فرمانده کل ارتش در واکنش به حادثه اصفهان: چند شی پرنده بود که به آن‌ها تیراندازی شده بود. ▪️امیر سرلشکر «سیدعبدالرحیم موسوی» فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران درباره صدای انفجار شنیده شده در اصفهان، اظهار داشت: با توجه به هوشیاری ما، چند شیء پرنده بود که به آنها تیراندازی شده بود. ▪️وی در ادامه درباره تهدید ایران در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی توسط رژیم صهیونیستی افزود: از هر دیوانه‌ای بی عقلی بر می‌آید؛ بستگی به عقل آن دارد. ▪️فرمانده کل ارتش درباره واکنش ایران به تهدید رژیم صهیونیستی، گفت: واکنش ایران را پیش از این دیده‌اید./مهر 🔺درود بر پدافند مقتدر ایران که متجاوز را در رسیدن به اهداف خود ناکام گذاشت.

🎖 @Dafoosmedia  

| دافوس مدیا

🔘داستان منطقه خاکستری این‌روزها در رسانه‌ها و در میان کلام نخبگان و تحلیلگران از عبارت "منطقه خاكستری" جهت توصیف وضعیت نبرد منطقه‌ای ایران بسیار استفاده می‌شود دافوس‌مدیا رسانه دانشگاه جنگ ارتش در این #سلسله‌_پست به قلم دکتر آرش رئیسی نژاد به بررسی داستان این مفهوم در نبرد ایران و اسرائیل می‌پردازد: ۱. زمانی که قدرتی بزرگ وارد حوزه نفوذ سنتی قدرتی متوسط می‌شود، یک شیوه رویارویی برای طرف ضعیفتر آن است که از درگیری مستقیم با قدرت نیرومندتر پرهیز کرده و هزینه حضورش را زیاد کند؛ وضعیتی که به مداخله‌گر خارجی ضربه زده و هزینه تحمیل کند؛ وضعیتی مبهم و خاکستری!

۲. منطقه خاکستری برخلاف نام آن که تصوری از فضای عینی را تداعی می‌کند، تعریفی جغرافیایی نیست؛ بلکه یک استراتژی مبتنی بر مزایای ژئوپلیتیکی است. منطقه خاکستری در میانه وضعیت جنگ و صلح جای گرفته؛ جایگاهی در میانه طیفی که آغاز آن «رقابت» و انتهای آن «جنگ» دارد.

۳. کشورها با تکیه بر استراتژی منطقه خاکستری به گونه‌ای هدفمند اما مبهم از عناصر گوناگون قدرت استفاده می‌کنند. عملیات‌های منطقه خاکستری نیاز به درک خطوط قرمزِ سیالِ رقیب همراه با مهارت و شکیبایی دارد؛ مهارتی مبتنی بر پیشرویِ تهاجمیِ تدریجی همراه با دوره‌های تناوبی از آرامشِ فعال!

۴. نکته کلیدی اینکه در استراتژی منطقه خاکستری هدف اصلی شکست دشمن در میدان نبرد مستقیم و جنگ تام و همه‌جانبه نیست، بلکه هدف اصلی قلمروسازی است؛قلمروسازی به معنای دستیابی به فضای ویژه جغرافیایی، کنترل و بازسازماندهی شیوه نظارت بر آن در راستای پیشبرد منافع بدون مواجهه نظامی گسترده!

۵. کشوری که بنیان استراتژی امنیتی خود را بر پایه منطقه خاکستری قرارداده باید از آستانه تحمل رقیب نیرومندتر نگذرد چرا که درگیرشدن در جنگ تام و همه‌جانبه زیان و خسرانی است سهمگین. پرهیز از جنگ تام یادآور سخن سان تزو است: «پیروزی بر دشمن بدون درگیر شدن در جنگ بهترین استراتژی است!»

۶. ایران از ۲۰۰۳ کوشیده تا با تکیه بر شبکه‌ای از گروه‌های نظامی سیاسیِ عمدتا شیعی بر توان مانوردهی خود در منطقه بیفزاید؛ استراتژی که پس از بهار عربی بیش از پیش گسترش یافت. گو اینکه تهران آن را استراتژی دفاعی می‌بیند، غرب اما آن را استراتژی تهاجمیِ ایران برای تسلط بر منطقه می‌خواند.

۷. بنیان این شبکه که آن را محور مقاومت می‌نامند بر اتحاد یک دولت با گروه‌های غیر دولتی استوار است. در واقع، حزب‌الله حماس و انصارالله گروه‌های نیابتی proxy ایران نیستند، بلکه متحدین غیر دولتی non state ally آن هستند. رابطه تهران با این گروه‌ها رابطه دستوری بالا به پایین نیست!

۸. این استراتژی در جغرافیایی به نام محدوده منطقه خاکستری بکار برده شده که معمولا منطبق با دولت‌های درمانده Failed State است.اگر روسیه خود در ایجاد این محدوده نقش مستقیم داشته (اوکراین)، ایران در محدوده‌ای (عراق-افغانستان-سوریه-لبنان-یمن) حضور یافته که آمریکا در ایجادش دخالت داشته!بنیان این شبکه که آن را محور مقاومت می‌نامند بر اتحاد یک دولت با گروه‌های غیر دولتی استوار است. در واقع، حزب‌الله حماس و انصارالله گروه‌های نیابتی proxy ایران نیستند، بلکه متحدین غیر دولتی non state ally آن هستند. رابطه تهران با این گروه‌ها رابطه دستوری بالا به پایین نیست!

۹. تکیه بر شبکه متحدین غیر دولتی بر توان مانوردهی منطقه‌ای ایران افزوده و مهمترین ابزار بازدارندگی و ظرفیت نامتقارن وادارندگی بوده به گونه‌ای که ایران را کشوری با استراتژی دفاعی مبتنی بر نسل چهارم جنگ کرده. از این رو، تمایل به ریسک سنجیده در غرب آسیا در راستای منطقه خاکستری است! چیرگی نظامی‌گری اما باعث شده تا ایران حوزه نفوذ را عمق استراتژیک خود بخواند. کشور با اقتصاد دستوری و تحریم‌ها نتوانسته دستاوردهایش در منطقه را ترجمه اقتصادی کند و با استراتژی اقتصادی، قلمروسازی خود را تثبیت کند؛ اقدامی که می‌توانست به درجه بالاتری از امنیت پایدار بینجامد. 🎖 @Dafoosmedia | دافوس مدیا

#گزارش | برگزاری اولین جلسه مجمع پژوهشگاه‌های کشور در سال ۱۴۰۳ به میزبانی دافوس ارتش ▫️باتوجه به عضویت پژوهشگاه جنگ دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش در مجمع پژوهشگاه‌های کشور، اولین جلسه این مجمع در سال ۱۴۰۳، به تاریخ ۲۸ فروردین به ریاست آقای دکتر طاهری‌نیا برگزار گردید. ▫️در این مجمع ضمن آشنایی این پژوهشگاه با سایر پژوهشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی کشور، نقطه نظرات، توانمندی‌ها و زمینه‌های همکاری هریک از پژوهشکده‌ها و موسسات تحقیقاتی با این پژوهشگاه تشریح و بیان گردید. 🎖 @Dafoosmedia | دافوس مدیا

🖇نشست چهارم انجمن علوم سیاستگذاری ایران ▫️رونمایی از کتاب:مسائل بدخیم در سیاستگذاری عمومی؛ فهم و‌ پاسخ به چالش‌های پیچیده با حضور مترجمین: دکتر وحدانی نیا؛عضو هیئت علمی دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش دکتر ایمانی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش ▫️زمان: شنبه ۸ اردیبهشت‌ماه ساعت ۱۶ ▪️مکان: چهارراه ولیعصر، خانه اندیشه ورزان 🎖 @Dafoosmedia | دافوس مدیا

📚در باب بازدارندگی بازدارندگی به عنوان یکی از مفاهیم برجسته در مباحث ژئواستراتژیک شناخته می‌شود. دافوس‌مدیا رسانه دانشگاه جنگ ارتش در این #سلسله‌_پست به قلم دکتر آرش رئیسی نژاد به بررسی این مفهوم می‌پردازد: ۱. بازدارندگی یا deterrence از جنگ سرد تاکنون مبنای عمل استراتژی کشورها بوده. بازدارندگی به کاربرد مجموعه‌ای از تهدیدها برای قانع کردن رقیب به عدم انجام یک عمل نامطلوب اشاره دارد. خط قرمزی را ترسیم کرده و تهدید می‌کند که گذر از آن به برخورد سخت با رقیب می‌انجامد.

۲. بازدارندگی نقطه مقابل وادارندگی یا compellence که اشاره به استفاده از تهدید برای قانع کردن حریف به عقب‌نشینی از انجام عملی نامطلوب دارد. یکی از مهم‌ترین نمودهای وادارندگی دیپلماسی اجبار یا coercive diplomacy است که می‌تواند شامل جنگ (آزادسازی کویت) یا تحریم (علیه ایران) باشد.

۳. بازدارندگی و وادارندگی هر دو بخشی از اجبار یا coercion هستند. اجبار به معنای کنترل رفتار دیگری با استفاده از تهدید به کاربرد زور است. بازدارندگی از زور برای جلوگیری از یک عمل و وادارندگی برای ترغیب به یک عمل استفاده می‌کند. به یاد داشته باشید که بنیان پنهان سیاست کاربرد زور است و بس!

۴. بازدارندگی با توان ضربه دوم درهم‌تنیده است که به تواناییِ پاسخ قطعی به حمله اشاره دارد. بدون چنین قابلیتی نمی‌توان در برابر حمله بزرگ اولیه بازدارندگی داشت. در جنگ سرد، بازدارندگی بر پایه سه‌گانه بمب‌افکن استراتژیک، موشک بالستیک قاره‌پیما و موشک پرتابی از زیردریایی استوار بود.

۵. نظریه بازدارندگی بر ۴ ستون استوار است: عقلانیت که خواه‌ناخواه حریف را عقلانی فرض می‌کند؛ تناسب که به متناسب بودن خطر و کاربرد زور علیه آن ارتباط دارد؛ عدم قطعیت که نشان می‌دهد بازدارندگی هیچگاه ۱۰۰٪ نیست؛ و مهم‌تر از همه، اعتبار که نشان می‌دهد تهدید به کاربرد زور صرفا بلوغ نیست.

۶. بازدارندگی می‌تواند بازدارندگی ویژه باشد که درباره یک تهدید مشخص است و بازدارندگی عمومی باشد که به تهدید بالقوه اشاره دارد. همچنین، بازدارندگی می‌تواند بازدارندگی فوری باشد که‌ مرتبط با تهدید آنی است و می‌تواند بازدارندگی عمومی باشد که مربوط به تهدیدات در شرایط غیر بحرانی است.

۷. در تقسیم‌بندی دیگر، بازدارندگی مستقیم که مربوط به دفاع از قلمرو یک کشور است در برابر بازدارندگی مُوَسَع (Extended Deterrence) که مرتبط با آن قلمرو متحدین آن کشور است. سرانجام بازدارندگی بیشینه در برابر بازدارندگی کمینه است که به میزان زرادخانه سلاح‌های استراتژیک اشاره دارد.

۸. از جنگ سرد تاکنون دو نوع بازدارندگی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته: بازدارندگی بیشینه که مبنای رقابت تسلیحات هسته‌ای شده و بازدارندگی موسع که دینامیک اتحادها میان ابرقدرت‌ها و اقمارشان را توضیح می‌داد. با این حال، دو پرسش بنیادین است که بازدارندگی هنوز راه‌حلی برای آن ندارد:

۹. پرسش اول که از سوی دوگل مطرح شد این است که آیا آمریکا حاضر است برای جلوگیری از تهدید بمباران پاریس توسط شوروی، مسکو را تهدید به بمباران کند؟ وی بازدارندگی موسع آمریکا را معتبر نمی‌دید چرا که آمریکا با این کار شهرهای خود را در خطر قرار می‌داد. همین امر باعث هسته‌ای شدن فرانسه شد.

۱۰. پرسش دوم درباره شرایط پیشینی پسینی یا Ex ante Ex post است. این شرایط برآمده از ناتوانی در جذب حمله بزرگ اولیه است. مثلا اگر حمله‌ای انجام گیرد که ۷۰٪ توان هجومی کشور از میان رفت، آیا عاقلانه است که با توانِ باقیمانده ضربه متقابل نشان داد؟ اگر پاسخی هم نباشد که بازدارندگی نیست.

۱۱. این پرسش به ویژه برای کشورهایِ فاقد توان هسته‌ای که از سوی رقیبی هسته‌ای تهدید می‌شوند بیش از پیش حیاتی است. برای سال‌ها پاسخی برای این مسئله یافت نمی‌شد تا آنکه توماس شلینگ با الهام از «سیاست رفتن به لبه پرتگاه» brinkmanship پاسخی تا حدودی معتبر برای روانشناسی بازدارندگی یافت.

۱۲. او با الهام از بازی جوجه‌ای یا Chicken Game كه در آن دو حریف تمایلی به تسلیم در برابر دیگری ندارند نشان داد چگونه یک بازیگر می‌تواند با تکیه بر رفتار غیرعقلانی به اهداف عقلانی دست یابد. رقابت دو راننده که در جاده‌ای تنگ سرشاخ شده و هر کس وا دهد بازنده تلقی می‌شد را تصور کنید.

۱۳. بنیان این نگاه بر اهمیت مهارناپذیری ریسک (Threat that leaves something to chance) استوار است. همین مفهوم است که جای تهدیدکننده و تهدیدشونده را عوض می‌کند. اگر عقلانیت از مفروض‌های بازدارندگی است، پس بازیگری پیروز است که بتواند با ایجاد شرایط غیرعقلانی به اهداف عقلانی دست یابد!