به رگ‌های درونی انسان پاره گوشتی آویخته، که شگرف ترین اعضای درونی اوست، و آن قلب است... 》

اگر در دل امیدی پدید آید طمع آن‌را خوار گرداند، واگر طمع بر آن هجوم آورد حرص آن‌را تباه سازد... 》

واگر نومیدی برآن چیره شود تاسف خوردن آن‌را از پای درآورد، اگر خشمناک شود، کینه توزیِ آن فزونی یابد و آرام نگیرد... 》

اگر به خشنودی دست یابد خویشتن داری را از یاد بَرَد، و اگر ترس آن‌را فرا گیرد، پرهیز کردن آن‌را مشغول سازد... 》

واگر مصیبت ناگواری به آن رسد، بی‌صبری رسوایش کند واگر به تهیدستی مبتلا گردد، بالاها او را مشغول سازد... 》

واگر گرسنگی بی‌تابش کند، ناتوانی آن‌را از پای درآورد واگر زیادی سیر شود، سیری آن‌را زیان رساند... 》

پس هرگونه کندروی برای آن زیانبار، وهرگونه تندروی برای آن فساد آفرین است... _حکمت۱۰۸نهج‌البلاغه

پخته نخواهی شد مگر بعد از آن‌که احساس کردی سرشار از سخنی، ولی لازم نمی‌دانی به کسی چیزی از آن بگویی. _جبران‌خلیل‌جبران

فهمیده‌ام که همه بدبختی انسان‌ها، ناشی از این است که به زبان صریح و روشن حرف نمی‌زنند. _آلبر‌کامو

یکی از بهترین روزهای زندگی هرانسانی روزیست که می‌گوید: "دیگر کافیست" و به پا می‌خیزد تا برای چیزی که آن‌را واقعا می‌خواهد با تمام وجود بجنگد...

پس از ساعت‌ها تحقیق و تفکر به این نتیجه رسیدم که فایده نداره به کسی بگم دلم برات تنگ شده چون این مشکل منه نه اون.

ابوبکر عیاش گوید: به حجره داوود رفتم، اورا دیدم پاره‌یی نان خشک در دست داشت و می‌گریست. گفتم: یا داوود! چه بوده‌است تورا؟ گفت: می‌خواهم که این پاره‌ی نان را بخورم و نمی‌دانم که حلال است یا نه‌؟ _ذکرداوودطائی، تذکره الاولیاء