#مناجات_با_خدا_در_شب_قدر بر عفو بی‌حسابت این نکته‌ام گواه است گفتی که یأس از من بالاترین گناه است من غرق در گناهم مسکین و رو سیاهم تنها تویی پناهم «لا تَقنَطُوا» گواه است هرگز نمی‌پسندی در بر رویم ببندی آخر کجا گریزد عبدی که بی‌پناه است در دیده اشک سُرخم بر چهره رنگ زردم مویم شده سفید و پرونده‌ام سیاه است بازآمدم به سویت برگشته‌ام به کویت این بندۀ فراری محتاج یک نگاه است من عهد خود شکستم من راه خویش بستم ور نه به جانب تو هر سو هزار راه است یک جمله با تو گفتن ذکر هزار سال است یک لحظه بی‌تو بودن یک‌عمر اشتباه است یک یا اِلهی اَلْعَفو جبرانِ جُرمِ یک عمر یک شام قدر با تو بِهْ از هزار ماه است ✍ استاد #غلامرضا_سازگار ©

شب نوزدهم ماه مبارک رمضان مسجد جامع چاهک

#امیرالمومنین_ع_ضربت_خوردن آرام درخـون خفتی و لب بـاز كردی فزت و رب الكعبــه را آغـاز كردی توبـا نسيـم آه خـود، در آن شب قـدر يك در به روی عرش اعلا باز كردی خـون دلی كه خورده بودی از سرت ريخت بر روی محرابی كز آن پـرواز كردی گنجينــه ی راز الهـی بــودی و بــاز محــراب را آئينـه دار راز كــردی گاهی برای قاتلت كـردی سفـارش گاهی يتيمـان را ز رأفت، نـاز كردی وقتی كه بـرعبـاس گفتی ازحسينت از كـربــلا يك راز را ابـراز كردی دنبال تو عــدل وامـان بار سفر بست آن شب كزين دنيا سفر آغاز كردی رفتی ولی بـانگ رسـای معـدلت را سرتاسر دنيـا طنيــن انداز كردی بار دگـر با التفـاتی چــون هميشـه طبع «وفایی» را سخن پردازكـردی ✍ #سیدهاشم_وفایی