قورباغه‌های هفت‌تیرکِش امیرعباس طباطبایی طبق آخرین یافته‌های علمی هفت‌گونه قورباغه در ایران وجود دارد که یک گونه از آن‌ها در ناحیه جنوب تا جنوب شرق کشور زیست می‌کنند؛ همچنین شش‌گونه دیگر در بخش‌هایی از شمال کشور و نواحی زاگرس و جنوب غرب وجود دارند. متخصصین ویژگی‌های زیادی را برای این حیوان بیان کردند که می‌توان سه مورد را جز مهمترین آنها دانست: دوزیست‌بودن: قورباغه‌ها زیست واحدی ندارند؛ آنها نمی‌توانند خود را در وضعیت ثابت قرار داده و به صورت پیوستار زندگی کنند چرا که اصولا حیاتشان به همین تزلزل بسته است. جهش‌کردن: قورباغه‌ها برخلاف دیگر حیوانات نه راه می‌روند، نه می‌دوند و نه می‌خزند؛ بلکه آنها می‌جَهَند؛ یعنی به یک‌باره از نقطه‌ای به نقطه دیگر پرش می‌کنند و هیچگاه در موقعیت آرام به پیش نمی‌روند. حمله به دوست و دشمن: قورباغه‌ها (مخصوصا انواع خطرناک آنها) زمانی که موجودیت خود را در خطر ببینند، به هر طریقی که شده (یا از طریق پوست یا از طریق نیش و بزاغ)، زهر خود را به طرف مقابل (خواه دوست باشد یا دشمن) می‌ریزند. تا اینجا فقط یک سری نکات علمی رو مرور کردیم؛ غرض از بیان این مطالب این بود که در وضعیت فعلی کشور، باید مراقب انسان‌های قورباغه‌صفتی باشیم که اولا منافق‌گونه و دوزیست‌وار فقط به فکر منافع خود هستند؛ ثانیا هیچ تعادل شخصیتی نداشته و به یک باد رسانه‌ای از حالتی به حالت دیگر جهیده و مدام گرفتار افراط و تفریطند؛ ثالثا زمانی که دیگ برای آنها نجوشد، اجازه نخواهند داد تا دوست و دشمن بر سر آن سفره بنشینند. این افراد فقط در ظاهر بین مردم محلی بلوچ و بختیاری و کرد و عرب زندگی می‌کنند و همانند مردم آن دیاران لباس می‌پوشند، ولی کوچکترین تحریکی کافی است تا آنها موجودیت خود را در خطر پنداشته و آن وقت نه به دشمنان فرضی خود (مامورین حکومتی) بلکه به مردم کوچه و بازار خودشان هم رحم نکنند. آری اینها نه بلوچند؛ نه بختیاری؛ نه کرد؛ نه ترک و نه حتی انسان؛ اینها مُشتی قورباغه‌اند که شهر را شلوغ پنداشته و هفت‌تیرکِش شده‌اند. #تجزیه_ایران @cafe_fekr