‌ پر بکش، از خیال وامانده‌ی من پرواز کن به روی سیم‌های برق، من توانایی تحمل چنگال‌هایت روی فکر و خیالم را ندارم، آنقدر آزادی که در خوابم هم سر و کله‌ات پیدا می‌شود و آنقدر محدودی که تنها مرز رفت و آمدت این جمجمه‌ی سگ خورده است، گاهی مثل نویسنده‌های عقب‌مانده دو خط می‌نویسم می‌روم پی کارم اما متاسفانه آن دو خط هم از توست، تو اینجایی در کله‌ی من، دلم می‌گیرد، از آن گرفتگی‌هایی که ول نمی‌کند مثل ماه گرفتگی، خوب نمی‌شود، رد پایش همیشه با من است و من را به خرابه‌ای سوت و کور از گوشت و اسکلت تبدیل کرده است!

‌‌ترسی نمانده برای ما که مرگ را برای زیستن گزیده‌ایم.

اونی که تظاهر به آرامش میکنه، از همه داغون تره!

من هنوز امید دارم که برمی‌گردی. ناامیدم نکن. لطفاً.

_

#موزیک این همه آدم ، چرا قلبمو باید ب تو میدادم... حامیم

ᴡᴏᴜɴᴅᴇᴅ sᴏᴜʟs ɪɴ sᴍɪʟɪɴɢ ʙᴏᴅɪᴇs روح های زخمی در کالبد های خندان.

#کرمان_تسلیت😭

مودم؟ خستم، ی افسردگی دارم که همش در حال انکار کردنشم ، دایره ی آدمای دورم به صفر رسیده ، تنهام حوصله ی هیچ کاریو ندارم، عصبیم صداها و آدما رو مخمن، اعتماد به نفسم صفره حس میکنم زشت و حوصله سر برم آهنگا تکرارین، آینده مبهمه ، یکسره تو خودمم رویاهام سیاهن ی خواب طولانی میخوام همین.

دیدمت، هنوزم همونی برام... مثل من بهم ریخته نبودی، و از این بابت خیلی خوشحالم، امیدوارم درونتم همینقدر قشنگ مونده باشه ، خوشحالم که سیاهیِ من وجود تورو نگرفته

همزمان گیج، غمگین، خسته، کلافه، مبهوت، خشمگین، متاسف و نگرانم.

‏﮼تویه‌حس‌عمیقی‌توقلب‌من.