✍️ ۳۰ قید حرف‌اضافه‌ای فارسی این قید‌ها همواره نیم‌فاصله نوشته می‌شوند: به‌آسانی، به‌اجبار، به‌اشتباه، به‌اندازه، به‌‌تدریج، به‌تنهایی، به‌خصوص، به‌خوبی، به‌درستی، به‌دقت، به‌راستی، به‌روشنی، به‌زحمت، به‌زودی، به‌زیبایی، به‌سادگی، به‌سختی، به‌سرعت، به‌سلامتی، به‌شدت، به‌ظاهر، به‌علاوه، به‌قاعده، به‌مرور، به‌موقع، به‌ناگاه، به‌نسبت، به‌وضوح، ‌به‌وفور، به‌ویژه. یادآوری: ۵ قید عربی داریم که همیشه سرهم نوشته می‌شوند و نوشتنِ آن‌ها با «به» نادرست است، زیرا «بـ» در آن‌ها حرفِ جَرِّ عربی است. ✅درست: بذاته، برأی‌العین، بشخصه، بعینه، بنفسه. ⛔️نادرست: به‌ذاته، به‌رأی‌العین، به‌شخصه، به‌عینه، به‌نفسه.

✍️ بسیار کاربردی. 🖕🏻🖕🏻🖕🏻

✍️ الفبای پژوهش: مطالعۀ این فایل، برای بیان درست و دقیقِ پیشینه، نقش به‌سزایی دارد. ☝️☝️☝️

📝 واژه‌شناسی ✍️ جناب واژۀ عربی «جناب» در فارسی امروز، عنوانی محترمانه برای خطاب کردنِ آقایان است که به دو صورت با واژۀ بعدش نوشته می‌شود: ۱) نیم‌فاصله و بدون کسره: جناب سروان. ۲) بافاصله و با کسره: جنابِ استاد. یادآوری: ۱)کسرۀ «جنابِعالی/ جنابِ‌عالی» خفیف است و به صورت پیوسته و نیم‌فاصله نوشته می‌شود. ۲) «اینجانب/ این‌جانب» به معنای «منِ گوینده» که یک واژه است و می‌توان پیوسته یا نیم‌فاصله نوشت (صورتِ پیوسته رایج است). ۳) «این جانب» به معنای «این طرف» یک گروه اسمی است و بافاصله نوشته می‌شود.

📝 واژه‌شناسی ✍ نقطه‌نظر این واژۀ مرکب که ترجمۀ لفظ‌به‌لفظ (گرده‌برداری) «point de vue» فرانسوی یا «point of view» انگلیسی است و به‌دلیلِ ساختار زبان فارسی کاربرد درستی در زبان معیار نیست و بهتر است از کاربرد آن پرهیز شود و به‌جای آن از واژه‌هایی مانند نظرگاه، چشم‌انداز، منظر، و دیدگاه با توجه به بافت جمله استفاده نمود. مثال: - از نظرگاه است ای مغز وجود (مولوی) یادآوری: در برخی موارد می‌توان نقطه را حذف نمود و نظر را به‌تنهایی به‌کار برد و مناسب زبان معیار نیز است. مثال: - نقطه‌نظر من این است. - نظر من این است.

✍️ شیوهٔ ارجاع‌دهی در مقاله یا پایان‌نامه. مهم.

✍ تعریف گروه و چهار معیار برای تشخیص گروه. ☝️☝️☝️

‌ ✍ اقسام گروه‌های نحوی در دستورزبان فارسی. ☝️☝️☝️

📝 واژه‌شناسی ✍ أقلاً و أکثراً دو واژۀ «أقل» و «أکثر» عربی، اسم تفضیل، و غیرمنصرف هستند و اسم‌های غیرمنصرف در زبان عربی تنوین نمی‌گیرند. بنابراین، این دو واژه نیز در زبان عربی تنوین نمی‌گیرند. اما در زبان فارسی «أقلاً» و «أکثراً» برخلافِ قاعده تنوین داده‌شده‌اند و در زبان فارسی، چه در نوشتار و چه در گفتار، رایج شده‌اند. یادآوری: این دو واژه با تنوین مناسب نوشتارِ معیار نیست و باید به‌جای «أقلاً» واژه‌هایی مانند «حداقل»، «لااقل»، و «دست‌کم» و به‌جای «أکثراً» واژه‌هایی مانند «غالباً» یا «بیشتر» را به‌کار برد.

✍ یک نکته‌ات بگویم! شاخص‌های پایان‌یافته به واکۀ /e/ (یا های بیان حرکت و های ناملفوظ)، مانند «علامه»، سَریا (= «ۀ/ ـۀ») یا «یِ» نمی‌گیرند. بنابراین می‌نویسیم «علامه طباطبایی»، نه *علامۀ طباطبایی. اگر برای این شاخص‌ها صفت بیاوریم، سریا یا «یِ» می‌گیرند. مثال: علامۀ فقید.

✍ پیوند یا حرف ربط تعریف: حرف ربط به واژه یا عبارتی گفته می‌شود که بین دو یا چند واژه یا دو یا چند گروه یا دو یا چند جمله‌ پیوند برقرار می‌کند. ازاین‌رو به آن «پیوند» نیز می‌گویند، مانند «و»، «که»، «هم»، «اگر»، «اما»، «زیرا»، «چراکه»، «چنان‌که»، «با وجود این»، و ... . فاصله‌گذاری: از لحاظ ساخت، حرف ربط به دو دستۀ بسیط و مرکب تقسیم می‌شود. حروفِ ربطِ مرکب از دو یا چند تکواژ تشکیل شده‌اند که برخی از آن‌ها بافاصله نوشته می‌شوند و برخی نیم‌فاصله. ۱) بافاصله‌ها: از آنجا که/ ازآنجاکه، از زمانی که، از وقتی که، از هنگامی که، اگر چنان‌چه، این‌طور که، آن‌طور که، با این‌که، با آن‌که، با وجود این، با وجود این‌که، با وجود آن‌که، برای این‌که، برای آن‌که، بعد از این‌که، بعد از آن‌که، تا این‌که، تا آن‌که، تا جایی که، تا زمانی که، تا وقتی که، جز این‌که، جز آن‌که، در حالی که/ درحالی‌که، در صورتی که/ درصورتی‌که، صرف‌نظر از این‌که، صرف‌نظر از آن‌که، مگر این‌که، مگر آن‌که، وقتی که، هروقت که، هر وقتی که، هرچند که، هرکجا که، هرگاه که، هنگامی که. ۲) نیم‌فاصله‌ها: ازاین‌رو، اگرچه/ گرچه، بنابراین، چراکه، چنان‌چه، چنان‌که، چندان‌که، چون‌که، حال‌آن‌که، زیراکه، وگرنه، هرچند، همان‌که، هم‌چنان‌که، همین‌که.