♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت121🍃 سر میز ناهار یادم افتاد امیر گفتہ بود باید شیرینے عروسیتو بدے اونہم حتما باید غذا دعوتم ڪنے. _حُسنا امیر گیر داده شیرینے عروسیتو میخوام باید دعوتم ڪنی خونتون حُسنا_خب دعوتشون ڪن .متاهلہ؟ _نہ مجرده ، دعوتش ڪنم؟ یعنے تو میتونے غذا درست ڪنی؟ حُسنا_آره مگہ میخوام چیڪار ڪنم؟یہ نفره دیگہ. این همونیہ ڪہ گفتے فرزند شهیده؟ _آره ،مادرش خیلے زن خوبیہ .خیلے منو دوست داره حُسنا_خب مادرش هم دعوت کن، اینجورے منم بامادرش آشنا میشم. تنہا هم نیستم.توفیقیہ خانواده شهید رو مهمون ڪنیم. _باشہ من حرفے ندارم. دستت درد نڪنہ خانم ، غذات هم خیلے عالے و خوشمزه بود.پس بہشون میگم براے چہارشنبہ بیان. حسنا_نوش جان عزیزم.باشہ راستے آسید یہ دوستے دارم تو درسہاش نیاز بہ ڪمڪ داره ، ازم قول گرفتہ ڪمڪش ڪنم .دو روز در هفتہ یڪ ساعت براش وقت گذاشتم اگر اجازه بدے میاد خونہ. _ من حرفے ندارم اگر خودت مشڪلی ندارے، اون ساعت هم من میرم بیرون تا راحت باشید. بعد از عروسیمون انگیزه ام براے ڪار کردن بیشتر شده بود. سعے میڪردم بعد نماز صبح نخوابم و مطالعہ ڪنم. از طرف وزارت دفاع طراحے موشڪ بالستیڪ با بُرد بیش از ۲۰۰۰ ڪیلومتر در ڪمترین زمان ممڪن، درخواست شده بود. بخاطر این طرح جدید، بیشتر شبہا بیدار میموندم ، توے خونہ طرح را تڪمیل ميڪردم و امیر هم تایید نہایے را میزد. براے محافظت بہتر طرح را روے کامپیوتر شخصیم _ڪہ سعید برنامہ هاے حفاظت شده مخصوص ریختہ بود_ ذخیره میڪردم . حُسنا هم مثل همیشہ بشقاب بہ دست بالاے سرم ایستاده بود. حُسنا_ آقا پسر آااا ڪن . و تیڪہ هاے بزرگ و ڪوچڪ میوه ڪہ بہ حلق من سرازیر میشد. _مگہ بچہ ام ڪہ میگے آاا ڪن. حُسنا_شوهر هم ڪم از بچہ نداره. _پس خدا بہ دادت برسہ ،میخواے دوتا بچہ رو تحمل ڪنے. حُسنا_دوتا ڪہ سہلہ،حالا ڪجاشو دیدے _نہ تو رو خدا ، بزار این یڪے بیاد یہ نفس راحتے بڪشیم . هنوز بہ خودمون نرسیدیم . نیومده از ڪار و زندگے انداختتمون، اگر بیاد ڪہ من دیگہ تو روهم نمیبینم لپمو ڪشید حُسنا_دارے حسادت میڪنیا _خوبہ ڪہ متوجہ شدے. من ڪلا انحصار طلبم نسبت بہ تو حُسنا_بذارپسرت بیاد ، اونو ڪہ ببینے منو دیگہ تحویل نمیگیرے _هرڪسے جاے خودش داره و تو همانے همانے "کسی را که عمری به هرجا بجستم گرامی تر از جان ، توآن جانِ جانی"★ حُسنا_آقاے جانِ جانان ڪے بریم گلزار شہدا؟منو سر قبر دوست شهیدت هنوز نبردے. _آره میدونم، خیلے وقتہ خودمم نرفتم .بزار شب جمعہ باهم بریم. و چہ ڪیفے دارد خلوت دونفره با شہدا چہارشنبہ از راه رسید و مهمانے ما هم برگزار شد. حُسنا و حاج خانوم (مادر امیر) حسابے باهم گرم گرفتہ بودند . بعد از صرف شام روے مبل نشستیم _خب امیر آقا شیرینے عروسےِ ما را هم خوردے ، حالا ڪے نوبت تو میشہ بہمون شیرینے بدے؟ مادرامیر_خدا از زبونت بشنوه این بچہ ڪہ بہ حرف ما گوش نمیڪنہ _بچہ گوش ڪن بہ حرفِ مادرت امیر سرشو بہ سمتم آورد و آروم گفت : همہ ڪہ مثل جنابعالے شانس ندارن ڪہ وسط داعش هم زن گیرشون بیاد. من فڪر کنم وسط شہر زنہا هم تنہایے بایستم چیزے عایدم نمیشہ. _پس حسابے بختت بستہ شده . امیر _چہ جورم اینقدر خندیدیم مادرامیر_نہ آقا سید ،خودش بخت خودش رو بستہ ،از بس سختگیرے میڪنہ هردونفرمون از تعجب چشمامون اندازه یہ نعلبڪے شده بود. امیر_نگفتم بہت ، ایشون شاهگوش تشریف دارن مادرامیر_خدا ڪنہ یہ زن خوب و نجیب مثل حُسناخانوم بزودے نصیبت بشہ از این تعبیر هم خوشحال شدم ڪہ همہ حُسنا رو دوست دارن و هم یہ حسِ بدے در من شڪل گرفت.دوست نداشتم امیر حتے ثانیہ اے بخواهد در مورد حُسنا فڪرڪنہ، چہ برسہ ڪہ بخواد آدمے شبیہ اون پیدا ڪنہ. اون شب هم تمام شد. شب جمعہ با حُسنا گلزار شهدا رفتیم و سر قبر حمید ... خم شدم و آب را روے سنگ قبرش ریختم . _ڪجایے رفیق؟تنہا تنہا خوش میگذره؟ ڪے منو میبرے؟ دست حُسنا رو گرفتم. _میشہ برام دعا ڪنے ... شهید بشم؟ دستمو ناگہانے بوسید حُسنا_حتما دعا میڪنم .دعا میڪنم باهم شهید بشیم ، آسید بیا از امروز بہ نیت شہادتمون تا وقتے ڪہ زنده ایم روزے۱۴ صلوات بفرستیم. ۷صلوات بہ نیت ظہور مولا ڪہ ان شاء اللہ اقا رو ببینیم و ۷ تا هم بہ نیت شهادت دو نفره مون . و من هر روز بہ رسم عہدمان ۱۴ صلوات میفرستم. توچے؟.. اصلا یادت هست؟ ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت122🍃 ★مرور خاطرات گذشتہ از زبان طوفان روزهاے خوبے داشتیم. اونقدر خوب ڪہ گاهے فڪر میڪنم خواب بودم حُسنا دو روز در هفتہ را با دوستش مشغول بود . منم هم حسابے مشغول پروژه جدید بودم.بعضے وقتہا امیر ازم میخواست ڪہ شب را بمانم ولے بخاطر حُسنا ڪہ تنہا بود قبول نمیڪردم و توے خونہ ادامہ پروژه ام را انجام میدادم. بہ محض اینڪہ فرصت آزاد هم پیدا میڪردیم  حُسنا میگفت بریم خرید براے بچہ . آخر هفتہ هم یڪ روز خونہ پدرے و یڪ روز هم خونہ مادر حسنا میرفتیم. از ازدواجمون سہ ماهے گذشتہ بود. بالاخره آن روز لعنتے رسید. روزے ڪہ تمام خوشے هایم را از من گرفت.شاید خودم زندگے شیرینم را چشم زدم. صبح بدون ماشین سر ڪار رفتم چون حُسنا گفتہ بود خیلے ڪار دارد و ماشین را لازم دارد. ڪلے هم توصیہ ڪردم ڪہ آرام رانندگے ڪند و مراقب خودش باشد . عصر بہم زنگ زد حُسنا_سلام آقاے مهندس زمین بہ هوا _سلام خانم دڪتر ،تو هم از حاج اقا پناهے یاد گرفتے؟زمین بہ هوا ...ناسلامتے مهندس هوا،فضایی گفتن حُسنا_خب مگہ دروغ میگم ، موشک از زمین میره بہ هوا ، مهندس زمین بہ هوایید دیگہ _باشہ باشہ شما درست میگی ،جانم؟خوبے تو؟ حُسنا_الحمدللہ، خوبِ خوب میگم ڪی میاےخونہ؟ _خداروشڪر ڪہ خوبے، من؟ یہ ڪم دیر میام اشڪال نداره؟ حُسنا_نہ عزیزم راحت باش من تازه از بیرون برگشتم.تا توبیاےیہ ڪم ڪارهاے عقب مونده رو انجام میدهم. خداحافظے ڪردیم و مشغول ڪارم شدم. موقع برگشتن از سر ڪار ،سعید منو رسوند. تو راه ازش پرسیدم _سعید تو چرا ازدواج نمیڪنے؟ سعید_ازدواج؟ خودم اینقدر سرم شلوغہ ڪہ اصلا وقت رسیدن بہ یڪے دیگہ رو ندارم.تازه تو این دوره زمونہ ،ڪجا دختر خوب پیدا میشہ؟ _خب این نشد دلیل ڪہ،  همہ بنوعےڪار دارن ببین منم مشغولم ولے ازدواج آدمو بہ آرامش میرسونہ، خیلے آدم جلو میندازه. البتہ شریڪ زندگے خیلے مہمہ هرچے آدم متدین ترے باشہ ، قطعا بسازتر هست و آرامش آدم بیشتره. پوزخندے زد و گفت: _آدم هاے مومن هم دیدیم ، اونہایے ڪہ ادعاے عاشقے ڪردن و بعد صداش در اومده تا ... استغفراللہ _تو چرا اینقدر بد بینے ؟ سعید_بدبین نیستم، واقعیت رو میبینم.چیزے ڪہ شما و امثال شماها سرتون رو ڪردید تو برف تا نبینید. بہ هیچ زنے نمیشہ اعتماد ڪرد. خندیدم و گفتم: اگر الان خانمم بود ، میگفت غلبہ سودا پیدا ڪردے، بدبینے از سوداے بالاے خون هست. سرشو بہ سمت شیشہ برگردوند و گفت : _خوبہ ڪہ هیچے نمیدونے و اعتماد دارے.همینجورے بمون ،سعے ڪن چیزے نفهمے یہ جورهایے بہم برخورد. _ منظورت چیہ؟ با ڪنایہ حرف میزنے . سعید_چیز خاصے نیست. _نہ این یعنے یہ چیزے هست و تو نمیخواے بگے . از اونجایے ڪہ تو همہ زندگے منو رصد میڪنے بگو ببینم چے دیدے ڪہ اینقدر بدبینے . سعید_نمیخوام یعنے نمیتونم ... اصلا من نمیخوام تو زندگیت دخالت ڪنم. من اشتباه دیدم _من ڪہ خیالم راحتہ ،از زن و زندگیم مطمئنم، بگو چے دیدے تا بہت بگم جریان چیہ؟ ظاهرا خونسرد نشون میدادم ولے از درون مضطرب بودم. سعید چند بار مخالفت کرد و آخر قسمش دادم _ بگو چے دیدے ؛نمیخوام بار تہمت وقضاوت نادرست رو زندگیم باشہ گوشیشو در آورد و چندتا عڪس نشونم داد. سعید_ببین سید ، خودت میدونے من قصد ڪنجڪاوے ندارم بخدا ، چند وقتہ مشڪوڪ شده بودم .میخواستم ببینم ... من اما در بہت این عڪس بودم. عکس حُسنا و امیر .. توے یہ ڪافے شاپ .تو این عڪس امیر داره یہ گل رو با خجالت بہ حُسنا میده . حُسنا هم لبخند زده و .... یہ تیڪہ فیلم هم نشونم داد. چشمہایم دو دو میزد. بدنم گر گرفتہ بود نفس هایم نامنظم شده بود. با دیدن آن فیلم سردرد شدیدے گرفتم. هر مردے با دیدن چنین عڪس و فیلمے حالش مثلدمن میشد. ولے من حُسنا رو میشناسم ، نباید زود قضاوت ڪنم . نباید ... بزور لبخندے زدم و گفتم: آره اینو حُسنا بہم گفتہ بود. یہ موضوع شخصیہ .این گل هم براے یڪے دیگہ است. اصلا جریان مربوط بہ یہ چیز دیگہ است. سعید نگاه معنادارے ڪرد و رویش را برگرداند. یعنے برو خودتو گول بزن. ڪنار خونہ نگہ داشت . دنبال راه فرار بودم. دوست نداشتم خورد شدن غیرتم را ببیند. فورا پیاده شدم و خداحافظے ڪردم . چند بار توے محوطہ رفتم و برگشتم. نفس عمیق ڪشیدم .اون فیلم ... خدایا چرا باید اینجورے بشم؟ امیر ...حُسنا ...چرا؟ با هر سختے ڪہ بود وارد خونہ شدم .ڪلید انداختم و در را باز ڪردم . همہ جا تاریڪ بود . خواستم چراغ را روشن ڪنم ڪہ ناگہان چراغ ها روشن شدن و صداے ترڪیدن بادڪنک و فشفہ و دست زدن چند نفر بلند شد تولد ...تولد ...تولدت مبارڪ... خیلے غافلگیر شدم .اصلا یادم نبود امروز تولدم بود. حُسنا جلو اومد و دستمو گرفت لبخند زده بود ، روسرے آبے پوشیده بود و با محبت نگاهم میڪرد حُسنا_"تولدت مبارڪ عشق من " ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت123🍃 براے لحظہ اے همہ ے ناراحتیم را فراموش ڪردم. نہ اون آدم حُسنا نیست. حُسناے من عاشقانہ دوستم داره. من لبخند خدا رو در وجود حُسنا میبینم . "خدایا لبخندت رو از من نگیر ..." حسنا همہ دو خانواده را دعوت ڪرده بود. لحظہ ے بریدن کیڪ ڪنارم ایستاد و چاقو را بہ دستم داد روے کیک را نگاه ڪردم تصویر یڪ موشڪ پرتاپ شده بود پایینش هم نوشتہ بود "مهندس زمین بہ هوا تولدت مبارڪ" از طرف همہ ے زندگیت _خوب خودتو تحویل گرفتے حُسنا_پس چے یہ اقا بیشتر ڪہ نداریم اونہم عشق منہ باید باور ڪنم ... باید عاشقانہ هایت را از عمق چشمانت بخوانم . ڪاش چشم سوم داشتم تا درونت را بشڪافم و قلبت را ببینم ڪہ جز من ڪسے دیگر هم در آن خانہ دارد؟ _خانم این همہ ڪارو خودت تنهایی انجام دادے؟ حسنا_نہ زهرا ڪمڪم کرد ، شام هم گفتم از بیرون سفارش بدیم. ولے این ڪیڪ ڪار خودمہ زهرا جلو آمد و گفت: _آقا سید خانمت از دیروز مشغولہ، یہ سره سر پا بوده ، نذاشتہ من هیچ ڪارے ڪنم . همش میگہ میخوام آقامون رو سورپرایز ڪنم . امروز زیادے سورپرایز شدم . زیادے ... _آفرین بہ خانم ڪدبانو ممنون بخاطر سوپرایزت چرا محبتم از تہ دل نیست. آن شب سعے ڪردم خوددار باشم. آن شب سعے ڪردم شاد باشم و آن لحظات خوب را خراب نڪنم. با خودم گفتم شاید امیر بہ مناسبت تولدم آن گل را بہ حُسنا داده. احتمالا همینطور هست . اگر امیر بہ مناسبت تولدم گل را داده مشخص میشود. هرچہ منتظر ماندم تا شاید دربین ڪادوها یا گل ها نامے از امیر آورده شود ... هیچ اسمے برده نشد. _ڪسے دیگہ جانمونده ، ڪادویے ،گلے چیزے ... همہ خندیدند . احسان_سید انگار خیلے خوشت اومده ها ... بگم هر شب تولد بگیرن برات و احسان چہ میدانست من منتظر یڪ اسم هستم . _یڪے مونده صداے حُسنا بود. مشتاقانہ نگاهش ڪردم ... بگو زودتر بگو وخیالم را راحت ڪن . حُسنا_ڪادو من مونده ، بعدا بہتون میدهم مثل بادڪنڪ بادم خالے شد. آخر شب همہ عزم رفتن کردند . نمیدونستم چطور باید با حُسنا این موضوع را مطرح ڪنم . خستہ بودم ، بہ سمت اتاق رفتم. بہ محض ورود بہ اتاق با شمع هاے کوچک روشن روے زمین مواجہ شدم . روے آینہ میز، ڪاغذے چسبیده شده بود. یہ ڪاغذ رنگے زیبا بہ شڪل قلب "دوستت دارم و این را روی هزار بار برای خودم تکرار می کنم و سرمست میشوم  از داشتنت … ! همین که بودنت سهم من است من خوشبخت ترین آدم روی زمین ام" برگشتم بہ طرف تخت روے پاتختے هم نوشتہ دیگر "طوفانم ! تو هدیہ ے خدایے بہ منِ نالایق مہربونم ، تولدت مبارڪ" من تو را باور دارم حُسنا ، باورت دارم اما ... روے تخت دراز ڪشیدم و دستمو روے چشمام گذاشتم . آرام باش مغز خستہ من . چند دقیقہ بعد تخت بالا و پایین شد .صداے نفسہاے حُسنا را ڪنارم میشنیدم حُسنا_آقاے خستہ نمیخواے ڪادوتو ببینے بہ سمتش برگشتم . روے تخت نشستہ بود و یہ ڪادو ڪوچولو تو دستش گرفتہ بود. _بفرمایید آقا ڪادو را از دستش گرفتم و باز ڪردم . یہ انگشتر عقیق بود ڪہ روے نگینش نوشتہ شده بود "یاعلے" لبخند زد و گفت : "یاعلے گفتیم و عشق آغاز شد ." بلند شدم و پیشونیش را بوسیدم . _بخاطر همہ چیز ممنون خانومم من همہ چیز را بخاطر تو ڪنار میگذارم همہ ے حس هاے بد را . در تو بدے راه ندارد خوبِ من! ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت124🍃 باید با حُسنا حرف میزدم ولے نمیدونستم چطورے؟ دوست نداشتم مستقیما بگم عکس و فیلم تو وامیر رو سعید نشونم داده. اگر چه مطمئن بودم این ڪار خود سعید نیست. احتمالا یڪے دیگہ برایش فرستاده .کل زندگے و ملاقاتهاے ما را اطلاعات رصد میڪرد. دوست نداشتم فڪر ڪنہ بہش بے اعتماد هستم.باید از راه دیگہ اے وارد میشدم. آن شب قبل از خواب همونجور ڪہ ڪنار هم دراز ڪشیده بودیم سوالے پرسیدم: _حُسنا یہ سوال؟ _جانم بپرس _تو فڪر میڪنے چہ علتے میتونہ باعث بشہ یہ زن بہ شوهرش خیانت ڪنہ . یڪ لحظہ احساس ڪردم تڪونے خورد ، با تعجب برگشت طرفم و خیلے جدے گفت حُسنا_یعنے چے؟ _یڪے از دوستام چنین اتفاقے براش افتاده خواستم خودم را جاے اون بذارم ببینم چطوریہ؟البتہ منظورم از خیانت صرفا خیانت جنسے نیست.مثلا خیانت عاطفی حسنا_بنده خدا ، چہ سخت. بہ نظر من علت این رفتار میتونہ ڪمبود هایے باشہ ڪہ یہ زن از طرف شوهرش میبینہ .این قضیہ براے آقایون هم صدق میڪنہ. ایمان آدمها یہ مانع هست بر سر تمایلات احساسے و شهوانیشون. یہ آدم مومن حتے با وجود ڪمبودهایے ڪہ داره بازهم بخاطر ترس از خدا هیچوقت چنین ڪارے نمیڪنہ. _حالا بر فرض اینڪارو ڪرد بہ هر علتے ، باید چطورے باهاش برخورد بشہ؟ باید بہش گفت؟ _حتے اگر برفرض اینڪارو هم ڪرد بہ نظر من باید چشم پوشے بشہ.میدونے چرا ؟ چون آدمے خطا میڪنہ خداے بہ اون بزرگے وقتے همون لحظہ احساس پشیمونیشو میبینہ اونو میبخشہ اون وقت ما بہ جاے خدا قضاوت میڪنیم. وقتے خدا میبخشہ چرا ما نبخشیم؟ البتہ بہ شرطے ڪہ واقعا پشیمون باشہ و دیگہ تکرار نڪند. تو اون لحظہ با این حرفہا آرام شدم. و خودم را قانع ڪردم ڪہ اگر واقعا چیزے هم بوده حُسنا واقعا پشیمون شده . یڪ ماه دیگہ هم گذشت و من آن ماجرا را تقریبا فراموش ڪرده بودم. تا این ڪہ یڪ روز وقتے از حمام بیرون اومدم و از ڪنار اتاق خواب رد میشدم صداے صحبت ڪردن حُسنا را شنیدم.سعے میڪرد آرام صحبت ڪند حُسنا _ڪجا بیام؟... الان نمیتونم ، آخہ نمیخوام متوجہ بشہ ... باشہ ... باشہ سعے میڪنم.خدانگهدار بعد از شنیدن این مڪالمہ ، ڪنجڪاویم دوچندان شده بود. باید میفہمیدم مخاطب پشت خط ڪیہ؟ وقتے حُسنا دستشویے رفت سراغ گوشیش رفتم. گزارشات تماس را نگاهے انداختم. آخرین شماره ، شماره من بود . ۷ ساعت پیش چرا باید حُسنا شماره را پاڪ ڪند؟ هزاران فڪر بہ سراغم آمد. روے تخت دراز ڪشیدم . بعد از چند دقیقہ حُسنا وارد اتاق شد. حُسنا_من باید برم بیرون ، یہ موضوعے مربوط بہ همون دوستمہ باید برم ببینم چے شده؟ خودم را بہ خواب زده بودم. با صداے گرفتہ گفتم _باشہ لباس پوشید و از خونہ بیرون رفت. سریعا بلند شدم و من هم لباس پوشیدم باید میرفتم. دڪمہ پارڪینگ را زدم و سوار موتورم شدم. ڪلاهم را سرم گذاشتم . پشت سر حُسنا حرڪت میڪردم طورے ڪہ مرا نبیند . تا اینڪہ جایے ایستاد و پیاده شد. و بہ طرف ۲۰۶ صندوق دار سفید رنگے رفت. در ماشین باز شد و قامت امیر هویدا شد. دوست داشتم میمردم و این لحظات را نمیدیدم. حُسنا من فڪر ڪردم تو فراموش ڪردے... بہ حُسنا گفت داخل ماشین جلو بشیند ، حُسنا ڪمے تعلل ڪرد و بعد نشست. بطور ناگہانے از موتور پایین پریدم و بہ سمتشون رفتم. امیر جعبہ ے ڪادو پیچ شده اے بہ حُسنا میداد. از روبہ روشون ظاهر شدم و جلو ماشین ایستادم. ڪلاهم را در آوردم ڪہ امیر با دیدن من تڪان ناگہانے خورد. حُسنا سرش پایین و تا چشمش بہ من افتاد دست بہ قلبش گرفت. در ماشین سمت امیر را باز ڪردم و بیرون ڪشیدمش. –تو اینجا با زن من چہ صنمے دارے پسر شهید؟ حُسنا پیاده شده بود. بہ سمتش نگاه ڪردم _این بود اون ڪارے ڪہ گفتے مربوط بہ دوستتہ آره؟فقط منتظر توضیحم . حُسنا رنگش پریده بود. _حُسنا توضیح بده این قرارها براے چیہ؟ گل و لبخند و الان هم کادو ... امیر_طوفان ...تو اشتباه میڪنے! _تو خفہ شو امیر، خفہ شو رو ڪردم سمت حُسنا و گفتم _بگو دیگہ چرا نباید طوفان بفہمہ دارے ڪجا میرے؟پشت تلفن میگے نباید بفهمہ داد زدم : هاااان ؟ حُسنا اشڪے از گوشہ چشمش چڪید حُسنا_اون چیزے ڪہ تو فڪر میڪنے نیست. _بگو و منو روشنم ڪن. احساس ڪردم حُسنا ترسیده بود بریده بریده جوابم را میداد حُسنا_ این... براے... همون دوستمہ _اگر برای دوستتہ چرا دست توئہ؟ چرا من نباید خبر داشتہ باشم؟ چرا یواشڪے؟ حُسنا فقط یہ دلیل درستے بیار تا قانع بشم امیر_من بہشون گفتم بیان. تقصیر من بود _تو هیچے نگو نارفیق ڪہ همہ تصوراتم رو بہم زدے. دست بہ سر گرفتم و ڪنار ماشین نشستم _یہ چیزے بگید تا بتونم باور ڪنم. زن من اهل این ڪارهاے یواشکے نیست. هرچے باشہ بہ من میگہ امیر_اشتباه میڪنے طوفان، تقصیر منہ _تو خفہ شو از جلو چشمم گم شو برو امیر...برو ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت125🍃 باورش برایم سخت بود زن من ڪنار دوستم تو یہ ماشین نشستہ باشند. امیر رفت . براے حُسنا تاڪسے گرفتم و آدرس خونہ رو دادم. سوار موتورم شدم و از اونجا دور شدم.باید تنها باشم و فڪر ڪنم. اون روز و روزهاے بعد هرچہ توضیح و توجیہ بود شنیدم اما باورش برایم سخت بود.سخت رابطہ ام بطور ناخوداگاه با حُسنا سرد شده بود. مداوم گریہ میڪرد و میگفت چیزے نبوده و بد تصور ڪردے. اما دل من بدجور شڪستہ بود . چشم دیدن امیر را نداشتم یڪ ماه دیگہ هم گذشت .یڪ ماهے ڪہ بذر بے اعتمادے ڪہ در دل من ڪاشتہ شده بود میرفت تا ڪمرنگ شود. حُسنا سر سجاده مینشست و گریہ میڪرد.التماسم میڪرد رابطہ مون بہتر بشود اما دست من نبود، غرورم جریحہ دار شده بود. گاهے حرفش را باور میڪردم اما وقتے امیر را میدیدم تمام اعتمادم ازبین میرفت. تا اینڪہ آن روز نحس فرا رسید. روزے ڪہ تصمیم گرفتم براے تجدید روحیہ ام یہ مسافرتہ دو روزه مشهد بروم . اون روز امیر سر ڪار نیامده بود. خستہ بودم ، وسط ساعت ڪاریم مرخصے گرفتم و بہ خونہ رفتم. هبچوقت آن ساعت خونہ نمیرفتم. ڪلید انداختم و وارد حیاط شدم ،آسانسور را زدم ، هرچہ منتظر ایستادم نیامد، انگار خراب شده بود. مجبور شدم پنج طبقہ را بالا بروم . نفس زنان خودم را بہ بالا رساندم . بہ در خونہ ڪہ رسیدم ، یڪ جفت ڪفش مردانہ توجہم را جلب ڪرد این ڪفش...مال کیہ؟ ڪلید انداختم و سعے ڪردم بدون صدایے وارد خونہ بشم . یہ لحظہ صدایے از اتاق ڪارم شنیدم _دوستت دارم حُسنا_باشہ ، شما فعلا زودتر برید ڪہ الان طوفان میرسہ توروخدا سریعتر در اتاق باز بود حُسنا بیرون اومد. چادر رنگے پوشیده بود. با دیدن من هینے ڪشید و بہ دیوار چسبید امیر مرا ڪہ دید ایستاد اون لحظہ هیچے نمیفهمیدم ، فقط جملہ امیر در ذهنم تڪرار میشد. "دوستت دارم" خشم تمام وجودم را گرفتہ بود.دستامو مشت ڪردم و بہ طرف امیر حملہ ڪردم بہ دیوار ڪوبیدمش و تا جایے ڪہ میتونستم با مشت میزدمش. _نامرد تو خونہ من چہ غلتے میڪنے؟ ڪثافت تو بہ زن من چے گفتے؟ من بہ تو اعتماد داشتم . باچہ حقے پاتو توے حریم شخصے من گذاشتے؟ حُسنا فقط گریہ میڪرد .یہ لحظہ جیغ ڪشید من فقط حواسم بہ امیر بود . بہ زن نہ ماهہ ام نگاه نمیڪردم. تا توان داشتم زدمش همہ صورتش کبود و خونے بود. امیر_طوفان ...بازهم اشتباه میڪنے؟ زن تو پاڪہ پاکہ ،پاڪ ترین آدمے ڪہ تا الان دیدم، اشتباه از من بود. _خفہ شو ...فقط خفہ شو ...اسم زن منو نیار گم شو از جلو چشمام ... گم شو تا نڪشتمت . بلندش کردم و از خونہ انداختمش بیرون رو زمین نشستم و بہ دیوار تڪیہ دادم الان وقت گریہ بود؟ گریہ براے چے؟ براے عشق بر باد رفتہ ام خدایا این چہ زندگے من دارم؟ براے این زندگے دیگہ اعتمادے هم مونده حُسنا حالش بد بود و من حواسم نبود. _گفتے من اشتباه میڪنم، اون قرارها بخاطر دوستت بوده ، الان چے ؟ الان ڪہ با چشم و گوش خودم شنیدم چے؟ حُسنا_طوفان... حالم خوب نیست. ڪیسہ آبم پاره شده ... _گفتہ بودے عاشقمے، این بود عشقت؟ من چے رو باید باور ڪنم،چیزے ڪہ خودم دیدم و شنیدم حُسنا_طوفان ، بخدا اشتباه میڪنے...میشہ بریم بیمارستان ، بچہ ام تڪون نمیخوره —بچہ؟ تو لیاقت مادرے براے اون بچہ رو ندارے میفهمے؟ من نمیتونم با این چیزها ڪنار بیام.حُسنا تو بلایے سر من آوردے ڪہ هیچوقت نمیتونم فراموش ڪنم. دور خونہ میچرخیدم و مثل دیوونہ ها حرف میزدم . _من خدا نیستم نمیتونم چشم بپوشم رو همہ چے یہ بار چشم پوشیدم ، دوبار ... این دفع بار سومہ چطورے ادامہ بدهم؟ ازڪجا معلوم دوباره تڪرار نشہ خدایا من نمیتونم این زندگیو ادامہ اش بدهم . نمیتونم اونجا براے اولین بار از این غم شڪستم .گریہ ڪردم براے خودم ، براے زندگیم .براے عشق از دست رفتہ ام نمیتونستم اون خونہ رو تحمل کنم. بلند شدم و بے توجہ بہ حرفہاے حُسنا بیرون رفتم. سوار موتورم شدم و بدون کلاه تو خیابونہا میچرخیدم. باید میرفتم امامزاده ... میرفتم تا یہ ڪم دلم آروم بشہ.گوشیمو خاموش ڪردم چندساعتے اونجا موندم وقتے بیرون اومدم سعید روبہ روم ظاهر شد. سعید_باید برے بیمارستان بچہ ات داره دنیا میاد. بچہ من ؟قرار بیاد بین این نامردے ها.. با عجلہ سوار ماشین سعید شدم منوبہ بیمارستان رسوند. باید بچہ ام سالم بہ دنیا بیاد. اون مال منہ بچہ من ... وارد بیمارستان ڪہ شدم همہ با تعجب نگاهم میکردند. مامانم وقتے منودید نگاه سرزنش بارے کرد و رویش رابرگرداند. مادر حُسنا در حال قران خواندن بود. من اما دلم در هیچ جا بند نبود. آرام نبودم ... مطمئنم تا آخر عمرم آرام نخواهم بود. پرونده را پر ڪردم .چند ساعتے گذشت ڪہ زهرا از بخش زایمان خارج شد. زهرا_مبارڪہ،سیدعلی هم دنیا اومد. آن لحظہ فقط بہ سیدعلے فڪر میڪردم بہ پسرم . من باید قوے باشم . ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت126🍃 ★حُسنا این روزها فقط منتظرم ...منتظرم ببینم این رؤیا ڪے قراراست تمام شود. لب پنجره اتاق نشستم. باران بهارے شلاق وار بہ شیشہ پنجره میخورد. خاطرات گذشتہ جلو چشمانم رژه میرفت. بعضے خاطرات یادآوریشان هم تلخ است. " طوفان من بہ تو خیانت نڪردم .هیچ وقت ..." اصلا ماجراے این فراق از ڪجا شروع شد : ★★★ چند بار از طرف دیوید ایمیل برایم آمده بود و تہدید بہ همڪاری شده بودم. اقاے سعیدے طے جلسہ اے من ، فاطمہ و امیر کریمے را توجیہ اطلاعاتی کرد . در آن جلسہ مسئولیتمان مشخص شد. مهندس شبڪہ و نرم افزار اطلاعات سپاه (آقاے رستمے) هم در آن جلسہ حضور داشت. اقاے ڪریمے و آقاے رستمےمرا با برنامہ سیستم طراحے شده آشنا ڪردند. اگر چہ ڪار من چندان سخت نبود.در واقع ڪپے و ارسال اطلاعات بہ ایمیل مربوطہ بود. ڪلیت برنامه ما اینطورے بود ڪہ فاطمہ باید اطلاعات اصلے را از من میگرفت و بہ آقاے ڪریمے میرساند . در عوض همان اطلاعات با اندڪ تغییر محاسباتے را مجددا باید فاطمہ از امیر بہ من تحویل میداد تا براے دیوید ارسال ڪنم. طے چند بار فرستادن اطلاعاتِ پروژه متوجہ شدم ڪہ آنہا اینقدر دامنہ اطلاعاتشان قوے هست ڪہ حتے نسبت بہ محاسبات هم اظهار نظر میڪردند. بنابراین جاے ریسڪ بسیار ڪم بود.اینجا هوش و ذڪاوت امیر ڪریمے را طلب میکرد ڪہ ڪارش را با دقت انجام دهد. در واقع طراح اصلے این پروژه طوفان بود و باید آن را بہ وزارت دفاع تحویل میداد. و هرگز نباید لو میرفت. بنابراین سپاه حساب ویژه اے براے آن باز ڪرده بود. آقاے سعیدے آخر جلسہ تنہایے مرا گیر آورد و گفت _ ما فڪر میڪنیم یہ نفوذے در وزارت اطلاعات وجود داره و براے ڪشف این فرد یا افراد نیاز بہ همڪارے شمابا سیستم هاے جاسوسے داریم.بہ یہ نفر مشڪوڪ هستیم ولے نمیتونیم فعلا براے دستگیریش اقدام ڪنیم میخوایم از طریق اون فرد بہ سردستہ ها برسیم. نباید تحت هیچ شرایطے سیدطوفان متوجہ همڪارے شما بشہ.فهمیدن همانا و ...حرفش را خورد _میدونم بحث مرگ و زندگیہ ... در راهے پاگذاشتہ بودم ڪہ سرانجامش نامشخص بود. فاطمہ دو روز در هفتہ بہ خونہ مے آمد. با سختترین تدبیرے ڪہ لحاظ ڪرده بودیم نمیگذاشتم طوفان متوجہ آمدن فاطمہ شود. موقع رفت و آمد چادرش را اینقدر جلو میڪشید ڪہ ڪسے او را نمیشناخت. اگرچہ من براے آن روز هم خودم را آماده ڪرده بودم ڪہ اگر طوفان متوجہ شد چہ جوابے بدهم. در همین حین با فاطمہ در مورد زندگے و روحیہ اش صحبت میڪردم. خیلے راحت با من درد ودل میڪرد و من سعے میڪردم امید را در دلش نگہ دارم. احتمال میدادیم داخل خونہ شنود گذاشتہ باشند .نیروهاے اطلاعات سپاه اینو میدونستند اما نمیخواستند وارد عمل بشوند بنابراین صحبت ڪاریمان روے ڪاغذ انجام میشد و در خونہ فقط صحبت هاے معمولے زده میشد. سہ ماهے از این ماجرا میگذشت .در این سہ ماه گاهے فاطمہ بہ من میگفت ڪہ در ملاقت هایشان امیر نسبت بہ او توجہاتے دارد . فاطمہ توجیہات خاص خودش را داشت. میگفت: _من اصلا موقعیت فڪر ڪردن بہ هیچ ڪسے رو ندارم.نمیخوام اون براے خودش خیالپردازے ڪنہ و من هم سعے میڪردم با صحبت ڪردن ذهنیتش را تغییر بدهم . چند روزے فاطمہ بہ اصرار مادرش بہ مشهد رفتہ بود و من باید این اطلاعات را از امیر میگرفتم. صبح روزے ڪہ فاطمہ قرار بود عصرش برگردد با امیر تماس گرفتم و گفتم باید ببینمتون. چون باید فایل را بہ دستش میرساندم . وقتے از خونہ دور شدم تماس گرفت و گفت توے یڪ ڪافے شاپ صحبت ڪنیم. سے دے را وسط یہ ڪتاب گذاشتہ بودم . وارد ڪافے شاپ شدم ڪہ امیر را دیدم. بہ طرفش رفتم و روے صندلے روبہ رویش نشستم. خوب میدونستیم ڪہ نباید صحبت ڪارے ڪنیم. ڪتاب را روے میز گذاشتم. امیر_ببخشید خانم حسینے شما را تا اینجا کشوندم . (از اینڪہ مرا با فامیل طوفان خطاب کرد خوشحال شدم ) امیر_حقیقتش میخواستم در رابطہ با موضوعے باهاتون صحبت ڪنم . قضیہ علاقہ خودش بہ فاطمہ را گفت ولے گویا ترڪش سرد فاطمہ بہ او بدجور خورده بود. امیر_ممنون میشم بیشتر باهاش صحبت ڪنید.حقیقتا من تاحالا از هیچ دخترے خوشم نیومده ،حالا ایشون...نمیدونم چہ اتفاقے افتاده ڪہ من اینطورے شدم. دست ڪرد و از کیفش یہ شاخہ گل در آورد.اگر ممڪنہ اینو بہش بدید . لبخند زدم _پس اینڪہ فاطمہ میگفت بہ بهانہ هاے مختلف دیدارتون رو کش میدید بخاطر اینہ ڪہ دلتون رفتہ. چرا خودتون بہش نمیدید؟ امیر_میدونم از من نمیگیره، در ضمن راستشو بخواین ...روم نمیشہ و سرش را پایین انداخت. _فڪر نمیڪنید یہ ڪم زود باشہ براے گل دادن؟ امیر_نہ آخہ شنیدم گویا خواستگار دارن خنده ام گرفتہ بود از این هول شدن آقاے کریمے! گل را گرفتم و بہ خونہ رفتم. وقتے بہ فاطمہ گل را دادم، اول قبول نڪرد. فاطمہ_این پسر چرا اینقدر هولہ؟من ڪہ گفتہ بودم قصد ازدواج ندارم. ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت127🍃 آن روز ڪلے با فاطمہ صحبت ڪردم. باید شرایط زندگیش را تغییر میداد. _ خیلے عجلہ داشت .در واقع هول بود.فاطمہ تو بہش گفتے خواستگار دارے؟ فاطمہ_نہ بابا، همون روز از شانس ماوقتے داشتم اطلاعات رو بهش میدادم مامان زنگ زد و گفت یہ خواستگارے پیدا شده و اونجا از زبونم در رفت و اون شنید. ‌_آهان پس بگو احساس خطر ڪرده .ولے اینجور ڪہ مشخصہ بدجور خاطرخواهت هست. فاطمہ تو مستحق این هستے کہ با یکے ڪہ واقعا دوستت داره زندگے ڪنے. فاطمہ_حقیقتا الان توانایے فڪر ڪردن بہ هیچ ڪسے را ندارم. نیاز بہ زمان دارم تازه دارم خودمو پیدا میڪنم. _راستے یہ مشاورے هست خانم دڪتر صارمے خیلے آدم عجیبیہ .اگر میتونے برو پیشش.حالتو خوب میڪنہ . آن روز و روزهاے بعد هم گذشت. تا اینڪہ یہ روز وقتے طوفان حمام بود گوشیم زنگ خورد. _الو _گوش ڪن تا نیم ساعت دیگہ باید اطلاعات رو بہ جایے ڪہ میگم برسونے صداے دیوید بود. _ڪجا بیام؟ دیوید_پارڪ ... الان نمےتونم ، آخہ نمیخوام متوجہ بشہ دیوید_ هر جورے شده باید خودتو برسونے _باشہ ..سعی میکنم. فورا لباس پوشیدم طوفان خوابیده بود. بہش گفتم باید بیرون بروم و فورا از خونہ بیرون زدم. در راه بہ فاطمہ زنگ زدم . _الو فاطمہ باید کتاب رو از امیر بگیری من عجلہ دارم . فاطمہ_حُسنا مامانم فشارش بالا رفتہ آوردمش بیمارستان . _پس بهش زنگ بزن بگو خیابون ( ...) منتظرش هستم. یہ ڪم ترافیڪ بود وقتے اونجا رسیدم ماشین امیر را دیدم . پیاده شدم و بہ سمتش رفتم . در ماشین را باز ڪرد و گفت جلو بشینم. یہ ڪم معذب بودم ولے مجبور شدم . سریع نشستم از عقب جعبہ ے کادو پیچے شده اے بہ من داد. _این چیہ؟ امیر_ببخشید فڪر ڪردم خانم رضوے میان . خواستم ڪہ ... _واے آقاے ڪریمے الان وقت این چیزهاست .من عجلہ دارم امیر _تو همین جعبہ است. سرم را ڪہ بالا آوردم با دیدن شخص روبہ روم قلبم گرفت . دنیا دور سرم چرخید. طوفان ...اینجا چہ میڪند؟ در ماشین را باز ڪرد و امیر را بیرون ڪشید طوفان_تو اینجا با زن من چہ صنمے دارے؟ تو این فاصلہ تنہا ڪارے ڪہ ڪردم جعبہ را باز ڪردم و ممورے را درآوردم و توے کیفم گذاشتم . از ماشین پیاده شدم . طوفان داد میزد و توضیح میخواست. قطره اشڪے از گوشہ چشمم پایین چڪید هیچ وقت فڪر نمیڪردم در زندگیم ڪار بہ جایے برسد ڪہ طوفان مرا باور نداشتہ باشد. هرچے گفتم این ڪادو براے دوستمہ باور نڪرد. طوفان_چرا من نباید بدونم ؟ چرا قرار یواشڪے میزارے و میگے طوفان نباید بدونہ؟ چطور میتونستم بگویم اون تلفن دیوید بوده و اینجا براے چہ هستم. حال همہ ے ما بد بود. طوفان برایم تاڪسے گرفت و خودش با موتور از آنجا دور شد. لحظہ آخر برگشتم و از پشت شیشہ نگاهش ڪردم. _طوفانم من هیچوقت بہ تو خیانت نمیڪنم .منو ببخش ... سر راه آدرس پارڪ را بہ تاکسے دادم و در سطل آشغالے ڪہ دیوید گفتہ بود فلش ممورے را انداختم و رفتم. آن روزها بہ سختے برایم گذشت.من باردار بودم و این همہ فشار را باید تحمل میڪردم . یڪ ماه تا بہ دنیا آمدن پسرم مانده بود. در این مدت رابطہ طوفان با من سرد شده بود. هرچہ تلاش میڪردم اعتمادش را جلب ڪنم فایده نداشت او منتظر توضیح قانع ڪننده بود و توضیحات من راضیش نمیڪرد . روز و شب سر سجاده اشڪ میریختم و از خدا میخواستم اعتماد و زندگیم برگردد. خیلے سخت است عاشقانہ ڪسے را بخواهے اما او بہ تو اعتماد نداشتہ باشد. بالاخره آن روز رسید.روزے ڪہ من براے همیشہ براے طوفان تمام شدم. در یڪ نصف روز تمام داشتہ هایم را از دست دادم. صبح نوبت آزمایش خون داشتم وبیرون رفتہ بودم وقتے برگشتم در را کہ باز ڪردم با دیدن فرد روبہ رویم ڪمے عقب رفتم و ترسیدم. سعید بود... محافظ طوفان خودش هم ڪمے هول ڪرده بود. سعید_إه...ب .. ببخشید طوفان بہم گفتہ بود چیزے جامونده بود یعنے تو لب تاپش چیزے لازم داشت اومدم خونہ براش ببرم .طوفان گفتہ بود خونہ نیستید براے همین بدون اجازه اومدم ببخشید و فورا از خونہ بیرون رفت. ڪمے ترسیده بودم.روے مبل نشستم و چند نفس عمیق ڪشیدم. باخودم گفتم : _خب کار داشتہ دیگہ ...،اما اگر میخواست اینجا بیاد چرا طوفان بہ من زنگ نزد خبر بده . تلفن رابرداشتم ڪہ بہ طوفان بگویم اما بعد منصرف شدم . با فڪرے ڪہ بہ ذهنم رسید بلند شدم و بہ سمت اتاق ڪار طوفان رفتم. لپ تاپ را باز کردم .اطلاعات را بررسے کردم . یہ چیزے مشڪوڪ بود. ولے نمیدونستم دقیقا چہ اتفاقے افتاده . بہترین ڪار زنگ زدن بہ امیر بود. شماره اش را گرفتم و با ایماء و اشاره سعے کردم بفهمد ڪہ سیستمم خراب شده و باید اینجا بیاید. متوجہ پیامم شد و نیم ساعت بعد خودش را رساند. ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت128🍃 چادرم را پوشیدم و در را برایش باز کردم.روے ڪاغذے برایش نوشتم ڪہ سعید اینجا بوده و احساس میڪنم لپ تاپ دست خورده . بدون ڪوچڪترین حرفے بہ اتاق رفت و لپ تاپ را روشن ڪرد . ڪمے با آن ور رفت . منتظر ایستاده بودم اما عجیب دلم شور میزد .احساس میڪردم همین الان است ڪہ طوفان از راه برسد . بلند شد و ایستاد. امیر _من سر در نمیارم ، باید مهندس شبڪہ اونو ببینہ . متوجہ شدم ڪہ گره اے در ڪار است. واے اگر طوفان متوجہ بشود؟ چہ باید میکردم ؟ با فڪرے ڪہ در ذهنم میگذشت هیچوقت طوفان نباید میفہمید سعید اینجا بوده. همہ فکرم سمت طوفان بود. وقت بیرون رفتن ازاتاق ایستاد و گفت : امیر_ببخشید خانم حسینے با خانم رضوے صحبت کردید؟ تو دلم گفتم تو هم این وسط چہ گیر دادے .چہ عجلہ اے دارے آخہ. _من باهاشون صحبت کردم ولے خودتون در جریان هستید ایشون یہ تجربہ ناموفق داشتہ و الان نیاز بہ آزادے فڪر داره و البتہ بہ نظرم اون اتفاق باعث شده تقریبا یہ ڪم اعتماد ڪردن بہ بقیہ براش سخت بشہ.نیاز بہ زمان دارند. امیر_میدونم ولے لطفا یہ جورے بهش بگید ... دستپاچہ بود. من میترسم دیر بشہ آخہ شنیده بودم خانواده شون کسے رو مدنظر دارند. امیر_اگر ممڪنہ بهش بگید من واقعا تا حالا ڪسے رو اینجوری نخواستم .من واقعا نمیتونم بہ ڪسے دیگہ فکر ڪنم ،بهش بگید امیر گفتہ من واقعا دوستت دارم. حالا وقت این حرفها بود آقای عاشق پیشہ؟ _باشہ ،فعلا زودتر برید ڪہ الان طوفان میرسہ، تو رو خدا سریعتر از اتاق بیرون رفتم با چیزے ڪہ دیدم دست بہ دهان گرفتم و هین بلندے کشیدم. طوفان بود. طوفانِ من بود اما طوفان همیشگے نبود. این آدم زخم خورده بود. الان با خودش چہ فڪرے میڪند . خدایا بلایے از این بدتر هم میشد سرم بیاید؟ بہ سمت امیر خروشید و او را بہ دیوار چسباند تا میتوانست او را ڪتڪ زد. آن لحظات جز ترس هیچ نمیفهمیدم . از ترس تمام بدنم میلرزید .امروز از صبح پسرم هیچ حرڪتے نڪرده بود. احساس کردم زیر پایم خیس خیس شد. واے ڪیسہ آبم پاره شده بود. از ترس جیغ ڪشیدم و بہ زمین نشستم . اما طوفان اصلا حواسش بہ من نبود. حواسش بہ زن باردارش نبود. رگ غیرتش بالا زده بود. ناموسش را بر باد رفتہ میدید. مثل یڪ ببر زخمے بہ سمت طعمہ اش حملہ میڪرد. امیر را بیرون انداخت و کنار دیوار سُر خورد. ڪاش من میمردم و این روزهایت را نمیدیدم . طوفانم مرا ببخش طوفان_گفتے من اشتباه میڪنم، اون قرارها بخاطر دوستت بوده، الان چے؟الان ڪہ با چشم و گوش خودم شنیدم چے؟ _طوفان...حالم خوب نیست ،ڪیسہ آبم پاره شده... هرچہ من میگفتم اما او حرف خودش را میزد. _اشتباه میڪنے،میشہ بریم بیمارستان ،بچہ ام تڪون نمیخوره داد زد طوفان_بچہ؟ تو لیاقت مادرے براے اون بچہ رو ندارے میفهمے؟ اونقدر حالش بد بود یہ آن احساس کردم الان از فشار ، سڪتہ میڪند. دورِ خونہ مجنون وار میچرخید. تحمل اینجا ماندن نداشت بلند شد و از خونہ بیرون رفت. من ماندم و تنهایے و این حال خرابم . من ماندم و بچہ ے در راهم. من ماندم و ویرانے لانہ اے ڪہ عاشقانہ ساختہ بودمش . من ماندم و غرور وغیرت مَردَانہ اے ڪہ شڪستہ شده بود. احسنت بہ غیرتت مرد ڪہ حتے در این لحظات هم روے زنت دست بلند نڪردے . طوفان! من براے داشتنت با همہ دنیا میجنگم . من آن حُسناے سابق نیستم .من براے زندگے تو از حیاتم هم میگذرم تا تو فقط باشے ، باشے و زندگے ڪنے باشے و این ڪشور را سربلند ڪنے. حتے بدون من ...حتے دلخور از من !یڪساعتے گذشت بلندشدم و سراغ تلفن رفتم .بہ زهرا زنگ زدم لباس پوشیدم و ساڪ بچہ ام را برداشتم. قرآن را بوسیدم و دلم را بہ آیہ هاے مقدسش گره زدم. محبوب حقیقے من ! دلم بہ وجود تو گرم است. تو مراقب همسر و بچہ ام باش . «یا انیس من لا انیس لہ » ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت129🍃 زهرا تا شنید ڪیسہ آبم پاره شده سریع خودش را رساند . چقدر برایم سخت بود در این لحظات، اونے ڪہ باید باشد نبود. زهرا_پس سید طوفان ڪجاست؟ _رفتہ بیرون، تلفنش در دسترس نیست. وارد بیمارستان شدیم و زهرا ڪارهاے پذیرشم را انجام داد و من بسترے شدم . در این لحظات نبودنت عجیب حالم را بد کرده است مردِ من! زهرا با صحبت سرپرستار و دڪتر بخش وارد زایشگاه شد. حضورش مایہ دلگرمے برایم بود. ضربان قلب بچہ را گرفتند ، ضعیف بود. "طوفانم ببین دورے تو بچہ ام را هم این چنین بیحال ڪرده است. چہ برسد بہ مادرش!" باپیشنهاد دکتر و زهرا باید زودتر زایمان میکردم . آمپول را زدند و دردهاے من ڪم ڪم شروع شد. با هر بار درد کشیدن ، اسمت را بہ زبان مے آوردم . طوفان باید باشے تا حال من خوب شود. لحظات آخر دیگر نفسے برایم نمانده بود.مرگ را جلو چشمانم میدیدم .فقط نمیدانم چرا تمام نمیشد؟ هرچہ دعا و قران بود زیر لب میخواندم . یا متین ... بار آخر فقط داد ڪشیدم و اسمت را بہ زبان آوردم طوفاااان براے لحظہ اے احساس کردم چیزے از وجود من جدا شد و بعد صداے گریہ ے نوزادے ڪہ امید را بہ زندگیم بخشید. دڪتر بچہ را روے سینہ ام گذاشت. بہ سر وصورتش دست ڪشیدم . در صورتش بہ دنبال تو میگشتم این بچہ باید شبیہ تو باشد. بعد از پوشیدن لباسش زهرا سیدعلے ڪوچڪ مرا با خودش بیرون برد. بعد از چند دقیقہ پرستارے ڪنارم آمد و خندید و گفت: نے نے رو بردیم بیرون ،پدرش طورے بغلش کرده بود ڪسے نمیتونست ازش بگیردش. این پرستار بیچاره فڪر میکرد طوفان بیرون است .احتمالا دایے حبیب را دیده فڪر ڪرده طوفان است.او نیامده ... میدانم نمے آید قطره اشڪے از سر مظلومیت از چشمم چڪید. زهرا با بچہ و لبخند بر لب بہ طرفم آمد. زهرا_بفرما اینہم گل پسرتون ، حسابے گرسنہ است .نمیدونے فقط اقا سید تا دیدش چہ اشڪے ڪہ نمیریخت.بغلش ڪرده بود و بہ هیچڪس نمیدادش.باورش نمیشد راستے تو گوشش هم اذان گفت. خلاصہ باهاش حسابے خلوت ڪرده بود . پس تو آمدے ...خوب میفهمم آمدنت بخاطر من نبود. بخاطر سید علے است. بعد از شیر دادن مرا از زایشگاه بیرون بردند تا در بخش زنان بستری ڪنند. چادرم را زهرا روے سرم انداخت .با ویلچر مرا بیرون برد.بہ محض خروج از زایشگاه با جمعیت خانواد ها مواجہ شدم . همہ بہ من تبریڪ میگفتند. مامانم و مامان لیلا صورتم را بوسیدند . من اما نگاهم فقط بہ یڪ نفر بود. یڪ نفر ڪہ با نگاهش مرا منقلب میکرد. تا نگاهش بہ چہره ام افتاد سرش را پایین انداخت. نہ طوفان نگاهت را از من دریغ نڪن. من آن نیستم ڪہ تو فڪر میڪنے. زهرا مرا جلو برد تا بہ او رسید. ایستاد منتظر بودم ، منتظر یڪ جملہ محبت آمیز تا خستگی و دردهایم فراموش شود . نگاهش را بہ پایین چانہ ام دوخت و گفت طوفان_بہ دنیا اومدن بچہ ام مبارڪ باشہ بہ خودت تبریڪ میگویے...این لفظ مالکیت براے چیست؟ زهرا ولیچر را حرڪت داد و وارد بخش شدم. مامان شب پیشم ماند . هراز گاهے از من سوال میپرسید چرا طوفان اینقدر سرد با تو برخورد کرد؟ چرا پیشت نماند. گفتم از من دلخور بود و مادر بیچاره من هم از دلخوری های زن و شوهری میگفت و سیاست زن در بهبود بخشیدن بہ روابط همدیگر . یڪ روز در بیمارستان ماندم . روز بعد موقع مرخص شدن از بیمارستان با جمعیت چند نفره اے روبہ رو شدم . حاج اقا سعیدی و چند نفر دیگر بہ همراه یک خانم ، سعید ،طوفان و دایے حبیب جلو در بیمارستان ایستاده بودند. مردے جلو آمد و گفت : _خانم حڪیمے من سرگرد موذنے هستم ،شما متهم بہ جاسوسے و اقدام علیہ امنیت ملے هستید. باید همراه ما بہ اداره پلیس بیاید. نگاهم بہ سمت حاج اقا سعیدے افتاد . چشمهایش را باز و بستہ کرد این یعنے تایید . برگشتم و بہ طوفان نگاهے انداختم .خشم تمام چہره اش را پوشانده بود. دستم را جلو بردم ڪہ دستبند بزنند اما اقاے سعیدے اجازه نداد و گفت لازم نیست. از آنجا عبور کردم مادرم مبهوت مانده بود. دایے حبیب داد میزد و میگفت : حتما اشتباهے شده ... طوفان_چیڪار کردے با خودت و زندگیمون ؟ فقط بگو چرا؟ جوابم فقط سڪوت است .سڪوت ... من اینگونہ باید صبر ڪنم ...تو هم صبور باش طوفانم .صبور ... ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت130🍃 سیدعلے را مامان بغل ڪرد و با دایے حبیب پشت سر ما حرڪت میڪردند. سیدطوفان و سعید هم جداگانہ ڪنار ما مے آمدند. براے لحظہ اے از شیشہ ماشین بہ بیرون نگاهے انداختم ،ماشین سعید ڪنار ما حرڪت میکرد . سیدطوفان سرش را بہ دست گرفتہ بودو با دیدن من سرش را به حالت تاسف چپ و راست کرد و دست بہ صورت گرفت. بہ اداره پلیس ڪہ رسیدیم مرا بہ اتاقے بردند. بعد از چند دقیقہ یڪ مامور خانم سیدعلے را پیشم آورد و آرام کاغذے در دستم گذاشت. از بیرون هیچ خبرے نداشتم. بہ سختے کاغذ را باز ڪردم . "هرچے پرسیدند ،در حد ضرورت جواب بده، هیچے را رد نڪن " بعد از دقایقے همان مامور خانم داخل شد و سیدعلے را بیرون برد. _مادرتون بیرونہ، نگہش میداره مرا بہ اتاق دیگرےبردند .اتاق بازجویے بود. بازپرس پرونده اے را جلویش باز ڪرد و سوالاتے پرسید اینڪہ قصد شما از همڪارے با این شبڪہ چے بود؟ من در حد ضرورت جواب میدادم . _تهدیدم ڪرده بودند اگر همڪارے نڪنم خانواده یا همسرم را میکشند. بازپرس_ولے با توجہ بہ شواهد و مدارکے ڪہ ما پیدا کردیم از سیستم کامپیوتر خونہ تون ، شما فراتر از همڪارے جلو رفتید. اسناد و مدارڪ نشون میدهند شما اطلاعات ضرورے سایت نظامے مارا منتقل کردید و این فراتر از یه همڪارے ساده است. از ڪجا این اطلاعات را بدست آوردید؟ جواب من سڪوت بود. بازپرس_امیر کریمے منزل شما چیڪار میکرد؟این وسط نقش اون چے بود؟ _ڪار شخصے داشت. من از ایشون خواستم که نگاهی به کامپیوترمون ڪہ خراب شده بود بیندازد. بازپرس_همسرتون هم در جریان بود؟ _نہ بازپرس_ولے همسرتون گفتند در جریان بودند. من بہ قربان تو ڪہ اینجا هم حواست هست آبرویت بر باد نرود. _بلہ یادم افتاد در جریان بودند.یعنے بهشون گفتہ بودم بازپرس_مشخصات و اسم طرف هاے همڪاریتون رو بنویسید. اسم دیوید و بابک را نوشتم و مشخصات چہره . بعد از چند بار سوال و جواب ، دوباره بازپرس خانمی آمد و همان رویہ ادامہ داشت. دو سہ روزے در بازداشتگاه بہ سر بردم. سیدعلے پیشم بود. با اینڪہ اذیت بودم ولے باید تحمل میکردم . فرداے آن روز جلسہ دادگاه برگزار شد. و جلسات مکرر بعدے بعد از حدود دو هفتہ با نظر قاضے بہ ۵ سال حبس محڪوم شدم. خودم هم باور نمیڪردم ڪہ جدے جدے محکوم شدم.فقط منتظر دیدن اقاے سعیدے بودم. موقع قرائت حڪم ترس بدے وجودم را فراگرفتہ بود. نکند اقای سعیدے اشتباه ڪرده باشہ؟نڪنہ من بازے خوردم؟ آخہ همہ چیز اینجا جدے بود. جدے من محڪوم بہ حبس شدم. این وسط خانواده بیچاره من شب وروزشان گریہ بود. هر ڪارے میکردند تا ثابت ڪنند ڪار من نبوده فایده اے نداشت. قاضے در دادگاه اعلام کرد بچہ هم تا ۲ سال میتواند پیش مادرش بماند . از امیر کریمے هم بازجویی شده بود ولے بہ جایے نرسیدند. براے طوفان محرز شده بود ملاقات هاے من و امیر ڪاملا شخصے بوده و نہ ڪارے! چند بار سیدطوفان بہ ملاقاتم آمد.حال خوبے نداشت. برایش مجهولات زیادے پیش آمده بود. من تنہا حرفے ڪہ بہ او زدم این بود ڪہ چون تهدیدم ڪرده بودند مجبور بہ همڪارے شدم. سیدطوفان نمیتوانست قضیہ جاسوسے را درڪ ڪند. بار آخر موقع رفتن ایستاد و گفت : سیدطوفان_ دوست ندارم سیدعلے اینجا بمونہ، اجازه بده با خودم ببرمش سد اشڪ جلو چشمهایم را گرفتہ بود.آخر بہ پلکہایم اجازه باریدن دادم. روے میزخم شد. طوفان_راهے ڪہ خودت انتخاب ڪردے.تو زندگیت چے ڪم داشتے؟ محبت ؟عشق؟ من ڪہ شب و روزم تو بودے! من ڪہ دیوونہ وار دوسِت داشتم. چے برات ڪم گذاشتم؟ حُسنا داغے بہ دلم گذاشتے ڪہ تا آخر عمر نمیتونم فراموش ڪنم. بہ این بچہ چے بگم ؟ بگم مامانت باباتو دور زد؟ فڪر آبروتو نڪردے، فڪر نڪردے خدا هم هست و میبینہ. براے اولین بار از شدت این غم جلو من گریہ ڪرد. گریہ ڪرد و من هم گریہ ڪردم. طوفان_اجازه بده سیدعلے را ازاینجا ببرم ،نمیخوام بچہ ام تو زندان بزرگ شہ. براے جبران هم شده اینڪارو بڪن. .میگم یڪے براے شیردادن بیاردش . اگرچہ ... حرفش را خورد. میدونستم میخواهد چہ بگوید؟ اینڪہ تو حتے لیاقت شیر دادن بہ بچہ ام را هم ندارے. برایم سخت بود جدایے فرزند اما سختتر اینڪہ دوست نداشتم طوفان از من برنجد .دوست داشتم حداقل آخرین خواستہ اش را اجابت ڪنم. دوباره اشڪم ریخت. سرم روے میز گذاشتم براے بچہ ام گریہ میڪنم ڪہ چہ غریبانہ این میان بہ دنیا آمد . _باشہ فقط بہ یہ شرط ، ڪہ فاطمہ سید علے را برام بیاره. سرش را بالا آورد و با تعجب نگاهم ڪرد سیدطوفان_میخواے انتقام بگیرے؟فڪر ڪردے من مثل توأم؟ من مثل تو نیستم .هیچوقت هم بہ اون چیزے ڪہ تو مغزتہ نمیرسے. بہش میگم بیاد اگر بتونہ ، تو هم بشین تو این خلوت توبہ ڪن شاید خدا بخشیدت.ڪاش میتونستم ببخشمت ...ڪاش بدون خداحافظے از اتاق بیرون رفت. ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #ادامہ_قسمت130🍃 بعد از این همہ مدت بہ خودم اجازه دادم بلند بلند گریہ ڪنم. گریہ ڪردم و لیوان روے میز را پرت ڪردم . داد زدم : خدااااا آرومم ڪن. من هم آدمم گاهے ڪم مے آورم . چطور دوریش را تحمل کنم؟چطور؟ طوفان من بے وفا نیستم. تمام خاطراتمان را از روز اول مرور ڪردم. از فرودگاه و آسانسور و سامرا ،روزهاے خوبے ڪہ داشتیم.عاشقانہ هایمان....همہ چیز برایم زیبا بود. حتے خاطرات تلخ اسارت هم برایم زیبا بود. من با خاطراتم زنده ام طوفان مرا با گردباد زندگے درنینداز ڪہ قطعا بازهم من پیروزم. نیروے عشق من چنان است ڪہ فرهاد ڪوه ڪن را هم از پا در مے آورد . فقط منتظرم بمان ... من منتظر روزے هستم ڪہ خورشید درخشان حقیقت از پشت ابرهاے تاریڪے بیرون بیاید و بےگناهے من براے تو ثابت شود. ڪاش آن روز خیلے دیر نباشد. من منتظرم ...منتظر★ ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯

♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت131🍃 بعد از آخرین دیدارم بہ زندان منتقل شدم. بند سیاسے . سیدعلے هم همراهم بود. در آن یڪ روزے ڪہ در زندان مستقر بودم. یڪ نفر عجیب جلو سلول ما رفت وامد میکرد. ڪمے مشڪوڪ شده بودم. یکبار ڪہ براے دستشویے بیرون رفتم ، وقتے برگشتم دیدم ایستاده و سید علے را بغل ڪرده. وقتے مرا دید فورا آن را زمین گذاشت و من من ڪنان بیرون رفت. با خودم گفتم احتمالا بچہ ندارد و دلش بچہ میخواهد .یا اینڪہ بچہ دارد و دلش برایشان تنگ شده. روز بعد فاطمہ بہ دیدنم آمد. آنقدر گریہ ڪرد ڪہ نمیتوانست درست صحبت ڪند. _آروم باش فاطمہ فاطمہ_چطور میتونم آروم باشم ؟ حُسنا تو براے من یہ دوست نبودے از خواهرم بهم بیشتر نزدیڪ بودے. حُسنا من با حرفات زندگے ڪردم تو این سہ ماه ڪریمے برام تعریف ڪرد چے شده؟ دلم میخواد سر بہ تنش نباشہ . دیگہ نمیخوام ببینمش اگر اون حرفها رو نزده بود تو اون لحظات تو الان لااقل یہ پشت و پناهے داشتے. لااقل طوفان تو رو باور داشت. حُسنا من دارم ڪم میارم میخوام برم بہ طوفان همہ چیزو بگم .دیگہ بسہ ...چقدر سختے باید بڪشے . بخدا من ڪم آوردم تو چرا هیچے نمیگے؟ چرا داد نمیزنے بگے خدا بسہ. تمومش ڪن ...من میرم میگم مطمئن باش دستاشو گرفتم. _فاطمہ اگر میخواے زندگے رو از من و طوفان بگیرے اینڪارو ڪن. اگرمیخواے جنازه طوفان رو ببینے اینڪارو بڪن. اگر میخواے نفس ڪشیدن رو ازمن بگیرے بهش بگو. من تحمل میڪنم .تا هر موقع ڪہ بشہ تحمل میڪنم.تو صبور باش هیچے نگو نباید بگے فاطمہ_قرار آقاے سعیدے باهات حرف بزنہ، امروز رفتم پیشش .برات پاپوش درست .... دستمو بہ علامت سڪوت بالا بردم . متوجہ شد نباید چیزے بگہ. _فاطمہ سیدعلے رو بہ تو میسپارم ، مراقبش باش قطره اشڪے لجوج وار از چشمم پایین چڪید. _براے شیر خوردنش یه وعده بیارش اینجا براے وعده عصر یا شب هم میریزم تو شیشہ ، بهت میدهم براش نگہ دار تو فریزرے جایے . یا نهایتا اگر دیدےگرسنہ است بہش...بہش شیر خشڪ بده دستام میلرزید... تو گریہ ڪردن ، میخندیدم. _باشہ فاطمہ؟قول بده مراقبش باشے ، قول بده زود بہ زود بیاریش . فاطمہ نتونست تحمل ڪنہ سرشو رو میز گذاشت و گریہ ڪرد . بہ حال من و بچہ ے مظلومم گریہ میڪرد. من براے زندگیم گریہ میڪردم و لبخند میزدم براے این امتحان . بہ خداے مهربون لبخند میزدم . فڪر کردے ڪم آوردم؟ نہ من ڪم نمیارم. هنوزم راضیم بہ رضاے تو ... فاطمہ رفت و سیدعلے را با خودش برد. یڪ روز بعد از اقامت در زندان در بلندگو اعلام ڪردند ملاقاتے دارم. حاج آقا سعیدے بود. مرا بہ اتاقے غیر از اتاق ملاقات بردند. روبہ رویم نشست . سعیدے_اینجا نہ دستگاه شنودے هست و نہ دوربینے خیالتون راحت باشہ نمیدونم باید چطورے از شما تشڪر ڪنم بخاطر همڪارے ڪہ با ما داشتید .واقعا زن صبورے هستید. من شرمنده ام ... از شما بخاطر این وضعیت شرمنده ام. ولے بخدا قسم اگر نگران جون سیدطوفان نبودیم لحظہ اے بہ خودمون اجازه نمیدادیم ڪہ شما اینطورے سختے بڪشید. حقیقت اینہ ڪہ ما براے نجات شما پاپوش درست ڪردیم. راه دیگہ اے نداشتیم. دشمن ما از یہ منبعے مطلع میشن ڪہ احتمالا اطلاعاتے ڪہ شما ارسال ڪردید اطلاعات حقیقے نیستن . براے همین ڪسے رو میفرستن تا بررسے ڪنہ. و اون فرد با ورود بہ خونہ شما تا حدودے متوجہ میشود ڪہ حدسیاتشون درست بوده . ما خیلے نگران شما بودیم. حین یا بعد از این ماجراے تبادل اطلاعات قطعا شما بہ عنوان مہره سوختہ تلقے میشدید و درصدد حذف شما بر مے آمدند. مجبورشدیم در زمانے ڪہ شما بیمارستان هستید مدارڪے را در منزل و سیستم شما جاسازے و وارد ڪنیم. در واقع براے شما عمدا پاپوش درست ڪردیم . باید همہ چیز طبیعے جلوه میڪرد تا همہ باور ڪنند شما در زندان هستید. با قاضے دادگاه هماهنگ شده بودیم. نڪتہ مهمتر این هست ڪہ با توجہ بہ نفوذے ڪہ در بین زندانیان سیاسے داشتیم متوجہ شدیم ڪہ از طریق واسطہ ها ڪسے سعے داره بہ شما آسیب برسونہ . بہ همین علت درخواست ڪردیم شما را بہ جایے ڪہ خود ما تعیین ڪردیم منتقل ڪنند. و بہ همہ باید بگیم ڪہ شما ممنوع الملاقات هستید. ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯