🔸️فرحبخش : نمی‌خواهم لگد به مرده میرحسین موسوی بزنم/ چه کسی سینمای پس از انقلاب را نابود کرد؟ + فیلم 🔹️فرحبخش : مستند «برزخی‌ها» سندی در باره کسانی است که هنرمندان قبل از انقلاب را بیکار کردند. نکتبشان در تاریخ ماندگار خواهد شد و ننگ بر آنان خواهد ماند. لینک مطلب :👇 mshrgh.ir/1446668

🌺🇮🇷🌺 🛑 «ایران بسیار قدرتمند است» 🇮🇷 ⭕️ جوانان عزیز، بازی نخورید! ساده و صریح بگوییم؛هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد،آینده خود را با توهمات و اکاذیب و آنچه در گوشتان میخوانند نابود نسازید. 🇮🇷 ⭕️ جوانان عزیز،اتفاقات اخیر و جنایات صورت گرفته ناشی از مماشات و مصلحت اندیشی هایی بوده است که برای جلوگیری از تشدید تنش ها و کاهش آمار تلفات جانی بوده است و بنا به دستورات بالادستی به کار گیری سلاح ممنوع بوده است که چنین جنایاتی رخ داده و برخی به خود جرأت داده اند مامور پلیس و نیروی بسیجی آتش میزنند و جنایت ها می کنند. آن مامور پلیس می توانسته مسلح باشد و براساس قانون و آیین نامه از خود و سلاح خود دفاع کند و اقدام به شلیک کند لکن دستور منع به کار گیری سلاح است. 🇮🇷 ⭕️ جوانان عزیز،باید بدانید و آگاه باشید، گمان مکنید اتفاقات اخیر ناشی از ضعف دستگاه امنیتی و انتظامی کشور است، گمان مکنید اوضاع کشور از دست در رفته و دیگر هیچ کنترلی وجود ندارد.اگر قرار و تصمیم بر پایان دادن بر این غائله باشد از زمان اعلام دستور تا پایان ماجرا تنها ١٢ ساعت زمان لازم است! لکن دستور فرمانده بر کمترین خشونت و مدارا است. 🇮🇷 ⭕️ جوانان عزیز، در هیچ کشوری اعتراض به هر موضوعی را با نقض قانون و اقدامات تروریستی و ضد امنیتی نمی توان بیان کرد، در هر کشوری از دنیا با هر دین و سیاست و نظام حاکمیتی، چنانچه کوچک‌ترین اقدام ضد امنیتی و خرابکارانه ای صورت بگیرد برای حفظ نظم عمومی و برقراری امنیت جامعه، آن نظام حاکمیتی با عامل برخورد خواهد کرد. 🇮🇷 ⭕️ جوانان عزیز، امنیت، زیر بنای تمامی عرصه های زندگی اجتماعی است، اگر امنیت نباشد، اقتصادی نخواهد بود، امنیت نباشد، پیشرفتی در کار نخواهد بود امنیت نباشد، تغییری در کار نخواهد بود،امنیت نباشد کشور قفل خواهد شد و اگر امنیت نباشد دیگر کشوری نخواهد بود و امنیت نباشد دیگر ایرانی در کار نخواهد بود. 🇮🇷 ⭕️ جوانان عزیز،باید بدانید کشور شما، ایران،بسیار قدرتمند است، باید بدانید نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران قدرتمند است. نظام جمهوری اسلامی ایران با سال ها انواع تحریم و دشمنی های بین المللی مقابله کرده و مقاومت کرده است،گروه تروریستی داعش که در صدد اشغال کامل سوریه و عراق و سپس در مرحله بعد اشغال ایران بود را نابود کرد.نظام جمهوری اسلامی ایران هزاران طرح و نقشه و اقدامات تروریستی سرویس های اطلاعاتی معاند که همگی آنان به طور متحد و یکدست برای زمین زدن ایران هر چه در توان داشته اند به میدان فرستاده اند را به یاری خداوند متعال و ائمه معصومین علیهم السلام در نطفه خفه کرده است.نظام جمهوری اسلامی ایران معادلات جهانی را برهم زده و در حال چینش و برقراری نظم نوین جهانی است، در خاورمیانه اتفاقی رخ نخواهد داد مگر ایران بخواهد. 🌺 ⭕️ جوانان عزیز، نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بسیار قدرتمند است. 🌺 ⭕️ جوانان عزیز،فریب بازی کثیف دشمنان ایران بزرگ را نخورید و با آینده درخشان خود بازی نکنید، آینده متعلق به شماست... 🌺🇮🇷🌺

یلدای فاطمی 🍉🥜 شب‌ یلدا سفره همسایگان را هم یلدایی کنیم🍇🍍 🍊🍏🍎جهت تهیه بسته های حمایتی شب یلدا در نظر داریم ۳۰۰ بسته هر یک به ارزش سیصد هزار تومان تهیه و بین معسرین و نیازمندان توزیع کنیم. 💐🌸 خیرین محترم و علاقمندان به مشارکت در این امر خدا پسندانه سریعاً جهت هماهنگی به صفحه کاربری ادمین اطلاع دهند. https://eitaa.com/aliamiri11 شایان ذکر است هر مبلغی که توسط خیرین اهدا گردد همان مقدار هم از طرف بسیج یحیی آباد به آن اضافه خواهد شد. مهلت مشارکت ۱۴۰۱/۹/۳۰ کنار هم بودن را از دانه های انار یاد بگیریم 📝کانال #رسانه_بسیج↙️ ➥ @bsjghaghazan1

نشریه‌ای که هویّت سردبیرش 35 سال پنهان ماند دفتر پژوهش‌های مؤسسه کیهان در دوران سیاه و خفقان بار پس از تبعید امام‌خمینی که بسیاری از مبارزان و انقلابیون پیرو امام در تبعید و زندان به سر می‌بردند و در شرایطی که کوچک‌ترین سخن از رهبر تبعیدی نهضت، حبس و ضرب و جرح به همراه داشت، روز یکشنبه 29 آذرماه 1343 یعنی حدود یک ماه و نیم پس از تبعید حضرت امام که مصادف با سالگرد میلاد حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف بود، نشریه‌ای مخفی در میان دوستداران نهضت و انقلاب پخش گردید که عنوان «انتقام» را بر خود داشت. نشریه‌ای که از همان شماره نخست، نشان می‌داد مواجهه‌ای قاطع و انقلابی با دیکتاتوری وابسته شاه و اربابان آمریکایی‌اش دارد. این در حالی بود که نشریه دیگری از حوزه علمیه قم با نام «بعثت» با شیوه و روش آرام و معتدل، از حدود یک سال قبل یعنی 23 آذرماه 1342 توسط برخی از روحانیون مبارز مانند دکتر باهنر، آقای ‌هاشمی رفسنجانی و علی حجتی کرمانی و... چاپ و منتشر می‌گردید. اما در بالای صفحه اول نشریه «انتقام»، بخشی از آیه 22 سوره سجده، «إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ» (ما از جنایتکاران جدا انتقام می‌گیریم) نقش بسته و در گوشه سمت چپ آن نوشته شده بود: «...‌ای توده‌های رنج‌دیده و استعمار زده، روشنفکران، دانشجویان، آزادیخواهان، کارگران، دهقانان، رنجبران.... گمشده خود را تنها در پرتو تعالیم نورانی اسلام بجویید و به منظور برقراری حکومت اسلامی آزاد، همه با هم در راه یک جهاد مقدس و خستگی‌ناپذیر علیه استعمار و استبداد متحد شویم...»1 سرمقاله نشریه با عنوان «آغاز انتقام» به ضرورت چاپ و انتشارچنین نشریه و اهداف آن پرداخته بود که در بخشی از آن چنین آمده بود: «... هدف ما، روشن کردن افکار تخدیر شده- بیدار نمودن عواطف مذهبی خفته – زنده کردن احساسات سرکوب شده – بیان احکام سیاسی و دفاعی اسلام– تحکیم پیوندهای مبارزین – تقویت همبستگی توده‌های مجاهد و رزمنده – ایجاد وحدت کامل میان نیروهای ملی و مذهبی و بسیج همگانی با سلاح ایدئولوژیک ایمان در یک جهاد پیگیر و خستگی‌ناپذیر علیه استعمار و استبداد به سوی یک هدف مقدس یعنی استقلال و حاکمیت ملت شریف ایران در سایه تعالیم حیات‌بخش اسلام است...»2 بقیه مطالب نشریه به مقالاتی از جمله تبیین مبانی و مفاهیم انتظار حضرت صاحب الزمان در مبارزه علیه طاغوت و استعمار و همچنین تحلیل برخی از مسائل سیاسی روز مانند روشنگری درباره کابینه وابسته حسنعلی منصور و لایحه خفت بار کاپیتولاسیون‌، مطلب کنایه‌آمیز و افشاگرانه‌ای درباره فریبکاری‌های رژیم شاه به نام «فرهنگ اصطلاحات انقلاب سفید» و مقاله مفصلی براساس آیات قرآن مجید و روایات که مردم را به پایداری و مقاومت در مبارزه با شاه و آمریکا در زمان تبعید رهبری نهضت فرامی خواند که در بخشی از آن مطلب نوشته بود: «... خوشبختانه رهبر دینی ما حضرت آیت‌الله‌خمینی مبارزه با دستگاه جبار حاکمه را واجب و تقیه را حرام و سکوت را از گناهان کبیره شمرده‌اند. به علاوه، وجوب دفاع از اساس اسلام یک حکم اجتماعی است...» در بخشی دیگر از مطلب یاد شده که شبهات برخی افراد ظاهرالصلاح نسبت به ادامه مبارزه در غیبت حضرت ولی عصر عجل‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف را پاسخ می‌داد، ذکر شده بود: «... اعتقاد به پر شدن زمین از ظلم و ستم در آخرالزمان و همچنین پر شدن آن از عدل و داد بعد از ظهور امام دوازدهم (عج) هیچ‌گاه وظیفه شرعی را تغییر نمی‌دهد و این که بعضی از کوته نظران می‌گویند در فکر اصلاح نباشید که ظهور حضرت به تاخیر می‌افتد، یک منطق احمقانه‌ای است که مورد سوءاستفاده استعمارگران واقع شده و خدا می‌داند که ترویج‌کنندگان این منطق‌های غلط استعماری چه خیانت عظیمی را مرتکب می‌شوند و چه ضربت بزرگی بر پیکر اسلام و مسلمین وارد می‌کنند....»3 در شماره‌های بعدی نشریه «انتقام» که تقریبا هر ماه انتشار می‌یافت مطالبی مانند «نظری به نهضت روحانیت»، ادامه «تبیین ایدئولوژی اسلامی» برای هدایت و اعتلای مبارزات ضد استبدادی و ضد استعماری، سالگرد فاجعه خونین فیضیه، ترور منصور و انعکاس آن در ایران و جهان، عید غدیر روز پایه‌گذاری خلافت اسلامی، در دنیای اسلام چه می‌گذرد، پانزدهم خرداد روز تجلی روح مذهب، درسی از جنگ هند و پاکستان، گزارش کایلر بانک برای سمینار مشکلات معاصر ایران در دانشگاه‌ هاروارد 17‌آوریل 1965 و حتی چاپ اشعار انقلابی از جمله بخش‌های متنوع و گوناگون نشریه «انتقام» بود. یکی از اشعار یاد شده که در آن زمان به دلیل مخفی کاری بدون نام شاعر چاپ شد ولی سراینده‌اش، شاعر انقلاب، حجت‌الاسلام محمدحسین بهجتی‌یزدی(شفق) بود، «خون‌های جوشان» نام داشت که با هنرمندی شرایط سیاه جامعه پس از تبعید امام را توصیف می‌کرد. در بخشی از آن آمده بود: «... راستی این بر و این بوم سیه ایران است؟... پس چرا ویران است؟... این همان کشور آباد کهنسال بُوَد؟...

این عدالت نَبُوَد؟...کاین همه مردم بی‌اسلحه را در یک روز... به مسلسل بندند... این تمدن نَبُوَد!...که هزاران نفر از دست ستم بی‌تقصیر... همه در خون غلطند... افق امروز ملال‌انگیز است... می‌خراشد رخ و خون می‌ریزد... در غم پانزده خرداد است... تا ابد ننگ از این حادثه برمی خیزد...نرود هیچ ز یاد...4 نشریه «انتقام» با انتشار 8 شماره ماهانه و تا 15 مهرماه 1344 به کار خود ادامه داد و تاثیر به‌سزایی در تداوم مبارزه انقلابیون پیرو امام خمینی و زنده نگاه داشتن راه و یاد امام در تبعید و همچنین افشای جنایات رژیم شاه داشت. اما طی همه آن سال‌ها، نقش بنیادین یکی از روحانیون و علمای انقلابی پیرو امام در انتشار نشریه فوق پنهان ماند به‌طوری که نه تنها ساواک بلکه حتی مبارزانی همچون سید‌هادی خسروشاهی، علی حجتی کرمانی و اسدالله بادامچیان و... که در چاپ و توزیع نشریه فوق فعالیت داشتند هم از نقش محوری آن عالم جلیل‌القدر در تهیه و چاپ «انتقام» بی‌اطلاع ماندند و بعضا ایشان را در حدی می‌دیدند که حداکثر همکاری مختصری دارد! شگفت آن‌که پس از پیروزی انقلاب نیز تا سال‌ها، از نقش آن روحانی فرهیخته و انقلابی مطلع نشدند. چنان که مرحوم سید‌هادی خسروشاهی در کتابی که به سال 1368 درباره نشریه «بعثت» انتشار داد هم هنوز از نقش منحصر به فرد آن روحانی با تقوای انقلاب در انتشار «انتقام» مطلع نبود. اسدالله بادامچیان در کتاب «هیئت‌های موتلفه اسلامی»، اگرچه نشانه‌هایی از آن استاد حوزه بیان داشته ولی توزیع نشریه «انتقام» را به هیئت‌های موتلفه نسبت داده است. ایشان نوشته است: «... توسط یکی از برادران به نام آقای الهی با آقای شیخ محمدتقی مصباح‌یزدی آشنا شدم و به وسیله ایشان هربار مقادیر زیادی نشریه دریافت و توزیع می‌نمودم. این نشریه خیلی طرفدار داشت ولی به علت مشکلات چاپ، ما در مقابل 20 تقاضا به افراد 2 عدد می‌دادیم تا به ترتیب خوانده به یکدیگر بدهند در مورد چاپ و تکثیر، کاغذ آن را باوجود جو شدید خفقان تهیه می‌کردیم و برادر عزیز آقای مصباح شب‌های جمعه از قم به منزلشان در تهران می‌آمد و مطالب تهیه شده را با کمک برادران دیگر ماشین‌نویسی کرده و با دستگاه تکثیر که در زیرزمین خانه داشت، تکثیر می‌کرد. بعد دسته‌بندی کرده و دوخت می‌زد و مقداری را برای قم و پخش توسط طلاب می‌برد و مقداری هم برای دانشگاه و مقداری هم برای بازار و کسبه می‌گذاشت...»5 بادامچیان ادامه داده است: «نشریه انتقام پس از اعدام منصور چند ماهی منتشر گردید و با اینکه چند بار مورد تعقیب قرار گرفتیم و حتی یک بار با حدود 50 عدد آن دستگیر شدیم ولی باز نشریه منتشر گردید تا دچار مشکلات زیادی در مورد تهیه کاغذ شدیم و آقای مصباح هم فراری شد و دیگر چاپ نشد..» 6 اما مرحوم سید‌هادی خسرو شاهی واقعیت را پس از تحقیقات و بررسی‌های مختلف در مقدمه کتابی که درباره نشریه «انتقام» که در سال 1379 به چاپ رساند، شرح داد که چگونه با مرحوم مصباح یزدی تماس گرفته و از ایشان درباره چگونگی انتشار نشریه و چاپ کتابی درباره آن و همچنین افشای نام همکارانشان در آن نشریه سؤال نمود. خسروشاهی نتایج آن مکالمه را چنین شرح داد: «... آقای مصباح در پاسخ تلفنی چنین گفتند: جنابعالی مجاز هستید که مجموعه شماره‌های انتقام را یک‌جا منتشر ‌سازید. بالاخره نشریه به تاریخ انقلاب مربوط است و انحصاری من نیست. اما در مورد همکاران باید عرض کنم که در آماده‌‌سازی این نشریه از نوشتن مقالات تا تهیه مقدمات و تکثیر و حتی سیم زنی و بسته‌بندی، تنها بودم و همکار رسمی در این رابطه نداشتم و به همین دلیل نشریه انتقام ارگان هیچ سازمان و تشکیلاتی نبود بلکه در واقع نشریه حوزه علمیه قم بود و البته برخی از دوستان در توزیع آن شرکت داشتند که اجرهم علی‌الله...» 7 در سال 1379 مرحوم خسروشاهی در ادامه انتشار اسناد تاریخ انقلاب اسلامی، با اجازه‌ای که از مرحوم آیت‌الله مصباح یزدی دریافت داشته بود، به چاپ همه شماره‌های نشریه «انتقام» در یک کتاب اقدام کرد.8 مرحوم خسرو شاهی درباره این که حتی به عنوان یک مورخ و مبارز دوران نهضت و همکار مرحوم مصباح در نشریه «انتقام» اما پس از 35 سال متوجه نقش اصلی ایشان در آن نشریه شد، نوشت: «... روش استاد مصباح از همان دوران، مخفی‌کاری و رازداری و عدم تظاهر بود، به‌ویژه که ایشان در هیچ زمینه‌ای (زمینه‌های علمی، فلسفی، سیاسی و...) مایل نبود که خودی نشان بدهد و همواره طبق معتقدات و باورهای خود به کار مبارزه ادامه می‌داد...»9 متاسفانه پس از پیروزی انقلاب، عده‌ای با سوءاستفاده از تقوای آیت‌الله مصباح و پرهیز ایشان از خودنمایی و بازگویی مبارزاتش سعی کردند با تحریف تاریخ، ایشان را کنار مانده از مبارزه نشان دهند، در حالی که آنچه آمد، تنها بخش بسیار کوچکی از مجموعه فعالیت‌های و مبارزات مرحوم آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی بود.

______________________________ 1- انتقام – شماره اول- یکشنبه 15 شعبان 1384- 29 آذر 1343- 20 دسامبر 1964 2- همان 3- همان 4- نشریه انتقام – شماره ششم- شنبه پنجم صفر 1485 هجری قمری- پانزدهم خرداد 1344 هجری شمسی 5- هیئت‌های موتلفه اسلامی – اسدالله بادامچیان- علی نباتی – تهران – تیرماه 1362- انتشارات اوج – صفحه‌های 2 تا 4 6- همان 7- انتقام‌، نشریه داخلی حوزه علمیه قم در سال‌های 1343-1344- مجموعه اسناد انقلاب اسلامی ایران (2)- محمدتقی مصباح – به کوشش سید‌هادی خسرو شاهی- نشر کلبه شروق– تهران – چاپ اول – 1379 صفحات 4 تا 8 8- همان- صفحات 1 تا 7 9- همان

🔴 متن مهمی که سازمان FDD همزمان با گران شدن دلار در ایران منتشر کرد برنامه FDD و اسرائیل برای برهم زدن اقتصاد ایران بعد از دیدن این کلیپ میفهمید شبکه‌های تروریستی من‌و‌تو و اینترنشنال چرا مردم رو به خارج کردن پول‌هاشون از بانک‌ها ترغیب می‌کنن @Afsaran_ir

هشدار به دستگاههای فرهنگی و امنیتی کشور. ترویج کتابهای ترجمه شده نویسندگان غرب و غربگرای داخلی در موضوعات مختلف فرهنگی و شیوه روابط، موفقیت و روانشناسی غربی و کودک و ... که نوعی دین و فرهنگ زدایی از ذهن و زندگی مردم ایران است و هدفمند و بخشی از تفاله های پروژه ۲۰۳۰ است. جالبه که این افراد همگی دختر خانمهای جوان و بعضا آرایش کرده و شل حجاب هستند و محل نشر آنها درب و داخل ساختمانهای ادارات دولتی و پارکها و معابر عمومی هستند. البته بعید است هدف شخصی این افراد درآمدزایی و ..... باشد. ریشه و علل این حرکت مشکوک نیاز به تحقیقات فرهنگی و امنیتی دارد. مسئول میز ایران در موساد سالها پیش تحت پکیج ۲۰۴۰ استنفورد گفته که پروژه بعدی در ایران زنانه است. دشمن گام به گام هدف خود را عملیاتی میکند. نشر دهید لطفا متاسفانه اکثر حراست ادارات هم با آنها همکاری میکنند.

سیاست قبیله‌ای که هیچ قدمی در «نفی خشونت» برنداشت رحيم زيادعلي تندروهای اصلاحات که همواره نقش قیمومیت را برای خود در این جریان سیاسی قائل هستند، قبیله بدهکاران همیشه طلبکار به ملت و نظام جمهوری اسلامی می‌توان نامید. به گزارش مشرق، رحیم زیادعلی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:بدهکار از آن رو که هرچه دارند، از صدقه سری همین مردم و نظام اسلامی دارند، اما هرگاه که منافع باندی و قبیله‌ای آن‌ها به خطر می‌افتد، در نقش اپوزیسیون ظاهر می‌شوند و همه مناسبات سیاسی، اخلاقی را زیر پا می‌گذارند. شاهد مثال برای این رفتارها مثنوی ۷۰ من کاغذ است که از فهرست کردن آن‌ها می‌گذریم، اما فقط برای نمونه رفتار آن‌ها در فتنه ۸۸ را یادآوری می‌کنیم. مدعیان اصلاحات از خرداد ۷۶ به بعد واژه «مردم سالاری» را به اسارت درآورده و همواره پشت این شعار زیبا پنهان مانده‌اند، اما گذر زمان نشان داده که آن‌ها از این عبارت فقط به عنوان وسیله‌ای برای مقاصد سیاسی و جریانی خود بهره برده‌اند. سال ۸۸ را به یاد بیاورید که انتخابات با مشارکت ۸۵ درصدی ملت رقم خورد و می‌توانست به بزرگ‌ترین پشتوانه برای نظام جمهوری اسلامی ایران بدل شود، اما، چون خروجی این انتخابات، نامزد مورد نظر مدعیان اصلاح طلبی نبود، با تحمیل خسارتی گسترده به کشور، ضمن پشت کردن به رأی اکثریت، کشور را برای هشت ماه درگیر مشکلات عمیق داخلی و خارجی در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی کردند که آثار و تبعات ناشی از آن زخم همچنان جاری است. پس از یک دوره هشت ساله دولت برآمده از اصلاحات، مردم که دریافته بودند مدعیان اصلاح طلبی برخلاف شعارهای پرطمطراق، با برجام نافرجام، منافع کشور و ملت را در پای مطامع زیاده خواهانه دشمنان شناخته شده ذبح کردند، تصمیم گرفتند اعتماد خود را از این قبیله باز ستانند که انتخابات ۹۸ مجلس شورای اسلامی و پس از آن ۱۴۰۰ دولت نتیجه این تغییر رویکرد بود. مدعیان اصلاحات که در شوک حاصل از این حذف مدنی به سر می‌بردند، ناگهان و با حادثه دردناک درگذشت مهسا امینی به خود آمدند و دریافتند که این بار هم می‌شود با موج سواری روی این حادثه، ماهی مقصود را صید کنند. از این رو با استفاده از احساسات اعتراضی مردم در روزهای نخستین حادثه که خواهان روشن شدن ابعاد آن بودند، بار دیگر به سپهر سیاسی کشور بازگشتند. مدعیان اصلاحات طی قریب به سه ماه گذشته از حوادث کشور، هرگز حاضر نشدند درباره نفی خشونت و دعوت به آرامش قدمی بردارند و قلمی دست بگیرند. آن‌ها شاهد شهادت مظلومانه حافظان امنیت در بسیج، سپاه و مأموران انتظامی بودند، اما دم برنیاوردند! دیدند که چگونه مأموران انتظامی را در انظار عمومی سلاخی می‌کنند و به آتش می‌کشند، اما سکوت کردند و بلکه این توحش را در تحلیل‌های خود، نتیجه خشونت‌های گذشته تحلیل و تفسیر کردند. اکنون هم که دستگاه قضایی به حکم وظیفه و قانون، بررسی پرونده متهمان اغتشاشات اخیر را در دستور کار قرار داده، فریاد آن‌ها بلند شده که چرا «معترضان» را اعدام می‌کنید؟! در فضای مجازی هشتگ «نه به اعدام» راه می‌اندازند، اما دریغ از یک هشتگ «نه به خشونت و نه به ترور» در دفاع از حافظان امنیت مردم! مدعیان اصلاح طلبی در تحلیل‌های اخیر خود به یافته‌هایی آماری متوسل می‌شوند تا بین اعتراضات (بخوانید اغتشاش و آشوب) و انتخابات رابطه‌ای تعریف کنند. از این رو مدعی هستند که بین کاهش مشارکت مردم در انتخابات و اعتراضات اخیر رابطه وجود دارد. اگرچه این ادعا نیازمند اثبات علمی است، اما اگر هم بپذیریم چنین ادعایی درست باشد، ریشه کاهش مشارکت مردم را باید در عملکرد غیر قابل دفاع مدعیان اصلاحات و بانیان وضع موجود، جست‌وجو کرد که طی هشت سال حاکمیت در مجلس و دولت، بر اثر سوء تدبیرها مردم را از صندوق رأی پشیمان و بلکه گریزان کردند. اکنون سؤال اساسی این است که اگر حوادث اخیر نتیجه منطقی کاهش مشارکت مردم است، حوادث ۹۶ و ۹۸ نتیجه کدام کنش سیاسی بود؟ مدعیان اصلاحات باید بدانند، آن‌ها در تحلیل حوادث اخیر نه تنها، نمی‌توانند در مقام شاکی پشت مطالبات عدالتخواهانه مردم پنهان شوند که متهم‌اند و باید در پیشگاه ملت درباره ترک فعل‌ها پاسخ دهند. این روزها زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که این جریان در تدارک برنامه‌ریزی برای انتخابات آینده مجلس شورای اسلامی است. اما باید بدانند یک جریان سیاسی نمی‌تواند هم اپوزیسیون نظام شود و در عین حال به قدرت هم نگاه داشته باشد.

درباره «علیدوستی» تا چند مغالطه مجازی؟! علی شکوری‌راد، سخنگوی جبهه اصلاحات ایران در توئیتی به احضار و بازداشت ترانه علیدوستی، یکی از فعالان مجازی حامی آشوب‌های اخیر در کشور واکنش نشان داده است. او نوشته «بازداشت موقت ابزار قضایی برای ارعاب مردم و تنبیه متهم نیست. بیم فرار، تبانی و امحای آثار جرم دلایل قانونی صدور قرار بازداشت است. وقتی تنها دلیل اتهام، اظهارات و ظاهر یک فرد است، بازداشت او غیرقانونی است. ترانه علیدوستی به چه دلیل بازداشت شده است؟ ترساندن چه بسا شجاعت می‌آفریند!» شکوری‌راد گفته تنها دلیل اتهام علیدوستی، «اظهارات و ظاهر» اوست. روشن نیست چرا او چنین ادعایی کرده، در حالی که اگر قرار بود علیدوستی به خاطر نوع پوشش غیرقانونی خود بازداشت شود، افراد دیگری مثل او هم باید بازداشت می‌شدند و خود او هم زودتر از این‌ها باید بازداشت می‌شد. از سویی، آن ادعای بازداشت به خاطر اظهارات هم تقلیل موضوع است. اگر کسی شکوری‌راد را در استوری اینستاگرام تهدید به قتل کرد، آیا نباید با او برخورد قضایی شود و باید بگوییم صرف اظهارات نمی‌شود کسی را احضار کرد؟ اگر کسی با نوشته و متن تهمت زد، چون صرف اظهارات بوده، نباید اعتنایی کرد؟ از قضا «گفتار» هم همچون رفتار باید در چارچوب قانون باشد. خصوصاً وقتی افراد، مشهور هستند، تأثیرگذاری بیشتری در جامعه دارند و باید بیشتر مواظب موضع‌گیری‌های خود باشند که تشویش آفرین یا کذب نباشد. علی شکوری‌راد بار‌ها نشان داده صرف هیجان یا مطابق سیاست استادیومی موضع‌گیری می‌کند و کنشگری سیاسی‌اش مبتنی بر ادله و منطق نیست. یکی از دلایل بازداشت موقت مطابق قانون این است: «جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور که مجازات قانونی آن‌ها درجه ۵ و بالاتر است.» شرایط آن هم اینگونه در قانون آمده است: «۱- آزاد بودن متهم موجب از بین رفتن آثار و ادله جرم یا باعث تبانی با متهمان دیگر یا شهود و مطلعان واقعه گردد و یا سبب شود شهود از اداء شهادت امتناع کنند؛ ۲- بیم فرار یا مخفی شدن متهم باشد و به طریق دیگر نتوان از آن جلوگیری کرد و ۳- آزاد بودن متهم مخل نظم عمومی، موجب به خطر افتادن جان شاکی، شهود یا خانواده آنان و خود متهم باشد.» شکوری‌راد می‌خواهد همه بند‌های قانونی را نبیند و تحلیل هم بنویسد و نظر هم بدهد و یک نفر هم لابد نپرسد شما از کجا می‌دانید دلایل بازداشت فلانی چیست!

سلطان «تجزیه ایران» کیست؟ فتحعلی قاجار که حرمسرای بزرگش معروف است بی‌خودی به مرد شماره یک تجزیه ایران مشهور شده است؛ بیشتر به‌خاطر عهدنامه ترکمانچای. ولی این یک اشتباه تاریخی است و رکورددار تجزیه ایران فرد دیگری است که فتحعلی به گرد پایش هم نمی‌رسد! سلطان «تجزیه ایران» کیست؟ گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: به سلطان تجزیه ایران هم می‌رسیم ولی اول ببینیم فتحعلی قاجار چه کرد و ترکمانچای که این همه مشهور است واقعاً چیست و ببینیم قاجارها چه کردند. پس از آنکه آقامحمدخان بخش‌های بزرگی از ایران را باز پس گرفت و متحد ساخت فتحعلی در جنگ‌های طولانی با روسیه تزاری شکست خورد و عهدنامه گلستان را بست که ۲۳۲ هزار کیلومترمربع از شمال غرب ایران را جدا کرد و بعد عهدنامه ترکمانچای را بست که ۴۰ هزار کیلومترمربع از همان منطقه را جدا کرد. بعد محمدشاه قاجار آمد که عهدنامه ارزروم را با حکومت عثمانی بست و بخش‌هایی از کردستان بزرگ و بخش‌هایی از عراق امروزی را داد رفت که مساحتشان حدود ۶۲۷ هزار کیلومترمربع بود. این‌طوری محمدشاه قاجار بیشتر از فتحعلی، ایران را تجزیه کرده است. ولی رکورددار اصلی فرد دیگری است؛ ناصرالدین قاجار که به‌تنهایی بیش از ۲ میلیون کیلومترمربع از خاک ایران را تجزیه کرد. در دوره ناصری، انگلیسی‌ها با عهدنامه پاریس ۶۳۰ هزار کیلومترمربع شامل هرات و بخش‌هایی از افغانستان را از ایران جدا کردند و با عهدنامه گلداسمیت نیز بخش‌های بزرگی از بلوچستان و شرق ایران را به مساحت ۳۵۰ هزار کیلومترمربع از ایران قاجاری تجزیه کردند. بعد هم پیمان آخال بسته شد که از نظر مساحت رکورددار قراردادهای جدایی از ایران است و ماجرایش این است: «پیرو انعقاد این پیمان آسیای میانه، خوارزم، خیوه، شرق مازندران و مرو، سمرقند و بخارا از خاک ایران جدا شد. این اراضی شامل سرزمین ترکمنستان و بخش‌های بزرگی از تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان و قزاقستان امروزی است و در مجموع بیش از ۱ میلیون و ۲۲۶ هزار کیلومترمربع مساحت دارد». با این وضعیت درست‌تر آن است که به جای عهدنامه ترکمانچای قرارداد آخال در ایران مشهور باشد. پس از عهد ناصری که مساحت ایران تقریباً نصف شد تا پایان دوره قاجار انگلیسی‌ها بخش‌های دیگری از شرق و جنوب ایران را هم جدا کردند و این‌طوری شد: «قاجاریه که حدود ۱۳۰ سال حکومت کرد در مجموع بیش از ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار کیلومترمربع از خاک ایران را از دست داد، ازجمله اراضی ۱۰ کشور مستقل فعلی در آسیای میانه و حوزه قفقاز به همراه افغانستان و بخش‌های بزرگی از بلوچستان و کردستان. در واقع حکومت قاجار از ابتدا تا انتها حدود دوسوم سرزمین‌هایش را [که آقامحمدخان متحد کرده بود] از دست داد».

براندازان به جاده خرافه و جهل مرکب زدند! اگر یک نشانه آشکار مطالبه کنیم که نشان دهد براندازان و شهرت‌مدار‌ها (سلبریتی) به آخرخط رسیدند، بهتر از این نشانه نمی‌توان آورد که این عده بعد از امتحان‌کردن همه رذیلت‌های زبانی و فکری، اکنون و در این نقطه به خرافات و جهل‌مرکب دست انداخته‌اند! از میان هزاران نمونه که در فضای مجازی فقط در همین چند روزه پراکنده‌اند، مشهورترین‌شان که از مبغوض‌ترین‌شان هم به حساب می‌آید، حمید فرخ‌نژاد است که گفته «سال ۱۹۷۸ آرژانتین قهرمان جهان شد. یک ماه بعدش در ایران انقلاب شد»! این حرف خیلی مهم است، زیرا اگر بگوییم او فردی روان‌پریش و وطن‌فروش و یک ناانسان است که قبلاً هم گفته «۸۰ میلیون ایرانی فدای پسرم» و نباید روی حرف‌های او حساب کرد، در آن صورت باید جواب بدهیم که چرا یک هفته است بی‌بی‌سی و اینترنشنال و دیگران، اظهارات او را مانند منویات یک فیلسوف به‌خورد خلق می‌دهند؟! و اگر بگوییم نه او یک مبارز روشنفکر و یک هنرمند واقعی است، آن وقت این خرافه‌بازی‌ها که دیگر حتی در میان جادوگران هندی و قبایل بدوی آمازون هم قفل است، چگونه نقش‌بند صفحات او در فضای مجازی شده است؟! ولی ماجرا وقتی داغ می‌شود که ببینیم همین شبکه‌های فارسی‌زبان با آب‌وتاب زیادی، خرافه او را به‌عنوان یک «مقایسه‌تاریخی» از جانب یک مغز روشن بازنشر دادند! این فرورفتن در گرداب خرافه، از طرف کسانی است که عمری است زیست دینی ایرانیان را آمیخته با خرافات و سنت‌پرستی معرفی می‌کنند! دینی که غیر از مبدأ و منشأ الهی آن، محصول ۱۴۰۰ سال مباحثه بزرگ‌ترین مغز‌های فلسفی و الهیاتی مشرق‌زمین و کسانی مثل ابوعلی‌سینا، سهروردی و ملاصدراست. حالا اکتور‌های سینما که حجم مطالعات‌شان چیزی درحدود خواندن آگهی‌های تبلیغاتی اپیلاسیون و تزریق ژل و زندگینامه بازیگران امریکایی است، با همین خرافه‌ها خط‌ونشان برای براندازی انقلابی می‌کشند که برپایه یک نظام فلسفی عمیق بنا شده است. البته طراحان مخفی این آشوب از همان ابتدا قراری با خود برای ملزم‌بودن به دلیل‌آوری منطقی نداشتند،، چون مخاطب خود را عامه مردم که به یک عقل‌جمعی پایبند و ملزمند، نمی‌دانستند بلکه دنبال تأثیرگذاری بر قشری بودند که با دیدن یک ویدئو به خیابان می‌آیند و هرکسی را که سر راه می‌رسد، چاقو می‌زنند! و امید داشتند آشوب این عده، احساسات کلی و جمعی را جریحه‌دار و تحریک کند و آشوب از آن افراد معدود به یک رقم پرشمار برسد. در میان طراحان آشوب البته یک تفاوت درباره درکی که از براندازی و سقوط نظام داشتند، دیده می‌شود. طراحان اصلی اصولاً دنبال براندازی نبودند، زیرا آن را ممکن نمی‌دانستند. برخی‌ها نیز از داخل به آن‌ها گفتند که براندازی «نه ممکن است و نه مطلوب»! اما دسته دوم طراحان که یک رده پایین‌تر از طراحان اصلی و به‌نوعی مأموران آنان به حساب می‌آمدند، واقعاً به براندازی به چشم یک امکان‌بالقوه می‌نگریستند و البته آن را بالفعل جا‌می‌زدند، یعنی در فضای مجازی، شرایط به‌گونه‌ای بود که گویا کار تمام است و الان وقت تقسیم غنائم است! حتی گاهی اگر یکی از ایشان حرف از مثلاً فلان اقدام در ایام عید نوروز یا جشنواره فجر در بهمن‌ماه یا حتی همین شب یلدا که بسیار نزدیک است، می‌زد، با اعتراض بقیه مواجه می‌شد که گاف دادی! چون ثابت کردی که جمهوری اسلامی تا عید یا بهمن یا یلدا هنوز مستقر است! صف‌آرایی کسانی که در روز‌های اخیر با کنار هم‌قراردادن برخی اعداد و ارقام مربوط به روز‌های خاص و با استعانت از فلان هشت‌پا و بهمان شترمرغ پیشگو روز‌های آخر نظام را اندازه‌گیری می‌کنند، مقابل انقلابی که فقط در شورای انقلاب خود شماری از پرآوازه‌ترین فیلسوفان و الهی‌اندیشان دویست سال اخیر را داشت، تنها نشانه ابتذال این دارودسته و به خط‌آخر رسیده آنان نیست. نشانه دیگر به پایان رسیدن صندوقچه تحلیلگران سیاسی آنان است. فقط در یک مورد اینترنشنال کسی را به‌عنوان «بازیگر» به صف تحلیلگران سیاسی وارد کرده است که در سال‌های اخیر، بار‌ها در اکانتش، خود را یک «فاحشه واقعی» معرفی و به این نام و عنوان افتخار می‌کرد! اکنون عرصه برای براندازان تنگ‌تر هم شده است تا آنجا که برخی خبر‌ها حکایت از معامله پشت‌صحنه حامیان اپوزیسیون با ایران برای مبادله آنان دارد. البته باید بدانند که ایران احتمالاً رقم قابل‌توجهی در این معامله پرداخت نخواهد نکرد. نهایتاً یک هشت‌پای پیشگو یا یک گردن‌آویز با مهره‌های جادوگران آرژانتینی!