✅این شهید بزرگوار از نیروهای اطلاعات عملیات مشهد بود که در عملیات کربلای ۴ اسیر شد و هویتش در همان روزهای اول اسارت توسط یک اسیر قدیمی و خودفروخته به نام «م.ر» و به وعده تعلقِ غذای بیشتر به او لو رفت! 👈در شکنجه گاه مخفیانه تکریت ۱۱، بعثی ها او را به قلاب پنکه سقفی آویزان کردند، مدتی بعد در آب جوش انداختند، با یک کابل فشار قوی بالای ۵۰۰ ضربه بر کمرش زدند، با پا شیشه پنجره سرویس بهداشتی را شکستند و بدن نیمه جان و لخت شده اش بر روی آن انداختند و او را غلط دادند و سپس بر زخم هایش نمک پاشیدند و با یک فرچه مخصوص شستن لباس به شدت زخم هایش را خراشیدند و سیم برق را در حالی که دستانش بسته بود به او متصل کردند! 👈فریادهای او فضای حمام را پرکرده بود و در حالی که از ائمه اطهار (ع) یاری می‌طلبید، یک بعثی شمر صفت به نام عدنان برای اینکه استغاثه‌های وی به درگاه خداوند و فریادهای یا زهرایش را خفه کند، یک صابون را در دهن او گذاشت و با پوتین محکم بر روی آن کوبید و صابون در گلوی مبارکش گیر کرد و با شهادتی مظلومانه به کاروان عاشورا پیوست! او کسی نبود جز شهید محمد رضایی از مشهد، شادی روحش صلواتی قرائت نماییم. 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭 منبع: «آزاده سرافراز سید محسن حیدری، خبرگزاری دفاع مقدس، ۱۴۰۲/۲/۴ ✨فقط می توانم بنویسم؛ #شهدا شرمنده ایم.....😭😭😭 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ♥️تاظهوردولت عشق و تاابد مولایم عاشقت میمانم♥️ https://eitaa.com/brsiyan

اَلْاِمٰامُ عَلِیٌّ(ع):🍏🍏🌳🌲🌳🍏🍏 اَلْمَوَدَّةُ نَسَبٌ مُسْتَفٰادٌ دوستیِ عمیق ، خويشاوندی قابل دسترسی و وصول است . شرح و تفسير : مهم ترین جلوه ارتباط اجتماعی ، روابط عاطفی در قالب خویشاوندیِ نسبی است که از محیط خانواده به صورت پدر و مادری و خواهر و برادری و فروع آن شکل می گیرد و همین رابطه نسبی یکی از تکیه گاه های زندگی برای تامین نیازهای عاطفی و معیشتی انسان است ، دوستی و رفاقت هم از جلوه های ارتباط اجتماعی انسان است که تاثیر آن در خوشبختی و بدبختی انسان بر کسی پوشیده نیست ، گاهی پیوند دوستی چنان عمیق و صمیمی می شود که با رابطه خویشاوندی نسبی برابری کرده یا حتی بر آن ترجیح پیدا می کند ، امام (ع) می گوید : رابطه رفاقت را می توان به شکلی مدیریت کرد که دوست و رفیق در اندازه و حدِّ خویشاوند نسبی ، تاثیر گذار باشد. 🍀🌷🍀🌷 شعر از : سهراب سپهری «خانه دوست کجاست؟»
در فلق بود که پرسید سوار
آسمان مکثی کرد
رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن‌ها بخشید
و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت : «نرسیده به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است
می‌روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ، سر به در می‌آ رد
پس به سمت گل تنهایی می‌پیچی،
دو قدم مانده به گل،
پای فواره جاوید اساطیر زمین می‌مانی
و تو را ترسی شفاف فرا می‌گیرد
در صمیمیت سیال فضا، خش خشی می‌شنوی:
کودکی می‌بینی
رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه نور
و از او می‌پرسی
خانه دوست کجاست؟» 🍀🌷🍀🌷 یکشنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۳ : پیدا کردن دوستی که مانند برادر یا خواهر یا نزدیکتر از آنان باشد ، آسان نیست و از آن سخت تر نگه داشتن چنین دوستانی است .