آغوش و لبخند جا مانده ..

چشمانت حصار محدود زمان را قیچی می‌کند، تنها من می‌مانم و هوسِ بوسیدن چشمانت ..

تو اما عزیزم همیشه در میان صبر جا می‌مانی، تو تکه‌های ‌شکسته‌ات را نبوسیده کنار گذاشتی، تو فکر ها را سکوت کردی، بودن را بردی، حرف ها را خوردی چون تو همیشه در میان صبر جا می‌مانی ..