احب العباد الی الله الاتقیاء الاخفیاء. محبوبترین بندگان در پیش خدا پرهیزگاران گمنامند. _پیامبر اکرم(ص) _ایام شهادت امام حسن(ع)و پیامبرمهربانی

سوال کردند که: طبیبی که بیمار بود، دیگران را چگونه علاج کند؟ تو نخست خود را علاج کن، پس دیگران را. _ذکرحسن بصری،تذکرة الاولیاء

لا تکن عیابا ولا مداحا ولا طعانا ولا مماریا. نه عیب جو باش و نه ثناگو، نه زخم زبان زن و نه مجادله گر.

خدایامن خودم از دست خودم عصبانیم...

گفت: معرفت آن است که در خود ذره ای خصومت نیابی. _ذکرحسن بصری،تذکرة الاولیاء

صَديقُ كُلِّ امْرِء عَقْلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُهُ دوست هر كس عقل او ، و دشمنش جهل اوست. _امام رضا(ع)

شدم خراب زیارت یکی مرا ببرد کسی به مشهد الرضا عازم نیست؟...

دوستان را در دل رنج ها باشد که آن به هیچ دارویی خوش نشود. نی به خفتن و نی به گشتن و نی به خوردن الا به دیدار دوست. _فیه‌مافیه،مولانا

یوسف گفت: مهمان ناخوانده بودنشان تازگی ندارد خان کاکا...ازهمه بدتر احساس حقارتی است که دامن گیر همه تان شده...همه تان را در یک چشم بهم زدن کردند دلال و پادو و دیلماج خودشان. بگذارید لااقل یک نفر جلوی آن ها بایستد تا توی دلشان بگویند: خوب آخرش یک مرد هم دیدیم. _سووشون

گفتند: ای شیخ دلهای ما خفته است که سخن تو در وی اثر نمی کند، چه کنیم؟ گفت: کاشکی خفته بودی، که خفته را بجنبانی بیدار شود. دلهای شما مرده است که هرچند میجنبانی بیدار نمی شود. _ذکرحسن‌بصری،تذکرة الاولیاء

من شبی هستم که او ستاره های من است، بی او ظلمت محضم و دراین تاریکی گم می شوم و دیگر حتی خودم را نمی توانم بیابم و به دست بیاورم. نمی خواهم بپذیرم ولی در حقیقت بی عشق از دست رفته ام. _درحال‌وهوای‌جوانی،شاهرخ‌مسکوب

یوسف گفت: می دانی امروز مینا به من چه گفت؟ وقتی به هوا انداختمش و در بغل گرفتمش پرسید: بابا مادر دوتا ستاره داده به تو؟ تو چشمات می بینمشان. _سووشون