این چند روزه که مباحثی درباره انتخابات و انتخاب گزینه اصلح با دوستان خودم داشتم، دوگانه‌ای خیلی به چشم می‌خورد و آن دعوای کارنامه (مدیر اجرایی) و برنامه (گفتمان‌ساز) بود. در چند دوره قبلی انتخابات چه ریاست جمهوری و چه مجلس، جبهه انقلاب از سوی نمی‌دانم کجا، گرفتار این دوگانه کاذب شده است که رئیس جمهور و یا نماینده مجلس باید مدیر اجرایی باشد و از خود برنامه و گفتمان نداشته باشد و اگر دارای گفتمان و برنامه باشد اِل می‌شود و یا بِل می‌شود و صد تا از این حرف‌ها بی ثمر. اولا این دوگانه یک دوگانه کاذب و بیمعناست چرا که گفتمان انقلاب اسلامی اساسش بر پایه حرکت جهادی است، رییس جمهور با برنامه می‌تواند کار جهادی و اجرایی انجام دهد؛ ثانیا مگر می‌شود رییس جمهور داری گفتمان و برنامه نباشد ولی کارنامه داشته باشد و کار اجرایی انجام دهد؟ سه دولت کارگزارن، اصلاحات و اعتدال با گفتمان وارد شدند و گفتمان خود را نهادینه کردند چرا به جبهه انقلاب می‌رسد گفته می‌شود که رئیس جمهور نباید گفتمان داشته باشد؟ از عجایب اینکه در طرف مقابل، نامزد جبهه مقابل با صراحت تمام می‌گوید: #من_تخصص_ندارم؛ او نه #برنامه دارد، نه #کارنامه ولی به دنبال همان گفتمان و همان برنامه‌های جبهه‌ی خودی است. در آخر باید گفت همه‌ی ما روی گزینه اصلح پافشاری داریم ولی طبق فرمایشات حضرت آقا روی نقاط مثبت کاندیدهای انقلابی کار می‌کنیم. در صورتی که اجماع روی گزینه جبهه انقلاب نشود، بنده به شعار یک جهان فرصت یک ایران جهش، جناب آقای دکتر جلیلی که دارای گفتمان و برنامه‌ی کارشناسی است رأی خواهم داد. #جلیلی @cafe_fekr