"نام و نام خانوادگى: ابراهیم امیرعباسى  نام پدر: حسین  تاریخ و محلّ تولّد: 2/2/1340 ـ مشهد  تاریخ ومحلّ شهادت: 1/4/1362 ـ سردشت  آخرین سمت: فرمانده‏ى عملیّات و اطّلاعات ابراهیم امیرعبّاسى  فرزند حسین  در دوّم اردیبهشت ماه سال1340 در مشهد مقدّس و در خانواده‏اى متدّین دیده به جهان گشود.  در چهارسالگى از نعمت پدر محروم شد و تحت سرپرستى مادربزرگش قرار گرفت. كودكى فعّال و پر شرّ و شور بود. دوران ابتدایى و راهنمایى را در مدرسه‏ى همّت پشت سرگذاشت و پس از گذراندن دوره‏ى دبیرستان در 17 سالگى موفّق به اخذ مدرك دیپلم شد. در ایّام تحصیل دانش آموزى مستعدّ، فعّال و ازهوش سرشارى برخوردار بود. به مسایل روز آشنایى داشت و به تجزیه و تحلیل آن‏ها مى‏پرداخت. نسبت به انجام فرایض مذهبى و برپاداشتن فریضه‏ى الهى نماز و گرفتن روزه بسیار مقیّد بود. نمازش را اوّل وقت و به جماعت برپا مى‏كرد. در مجالس سوگوارى، نوحه خوانى، نماز جمعه،تشییع جنازه‏ى پیكرهاى پاك شهدا، مراسم دعاهاى كمیل، ندبه،توسّل، و عزادارى ائمه اطهار(ع) شركت مى‏كرد و در منزل جلسه‏ى قرآن تشكیل مى‏داد و قرآن را بسیار زیبا تلاوت مى‏كرد.  نماز شب به پا مى‏داشت و با حالتى خاص توأم باخضوع  با خدا راز و نیاز مى‏كرد. وى از اخلاق بسیار نیكویى برخوردار بود. جهت كمك به خانواده، در تعطیلات تابستانى به كار در كارخانه وبقّالى مشغول مى‏گردید و از درآمدش به افراد مستضعف و بى‏بضاعت نیز كمك مى‏كرد. براى امور حلال و حرام تقیّد بسیارى داشت. اكثركارهایش را مخفى انجام مى‏داد. به دیدار اقوام مى‏رفت. تظاهرات و راهپیمایى‏ها شركت مى‏جست و در درگیرى‏هاى روزهاى تاریخى 9 و 10 دى‏ماه نیز حضور داشت. در درگیرى بیمارستان امام رضا(ع) و آزادسازى زندانیان نیز فعّالیّت مستمّرى داشت. همچنین اعلامیّه‏ها و پوسترهاى حضرت امام را پخش مى‏كرد. ایشان مدّتى از محافظین شهیدهاشمى نژاد بود. پس از مدّتى عضو سپاه پاسداران شد و عضو بسیج مسجد حضرت زینب(س) نیزبود و در كشیك‏هاى شبانه و آموزش فعّالیّت داشت. در سال 1352 محافظت حاج آقاى فرزانه را عهده‏دار بود و درسال 1356 نیز به جماران رفت و مدّتى به محافظت بیت امام مشغول شد. در 20 سالگى و در سال 1361 با دخترى  كه هم عقیده خودش بود  به نام مهناز منتظمى ازدواج كرد و تشكیل زندگى داد. ثمره‏ى این ازدواج یك فرزند دختر به نام زینب است كه در سال 1362  پس از شهادت پدر  دیده به جهان گشود. خانم مهناز منتظمى  همسر شهید  در مورد اخلاق و سجایاى ایشان چنین مى‏گوید: «ایشان با توجّه به سنّ كمى كه داشتند، علاوه برایمان و اخلاق خوب، بسیار عاقل و با لیاقت بودند. حقوق همه‏ى افراد از قبیل: مادر، همسر و خواهر و... را به نحو احسن انجام مى‏دادند و با افراد نامحرم در صورت لازم صحبت و معاشرت داشتند. و روى این مسئله تأكید زیادى مى‏نمودند. به ساده زیستن علاقه داشتند ملاك زندگى مشترك ما نیز بر پایه‏هاى بسیار با ارزش وبالاتر از مسایل مادّى استوار بود و دنیا را جز وسیله‏اى براى رسیدن به هدفى بسیار با ارزش نمى‏دانستیم. اگرچه زندگى ساده‏اى داشتیم، ولى خود را بسیار خوشبخت احساس مى‏كردیم. ایشان اوقات فراغت كمى داشتند، ولى با این حال اگر فرصتى پیش مى‏آمد، در كارهاى خانه مرا یارى مى‏كردند.مادر زندگى كوتاه خود مشكلى نداشتیم. ایشان در برابر مشكلات دیگران بى تفاوت نبود و آن‏ها را یارى مى‏كرد.بزرگ‏ترین آرزوى ایشان شهادت در راه خدا بود و بزرگ‏ترین آرزوى دنیوى ایشان دیدن فرزندشان بود كه به آن آرزو نرسیدند وچند روز پس از تولّد فرزندمان ایشان شهید شد و من همراه نوزاد ده روزه‏ام به استقبال پیكر پاره پاره ایشان رفتیم.» درجبهه با شهید كاوه، بروجردى و حمامى همرزم بود و خدمات زیادى را انجام داد. ایشان هدف و انگیزه خود را از رفتن به جبهه، دفاع ازاسلام، قرآن و اطاعت كردن از امر امام و نجات میهن و ناموس بیان مى‏كرد.ایشان به حدّى عاشق جبهه بود كه قبل از اتمام مرخّصى‏اش، به جبهه بر مى‏گشت. روحیّه‏ى شهادت طلبانه‏اى داشت. همسر ایشان در رابطه با روحیه‏ى وى مى‏گویند: «ایشان ازروحیه‏ى بسیار خوب و بالایى برخوردار بود و همیشه از شهادت سخن مى‏گفت  و آخرین بار گویى به وى الهام شده بود كه به شهادت مى‏رسد چندان كه رفتارش به گونه‏اى بود كه حاكى از شهادت بود وچهره‏اش نورانى و بشّاش شده بود و از همه حلالیّت مى‏طلبید.»برادر كیومرثى  یكى از دوستان شهید  در مورد خصوصیّات اخلاقى ابراهیم مى‏گوید: «از همه دستگیرى مى‏كرد و با افراد به طرزنیكویى برخورد مى‏كرد. مادر معظّم شهید در مورد بازتاب شهادت ایشان در خانواده، پس از شنیدن خبر شهادتش ایشان چنین مى‏گوید: «هنگامى كه ازشهادتش مطّلع شدم، گفتم: فرزندم فداى امام حسین(ع). از خداوندطلب صبر نمودم و خداوند نیز به من صبر عنایت فرمود. و در زمان برگزارى مجلس عزادارى هم به افراد گفتم: گریه نكنید و با احترام درمجلس بنشینی

د. ابراهیم امیر عبّاسى در تاریخ 9/3/1362 براى آخرین بار به جبهه اعزام و در تاریخ 1/4/1362 در جبهه‏ى سردشت بر اثر برخورد تركش، به آرزوى همیشگى‏اش یعنى شهادت نایل گردید.جسد مطهّرش پس از انتقال به زادگاهش مشهد، درتاریخ 9/4/1362 و به طرز با شكوهى تشییع و در بهشت رضاى مشهد به خاك سپرده شد.در قسمتى از وصیّت‏نامه‏ى شهید چنین مى‏خوانیم: «زندگى كردن براى خدا و حركت در راهش به انسان مسئولیّت مى‏دهد و انسان راوادار مى‏كند كه از زندگى دنیا كنده شود و روح‏هاى مادّى را كناربگذارد و در راهش غرق شود و حركت او یك حركت نشاطى است. باشوق و با خواست قلبى حركت مى‏كند، تا این كه اگر خدا قبول كند وعاشق او بشود، او را از زمین بگیرد. لازمه‏ى این كه انسان براى خدا وزندگى و تمام حركات و جوارح او براى خدا زنده باشد این است كه شیطان را از خود دور كند و تقوى داشته باشد.»

+رهبری میگه من به آینده خوش بینم و مشکل اقتصادی حل خواهد شد و نزدیک قله ایم... - مردم و بعضی حزب اللهی ها: کو قله؟!! هر روز داریم بدبخت تر میشیم، رهبری فقط داره دلداری میده! +رهبری ۴۰ سال پیش: من به روشنی میبینم که روزی مقابل آنها می ایستیم و جواب ما پشیمانشان می کند... - برووو بابا ما بتونیم جلو آمریکا و اسرائیل به ایستیم؟😏 ☝️ این سخنرانی ۴۰ سال پیش #حضرت_آقا رو با دقت گوش کنید! و به آینده نگری آقا ایمان داشته باشیم... https://eitaa.com/byatbashohada/1663

فڪر ممنوع❌ همیشه فڪر مقدمه گناهه🤔 وقتے فڪر میڪنے به گناه غرقش میشی😦 انقد بهش شاخ و برگ میدے تا اونو تبدیل میڪنے به درخت تنومندے ڪه تورواز ریشه در میاره🌳🍃 پس قبل از بزرگ شدن این درخت بذر فڪر به گناه رو از سرت بنداز🌱📛 به چیزاے خوب فڪر ڪن میدونستے خدا اونقد مهربونه ڪه اگه به ڪارهاے ثواب فڪر ڪنے و حتے انجامش ندے برات ثواب مینویسه؟😍 حےف نیست این موقعیت رو از دست بدی؟ پس به چیزاے خوب فڪر ڪن چشماتو ببند و فڪر ڪن پاک پاڪے و دارے تلاش میڪنے شیطونو شڪست بدی👺 به خودت بگو من میتونم👿 من مطمئنم ڪه میتونم💪 #خودسازی https://eitaa.com/byatbashohada/1694

. 🕊 تلاوت آیات‌ قرآن ڪریم ؛ ۩ بــِہ نـیّـت‌ برادرشھیدابراهیم‌هادے ♥️🌿' #صفـ۴۸۷ـفحه https://rubika.ir/mohammad_vaezy

بخوانیم دعای فرج را که صاحب قلب ما دل خوش است به دعای ما❤️ برسان دوای همه درد های مرا🤍 https://eitaa.com/byatbashohada/1696

🌹 سالروز تولد پربرکت نائب امام زمان (ارواحنا فداه) مبارک باد ان‌شاءالله به زودی شاهد باشیم که این رهبر حکیم،مجاهد ،عادل،شجاع و... پرچم انقلاب اسلامی را به دستان مبارک صاحب انقلاب برسانند ـ👆

معرفی شهید🌹

فرمانده شهید سیدخلیل بهشتی مساله گو  نام و نام خانوادگى: سیّدخلیل بهشتى مسأله‏گو نام پدر: سیّد جلال تاریخ و محلّ تولّد: 1/1/1343 ـ مشهد تاریخ ومحلّ شهادت: 22/12/1363 ـ جزیره‏ى مجنون آخرین سمت: مسئول محوراطّلاعات و آموزش اطّلاعات لشكر 5 نصر سیّد خلیل بهشتى مسأله‏گو در 30 بهمن ماه سال 1343 در مشهدبه دنیا آمد. كودكى ساكت و آرام بود. تحصیلات ابتدایى را در دبستان «رام» گذراند. پس از اتمام دبستان به «مدرسه‏ى رضائیه» رفت .در بسیارى از تظاهرات و تحصنّات حضور مى‏یافت.اهل نقّاشى بود و روى پارچه نقاشى مى‏كرد.خطّ خوبى نیز داشت. از زمانى كه توانست روى پاى خود بایستد. بسیار دست و دلباز بود.خواهرش مى‏گوید: «یك سال كه نزد یكى از اقوام كار مى‏كرد،حقوقش را نمى‏گرفت و در عوض از آن جا براى مادر و خواهرها چیزى مى‏خرید.» پس از شروع جنگ تحمیلى ـ در حالى كه محصّل سال دوّم دبیرستان دكتر شریعتى بود ـ درس را رها كرد و به میدان مبارزه شتافت. عقیده داشت: «اگر بر دشمن فایق آییم، براى درس خواندن فرصت هست.» براى گذراندن خدمت سربازى خود را به سپاه معرّفى كرد. پس از گذراندن دوره‏ى آموزشى در بجنورد جهت یارى رساندن به رزمندگان اسلام در جبهه‏هاى حق علیه باطل، راهى ایلام شد. براى شركت در هر عملیّاتى داوطلبانه به خطّ مقدّم مى‏رفت. اواخر خدمتش بود كه عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامى شد و بعداز آن به صورت پى در پى در جبهه‏ها حضور یافت یك بار در عملیّات والفجر بر اثر اصابت گلوله به صورت به شدّت مجروح شد. به طورى كه بعد از چند روز بسترى شدن در یكى از بیمارستان‏هاى یزد براى درمان كامل به مشهد منتقل شد و تا بهبودى كامل آن جا ماند و پس از آن دوباره به منطقه بازگشت. او توانست به تنهایى و بدون دیدن آموزش خاصّى وارد اطّلاعات شود. پس از گذراندن دوره‏ى كارآموزى، به سرعت پیشرفت كرد و پس از طى دوره‏اى بسیار كوتاه توانست به عنوان مربّى واحداطّلاعات مطرح شود، و مسئول آموزش واحد اطّلاعات لشكر 5نصر گردید. علاوه بر این در غوّاصى نیز مهارت داشت. نماز اوّل وقتش هیچگاه ترك نمى‏شد. به امام خمینى خیلى علاقه داشت و همیشه از ایشان سخن مى‏گفت و شخصیّت ایشان را توصیف مى‏كرد. همواره به برادران و خواهرانش در مورد درس و انجام فرایض دینى سفارش مى‏كرد و از خواهرانش مى‏خواست كه حجاب اسلامى را رعایت كنند. در جبهه امام جماعت بود. در آن جا براى خودش خلوتى داشت كه كمتر كسى متوجّه آن مى‏شد.  به نماز كه مى‏ایستاد، انگار روحش به پرواز در مى‏آمد و اللّه‏اكبر كه مى‏گفت، دیگر خلیل، خلیل قبلى نبود. حسین حیدرى ـ یكى از همرزمانش ـ مى‏گوید: «خلیل جاذبه داشت و این جاذبه در چهره‏اش نبود؛ بلكه در درونش بود.» به مرخصّى كه مى‏آمد نامه‏هاى همرزمانش را به خانواده‏هایشان مى‏رساند. به صله‏ى رحم اهمیّت مى‏داد. مى‏گفت: «اگر در زیر رگبار مسلسل‏ها سوراخ سوراخ شوم، اگر تكّه تكّه شوم، اگر در خون خویش بغلطم، خواهم گفت كه دست از این انقلاب نمى‏كشم، از دینم، از قرآنم، از وطنم و از انقلابم دفاع مى‏كنم.» تمام رفتار و اعمالش نشانگر روحیه‏ى شهادت‏طلبى او بود. او این عشق به شهادت را در وصیّت‏نامه‏اش این‏گونه بیان مى‏كند: «عروسى من در جبهه و روز شهادتم روز دامادى من است.عروس من شهادت است. صداى توپ و گلوله و خمپاره خطبه‏ى عقد مرا خواهند خواند. با خون سرخم خود را براى معشوقم آرایش خواهم كرد و در غلغله‏ى شادى مسلسل‏ها و بارش نقل‏هاى سربى درحجله‏ى سنگر، عروس شهادت را به آغوش خواهم كشید.» قبل از شركت در آخرین عملیّات، براى مراسم عقد خواهرش به مشهد آمد و پس از آن بار دیگر به منطقه بازگشت، او خواب شهادتش را دیده بود؛ دیده بود كه راه كربلا را پیدا كرده و به سوى آن پروازمى‏كند. خطاب به خواهرش گفته بود: «به كورى چشم منافقین، در شب هفت من عروسى كن تا دشمن بداند كه ماكیستیم و بداند كه شهادت میراث ماست.» توصیه كرده است : «براى از دست دادن من غصّه یا افسوس نخورید كه شهادت حدّ نهایى تكامل انسان است.» همرزمش درباره‏ى آخرین خاطره‏ى خود از خلیل مى‏گوید: «آنشب خلیل به شكلى دعا مى‏كرد كه من واقعا تعّجب كردم. خیلى طولانى شده بود. سر به سرش گذاشتم و گفتم: دیگر نمى‏گذارم بروى خلیل روبه من كرد و گفت: « من فردى گنهكار هستم و مى‏خواهم كه امشب خدا توبه‏ام را بپذیرد و اگر پذیرفت، من به سحر نرسم.»خدا نیز چنین خواست و او را به سوى خود فرا خواند. در تاریخ22/12/1363 در جزیره‏ى مجنون و در حین عملیّات بدر بر اثراصابت تركش به سر به شهادت رسید. وصیّت كرده: «در كنار عكسى كه بر سر مزارم خواهید گذاشت،بنویسید: این است یكى از رهروان حسین(ع).» شهادت او اثرات مثبت و سازنده‏اى در اطرافیان داشت. بسیارى از آشنایان وى متحوّل و برادرانش در جهت ادامه‏ى راه او رهسپارمیادین نبرد شدند.

پیكر پاكش در بهشت رضاى مشهد به خاك سپرده شد.او خطاب به خانواده و دیگر كسانى كه وصیّت‏نامه‏ى او را مى‏خوانند

#نماهنگ ایمان سوخت موشک هامونه✌️ بایدم تو خاک این سرزمین ایمان باشه حسینیه #امام_زمان ایران باشه پشت امام جهان مشت بی حریفیم به اذن صاحب زمان تو قدس شریفیم 🎙محمد اسداللهی #الـٰلّهُمَ_عجــِّلِ‌_لوَلــیِّڪَ‌_اَلْفــَرَجْ‌ https://eitaa.com/byatbashohada/1696

❤️ ارزش خدمت به امام زمان(عجل الله فرجه) چقدر است!؟ 🎙سخنران استاد شجاعی #الـٰلّهُمَ_عجــِّلِ‌_لوَلــیِّڪَ‌_اَلْفــَرَجْ‌ https://eitaa.com/byatbashohada/1696

شهید کیومرث عابدی در قسمتی از وصیت‌نامه خود آورده است: «به برادرم فرامرز که با این صدامیان می‌جنگد بگویید تا آخرین قطره خون که دارید با این یزیدیان بجنگید تا اسلام را زنده نگاه دارید.» https://eitaa.com/byatbashohada/1696

#تلنگر همیشہ یک سفارش به ما میکرد. می گفت: « اگه در معرض #گناہ قرار گرفتید و خواستید دچار لغزش نشید و از اون گناہ فرار کنید🔸خودتون رو با خواندن قرآن و نماز یا مطالعہ📕 و ورزش مشغول کنید تا حواستون از اون محل و از اون گناہ پرت بشه. #رفیق_شهیدم #شهید_حمید_باکری https://eitaa.com/byatbashohada/1718

🎬 از حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها کم بگیری ضرر کردی😔 🎤حجت الاسلام والمسلمین عالی #استاد_عالی https://eitaa.com/byatbashohada/1718

#ثواب‌یهویی کارهای خوبی که میتونیم توطول روزمون انجام بدیم که باعث ثواب ورشداخلاقی وخوشحالی آقا امام زمان(عج) میشه👇 ¹- دائم الوضوبودن ²-صلوات فرستادن ³- استغفارکردن ⁴-تلاوت قرآن(حتی یک صفحه یایک آیه☺️) ⁵-مهم ترازهمه نمازاول وقت 🔹این‌پیام‌وحداقل‌به1کانال،گروه یابیشتر(هرکےڪه میتونه‌😉)بفرستین تااوناهم‌ثواب‌کنن https://eitaa.com/byatbashohada/1727

بخوانیم دعای فرج را که صاحب قلب ما دل خوش است به دعای ما❤️ برسان دوای همه درد های مرا🤍 https://eitaa.com/byatbashohada/1696

[💙🥺] من میخوام به تو نزدیک بشم! #امام_زمان https://eitaa.com/byatbashohada/1696

معرفی شهدا🌹

سردار شهید بابامحمد رستمی ‌رهورد نام پدر: قربان محل تولد: مشهد تاریخ تولد: 09/11/1325 ناریخ شهادت: 17/10/1359 محل شهادت: سبزوار مسؤلیت: فرمانده عملیات عضویت: كادر گلزار :حرم ‌مط‌هر امام رضا نوجوانی و جوانی گوینده: حیدر جوانشیر خانواده ما و عمویم در یك حیاط در روستا زندگى مى‏كردیم. روابط بین من، بابارستمى و پسر عموى دیگرم خیلى صمیمى بود. عمویم معمولاً مریض بود و بابامحمد با هر زحمتى بود امورات زندگى خانواده‏اش را مى‏چرخاند. بعد از مدتى مادرش دار فانى را وداع گفت و سرپرستى پسر عمویم را عملا مادرم عهده دار شد. بعد از چندى پدر بابامحمد -عمویم- به درگز مهاجرت كرد و پسر عمویم هم به دنبال پدرش رفت. خانواده ما هم پس از مدتى به روستاى دیگرى بنام اینچه شهباز مهاجرت كرد و پدرم و برادرم و من در املاك دامادمان مشغول به كار شدیم. پس از چندى تصمیم گرفتیم بابامحمد را هم نزد خودمان بیاوریم و لذا برادرم به درگز رفت و پس از 2-3 روز پسرعمویم را نزد ما آورد. یك روز مادرم به نزد صاحب كارمان رفته و تقاضاى مقدارى گندم كرده بود كه جواب رد شنیده بود. بعد از چندى بابامحمد از این موضوع مطلع شده بود و خیلى ناراحت شده بود و گفته بود: چطور ما چهار نفر براى این بابا مشغول به كاریم، آیا ارزش بیست من - 60 کیلو - گندم را نداریم؟ این آدم خوبى نیست، باید این موضوع را بین اهالى مطرح كنیم تا این آدم را بهتر بشناسند. چرا دارد زورگویى مى‏كند؟ همین مطلب باعث شد كه بابامحمد روستا را رها كرده و به شهر مهاجرت نماید. خاطرات مبارزاتی، نظامی گوینده: حیدر جوانشیر بابامحمد مى‏گفت: در كردستان شب امنیت نداریم. ضد انقلاب از ارتفاعات و تپه‏هاى مجاور مراكز و مقرهاى وابسته به سپاه را مورد هجوم و حمله قرار مى‏دهد. یك بار او گفت: یك شب با تاریك شدن هوا به اتفاق 2 نفر دیگر از مقر سپاه خارج شدیم. در حومه شهر كنار سایه دیوارى ماشین را پارك كرده و مخفى شدیم. لحظاتى گذشت. یك دستگاه خودرو جیپ به ما نزدیك شد و با فاصله نه چندان دورى نگه داشت. دو نفر سرنشین از آن پیاده شدند. خوشبختانه در خلاف جهت ما به سمت ارتفاع رفته و روى تپه نزدیك ما نشستند. بعد از مقدارى صحبت دیدم به سمت خودروشان آمده و آر پى جى‏ها را از داخل جیپ بیرون آورده و روى ارتفاع به سمت شهر مستقر كردند. تیراندازى را شروع كرده و تمام كردند. به سمت خودروشان حركت كردند تا از منطقه خارج شوند. قبل از آنكه آنها سوار شوند به سمتشان تیراندازى كردیم. یكى درجا هلاك شد و دیگرى را زخمى دستگیر كرده و به مقر سپاه بردیم. بازجوئى‏هایى كه كردیم به ما اطلاعات مفیدى داد. مشخص شد كه گروه‏هاى خراب كار چند نفرند؟ از كجا تیراندازى مى‏كنند و... نتیجه این حركت از جهت امنیتى خیلى مثبت بود. عشق به جهاد گوینده: یک پسر برادر رستمى چهل روز قبل از شهادتش خانمش وضع حمل مى‏كند. موقعى كه ایشان جهت خبرگیرى از خانواده به مشهد مى‏آید فرزند ایشان مریض و حالت كبودى مى‏گیرد. خانمش مى‏گوید كه بچه را بردار به دكتر ببریم. در همان لحظه هم ایشان قصد برگشت به منطقه را دارد و یكى از برادرها به نام سرگرد معدنى به دنبال ایشان مى‏آید. ایشان مى‏گوید: صدتا از این بچه‏ها فداى یكى از آن بسیجی هایى كه آنجا منتظر من هستند. من باید بروم كار دارم. بعد دست سرگرد معدنى را مى‏گیرد، و مى‏گوید: بلند شو برویم. این خانم مى‏خواهد ما را از راه به در كند، برویم كه كار داریم و بلند مى‏شوند خداحافظى مى‏كند كه سه یا چهار ساعت بعد ماشین چپ و به شهادت مى‏رسد