#موی_بابایم به روی نیزه‌ها آشفته بود شانه را تا می‌زنم بر سر؛ عذابم می‌دهد..💔

ذبح را وقتی که می‌بینم کسی سَر می‌بُرد خاطراتِ #کندیِ_خنجر ؛ عذابم می‌دهد...💔

شامیان در پیش من ؛ حرف از #کنیزی می‌زدند التماس چشم آن دخترها عذابم می‌دهد..💔

‌ مُردم و زنده شدم؛ بسکه نگاهم غم دید عمه‌ی من چِـقَدَر مجلس #نامحرم دید...💔

عصر یازدهم آقا بالای‌ نیزه ها رو نگاه میکنه ... میتونه زبانِ حالِ حضرت این چنین باشه..

بالای‌ نیزه‌ها چه‌ غریبانه‌ می‌وزند انبوهِ‌ گیسوانِ‌ پریشان‌؛ یکی‌یکی.. #الرأس‌المرفوع..🥀

اره آقا ؛ آره .. مرد تنهای اسیران شده باشی سخت است؛

☕️ ࣫͝

کتابِ #آفتاب‌در‌حجاب رو خوندم و یه تیکه هاییش خیلی نشست به دلم میخام بزارم اینجا ..✨

‌ _خودت را فقط به خدا بسپار و از او کمک بخواه ؛ خودت را در آغوش خدا گم کن و از خدا سیراب شو ، اشباع شو ،سریز شو . آنچنان که بتوانی دست زیرِ پیکره پاره پاره #حسین بگیری و اورا از زمین بلند کنی و به خدا بگویی " این #قربانی را از آلِ محمد قبول کن " _کوه هم اگر باشی با دیدنِ این منظره ویرانگر و دلخراش ؛ از هم میپاشی و متلاشی میشوی... اما نه ؛ تو کوه نیستی ؛ که #کوه شاگردِ کودَن و مانده و درجازده‌ مکتبِ توست .. #بخشی‌از‌سخنان‌حضرت‌زینب‌(س) با‌خودشان.

‌ _امام‌سَجّاد‌(علیه‌السلام ) در ازدحامِ مَردُم از خیمه بیرون می‌آید؛ بر روی بلندی‌ای میرود‌ و در حالی که با دستمال مدام اشک هایش را پاک میکند ؛ برای مردم خطبه می‌خواند...... خطبه‌ای که در اوج حَمد و سپاس و رضایت و اقتدار ؛ آنچُنان ابعاد فاجعه را برای مردم می‌شکافد که زجه‌ها و ناله هایش بیابان را پُر می‌کند... صدایش بلند می‌شود: "ای مردم ! همینقدر بدانید که پیغمبر به جای اینکه سفارش ما را کرده بود ؛ اگر توصیه میکرد با ما بجنگند ؛ #بدتر از آنچه که کردند در توانشان نبود "

چقدر دلم تنگ شب‌ِششم شده گلریزون وسط هیئت..💔🧑‍🦯