eitaa logo
شعر و ادبیات چامه
2.6هزار دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
163 ویدیو
1 فایل
ارتباط با ما @chaameadmin
مشاهده در ایتا
دانلود
من که در ایام عیشِ روزگاران نیستم این‌قدَر دانم که می‌گویند آمد عید و رفت @chaame ⛵️
اوست که زنده می‌کند و می‌میراند، و چون پدید آمدن چیزی را اراده کند، فقط به آن می‌گوید: باش. پس بی درنگ موجود می‌شود (غافر ۶۸) سعد فلک همی نکند اختیار خویش تا ننگرد نخستین در اختیار تو @chaame 📢
هنوز اگر تو بیایی دوباره می‌شوم آغاز اگرچه خسته‌تر از آفتاب بر لب بامم @chaame
ای شما! ای تمام نام‌های هر کجا! زیر سایبان دست‌های خویش جای کوچکی به این غریب بی پناه می‌دهید؟ @chaame ⛱️
دریاب که نقشی ماند از طرح وجود من چون یاد تو می‌آرم خود هیچ نمی‌مانم @chaame ⛱️
و چه كسى از خدا به عهدِ خويش وفادار تَر است؟ ١١١ توبه @chaame 📻
عصا از کور می‌دزدند اهلِ عالم از خسَّت توقّع از که می‌داری که گیرد دستِ وامانده؟ 👤 🏷 @chaame ⛵️
دلگرمی تو بال‌های من‌اند. چیزی بگو گاهی چنانم بی تو که عبور سایه‌ام از کنارم نگرانم می‌کند. @chaame ⛵️
و [وقتی از این مهلکه جان سالم به در برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم، و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد کرد. (صافات ۹۹) جان تو کبوتریست پرّیده ز عرش هرگاه که هادی نشود گم گردد @chaame 📢
گفتم مگر ز رفتن غایب شوی ز چشمم آن نیستی که رفتی آنی که در ضمیری @chaame ⛱️
شادمانیم که در سنگدلی چون دیوار باز هم پنجره‌ای در دل سیمانی ماست @chaame ⛱️
چو باد، عزمِ سرِ کویِ یار خواهم کرد نفس به بویِ خوشش مُشکبار خواهم کرد @chaame ⛱️
ما قبلا گفتیم که چرا بسم الله سوره اول قرآن فاتحه است. فتح یعنی گشودن. با اسم همه چیز گشوده می شود. اسم خدا علامت گشودن و فتح است. شما مرتب فتح می کنید. طریق این فتح را خداوند به پدر همه انسانها حضرت آدم (ع) آموخت. این کلام قرآن است که: «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا» مراد از «الاسماء» کتاب دیکشنری نیست، چون خداوند به آدم « زبان» و « لغت » یاد نداد، بلکه به او فتح کردن و گشودن یاد داد و اجازه داد با اسم، عالم را فتح کند. کسی که اسم نداند، فاتح نیست و نمی تواند فتح کند... 📚 از قرآن عقل الله | نوشته‌ی @chaame ⛱️
شبی برابر آیینه با خودم گفتم میان آن همه عاشق به یاد من هم هست؟ @chaame 📢
این وعده خداست که خدا هرگز خلاف وعده نکند، و لیکن اکثر مردم (از این حقیقت) آگاه نیستند. (روم ۶) گویند سنگ لَعل شود در مَقامِ صبر آری شود، ولیک به خونِ جگر شود @chaame 📢
ﺍﻟﻤﻨﺔﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﻫﻮﺍﯼ ﺧﻮﺵ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺑﺎﺯ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻮﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﺮﻫﯿﺪﯾﻢ @chaame ⛵️
آدم تقریباً هرگز از خویشتن‌داری پشیمان نمی‌شود. خشم و پرخاش برعکس است. آدم همیشه آرزو می‌کند کاش آن را بروز نداده بود. 📚 از تصرف عدوانی | نوشته ی @chaame 🪐
تا چند کنیم از تو قناعت به نگاهی یک عمر قناعت نتوان کرد الهی @chaame ⛵️
اگر به ملک رسیدی جفا مکن به کسی که آنچه کاخ تو را خاک میکند ستم است @chaame 🪐
دیدمش گرم سخن دوش چو در صحبت غیر غیرتم کشت ولی خوب نگاهش کردم @chaame 📢
و تو (در این مقام) عصای خود بیفکن. چون (عصا افکند و) بر آن نگریست و دید که گویی اژدهایی مهیب و سبک خیز است رو به فرار نهاد و واپس نگردید. (در آن حال بدو خطاب شد) ای موسی پیش آی و مترس که تو از ایمنان هستی. (قصص ۳۱) حرام گشت بر ابنای دهر فتنه و ظلم پناه یافت جهان در حریم امن و امان @chaame 📢
ای باد صبح بستان پیغام وصل جانان می‌رو که خوش نسیمی می‌دم که خوش عبیری @chaame 🏕
وزش باد شدید است و نخم محکم نیست اشتباه است مرا دور تر از این کردن @chaame 🎽 @revayatdel
از تمامی سلاح های مرگبار و ویرانگری که تا به‌حال انسان قادر به ساخت آنها بوده است، از همه وحشتناک‌تر کلام می‌باشد. خنجر و اسلحه‌های آتشین از خود ردپای خونین به‌جا می‌گذارند. بمب‌ها هم ساختمان‌ها و جاده‌ها را ویران می‌کنند. اثر زهر و سم هم نیز سرانجام کشف و نمایان می‌شود. امّا کلام ویران کننده موفق به بیدار کردن بدی‌ها بدون هیچ اثر و ردپایی می‌شود. 📚 از داستان‌هایی برای پدران،فرزندان و نوه‌ها | نوشته ی @chaame 🪐
رازی نهفته در پس حرفی نگفته است مگذار درددل کنم و دردسر شود @chaame