در تاریخ بیان شده که زید در روز اول صفر سال ۱۲۰ قمرى و به نقلی ۱۲۱ یا ۱۲۲ قمری، با شعار "یا منصور أمِت" که شعار پیامبر اسلام در جنگ بدر بود، قیام خود را آغاز کرد. زید شهید بهمراه یارانش با سپاهیان یوسف بن عمر و سپاهیانى که از شام آمده بودند به جنگ پرداختند.
درگیرى میان طرفین، دو روز ادامه یافت. تعداد زیادى از سپاهیان شامى بدست یاران زید کشته و زخمى شدند. با این که یاران زید نسبت به شامیان و سپاهیان یوسف بن عمر بسیار اندک بودند، در عین حال دو روز مبارزه را با سرافرازى به پیش بردند.
حدود نصف روزی کوفه به تصرف زید در آمد. در گرماگرم نبرد تیرى به پیشانى زید بن على علیه‌السلام اصابت کرد و او را از کار انداخت. یارانش با فرارسیدن شب، پراکنده شده و تعداد اندکى از آنان بدن نیمه جان وى را در خانه یکى از شیعیان مخفى کرده ولی چندی بعد زید به واسطه جراحت و اصابت تیر به شهادت رسید.
در مورد حوادث بعد از شهادت زید شهید مطالب بسیار گفته شده است. ابن ابی الحدید معتزلی در ذکر جنایات بنی امیه می‌گوید: شما قبر زید را نبش کردید و جسد مطهر او را برهنه به دار زدید و سر مقدس او را کنار مسند خویش قرار دادید تا اینکه خروس به آن منقار زند. هشام بعد از مدتی سر زید را برای «محمّد بن ابراهیم بن هشام» والی خود در مدینه فرستاد. در نقل ابن اعثم کوفی آمده که بدن مطهر زید چهار سال بر دروازه کوفه به دار آویخته بود و جسد زید را آتش زده و خاکسترش را بر باد دادند.
امروزه مرقدهایی منسوب به زید بن علی در نزدیکی کوفه، در نزدیکی بازار تهران، در چهل اختران قم و در خرم آباد لرستان وجود دارد.
#زید_شهید
@cafe_fekr
