می گویند یکی از صحرانشینان، سگی و الاغی و خروسی داشت که خروس، او را برای نماز صبح بیدار می کرد، سگ مراقب او بود و الاغ بار او را می برد. شبی روباه خروس او را برد و خورد. آن مرد گفت: شاید خیر من در آن باشد. روز دیگر گرگ آمد و الاغ او را گرفت و شکم الاغ را درید. آن مرد گفت: شاید خیر من در آن باشد. روز دیگر سگ او مُرد. گفت: لا حول و لا قوه الّا بالله، شاید صلاح من در آن باشد. اتفاقاً جمعی از دشمنان قصد قبیله او کردند؛ نزدیک به خانه های آنها آمده، انتظار فرصت می کشیدند. و چون شب شد، سر آنها ریختند و اموال آنان را غارت کردند و مردان را به قتل رساندند، اما چون از خانه آن مرد هیچ صدایی نمی آمد، او را نکشتند.
┏━━🌺🍃━━━━━┓
🌹🆔
@d_p_noor 🌷
┗━━━━━🌺🍃━━┛
