_

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌؛ ما انسان ها گاهی محکوم می‌شویم! محکوم می‌شویم به لبخند زدن ؛ خندیدن ،شاد بودن..! محکوم می‌شویم به غمگین بودن ؛ اشک ریختن، شکستن ! محکوم می‌شویم به ایستادن ؛ قامت راست کردن ُنشکستن ! ما به خیلی چیز ها محکوم می‌شویم که گاهی از آنها متنفریم ! اما این محکوم شدن ها و حکم هاست که زندگی را ،سرنوشت را آرام به جلو می‌برد.! ‌ ‌-دفترچه‌ی‌نِفِلیباتا،صفحه‌ی‌چهل‌ونهم. مادمازل‌الدا، 2024/11/9 .

چی میخوام؟ یه لیوان شیر کاکائوی داغ. نشستن پشت پنجره و نگاه کردن به برفی که داره میباره. پتو پیچ کردن خودم. خوندن کتاب و گوش دادن به موسیقی(نواختنش هم اضافه کنید) دور از هرچی فکر و خیاله

ویو فقط. ماشالا داره

-

وایب دوست داشتنی‌ای داره

✨ من در خواست قدرت کردم و خدا بهم.. ✨

خیلی قشنگ بود

الان هیچکس نمیتونه بگه من میتونم کلا گوشی رو بزارم کنار. چون تو داخل همین گوشی به زندگیت میرسی به جز چرخیدن داخلش به مسائل درسیت هم میرسی، به مسائل کاری و زندگیت هم میرسی پس‌نمیتونی کلا ببوسی بزاری کنار اگه کسی هم بگه هیچکدوم از اینارو نداره صد درصد تلفنی که حرف میزنه. اهنگ که گوش میده

چقدرم حرفام مربوطه