من ایرانم و توعراقی چه فراقی💔montazer_shahadat313

در سینه دردی مشترک داریم من هم جامانده ام از کربلا، مثل رقیه! @montazer_shahadat313

التماس دعا💔 montaze_shahadat313

انتظاری بعقوب وار😔 @montazer_shahadat313

#تلنگر •بزرگم میگه مراقب‌باشیم ↓ حرف‌هایۍڪه‌میزنیم‌‌‌....دست‌دارند❗️ دست‌هاۍبلندۍڪه‌گاهی گلویۍرا‌می‌فشارند و‌نفس‌فرد‌را‌می‌گیرند !!! حرف‌هایۍڪه‌میزنیم.... پا‌دارند!! پاهاۍبزرگۍڪه‌گاهی جایشان‌را‌روۍدݪی‌می‌گذارند و‌براۍهمیشه‌می‌مانند ❗️ پس ↓ #مراقب‌حرفهایی‌ڪه‌میزنیم‌باشیم سنجیده‌سخن‌گفتن‌از‌سکوت‌هم‌دشوارتراستــ !!! ✨شایدگاهی‌لازم‌باشه‌فقط‌سکوت‌کنی @montazer_shahadat313

#چفیه در استان اصفهان حسینیه‌اے وجود دارد که ۴۰ شب روضه برگزار مےکرد، شهید حججے به مدت دو سال جزو خادمان این حسینیه بود. او از نجف‌آباد حدود ۵۰ کیلومتر را طی مےکرد تا به اینجا بیاید، وقتے براے پذیرش آمد دو نکته گفت، یکے اینکه من را پشت قضایا بگذارید که جلوے چشم نباشم و دوم هر چه کار سختـــــ در این حسنیه هست را به من بگویید انجام دهم. بعضے از شب‌ها آنقدر خسته مےشد که وقتے عذرخواهے مےکردیم، مےگفتـــــ برای امام حسین باید فقط سر داد.» و همان گونه هم شد که عاقبت سرش را داد..... ...شهید محسن حججے... @montazer_shahadat313

بعضی ها میگن ﺑﺎﺑﺎ ﺩﻟﺖ ﭘﺎﮎ ﺑﺎﺷه، ڪافیه.✋ نماز هم نخوندی نخون...😒 روزه نگرفتی نگیر.😕 به نامحرم نگاه ڪردی اشڪال نداره🙈 و......... فقط سعی ڪن دلت پاڪ باشه!!!!!!!!!!❤️ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﺯ ﻗـــــﺮﺁﻥ :👇👇👇👇 ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺍﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﺩﻝ ﭘﺎﮎ برایش ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮﺩ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺁﻣﻨﻮﺍ ‏ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ :📢 ‏[ ﺁﻣَُﻨﻮﺍ ﻭَ ﻋَﻤِﻠُﻮﺍ ﺍﻟﺼَّﺎﻟِﺤﺎﺕ ‏] ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻢ ﺩﻟﺖ ﭘﺎﮎ ﺑﺎﺷﺪ ،💟 ﻫﻢ ﮐﺎﺭﺕ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ .✅ ✍ﺍﮔﺮ ﺗﺨﻤﻪ ﮐﺪﻭ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻨﯽ ﻭ ﻣﻐﺰﺵ ﺭﺍ ﺑﮑﺎﺭﯼ ﺳﺒﺰ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ .❗️ ﭘﻮﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﮑﺎﺭﯼ ﺳﺒﺰ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ .❗️ ﻣﻐﺰ ﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ . ﻫــــــﻢ ﺩﻝ ؛ ﻫــــــﻢ ﻋﻤﻞ❗️❗️ ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ @montazer_shahadat313

#مدیر_نوشت🖊 #سلام_دوست_عزیز🌺 ان شاءالله شهدا به زودی زود جوابتون بدن #منتظر_نظرات_شما_هستیم

. 🍃 #همتا_ے_مـن #قسمت_چهل_نهم . روی مبل دراز ڪشیدم و رفتم زیر پتو . از صبح ڪه بلند شده بودم تب و لرز داشتم و تب و حال تهو ... چایی نبات رو روی میز گذاشتم . نگاهے بہ ساعت انداختم ساعت هفت و نیم بود چرا هنوز نیومده بود . خمیازه اے ڪشیدم و چشمانم را بستم . با نوازش هاے دست ڪسی چشمانم را باز ڪردم . با صدایے گرفته گفتم : سلام . لبخندی زد : سلام به روے ماهت ساعت خواب میبینم ڪه تازگیا نمیای پیشواز آقای خونه ؟ نزدیڪم شد و پیشانی ام را بوسید عطرش زیر بینی ام پیچید و حالم داشت بهم میخورد به سمت سرویس بهداشتی رفتم صدای یا حسین امیر بلند شد و بعدشم به در میزد : همتاااا ؛ همتاااا چت شدههه ؟؟ غذای دانشگاه رو خوردی باز آخه من چی بگم به تو باز ڪن درو عزیز دلم . چند بار عق زدم ولی معدم خالی بود صورتمو شستم و درو باز ڪردم : چیزی نیست . نگاهم ڪرد : حاضر شو بریم دڪتر. سرے به نشانه منفی تڪان دادم قصد ڪرد نزدیڪم بشه ڪه با حالت التماس گفتم : امیر تروخدا برو لباستو عوض ڪن این عطرتو دوست ندارم . وا رفت و زل زد بهم : این همونی بود که میگفتی دوسش داری! _دیگه ندارم برو سریع عوض ڪن . باشه ای گفت و به سمت اتاق رفت . وارد آشپزخانه شدم و روی صندلی نشستم و سرم را روی میز گذاشتم خدایا من چم شده ... _همتا؟ برگشتم : جان! نزدیڪ شد : حاضرشو بریم دڪتر . _نه خوبم . اخم ڪرد : پاشو عزیزم . قصد ڪردم مخالفت ڪنم ڪه نزاشت . حاضر شدم و راه افتادیم . ازم آزمایش گرفتن و دڪتر معاینم ڪرد . روی تخت نشسته بودم ڪه خانم دڪتر وارد شد و لبخندے به من زد : مبارڪ باشه شما باردار هستید. نگاهی به امیر انداختم . چند ثانیه اے همون حالت بودیم ڪه خانم دڪتر برگه آزمایش رو به امیر داد و رفت . سرم را پایین انداختم نمیدونم چرا خجالت ڪشیدم نزدیڪم شد و ڪنار تخت ایستاد : دڪتر چی گفت همتا‌؟ گفت من دارم بابا میشم . سرم را بلند ڪردم خوشحالی رو میشد تو چشماش دید لب زدم : ها؟ _مرسی همتا . بعد از اینڪه ڪارهارو انجام دادیم و سوار ماشین شدم . وارد خانه شدم . امیر در را بست و وارد اتاق شدم : امیر؟ وارد اتاق شد : جونم ! روسری ام را در آوردم : غذات گرمه من گرسنم نیست برو بخور . نگاهم ڪرد : همتا واقعا من بابا شدم؟؟؟ سرم را پایین انداختم : نمیدونم امیر. به سمتم آمد : باورم نمیشه نمیدونی چقدر خوشحالم ... لبخندی زدم : من هنوز تو شوڪم . دستم را بوسید : همتا خیلی دوستت دارم . روی تخت دراز ڪشیدم : تو جان منی . تلفنش را برداشت و از اتاق خارج شد . نگاهی به شڪمم انداختم خان جون همیشه میگفت : مادر شدن یه اتفاق عجیبه یه موجود ڪوچڪ در وجود تو شڪل میگیره و پا به دنیاے تو میگذارد ... داشتن و حس ڪردن اون طفلی ڪه در وجودته ڪار سختیه نوازشش حس مادرانه میخواهد ... امیر وارد اتاق شد و لیوان شیر را به سمتم گرفت : بفرمایید. لبخندی زدم : ممنونم . گوشی را روی میز گذاشت : اینم از این . ڪنجڪاو نگاهش ڪردم ڪه لب زد : زنگ زدم به خانوادم و خانوادت بنده خداها الان میخواستن بیان گفتم صبح بریم خونه ی خان جون . چشمانم ڱرد شد : امیررر؟ _جونم؟ _چرا زنگ زدی ؟ خندید : منم حس پدرانه دارم دیگه باید یه جوری خودمو خالی میڪردم . خندیدم : دیوانه ای باور ڪن . _دیوانه ے زلف نگاهتم بانو ... چشمانم را بستم و خدا را بابت بودن امیر شڪر ڪرد . ✍🏻نویسنده:میم‌تاج‌افروز @montazer_shahadat313 ←ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است→

. 🍃 #همتا_ے_مـن #قسمت_پنجاه . با صداے تق تق از خواب بلند شدم . خمیازه اے ڪشیدم و بلند شدم دستی به موهای بلندم ڪشید و از اتاق خارج شدم به سمت آشپزخانه رفتم . _سلام صبح بخیر مگه نرفتی دانشگاه؟ به سمتم برگشت : سلام به روے ماه نشستت نخیر نرفتم . _چرا؟؟ _اوم خب باید حواسم به شما باشه . پوفی ڪردم : امیر این بچه هنوز تشڪیل نشده خودم میتونم ڪارامو بڪنم . لیوان آب پرتغال را روی میز گذاشت : شده یا نشده صبحانه رو بخور بریم خونه خان جون منتظرمونن .. دلیل ڪاراشو واقعا نمیفهمیدم یه شخصیت جالبی داشت. بعد از خوردن صبحانه راه افتادیم . روبه روی خونه خان جون نگه داشت . پیاده شدیم . طبق معمول حیاط شلوغ بود و بچه های فامیل بازے میڪردند . وارد حیاط شدیم . هانا و تینا به سمتم آمدند گونه ے هر دوشون رو بوسیدم . از چند تا پله ایوان بالا رفتم . خان جون مشغول خوردن چایی بود . با دیدن من آغوشش را باز ڪرد : بیا ببینمت جان مادر . به سمتش رفتم و گونه اش را بوسیدم . مامان و خاله لیلا از آشپزخانه بیرون آمدند. بعد از احوالپرسی جویاے حالم شدند . امیر ڪنار خان جون نشست : هی نو ڪه اومد به بازار ڪهنه میشه دل آزار این رسمش بود آنام (مادرم). _توڪه عزیز دلمی عین پسر خودم میمونی توام اولاد منی بالام . امیر دستش را بوسید . با اجازه اے گفتم و به سمت اتاق بالایی رفتم . چادرم را در آوردم ... ڪنار پنجره نشستم نگاهی به حیاط انداختم ... چقدر خاطره داشتیم ما تو این حیاط ... ڪنار حوض می نشستیم و ماهی هاے قرمز عید رو میدیدم ؛ دقیقا روزے ڪه امیر و خانوادش اومده بودن اینجا من نشسته بودم ڪنار حوض تا بزرگ شدن ماهی هارو ببینم ... امیرم یه پسر شر و شیطون بود ... سربه سر من میزاشت تا جیغ من بلند بشه و خان جون بیاد آرومم ڪنه ... وقتے گریه میڪردم میگفت : چیه باز میخواے خان جون قربون صدقت بره دورت بگرده ... منم حرصی میشدم ... میگفت: دختر خوب تو یڪ هفته بشین اینجا ببین ماهیت بزرگ میشه یانه ... نگاهے به درختاے حیاط انداختم . یادمه بابا بزرگ وقتے بچه اے تو فامیل به دنیا میومد برایش درخت می ڪاشت و همیشه هم میگفت تا یه مدتی خودم سرشون می ایستم بعدش شما باید بیاید هوادار درختتون باشید . نگاهم چرخید به درخت بزرگـی ڪه گوشه حیاط بود تڪ و تنها اون درخت امیر بود .. وقتی فهمید بابا بزرگ براے احسان درخت ڪاشته خودش رفت به بابا بزرگ گفت تا برای اونم یه دونه بڪاره .. هر وقتی ام ڪه میومد به درختش میرسید برای همونه همیشه سبزه و میوه میده ... تقه اے به در خورد و در باز شد و امیر در چارچوب در ظاهر شد . نگاهم را از پنجره گرفتم و به امیر دادم . به سمتم آمد و روبه روے من نشست : به چی فڪر میڪردی؟ _به خاطراتمون تو بچگے. نگاهم ڪرد : همتا؟ _جانم؟ نزدیڪ شد و دستش را روے قلبش گذاشت : مگه نمیگن هر آدمی یه بار عاشق میشه ؟ سرے تڪان دادم : اره خب چطور ؟ _پس چرا هر صبح ڪه چشم‌هات رو باز مے‌ڪنے دل می‌بازم باز؟! عاشق این جور حرف زدناش بودم آنقدر قشنگ حرف میزد ڪه غرقش میشدم . _ آخه كدوم ليلی مثل تو مجنون بود؟! لب زدم :مامانم همیشه به بابام میگفت باید برای بودنت جلوی خدا سجده ڪرد همش فکر میکردم این حرف مامانم‌ یه جوریه و اون برا اینکه نشون بده مهربونه اینو میگه ؛ تا اینکه خودم درگیر این حس شدم... لبخندے زد : همتا من با تو خیلی خوشبختمم اگر نبودی تو زندگیم من دق میڪردم ... خندیدم : به قول یه بزرگے مردے ڪه زیادے محبت میڪنه حتما خبریه ..! سرش را به دیوار تکیه داد : اون بزرگی ڪه این حرف رو گفته اشتباه گفته من متفاوتم ... _اعتماد به نفست منو ڪشته بابایی. نگاهم ڪرد : چییی؟. خندیدم : بابایی دیگه ... _قربون بابا گفتنش ... اخمی ڪردم : هنوز نیومده جامو گرفت؛ ایــــــش. نزدیڪ شد و پیشانی ام را بوسید : جاے تورو هیچڪس نمیگیره بانو... چقدر داشتن یڪ نفرے ڪه دلیل خنده هاے تو هست خوبه .. یڪی ڪه پشتت و با لبخنداش آرومت میڪنه ... دستم را فشار داد : دوست دارم اگر بچمون دختر بود شبیه تو باشه . _چرا! _چون وقتی نگاهش ڪنم یاد تو بیوفتم اونطورے هر ثانیه به یادتم همتاے‌من.. جلو رفتم و سرم را روی سینه اش گذاشتم دوست داشتم هر چی صدا هست قطع بشه فقط صداے قلب تو رو گوش ڪنم ... . ✍🏻نویسنده:میم‌تاج‌افروز @montazer_shahadat313 ←ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است→