هرگز دلتنگی مرا قربانی نخواهد کرد، مگر آن دستها،
که از آنها نرگس رویید
و عطر هنگامهی سفید بخت، ناجی شد
از برای سنبل بی نشانکم.
و
سکوت کن، سکوت که
آن دستها که نرگس شکوفه میزدش
هوای یاس در سر میپروراند.
خدایش خواهد گریست
بر غم نرگس و تنهایی یاس.