اگر کسی از خواب بلند شد و دید تنها برای شفع و وتر وقت دارد نمی تواند همه ۱۱ رکعت را شروع کند، اما اگر ۴ رکعت از ۱۱ رکعت را خواند، بعد فهمید هنگام طلوع فجر است می تواند بقیه نماز شب را بعد از طلوع فجر ادامه دهد، بعد نافله نماز صبح و خود نماز صبح را بخواند

نماز شفع قنوت ندارد، اگر کسی می خواهد در نماز شفع قنوت بگیرد باید به قصد ثواب و رجاء قنوت بگیرد. مسافر یا کسی که برایش سخت است بعد از نصف شب برای نماز شب بلند شود، می تواند در اول شب آن را انجام دهد. همه نمازهای مستحبی، دو رکعتی خوانده می شود، غیر از نماز وتر، که یک رکعتی است. وقت نافله صبح هم به اندازه ۱۱ رکعت نماز شب از نصف گذشته است تا از طلوع آفتاب و حمره مشرقیه به اندازه ادای نماز صبح وقت باقی مانده باشد، اما بهتر است قبل از طلوع فجر اول خوانده نشود، بلکه بعد از طلوع فجر صادق و قبل از نماز صبح بخواند و به دنبال آن، نماز صبح را بخواند.

منبع: گـهـر در شبکه هاي اجتماعي https://gahar.ir/%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%D8%A8-%DA%86%D9%87-%D9%85%D9%88%D9%82%D8%B9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%9F/

رفیق میدونم زیاد شنیدی که باید دیندار باشیم ولی به نظرِ تو دین چیه؟هوم؟ دین یه سری دستوراته واسه محدود کردنت؟واسه جلوگیری از عشق و حال کردنت؟واسه ضده حال زدن به حرفای دلت؟ یا یه ناظم بداخلاقِ که نمیخواد تو مدرسهٔ دنیا بهت خوش بگذره؟ واقعا دین چیه و چرا انقدر به محدود کردنه ما اصرار داره؟ اونم محروم کردن از چیزایی که گاهی سلول به سلول وجودمون میخوادش و بهش نیاز داره...محروم کردن از چیزایی که دلمون خیلی بهش کشش و تمایل داره و از طرفی چرا مارو مجبور به کارایی میکنه که گاهی سلول به سلول وجودمون حس و حالشو نداره... به چیزایی که گاهی بهش هیچ علاقه ای نداریم! واقعا دین چیه و چرا انقدر به ظاهر دنبال ازار دادن ماست؟ به حرفام فکر کن!

🥀از روزی ‌ڪه‌ فهمید #توجه‌نامحرم‌ به ‌#تیپ‌وظاهرش‌ جـلب ‌کرده با یه تغـییراتی از این‌ رو به ‌اون ‌رو شد.. آقا ابراهیمِ‌ هادی ر‌و میگمااا🙂 اگه واقعا دوسش داری باید خودتو شبیهش کنی‌رفیق:) نه اینکه عکسشو بزاری پروفایلت ولی ازون طرف راحت با نامحرم چت کنی... راحت هرچیزی رو ببینی... #خودتو‌شبیهش‌کن‌رفیق😊

#پیام‌شما سلام برای تک تک 11 رکعت نماز شب اصلا لازمه اقامه خواند؟؟ سلام علیکم متن زیر را مطالعه بفرمایید

آیا گفتن اذان و اقامه در نماز واجب است، و آیا می‌توان با یک اذان و اقامه، چند نماز خواند؟

برخی از فقهای گذشته، مثل ابن عقیل و ابن جنید، اذان و اقامه را واجب می‌دانند.[1] اما اکثر مراجع معظم تقلید در احکام اذان و اقامه می‌فرمایند: برای مرد و زن مستحب است پیش از نمازهای یومیّه(نمازهای واجبی که در هر روز خوانده می‌شود) اذان و اقامه بگویند.[2] امّا برای بقیۀ نمازهای واجب؛ مانند نماز آیات، مستحب است، سه مرتبه "الصّلاة" بگویند. پس اذان و اقامه اگر چه جزء مستحبات سفارش شده است، ولی جزء واجبات نیست. از طرفی، فقط مخصوص نمازهای واجب یومیّه است، نه نمازهای مستحبّی و دیگر نمازهای واجب. امّا در مورد اذان و اقامه و تعدّد آنها برای نمازهای واجب، باید گفت: نمازگزار در نماز ظهر و مغرب و صبح می‌تواند هم اذان بگوید و هم اقامه، ولی اگر نماز عصر را بدون فاصله یا با فاصلۀ کمی پس از نماز ظهر -بعضی از مراجع این فاصله را به فاصله شدن نافله قبول کرده‌اند، ولی بعضی فاصله شدن نافله و تعقیب را کافی نمی‌دانند.- و یا نماز عشا را بدون فاصله یا با فاصلۀ کم بعد از نماز مغرب بخواند، اذان دوّم که همان اذان برای نماز عصر و عشا است ساقط می‌شود.[3] پس با هر اذان و اقامه، می‌توان یک نماز صبح و یک نماز ظهر به همراه عصر و یک نماز مغرب به همراه عشا - در صورتی که بین نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء فاصله‌ای نباشد- خواند، ولی اگر فاصله ایجاد شود نمازگزار می‌تواند برای هر کدام از نمازهای واجب، یک اذان و اقامۀ جداگانه بگوید. امّا در هر صورت، هر نماز واجبی می‌تواند یک اقامۀ جداگانه داشته باشد. پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است: اذان و اقامه فقط در نمازهای واجب روزانه(نماز صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشا) وارد شده است و در قضای این نمازها نیز مشروع است. اذان مستحب است، ولی اقامه بنابر احتیاط نباید ترک شود. با یک اذان خواندن چند نماز جایز است و مادامی که فاصلۀ بین دو نماز زیاد نشده است، احتیاط آن است که اذان اعاده نشود. برای هر نماز واجب روزانه - چه اداء و چه قضا- اقامه بنابر احتیاط ترک نشود. [1] . حیاة ابن ابی عقیل و فقهه، ص 41. [2] . توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 518، م 916. [3] . همان، ص 520، م 922. https://www.islamquest.ir/fa/archive/fa481

#پیام‌شما سلام وقتتون بخیر بنده ی دختر محجبه هستم و ب نیازمندان هم کمک میکنم،فقط نماز نمیخونم میشه بگید چطور با شوق ب طرف نماز برم سلام علیکم بخوام بر اساس تجربه خودم بگم خدمتتون اینه که من هم نماز خوان نبودم و یا گاهی میخوندم و ترک میکردم... چیزی که خیلی تاثیر گذار بود برام عهدی بود که با *رفیق شهیدم* بستم... اولین عهدی که بستم نماز خوندن بود و از نماز صبح که یه خورده هم سختتره (بخوابی از خوابت بگذری و شیطون بیشتر گولت میزنه که از جات پا نشی و به خوابت ادامه بدی) شروع کردم.. به شما هم همین توصیه رو میکنم به کسی که خیلی خیلی بهشون ارادت دارید و حرفشون توصیشون براتون مهمه عهد ببندید و قسم بخورید که سر حرفتون میمونید شما یه قدم بردارید و این عهد رو ببندید خودش به پایبند بودن بهش کمکت میکنه مطمئن باش🖐

اما این متن رو هم بخونید ان شاءالله موثر باشه

منبع: پایگاه حوزه، شماره 17707 سوال مدتی است که نماز نمی خوانم اما ازدل آرزو دارم نماز خوان شوم .راهنمایی ام کنید پاسخ کاربر گرامی، باید توجه داشته باشید که: میل انسان به نماز، کشش فطری الهی است و در مقابل کسالت انسان نتیجه نفس اماره و قوای شیطانی آن است. این دو نیرو در مقاطع گوناگون با یکدیگر به مقابله بر می‏خیزند و همواره یکی دیگری را شکست می‏دهد. البته اینخود انسان هست که با حاکم ساختن نیروی اراده می‏تواند با هوای نفس مقابله نموده و جنود رحمانی باطن خویش را غلبه دهد. بنابر این هرگاه در برابر امور معنوی کسالتی احساس کردید با اراده جدی با آن مقابله کرده و در جهت خلاف آن عمل کنید. در صورتی که چنین نماییدپس از اندک مدتی آن کسالت برطرف می‏شود و انجام عمل آسان و بدون مانع درونی می‏گردد. ضمنا بهتر است کوشش کنید نمازهای خود را اول وقت و با جماعت بخوانید. زیرا در این صورت نشاط شما در عبادت بیشتر خواهد شد و کسالت از شما رخت بر خواهد بست.     کسالت در نماز معلول عوامل متعددی می‏تواند باشد که مهم‏ترین آنها غفلت از خداوندی است که در نماز با او سخن می‏گوییم. اصولاً نماز برای توجه به حق است و اقم الصلوة لذکری، (طه، آیه 14) و یاد خداونددر نماز در صورتی امکان‏پذیر است که غفلت از خداوند بر دل انسان مستولی نباشد. غفلت از خداوند نیز به دلیل توجه انسان به غیر خدا است. کسی که به غیر خدا متوجه است و قبله جان و دل او غیر خدا است نمی‏تواند به خدا توجه داشته باشد و خداوند هم برای انسان دو قلبقرار نداده است تا با یکی به خدا توجه کند و با یکی به غیر خدا ما جَعَلَ اللّه‏ لِرجلٍ مَنْ قَلبَیْن فی جَوفِهِ، (احزاب، آیه 4). این عامل اصلی کسالت در نماز است. در کنار این عامل اصلی عوامل دیگریمانند خوردن لقمه حرام یا شبهه‏ناک و امثال آن هم مؤثر است.   کاربر گرامی برای این که انسان شناخت بهتری به نماز پیدا کند لازم است:     1) به حقیقت نماز که سخن گفتن با خداوند متعال است توجه پیدا کند. اگر عظمت کسی که با او سخن می‏گوییم بر ما معلوم باشد نمی‏توانیم به او توجه نکنیم و این در گفتگوهای معمولی هم قابل مشاهده است. شما هنگامی که با رئیس دانشگاه سخن می‏گویید آیا می‏توانید درحال سخن گفتن با او به غیر او متوجه باشید و صورت از او برگردانید؟ در نماز هم حقیقت انسان که قلب اوست باید متوجه حق باشد و انسان متوجه به حق نمی‏تواند صورت جان خود یعنی قلب را متوجه غیر او کند؛ و این نیاز به تمرین دارد. در حدیث وارد شده است که اگرنمازگزار بداند که با چه کسی سخن می‏گوید و مورد توجه چه کسی قرار دارد، هرگز نماز خود را به پایان نخواهد بُرد.     2) با مطالعه کتب معارف اسلامی با فلسفه نماز، مفهوم نماز خواندن و... آشنا شده و این آشنایی را با تفکّر در آن تعمیق بخشید. کتب مورد استفاده مانند: آداب صلاة حضرت امام خمینی(ره)، صولة الخاشعین شهید دستغیب، اسرار صلاة آیة‏الله جوادی آملی، پرتوی از اسرار نمازو نماز برای جوانان، نوشته حاج آقا محسن قرائتی و نماز استاد حائری شیرازی.     3) با تفکّر در وجود خود، هستی و ماهیت وجودی خود که عین ربط به خداوند و نیازمندی لحظه به لحظه به خداوند است و...، ضرورت ارتباط با خداوند را بیشتر شناخته و تعمیق بخشید.     4) حتی الامکان نمازها را در اوّل وقت بخوانید.     5) مکان نماز را از هر گونه عامل انحراف حسّی (سر و صدا، تصاویر، اشیای موجب جلب نظر) خالی نگه دارید.     6) پیش از نماز زمینه‏سازی کرده و آمادگی روحی کسب کنید.     7) با عمل به مستحبّات قبل از نماز مانند دعا و اعمال هنگام وضوء و غیره، توجّه خود را به عبادت و معبود خود فراهم ساخته و زمینه جلب توجه را فراهم آورید.     8) قبل از ایستادن به نماز و حتّی انجام مستحبّات قبل از نماز، دل خود را از تعلّق به دنیا و هر کاری غیر از نماز خالی سازید. خودتان می‏دانید که خاطر انسان همواره متوجّه چیزی بوده و بدان دل بسته است همان سان که عاشق همیشه دل در گرو معشوق دارد، لذا باید کاریکرد که دل، بسته عبادت شود و از تعلّق به هر چه غیر نماز، عبادت و توجّه به معبود رها گردد.   برای نزدیکی به نماز و انس با آن راهکارهای زیرا را دقیق عمل کنید: 1. باور کردن اهمیت نماز: باید یک مطالعه‏ی مستمری را درباره‏ی اهمیت نماز پیش بگیرید و کتاب‏های مختلفی را که در این باره نگاشته شده پیوسته مطالعه کنید تا با تکرار این مطالعه به اهمیت نماز برسید و از اعتقاد صرف به باور و ایمان دست یابید. مثل کتب زیر سفارش می‏شود: اسرار الصلوة، میرزا جواد ملکی تبریزی پرواز در ملکوت یا اسرار الصلوة، امام خمینی البته اگر شروع مطالعات با کتاب‏های آقای محسن قرائتی در باب نماز باشد بهتر است. 2. باور کردن عتاب تارک نماز: وعید

و عذاب‏های الهی درباره‏ی تارک نماز همیشه باید مدّ نظر باشد تا انسان به خود بباوراند که چنین عذاب‏هایی واقعا وجود دارد کتاب‏هایی مثل «گناهان کبیره» اثر شهید دستغیب در این باره مفید است. 3. تفکر در مرگ روزی نیم ساعت در زود گذشتن دوران زندگی خود، خاطرات تلخ و شیرین و خلاصه انتهای عمر و ورود به عالم قبر و قیامت و رسیدن عذاب‏های الهی و سرافکندگی و روسیاهی و... این فکر باید در مکانی خلوت باشد تا دل شما متأثر گردد و تا تحریک برای نماز و هر توشه اخروی گردید. اگر این تفکر اثر خود را بخشید هفته‏ای نیم ساعت کفایت می‏کند. 4. گزیدن دوستان نماز دوست و گریز از دشمنان بی نماز به ظاهر دوست: اثر همنشین بر کسی پوشیده نیست. 5. پرهیز از گناه: گناه دل انسان را سیاه می‏کند و او را نسبت به اعمال عبادی کم رغبت و گاهی بی رغبت می‏کند. 6. انس با محیط‏های معنوی: مساجد و کلاً محافل نشاط بخش معنوی، دل را به سمت عبادت و نماز می‏کشاند. حتی شنیدن و دیدن مثل دعای ندبه و کمیل به وسیله‏ی صدا و سیما مفید و روح بخش هستند. 7. استقامت و پافشاری عملی بر نماز در محیط‏های ملامت‏گر نماز: نماز را به هیچ قیمتی ترک نکنید هر چند در محیط و موقعیتی قرار گیرید که دیگران شما را سرزنش کنند. 8. پرهیز از نمازهای طولانی تحمیلی: نماز واجب را خلاصه بخوانید. فقط هر وقت قلب شما به طولانی کردن نماز اقبال و تمایل نشان داد به همان اندازه نماز را طولانی کنید. 9. انجام مستحبات نشاط‏آور: در بین مستحبات چه نماز، چه ذکر چه دعا آن را که بیش از همه به شما حال خوش و لذّت روحی می‏بخشد، انتخاب کرده و بیشتر انجام دهید. 10. دعا و توسل: رغبت به نماز را هم با دعا و توسل به ائمه معصومین(ع) از خداوند تعالی بخواهید 11. عزم جزم: تصمیم جدی بگیرید که هیچ گاه نماز را ترک نکنید و اگر احیانا به خاطر عذر شرعی مثل فراموشی ترک شد حتما قضای آن را به جا آورید. 12. مطالعه احوال علما: شرح حال بزرگان را دانستن و مطالعه کردن بسیار مفید است. برای آگاهی بیشتر ر.ک: 1- گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم 2- مفاخر اسلام، آقای علی دوانی   منبع: لوح پرسمان من الله التوفیق https://hawzah.net/fa/Question/View/63430/%D9%85%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D9%85-%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B4%D9%88%D9%85