ﮐﻌﺒﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺻﺒﺮ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺍﻭﺳﺖ

تیر می کشد قلبم از غمی که سنگین است دختری که بدحال است مادری که غمگین است گرچه صورتش زرد است دخترک چه شیرین است مو ندارد ولی زیباست دلنشین جهان من این است گرچه رنجور گر چه بیمار است بر سر دردهام تسکین است بارالها شفا از توست رحم کن بر دلی که خونین است

چون حسین بن علی یک صفحه قرآن خوانده اید.

برسر نی خواند قرآن تا بگوید زنده ام

از زندگی جز عشق تو چیزی سرم نمی شود

می توان با عشق دنیا را گرفت عاشق می خواهد چه کار؟!

صبح بخیر دیگر چه صیغه ای است؟! خیرتر از صبح چه داری؟ بیار

خدا چرا تو را جدا آفرید؟ چرا خدا جدا تو را آفرید؟! جدا تو را چرا خدا آفرید؟! تو را جدا خدا چرا آفرید؟! آفرید؟! آفرید؟! آفرید؟!

ناخوشیها از دل بی ذوق ماست ذوق اگر باشد همه دنیا خوش است #صائب_تبریزی

ما کنار آمده بودیم خودش رفت کنار

ﺑﻬﺎﻳﻢ ﺧﻤﻮﺷﻨﺪ ﻭ ﮔﻮﻳﺎ ﺑﺸﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﺎ ﺑﻪ ﺷﺮ