-آه از اینهمه غم

[اولدوز] به معنای ستاره! -ریشه ترکی #لفظ

ای بابا. چشمات ک بسته میشه تازه همه‌ چی شروع میشه. گاهی اوقات نمی‌خوام شروع شه. می‌خوام وقتی چشم میبندم روی یه روز مزخرف، یهو یه صدا مث آژیر کارخانه‌ی هیولاها شنیده شه و بعد همه عوامل و نورون‌ها و هر مزخرفی ک توی این مغزه، دفتر دستک جمع کنن، بلند ب هم بگن خسته نباشی، آخر هفته‌ی خوبی داشته باشی، هی گِلیا ب دخترکوچولوت سلام برسون، امیدوارم حال مادرت زودتر خوب شه. بعد مسئول فراموشی خاطرات و احوالات فرساینده دکمه رو بفشاره، بعد همگی از کادر خارج شن و در آخر سیاهی، فراموشی و خواب. گاهی اوقات می‌خوام تا چشمام بسته میشه بخوابم.

این عشق چه دارد که همه عالم و آدم از عشق پشیمانند و بی عشق پریشان!

[شمبھ]

دوسوگرایی، دهنت!

اصلاً قبول حرف شما، من روانی‌ام من رعد و برق و زلزله‌ام؛ ناگهانی‌ام این بیت‌های تلخِ نفس‌گیرِ شعله‌خیز داغ شماست خیمه زده بر جوانی‌ام رودم؛ اگر چه بی‌تو به دریا نمی‌رسم کوهم؛ اگر چه مردنی و استخوانی‌ام من کز شکوه روسری‌ات کم نمی‌کنم من، این من غبار؛ چرا می‌تکانی‌ام؟ بگذار روی دوش تو باشد یکی دو روز این سر که سرشکستۀ نامهربانی‌ام کوتاه شد سی و سه پل و دو پلش شکست از بعد رفتنت گل ابروکمانی‌ام "شاعر شنیدنی است" ولی دست روزگار نگذاشت این کـــه بشنوی‌ام یا بخــوانی‌ام این بیت آخر است، هوا گرم شد؛ بخند من دوست‌دار بستنی زعفـــرانی‌ام #حامد_عسکری

-‏جسدي هُنا و روحي حيثُ يتنفس هي. جسمم اینجاست و روحم جایی‌ست که او نفس می‌کشد.

[عشق را همواره با دیوانگی پیوند هاست...]

می خواهی از من رو بگیری، دورتر باشی مانند طفلی مرده می‌پیچم به آغوشت سردرد می‌گیری و من تکرار خواهم شد مانند یک موسیقی غمناک در گوشت...

‏از نشونه‌ های عاشق بودن یکیش همینه که طارق خراسانی گفته: هرچه کنم نمی‌شود، تا بروی تو از دلم از تو فرار می‌کنم، باز تویی مقابلم