اوکی بالاخره نوبت شیرینی‌تلخه ک تقدیمی بده... اینجوریه ک شمایی ک چنل داری این پیام را در چنلت فور می‌کنی و شمایی ک چنل نداری آیدی یا اسمتو برام می‌فرستی سپس یک کلمه به دلخواهتان می‌گویید و من با توجه ب آن، مجموعه‌ای از تصاویر و ویدیو‌های منطقی و غیرمنطقی را بهتان تقدیم می‌کنم:)✨ اینجا هم مکانی برای انداختن آیدی‌هایتان... مخلص شما شیرینی‌تلخ:)

باید حداقل به هفتصد و بیست برسم که هرکی لفت میده نیام دوباره رو ششصد:/

آیه ی ۴ سوره ی بلد خدا قسم میخوره به کعبه. شهری که پیامبر درش زندگی میکنه.

و در آیه ی بعد قسم میخوره به حضرت آدم و تمام پیامبران بعد از اون

و بعد میگه : لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ ﴿۴﴾ همانا انسان را در رنج آفریدیم

و شاهکار این آیه در کلمه کبده مفسرین میگن کبد به دو معنیه : هم به معنی رنج و سختیه هم به معنی استواری و راست قامتیه

یعنی میگه ما انسان را در رنج افریدیم و بلافاصله میگه او توان تحمل این رنج رو داره، ما به او عطا کردیم.

سلطان ایهام فقط خدا:) واقعا که تو همه چی خدا بهترینه بهترین شعراهم نمیتونن اینقدر جذاب ایهام به کار ببرن

حتی تو تفسیر سوره ی حمد یه جاییش میگه بر گِل انسان، اول باران غم و رنج باریده.

و انسان لحظه ی مرگه که صدای شادی رو حس میکنه. واون لحظه ایه که باران شادی به گِل میباره به خاطر اینکه اینهمه رنج براش قابل تحمل تر بشه.