هپی𝟕𝟎

در جست و جوی شادی ²⁷ گرگ سری تکان داد و گفت، اوه نه او حرف نمی‌زد اما من خیلی خوب منظور او را می‌فهمیدم. از جایش بلند شد. : میخوای من رو ببری جایی؟! همون جایی که یک ساعت پیش میخواستی منو ببری؟ گرگ سری با نشانه نفی تکان داد ، بعد با دو دور شد، از جایم بلند شدم و نگاهش کردم. صدای پایی نزدیک شد. راجر جلو آمد. راجر:میخوای بازم تنها باشی؟ یا بمونم؟. سری به نشانه نفی تکان دادم و گفتم: نه مشکلی نیست. راجر رو به روی من روی سبزه های نم ناک نشست. اوه هنوز سویشرتش بر تنم بود، آن را از دورم در آوردم و به سمتش گرفتم: بیا، ممنون که دادیش. راجر سویشرت را گرفت و نیم خیز شد بعد آن را دوباره دورم گذاشت. هنوز هم بدنت یخه و کما کان میلرزی، فعلا پیشت بمونه. همانطور که به دست هایم خیره شده بودم گفتم: شکم برطرف شده، می‌دونیم دیگه قراره چی بشه، اما احساس بدی دارم، نه بخاطر اینکه دارم تبدیل به گرگینه میشم فقط.. راجر سری کج کرد و گفت: فقط چی؟ : فقط احساس میکنم قراره تو دردسر بیوفتم، احساس میکنم وقتی که به یه گرگینه کامل تبدیل بشم باید پنهان بشم. راجر سکوت کرد... راجر: بهتره دیگه برگردیم ،کیک ها آماده شدن و نبودمون خیلی داخل چشمه. سری تکان دادم و از جایم بلند شدم. از کنار درختان و روی زمین سرسبز نم دار عبور کردیم و هر کداممان به سمت چادر هایمان رفتیم. پارچه دری را کنار زدم و وارد چادر شدم، جز نیجل شخص دیگری در چادر نبود، گویا لانا و لیا تبق قرارشان برای کمک پیش آشپز بودند. بوی شیرینی کیک هارا به خوبی احساس میکردم، کیک تمشک و توفرنگی وحشی. بوی شرب آن گل ها با آن نام عجیبشان هم بسیار دل انگیز بود. صدای پا به گوش می رسید، لیا با خوشحالی با سینی شربت آمد و پشت سرش هم لانا با سینی کیک های جنگلی وارد چادر شد. لیا با خوشحالی وصت چادر نشست و جلوی هر کداممان یک لیوان شربت گذاشت. نیجل با خوشحالی از جیبش ظرفی را در آورد و گفت: بیاین از این دسر روش بزنید اینجور کیک خوشمزه تر میشه. بوی عجیب میداد که گویا فقط من آن بو را احساس میکردم!

در جست و جوی شادی ²⁸ لیا با خوشحالی کیکش را جلو برد. لیا:بیا برای من بزن. لانا هم روی کیکش از آن دسر زد. نیجل با لبخند گفت: سوفی تو نمی خوای؟ چهره ام در هم رفت و گفتم: نه ، من به تو اعتماد ندارم. نیجل چهره ای ناراحت را به خودش گرفت گفت: سوفی نکنه تو هنوز هم از اون حرفای امروزم ناراحتی؟ اوه ببخشید من واقعا متاسفم که ناراحتت کردم، حالا دیگه ناراحت نباش و بیا از این دسر بخور. بوی عجیب دیر برایم آشنا بود اما به یاد نداشتم که چه چیزی با همچنین بویی دیده ام. : از تو بعید نیست که بخوای من رو چیز خور بکنی!. لیا : اوه سوفی نیجل گفت که متاسفه، اون واقعا قصد بدی نداره! بیا بخور دیگه. :نمی خورم. اوه فهمیدم اون بو مال چی بود!! :اوه، نـ‌نخورید! لیا همانطور که داشت با خوشحالی از کیک گاز میزد با دهن پر گفت. لیا: ها، چرا خوب؟! کیک را از دست لیا و لانا گرفتم و گفتم. :این دسر با بلوبری سمی درست شده!نیجل آخه چرا باید این کار رو بکنی!! لانا و لیا با تعجب به نیجل نگاه کردن: واقعا اینطوره نیجل!! نیجل خنده ای عصبی کرد و گفت: چی؟ بلوبری سمی ، معلومه که اینطور نیست ، من آخه چرا باید این کار رو بکنم؟! داد کشیدم و گفتم: نیجل دروغ گفتن رو تمومش کن! بگو چرا میخواستی مسمومون کنی!؟ نیجل با جدیت گفت: واقعا دارم راستش رو میگم! من قصد نداشتم کسی رو مسموم کنم! :پس چرا از این دسر بهمون دادی! نیجل کمی ام ام کرد و گفت: من نمی‌دونستم این دسر سمی از یکی از بچه ها گرفتمش! لیا به سرفه افتاد، او تنها کسی بود که از دسر کیک خورده بود! به سمتش رفتم و شانه اش را گرفتم : لیا حالت خوبه؟ لیا رنگ‌ به رخسارش نمانده بود. روبه نیجل کردم و گفتم: اگه بلایی سر لیا بیاد، همین حیون وحشی ای که جلوتر وایساده تیکه تیکت می‌کنه!!

تئو به فداتون تقدیمی کنسله ببخشید واقعا